ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณญาณในการรับชม
00:08ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:30ทุกคนพร้อมที่ห้องประชุมที่ปีวายบีแล้วครับ
00:46อืม
00:46อ้าวสวัสดีค่ะ
00:52งานของ CEO รถมือขนาดเนี้ย คุณหมอยังลงมาตรวจเองอีกเหรอครับ
00:57พอดีมาประชุมมาค่ะ
01:00อ้าว ทิชาขอถามอะไรอาจารย์หน่อยได้ไหมคะ
01:04ได้สิครับ
01:06อาจารย์ได้ลงโทษอะไรอันนานหรือยัง
01:12โห ผมตักเตือนไปแล้วครับ
01:29นัทที
01:40แจ้งฝ่ายบุคคลว่าให้พักงานหมออันนา
01:44อันนาอยู่ใต้การบังคับบัญชากรของอาจารย์วรุษเท่านั้น
01:52แต่อาจารย์วรุษอยู่ใต้การบังคับบัญชากรของพี่
01:56หนึ่งสัปดาห์มันยังน้อยกันไป
01:58กับความเสียหายที่เธอทำให้กับบริษัท
02:02แค่วันเดียวเท่านั้นก็บ้าอำนาจได้ขนาดนี้เลยตั้งลง
02:06เสียเวลาคนอื่น
02:08มีใครคิดว่าพี่แดดกลับผมกับพ่อไม่ยุติธรรมบาง
02:22ถ้าพี่คิดไม่ผิด
02:24ยกเว้นแทน
02:26ถ้าพี่คิดไม่ผิด
02:28ถ้าพี่คิดไม่ผิด
02:30ยกเว้นแทน
02:33ทุกคนรู้สึกอยู่ใช่ไหม
02:37ก็รู้สึกนะ
02:38แต่ก็ไม่ได้เห็นว่ามันจะสำคัญเลย
02:41แค่ที่ไม่ได้เดือดร้อน
02:43แค่นี้ก็อยู่สบายไปทั้งชาติแล้ว
02:48คนอื่นล่ะ
02:49จะถามให้ได้อะไรขึ้นมา
02:53ก็รู้สึกไม่ได้
02:55ไม่มีอะไร
02:56ก็เรารู้กันอยู่ ว่าเราเป็นพี่น้องกันแบบไหนอะ
02:59ยิ่งจะถามอีก
03:01คนบ้าอำนาจ
03:03ก็หมุดจะแสดงอำนาจบ้าๆออกมา
03:09- ฟังไม่ได้ช้าก่อนนะครับ- เยี่ยม
03:271,000 1,000 1,500 จำไม่ดัน
03:30ทำการบ้านกันเสร็จแล้วเหรอ
03:33เดี๋ยวค่อยทำต่อ
03:35คุณพ่อคุณแม่สั่งไว้ว่ายังไง
03:37ถ้าทำการบ้านไม่เสร็จห้ามเล่น
03:39ก็รู้นี่
03:40แล้วทำไมถึงขัดคำสั่ง
03:42ใครเริ่ม
03:48ทุกคนไปยืนข้างเอ็นน่า
03:51พี่ต้องทำโทษพวกเธอที่ทำผิดกฎ
03:53ซะเลย
03:55เป็นคุณพ่อคุณแม่หรอ
04:00ได้อีกสิ
04:02พี่แค่จะตบทุกคนอีก
04:08เลือก
04:09เอ็นน่า
04:14อันนี้
04:16คุณพ่อคุณแม่
04:17ทำอะไรกับเอ็นน่า
04:30พี่ทิชาก็เลยตบหน้าพวกเรา
04:33หนูเจ็บ
04:35แล้วแคที่กับลินล่ะ เจ็บไหม
04:38คุณพ่อต้องทำโทษพี่ทิชานะคะ
04:40เขาทำเกินไป
04:42ว่าไงทิชา
04:44หนูทำตามหน้าที่
04:45ต้องดูแลน้อง ๆ ตามที่คุณพ่อคุณแม่สั่ง
04:48เอ็นน่าเป็นคนชวนน้อง ๆ คุณอื่นให้ทำตัวเหลวหลาย
04:51ไม่สำนึก
04:52แล้วยังด่านหนูว่าเสลอไม่ใช่พ่อไม่ใช่แม่
04:55หนูต้องทำโทษให้น้อง ๆ จำ
04:57จะได้ไม่ทำอีก
05:00หยุด
05:01ถ้ารอแม่จะตี
05:04ทุกคนฟัง
05:06พี่ทิชาเป็นตัวแทนพ่อแม่
05:08ต้องเชื่อฟัง
05:09ห้ามเถียง
05:10ไม่อย่างนั้นแม่นี่แหละ
05:11จะเป็นคนที่ทำโทษเอง
05:14หนักกว่าเดิมด้วย
05:17และลูก
05:18ลิ้น
05:19โตกว่าน้อง ๆ คนอื่นเขา
05:21แทนที่จะช่วยพี่ปลามน้อง
05:23แต่กลับไม่ได้เรื่อง
05:29คนอ่อนแอ
05:30ไปไม่รอดบนโลกใบนี้หรอก
05:35จำไว้นะ
05:36ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย
05:38ที่ทำตัวมีปัญหา
05:40ทุกคนต้องขยันเรียน
05:42และอยู่ในระเบียบวินัย
05:45ดูพี่ทิชาเป็นตัวอย่าง
05:48และต้องเป็นหมอให้ได้
05:50เพื่อมาช่วยงานของพ่อ
05:52เข้าใจไหม
05:53ค่ะ
05:54โอ้โห จุ่มเข้าไปเลย
06:25ไม่โกรธพี่เหมือนคนอื่นเหรอ
06:27โกรธ
06:28แต่เคดี้ก็ทำผิดจริงนะ
06:30แล้วก็
06:32เคดี้เป็นคนไม่อยู่ก่อน
06:34ทำไมเคดี้จะเป็นคนหนีด้วย
06:36อย่างนั้นพี่เล่นด้วยนะ
06:39อืม
06:49พี่รู้ดีว่ามีใครชอบพี่และไม่ชอบพี่
06:53ที่ถาม
06:54ไม่ได้แคร์อะไร
06:56แค่จะทำในสิ่งที่ควรทำ
06:59อยากจะทำอะไรก็ทำไปสิ
07:01แล้วพวกเราเกี่ยวอะไรด้วย
07:05ตำแหน่งกรรมการผู้จัดการคลินิค
07:14ตอนนี้เรามีคลินิคต้นแบบที่ทำร้ายได้ดี
07:18โดยมีอาจารย์วรุษ
07:19ลิ้น แทน และก็หมอพิมพ์เป็นคนดูแล
07:23พี่วางเป้าหมายว่าปีหน้า
07:25พี่จะขยายเพิ่มอีกสิบสาขา
07:29แต่เป็นบริษัทอิสละ
07:31และยังอยู่ในเครื่อ
07:35พี่จะมอบตำแหน่งCEO
07:37ให้ดูแลคลินิคทั้งหมด
07:39ในพวกเราหนึ่งในห้าคน
07:42ที่เปิร์ฟอมเมนต์ดีที่สุด
07:45พร้อมกับยุคหุ่นส่วนตัวของพี่
07:47ให้อีกสิบเปอร์เซ็นต์
07:53เพราะฉะนั้น หมออันน่ากับแคที่
07:55ต้องแบ่งเวลามาทำงานที่คลินิคเพิ่ม
07:58เพื่อความแฟร์กับคนอื่นด้วย
08:23โปรดติดตามตอนต่อไป
08:44อ้าว อิส
08:47สวัสดีครับ
08:49นี่สาหารเธอเลยนะ
08:55แสวเล่น นี่มาทำอะไรอ่ะ
08:59พอดีผมมีงานต้องคุยกับทิชาครับ
09:01เห็นพนักงานบอกว่าประชุมอยู่ ก็เลยจะมารอ
09:04โอเคจ้ะ
09:08ขอตัวนะครับ
09:09เจอกัน
09:18รูปถูกส่งจากต้นทางที่อยู่แต่งประเทศ
09:20เราเช็กดูแล้ว
09:21มาจากร้านอินเตอร์เนคคาเฟ็ตที่ไม่มีกล้องมุนจรม ปิด
09:26นั่นเป็นกสับหมาย겠지만เราจะไม่มีทางรู้เลย Kab Haiปีนคนส่ง
09:28เอเจ้าของร้านก็จำไม่ได้
09:30เพราะว่ามีคนใช้บริการเยอะ
09:34มีคนตั้งใจจะทำให้เราซื้มเสียชื่อเสียง
09:37โดยยืมมืออันน่า
09:39ใครกัน
09:42ครูแข่งหรอ
09:46ในธุรกิจนี้เราแข่งกันแฟร์ๆ
09:48ไม่มีใครทำอะไรทุเล่ทุเล่แบบนั้นหรอก
09:53แล้วมันจะมีใครที่ต้องการแบบนี้
10:04เข้ามา
10:07อาหารกลางวัลคุณหมอทิชาจะรับประทานอะไรดีครับ
10:10ผมจะไปสั่งมาให้ครับ
10:14เดี๋ยวฉันจะไปกินข้าวกับอิท
10:17ครับ
10:37โปรดติดตามตอนต่อไป
11:08ทำไมถึงนัดกลางวัลเหรอครับ
11:11อยู่อยู่หัวฉันก็เตอร์อ่ะ
11:14มีความเตอร์แล้วทำให้หัวฉันมันลม
11:37ม.ค
11:53ม.ค
11:56เดี๋ยวนี้เมอเก่งนะ
11:58มีเรื่องอะไรอีกเหรอ
12:01ไม่มีอะไร
12:03เชื่อตายอ่ะ
12:05เชื่อเถอะ
12:07เป็นก็แค่เรื่องไล่สาระ
12:10เรื่องไล่สาระของหมอนะ
12:12เป็นเรื่องใหญ่ทุกที
12:18ถ้าให้ดาวนะ
12:21เป็นเรื่องพี่ๆของหมออีก
12:23เพราะเป็นเรื่องเดียวที่หมอบอกว่าไล่สาระ
12:29เดี๋ยวนี้ ดาวเก่งนะ
12:31ไม่งั้นเราจะเป็นแฟนหมอได้เหรอ
12:38ฟ้า
12:41ฟ้าแน่ใจนะ
12:44ว่าจะไปต่อกับผมได้
12:47ใช้วิธีที่บอกเลิกเหรอ
12:51มันไม่ใช่แบบนั้น
12:54ผมหมายถึง
12:58ถ้าฟ้าคบกับผมต่อ
13:01ฟ้าก็ต้องไปรู้จักครอบครัวผม
13:03ซึ่ง
13:05น่ากลัว
13:09ไม่ใช่ธรรมดาด้วย
13:17หมอรักฟ้าแค่ไหน
13:19ที่สุด
13:23ฟ้าก็รักหมอที่สุด
13:25ถ้าหมอยังอยากมีฟ้าในชีวิต
13:27ก็จะรักฟ้า
13:29ถ้าหมอยังอยากมีฟ้าในชีวิต
13:31ก็จะไม่มีใครทำให้ฟ้า
13:33ออกไปจากชีวิตหมอได้
13:35ไม่ว่าจะน่ากลัวแบบ
13:37ไม่ธรรมดา
13:39แค่ไหนก็ตาม
13:47ผมก็จะไม่ปล่อยมือฟ้าเด็ดขาด
13:59อ่า
14:23ขอโทษค่ะ
14:25ไม่ได้ตั้งใจ
14:27คุณฟ้าเองเหรอคะ
14:31หมอขอโทษนะคะ
14:32ไม่เป็นไรค่ะหมอแจน
14:34ฟ้าไปห้องน้ำก่อนนะ
14:58เอ่อ เห็นครวงกันมาสักพักแล้วอะ
15:01ฟ้าไปแนะนำกับแม่ กับพี่พี่ของแทนแล้วหรือยัง
15:07แจนถามเรื่องส่วนตัวแทนมากไปเปล่า
15:28ขอบใจนะอิง
15:33อิงซื้อมาให้หมอแจนอะค่ะ
15:36เหรอคะ
15:41โทษทีนะ หมอชอบกินกาแฟดำอะ
15:48เจอกันนะแทน
15:53ขอบใจ
15:58มารยาทบ้งมาก
16:00ฉันเห็นคาตา
16:01ว่านางจมใจทำกาแฟหกใส่ฟ้าค่ะหมอแทน
16:06ผมรู้
16:08แล้วนี่ทำไมไม่ปล่อยให้ฉันเอาคืน
16:12ไม่ชอบอะไรก็อย่าไปทำแบบนั้น
16:15ถ้าไม่อย่างนั้นเราก็ไม่ต่างอะไรจากเขาสิ
16:20เดี๋ยวนี้เป็นคนดีแล้วมันอยู่ยากนะฟ้า
16:22ขอเตือนไว้เลย
16:23ว่าไอ้ปลวกนั่นน่ะ
16:24ไม่ยอมเลิกแขกขาเตียงเธอกับหมอแทนแน่
16:28หมอแทนต้องปกป้องเพื่อนฉันบ้างนะคะ
16:31ไม่ใช่ให้นางเล่นงานฟ้าอยู่ฝ่ายเดียว
16:54เป็นไงบ้าง อาหารร้านนี้ถูกปากไหม
16:59อร่อยดี
17:24กินก่อนแล้วค่อยคิด
17:29เบื่อ คนรู้ทัน
17:40เฮ้ย ผมเกือบร้อยใจคุณไปแล้วนะครับเนี่ย
17:44ทำไมคุณต้องเอาตัวเข้าแรกขนาดนั้นด้วยครับ
17:47มีวิธีอื่นมันเยอะตั้งแยะ
17:49คุณต้องรู้สึกว่า
17:50ก็ได้ดีแน่
17:52มีวิธีอื่นมันเยอะตั้งแยะ
17:55คุณต้องไปหัวคุณหมอดิช่า
17:56แล้วจะให้ใครทำให้ถึงจะได้ผล
18:01ฉันก็ต้องทำเองวะ
18:03เรื่อนนี้แค่เริ่มต้น
18:04แต่ก็ดูคุณหมอดิช่ารักพวกคุณมากนะครับ
18:09ไม่อย่างงั้นก็คงไม่ยึดไปขอเฉนเตอร์เรื่อง b y b
18:11นี่แค่คนภายนอกมอง
18:12แต่จริง ๆ แล้วก็คือคน ๆ นึงที่บ้าอำนาจ
18:16และอยากกดขี่น้อง ๆ ให้อยู่ใต้ตีน
18:20คุณไม่สนใจบริหาร BYB หรอครับ
18:27ฉันไม่สน
18:32ฉันไม่ได้สนใจแค่คินิค
18:35แต่ฉันสนใจทุกอย่างของวอนเวิร์ดเมคะ
18:43คอยรายงานความเคลื่อนหวายของพี่ทิชา
18:45ให้ฉันได้รับเขาทุกอย่าง
18:49และอยู่เคียงข้างฉันแบบนี้
18:52จนกว่าฉันจะมาแทนที่พี่ทิชา
18:55นะครับที่รัก
18:59แล้วเรา
19:01ก็จะแต่งงานกัน
19:06ครับ
19:12พร้อมมั้ย
19:43ทิชา
19:55ทิชา
19:57ทิชาเป็นไงบ้างทิชา
19:58ทิชา
20:01ทิชา
20:13ลูกไม่เจ็บอะไรตรงไหนแน่นะ
20:15ค่ะ
20:17อิตรช่วยหนูไงค่ะ
20:19อิตร
20:22แล้วอิตรไปอยู่กับลูกตรงนั้นได้ยังไง
20:25อิตรมาคุยงานกับหนูที่ออฟฟิสนะคะ
20:28เราก็เลยออกมากินข้าวกันวันกัน
20:32งั้นกลับมาบ้านก่อน
20:34เรื่องชักจะไปกันใหญ่ละ
20:35เราต้องคุยกันอย่างจริงจัง
20:38ค่ะ
20:42เร็วครับ
20:44จำอะไรไม่ได้เลย
20:47มันเกิดขึ้นเร็วมากเลยครับ
20:48ก็เลยไม่แน่ใจเท่าไหร่
20:56ทิชา
20:58ตำรวจบอกว่าคนร้ายไม่ได้หวังผลให้เสียชีวิต
21:01พอดูจากตำแหน่งที่เธอยืนกับตำแหน่งของกระสุนแล้ว
21:04ถ้าเขาหวังผลจริง ๆ
21:05ใกล้ขนาดนี้
21:07ไม่พลาดแน่
21:09คนร้ายต้องการยิงคมครู
21:11มีใครที่น่าสงสัยบ้างไหมครับ
21:39ทิชา
21:44เป็นไงบ้างลูก
22:09เรื่องรูปแอนนาวันที่เปิดตัวทิชาเป็น CEO
22:13แล้วก็มาวันนี้
22:14ทิชาถูกรอบยิงคมครูอีก
22:17แม้ว่ามันไม่ใช่เรื่องบางเอิญ
22:19เราต้องมีสัตว์ตัวที่เรามองไม่เห็น
22:23หนูคิดไม่ออกจริง ๆ เลยครับ
22:24ว่าจะเป็นใครไปได้
22:28จะไปคิดออกได้ไงอะ
22:30วัน ๆ ทำอะไรยังไม่รู้ตัวเลย
22:31ว่าสร้างสัตว์ตัวเพิ่มขึ้นทั่ว
22:34ถ้าอย่างนั้นฉันก็คิดได้สิว่าเป็นเธอ
22:37ปลาคอยนะ งั้นก็อย่าปลาเสีย
22:40ถ้าไม่มีปัญญาพูดจานดี ๆ
22:41หรือให้กำลังใจในแบบพี่น้องและขบปาก
22:43ไม่มีใครว่า
22:46ใจเย็น ๆ ลูกทิชา
22:48หนูไม่เย็นแหละค่ะแม่
22:50ตอนนี้มีกำลังจ่อก��ไม่ดูอยู่
22:52จับมือใครดมก็ไม่ได้ด้วย
22:55แม่รู้ แม่เข้าใจ แต่ก็อย่าไปลงกับน้อง
22:58หนูไม่สนหน้าอิตหน้าผมที่ไหนแล้วค่ะแม่
23:01สัตว์ตู้ที่มองไม่เห็น
23:03บางทีอาจจะนั่งหัวโดยนี้ก็ได้ ใครจะไปรู้
23:12แต่ก็เตือนไว้เลยนะ
23:14ว่าหนูจะปล่อยให้เป็นช่องว่างครั้งนี้ในการจมตีเท่านั้น
23:17แต่ครั้งหน้า มันยุ่งหวั่ง
23:23เดี๋ยวหนูจะทำอะไร
23:25เอาไว้ค่อยคุยกันนะคะคุณแม่
23:27พ่อ
23:29พ่อ
23:30พ่อ
23:37มา
23:51พ่อ
23:52มา
23:53พ่อ
23:57อย่า..อย่าไว้ใจใคร
24:02นิดหน
24:15พ่อ
24:18พ่อ
24:20พ่อ
24:21พ่อแค่พ่อ
24:23พ่อ
24:25พ่อ
24:27พ่อ
24:51พ่อ
25:01มีใครเกี่ยวกล้องกับเรื่องนี้บ้างหรือเปล่า
25:05หนูไม่ใช่อาชยากรนะฮะ
25:07พี่อันน่า
25:09พี่นั่นแหละตัวดีเลย
25:10แก
25:11ปากขวาง
25:12ไอ้เลี่ยน่า
25:13หยุด
25:14ไม่เห็นหัวฉันหรือไง
25:16ขอโทษค่ะแม่
25:18ขอโทษเหมือนกันค่ะ
25:20เป็นอะไรกัน
25:22ตั้งแต่คุณพ่อตายเนี่ย
25:23แทนที่จะสามาคีกัน
25:25เห็นใจกัน
25:26นี่ทำแต่เรื่องแตกแยก
25:29อกมันจะแตกหรือไง
25:31ฉันจะผิดหวังในพวกแกมากเลยนะ
25:34เพราะโกรธน่ะ
25:44จบ
25:46แยกย้ายเถอะ
25:48แต่คุณแม่ก็น่าจะรู้นะ
25:50ว่าโจนที่ไหนจะยอมรับกับตำรวจ
25:52ว่าตัวเองเป็นโจน
25:55พี่เคที
25:57หรือว่าเป็นพี่
26:01ในกระโหลกอ่ะ
26:03สมองหมาหรือปัญญาควาย
26:05พูดออกมาได้
26:07อีพี่แค่นี้
26:09อีพี่
26:10อี อีพี่
26:11อี อี
26:13อ้าว เร็ว
26:18นี่แกมาอยู่นี่ได้ไง
26:20เกมไม่ตายซักหน่อย
26:21จะสิ่งฉันหรือไงฮะ
26:23แกยืนขวางฉัน ลอก
26:30โห
26:34อะไรวะเนี่ย
26:37นี่มันวนอะไรวะแทน
26:39ทำไมแต่ละคนมันทำตัวแบบนี้วะ
26:42ใครทำอะไรก็ไม่ถูกใจไปหมดเลยเนี่ย
26:44อะไรกันเนี่ย
26:45คุณแม่ก็
26:47โอ้ย ปวดหัว
27:15โปรดติดตามตอนต่อไป
27:46ฮ่า หลบ
28:00นี่
28:01ทำไมไม่อยู่บ้าน
28:02มาอยู่นี่ทำไม
28:05รอเปล่า
28:07อะไรนะ
28:10ก็เราอยากรู้ได้สิ
28:12ว่าจะมีใครกล้ามาทำอะไรเราอีกหรือเปล่า
28:15ไม่ดีเลยนะ
28:17ไม่ดียังไง
28:19ก็มันอันตรายอ่ะ
28:23แล้วจะให้ทำยังไง
28:25บอดิการหรอ
28:27สักสองคน
28:35เราไม่ไว้ใจใครอ่ะ
28:37นอกจากอยู่เอง
28:45เธอไม่ไว้ใจเราด้วยเหรอ
28:53โกรธตัวเองชะมัด
28:57โกรธทำไม
29:01ก็มันระแวงไปหมดอ่ะ
29:09นี่เราว่ากลับบ้านดีกว่านะ
29:11ไม่ต้องขับรถ
29:13ดื่มคนเดียวจะหมดขวดแล้วเนี่ย
29:15เดี๋ยวเราขับให้
29:19แล้วรถอิตอ่ะ
29:21เรามาแท็กซี้
29:23รู้ชะตากรรมตัวเอง
29:29น่าจะมีแบบอิต
29:31ไปตั้งที่ออฟฟิล์ตกลับบ้านนะ
29:33เวลาเราเพรียดอ่ะ
29:35เราจะได้คุยให้หายเครียด
29:37วันนี้ไม่มีกรอปปี้นะ
29:39เธอก็รีบใช้กับเราสิ
29:41เราจะพาเบอร์ชั่นออริจิโน่
29:43ไปอยู่ข้างเธอตลอดเลย
29:47พูดไม่เคยจำเลยนะ
29:49ก็บอกแล้วไงว่าอย่าจีบ
29:55เข้าห้องน้ำดีกว่า
30:11เดินไหวไหม
30:19เราปล่อยนะ
30:41หวานพอเถอะ
30:43แกไปโกรธใครมาเนี่ย
30:45โอ้ย
30:47ใครอ่ะ
30:49ก็พี่ผีเปะพี่ฉันไง
30:51พี่ทิชา
30:53เออ
30:55มันชื่อทิชา
30:57บาวอนยดเมฆาเว่
31:01นางกลัวไง
31:03กลัวว่าจะถูกมองไม่ดี
31:05ที่ได้สมบัติไปเกือบหมด
31:07ก็เลยออฟฟิล์ต
31:09ก็เลยเอาตำแหน่ง
31:11ซีโอคลินิก
31:13พร้อมเจียดหุ้นมันล่อเว้ย
31:15มองจากดาวขาด
31:17ให้กูยังรู้เลย
31:19ว่ามันเต้นใจเซียม
31:21ให้พี่น้องเขาตีกัน
31:23เพื่อที่จะได้แบ่งแยก
31:25ให้ปกครองง่าย ๆ ไง
31:27มึงเคยดีนป่ะ
31:29ไอ้น้าย
31:31เคย
31:33แล้วมาเผอนะ
31:35เรื่องที่เกิดขึ้นเนี่ย
31:37มึงเชื่อกูป่ะ
31:39เพื่ออะไร
31:41ก็เพื่อที่จะให้ตัวเอง
31:43ดูเป็นเหยื่อ
31:45ที่น่าสงสาร
31:47จะได้เรียกคะแนน
31:49จากบอดบริหาร
31:51ให้ขาเกาหลีตัวเอง
31:53แข็งแรงไง
31:55ไอ้น้าย
31:57โง่ มึงด่ากูเหรอ
32:01แล้วทำไมมึงเสียงเปลี่ยนวะ
32:03กูไม่ได้พูด
32:05แล้วใครพูดวะ
32:07ทิชา
32:09บาวอนยดเมคา
32:15มาได้ยังไงวะ
32:17ไอ้น้าย แล้วทำไมมึงไม่บอกกู
32:19กูบอกไม่ทัน
32:25เปิดประตู
32:27เปิดประตู
32:29ปล่อย
32:35ถ้าไม่เปิดจะเปิดประตูนะ
32:37เปิดประตู
32:39ทิชา
32:41ทิชา
32:43ทิชา ใจเย็น
32:45เมามากแล้วนะจะไปเข้าห้องน้ำคนอื่นได้ยังไง
32:47ห้องก็ว่างอยู่น้องแย
32:49ขอโทษนะครับ
32:51คุณหวาน
32:55ปล่อย
32:57เธอเอามาทำไมเนี่ย
33:04หายใจหรือยัง
33:05จับ
33:08ทำไม
33:10หวานพูดจริงใจดับมาสิ
33:11ยอมรับเถอะว่าที่หวานพูดอะมันเรื่องจริง
33:17ตกให้ตายอะ
33:18ก็เปลี่ยนความคิดหวานไม่ได้หรอก
33:22พอแล้ว
33:28ไอ้โกรธ
33:33อย่าทำแบบนี้นะ
33:35อยากให้คนอื่นมาเห็นเหรอไง
33:36ว่าสภาพนองแบบเหรอ
33:37แล้วเอาไปประจาคให้คนอื่นเห็นอะ
33:39ซ้ำหลดกับที่อันน่าเค้าทำอะ
33:42เธอจะคิดยังไงอะ
33:43ฉันไม่แคร์หรอกนะ
33:45แต่ที่ฉันทำเนี่ย
33:46เพราะต้องการลิศตีเธอ
33:48ว่าไม่ให้ปากบอก
33:49อิ๊ยยยยยยยยย
34:02พี่ชา พี่ชา รุ่นแรงเกินไปนะ
34:06ไม่แรงก็ไม่หยุด
34:08อิทก็น่าจะรู้จักนิสัยน้องๆของเราทุกคนดีนะ
34:11แล้วมันมีแค่วิธีนี้วิธีเดียวเหรอ
34:14ใช่
34:16นี่ถามหน่อย
34:17คุณหวานเขาไปทำอะไรให้เธอ
34:20น้องคิดว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นนะ
34:23มันเป็นฝีมือของเรา
34:25เพื่อต้องการจะเรียกคะแนนนิยมจากบอด
34:28แต่ที่ช้าเป็นคนเก่ง ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น
34:31โง่ไหม
34:32เรียนก็เก็ต เป็นถึงหมอ
34:35แต่มีวุฏที่พาวะอโลมด้วยต่ำแบบนี้
34:38แล้วจะให้เราอยู่เฉยได้ยังไง
34:40เขาต้องรู้ว่าอย่าทำอีก
34:43โอเคๆ ไม่พูดแล้วดีกว่า
34:46เราว่ากลับบ้านดีกว่านะ
34:48เที่ยวไม่สนุกแบบ เดี๋ยวขับให้เอง
34:54ก็ไม่ได้จะมาเที่ยวตั้งแต่แรก แค่มาเช็ค
35:00ตัดหวานไปได้คนหนึ่งแล้ว
35:02ในฐานะ ผู้ต้องสงสัยที่คิดจะแทนข้างหลังเรา
35:06พี่ชา น้องเนี่ยนะ
35:09มีข่าวพี่น้องฆ่ากันตายเพื่อแย่งมอรดกมาตั้งหลายคดีแล้วนะอิท
35:14เรามั่นใจว่าต้องเป็นใครซักคน
35:17ที่คิดจะมาแทนที่เรา
35:20ไม่ได้หวังจะเอาชีวิต
35:21แต่หวังที่จะเอาทุกอย่างของเราไป
35:36โปรดติดตามตอนต่อไป
36:06ฉันมีเรื่องจะคุยกับพวกเธอ
36:37ใครอยากล้มฉัน
36:39เชิญ
36:50จงแสดงความสามารถออกมา
36:53ไม่ใช้ ๆ วิธีสกปก
36:56ซึ่งจริง ๆ แล้วก็ไม่ได้ทำให้ฉันกลัว
37:02ฉันพร้อมที่จะลงจากตำแหน่ง CEO
37:04เพื่อให้มีคนที่มีความสามารถมากกว่าขึ้นมาแทน
37:11แต่บอกไว้ก่อนนะ
37:13ว่าตาต่อตา
37:16ฝันต่อฝัน
37:19จะไม่มีคำว่าปรานี
37:21และพี่น้อง
37:35หนูจะคอยจับตาดูคนที่เหลือ
37:43ลิ้น
37:47แคที่
37:52โดยเฉพาะอัดหน้า
37:57แม่ไม่เชื่อ
37:59ว่าลูก ๆ ของแม่ทุกคนจะฆ่าฝันกันเองเพื่อแย่งมรดก
38:04คุณแม่เชื่อเถอะค่ะ
38:06ว่ามันมีความเป็นไปได้
38:09ในบ้านหลังนี้นอกจากน้องแทนแล้วเนี่ย
38:11ไม่มีใครชอบหนู
38:13ไม่ใจดำไปหน่อยเหรอทิชา
38:20คุณแม่รู้ไหมคะ
38:22ก่อนสิ้นลม
38:24คุณพ่อพูดกับหนูว่าอย่างไร
38:30อย่าไว้ใจใครเด็ดขาด
38:35รวมถึงแม่ด้วยหรือเปล่า
38:40คุณแม่เป็นข้อยกเว้นค่ะ
38:43ลูกจะไม่ไว้ใจแม่ได้ยังไง
38:47แล้วทำไมถึงไม่เชื่อแม่
38:50แม่รู้จักนิสัยจัยคอลูกใหม่ทุกคน
38:53เพราะแม่เลี้ยงมากับมือ
38:55ไม่มีใครคิดอย่างที่ทิชาคิดเลย
38:58หนูเพิ่งพูดกับอิตเองค่ะ
39:01มีพี๊ น้องหลายคน
39:02ข้ากันเพื่อแย่งมอลโลกกันต่างเยอะแยะ
39:06แล้วหนูก็จะบอกคุณแม่นะคะ
39:10ว่ามีแม่หลายคนที่คิดว่าลูกตัวเองเป็นคนดี
39:14แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่อย่างที่คิด
39:19แปลว่าจะไม่เชื่อแม่
39:24หนูขอนะคะคุณแม่
39:29แล้วทำไมถึงไม่แก้ปัญหา
39:32ถ้ากลัวน้องๆจะแย่งมอลโลก Wocheน่ะ
39:33ก็แบ่งให้น้องไปบ้างสิ
39:35หนูไม่ให้
39:38จนกว่าพวกเขาจะพิสูจน์ให้หนูเห็นได้ว่าพวกเขาสมควรได้รับ
39:42ถ้าทำไม่ได้ก็อย่าหวังเลย
39:45คุณพ่อเป็นคนเขียนพิommt นี้ขึ้นมา
39:49แปลว่าท่านเป็นคนให้หนูตัดสินใจ
39:53แป่ว่าไม่ให้แม่ยุ่ง
40:01นะคะแม่
40:07ก็ได้จ้ะ
40:09แต่แม่ขอนะ
40:12ลูกควรต้องมีบอดิการ
40:16หนูมีแล้วค่ะ
40:21สตรูที่เรามองไม่รู้ว่าเป็นใครเนี่ย
40:24เขาใช้ปืนนะ
40:26เรียนได้เกรดดีกว่าพวกเธอทุกคน
40:28รวมทั้งพี่ทิชา
40:29ถ้าเรื่องแค่นี้รับมือไม่ได้
40:32ก็อย่าหวังว่าจะเป็นทีมโอ
40:34เพราะนี่จะเป็นมื้อแรก
40:36และก็มื้อสุดท้าย
40:38ที่เธอจะได้กินข้าวที่นี่
40:40เพราะหมอคือประวันยดเมฆา
40:42ฟ้าลืมไปว่าเรามันคนละระดับกัน
40:49เราเป็นกำลังใจให้อิทเสมอนะ
40:59พันสิ่งที่ฉันเป็นอยู่คือความเย็นช้า
41:03คือเป็นคนที่ใจร้าย
41:06แต่ใครจะรู้ความจริงที่อยู่ข้างใน
41:13ได้ยินบ้างไหมใจมันตกล
41:17รักเธอ รักเธอ
41:19ยังมีเธอเสมอในหัวใจ
41:22ฉันได้แต่เก็บความรู้สึกนี้
41:25เหมือนมันไม่มีความหมาย
41:26ฟังใจไว้อย่างนั้น
41:30คนคนดีที่ใครจะมอง
41:33มันไม่มีหัวใจ
41:35เธอจะไม่ได้รักกัน
41:39ทุกความหวังดีที่เธอไม่รู้
41:42มันยังคงอยู่ไปแสนเดิน
41:45ส่วนลมหายใจได้ทุกวัน
41:49สักวันที่เกินเวลา