Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:30แสงจัน ไม่เป็นไรนะ
00:33เด้วย นี่มันเกิดอะไรขึ้นอ่ะ ทำไมถึงแต่งทูแบบนี้
00:42พระชายญาถูกกลั่นแกล้งเพคะ แล้วชุดนี้หม่อมฉันก็ไม่ได้จัดเตรียมไว้ให้ด้วยเพคะ
00:48ใคร
00:53พระมเหสีเพคะ
00:57พระมเหสีแสงจันเพคะ
01:01เสด็จแม่
01:06อะไรกัน อย่ามากล่าวหาแล้วนะ เราไม่เคยเสวนากับหญิงชาวบ้าน
01:15แต่พระมเหสีเป็นคนตัดกับหม่อมฉันเองนะเพคะ
01:21ว่าวันนี้คือวันไวทุกแห่งพระราณสี หาใช้งานรื่นเริ่ม
01:26เจ้าสวงใส่ชุดด้วยมืนของเจ้าเองจะโทษคนอื่นยังไง
01:32ยอมรับซะเถอะว่าเจ้ามีเจตนาใส่ชุดไวทุกเพื่อทำลายวิถีสำคัญ
01:40เสด็จแม่ส่งพอได้แล้วพระเจ้าค่ะ
01:44ไม่ว่าหม่อมฉันจะพยายามทำดีสักแค่ไหน
01:52แล้วองค์ก็จะทรงไม่มีวันยอมรับหม่อมฉันใช่ไหมเพคะ
01:59นี่เจ้าคาดหวังอะไร ตลกสิ้นดี
02:03ยอมรับเหรอ นี่คือผลของเจ้า
02:06นี่เจ้าคาดหวังอะไร ตลกสิ้นดี
02:10ยอมรับเหรอ นี่คือผลของการก้าวขึ้นมาอยู่เคียงข้างพระโอรุษ
02:16โดยหลายชาติกำเนิด รู้ตัวไว้ซะ
02:32เจ้าพ่อ เจ้าพ่อ
02:34เกิดอะไรขึ้น
02:37อาการแพ้ทั่ว
02:39ในขนมนี้ทั่ว
02:40ลูกของเรากำลังหายใจไม่ออก ตามหม่อหลวงเร็ว
02:43นี่มันอะไรกัน หมุนวายไปหมดแล้ว
03:00ถ้าลูกเราเป็นอะไรไป ใครจะสืบราชวง
03:03ไม่มีวันยอมรับคนอย่างเจ้าเด็กคาร
03:08ใช่
03:09นางสมควรออกไปเดี๋ยวนี้ไหมครับ
03:12เฮ้ย
03:13เฮ้ย อย่าไปบ้างนะ
03:34เฮ้ย เร็วไปคุมกันโอกาสหัวเร็ว
03:36เฮ้ย
03:39ปลาส่วนนี้ขึ้นไปพ่อท่าน
03:44ไม่ว่าเหตุการณ์ครั้งนี้จะเป็นฝีมือใคร
03:47เราจะหาตัวคนผิดมาลงโทษให้ได้
03:52เสด็จพ่อ
03:54ลูกขอประทันอภัยในความโกรธของครั้งนี้พระเจ้าค่ะ
03:57แต่เอ้ยไม่ได้ทำอะไรผิด
04:03พ่อมะทัส เดี๋ยวก่อนลูกพ่อมะทัส
04:09มีผู้บุกลุก มีผู้บุกลุกหน้าพระราชวงพระเจ้าค่ะ
04:12ว่าไงนะ
04:14มีผู้บุกลุกพระเจ้าค่ะ
04:18รวมรวมนหารไปรวมตัวด้านหน้า
04:20อย่าให้พวกมันลำเส้นเข้ามาเด็ดขาด
04:22พระเจ้าค่ะ
04:33ไม่ได้มีใครตายซะหน่อย
04:47นี่มันงานบงคลนะ
04:48ทำไมนังทำแบบนี้
04:49ตายแล้ว
04:50ใส่มาไว้อะไรใครนั่น
04:51นี่นังเป็นบ้าไปแล้วหรือไง
04:52นังคือใครกัน
04:53ทำไมไม่จับออกไป
04:59ใครมาหลียะ
05:01ใครมาหลียะ
05:02พวกเราเหล่าบ้านพี่เมืองน้อง
05:03ไม่มีวันยอมรับคนอย่างเจ้าเด็ดขาด
05:28ขอโทษ
05:29ไปถึงคุณล๊อคของพระมันธรัฐ
05:32ไม่ให้เกี่ยวซึ่งลัสบุงพระองค์
05:34ใส่ชุดเครื่องปล่อนเป็นนังคุดดิน
05:36ตัวโดนยามตราหน้า
05:39เกิดจากดิน
05:44ลูกของเราก็มาหายใจไม่ออก
05:45ตามออกเร็ว
05:46พระยา ได้เลยค่ะ
05:47พระยา มูกจงทำขนมนี้
05:49ยังจะพระยาไม่มีคนตายในงานนี้
05:51- สงธรรมขนมนี้ ยังจะให้ยาไม่มีคนตายในงานอีกแล้วจริง ๆ เลย ปล่อยให้มาลิงยา ไม่มีวันยอมรับคนอย่างเจ้าเดี๋ยวค่ะ
06:21ถึงเวลาที่เอ้ยจะต้องยอมรับความจริง แม้จะพยายามสักแค่ไหน ก็ไม่อาจทำให้ความดีชนะใจผู้คนที่นี่ได้
06:39ดิน ยังไงก็คือดิน ไม่อาจปลอมเป็นเพชร ยิ่งเมื่อได้เห็นเจ้าพี่ยืนเคียงข้างพระธิดามริการ เอ้ยก็ไม่สามารถหลอกตัวเองได้อีกต่อไป
06:57พระธิดาทรงรู้จักเจ้าพี่ดีกว่าเอ้ยนะ หากไม่มีเอ้ย เจ้าพี่คงจะมีความสุขมากกว่านี้
07:10ทำหน้าที่ได้อย่างสบายพระไทย ไม่ต้องมาคอยผวง ว่าเอ้ยจะพลาดพังสิ่งใดอีก ต่อจากนี้ไป ขอเจ้าพี่จงเป็นอิสระเถิดเพคะ
07:40เอ้ยรู้แล้วว่าที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่ของเอ้ย เอ้ยขอโทษจากใจจริง
08:10ขอโทษจากใจจริง
08:40ลาก่อนเพคะ
09:11เจอแล้ว
09:25เจอแล้ว เอ้ย ไม่ต่อ อ๋อ ลืมไปไม่เห็น
09:37ทำไมใส่ชุดนี้อ่ะ
09:44โอ้โห ร้องไห้เหรอ โอ้โห เด็กแม่หมอมาให้นานอีกดี
10:06เจ้าพี่นะ
10:27ไอ้สวยนิดยาหลงไป
10:28ผมจัดเขา
10:36โปรดติดตามตอนต่อไป
11:02โปรด
11:03ไปทุกคนเรา
11:04เร็วเข้า รีบมาหลบตรงนี้ก่อน
11:09มาเร็ว เร็ว
11:20ไอ้โปรด เอ็งไหวมั้ยเนี่ย
11:22ไม่ไหว
11:24ขอโทษพระเจ้าค่ะ
11:25พวกกระบวดมันฉอยร่วมไปหมดแล้วพระเจ้าค่ะ
11:35พระเจ้า ฝากดูแลคนเจ็บด้วย
11:37แล้วนำทหารส่วนหนึ่งไล่ตามพวกมันไป
11:40ท่านจะไปเข้าเฝ้าเถ็ดพ่อ
11:43รับทราบพระเจ้าค่ะ
11:44พระเจ้าค่ะ
11:47ทหาร ตามพวกกระบวดที่นี่ไป
11:51รับ
11:52ระวังนะ
12:00สาธุ
12:02องค์เจ้าแม่โปรดทอง
12:05ส่งอภิบาลคุมกล้าว
12:08ปัดเป่าสับปรับไภ
12:11โปรดช่วยลูกช้าง
12:13ให้ผลจับไภผ่านด้วยเถิด
12:18เจ้าพี่ ส่งงมงายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เพคะ
12:22มันก็แค่ต้นไม้
12:24แสงชัง
12:26อย่าพูดไปนะ
12:28อย่ารวมลูกเจ้าแม่เที่ยวนะ
12:30พี่จะบอกอะไรให้นะ
12:31เมื่อคืนก่อน
12:32พี่เตรียมจะเอาผลอะไรมาถวายเจ้าแม่
12:35พี่เห็นหลังเจ้าแม่ไว ๆ
12:38ขนลูกขนพร้อม
12:40นี่ขนาดเห็นไว ๆ นะ
12:42สวยมาก
12:45ผีสารก็ไม่เว้นหรอเพคะเจ้าพี่
12:49ใจจันเบา ๆ นะ
12:50เดี๋ยวพวกกบฏเองก็ได้ยินพอ
12:58ท่านอำมาตย์
12:59ดูวิธีก่อนนะเป็นพวกกบฏหรือเปล่า
13:02พระเจ้าค่ะ
13:18ขอเดชะพระอาหยาไม่พ้นกล้าว
13:21ตอนนี้พระอุรษธุมธัดและหมื่นชันชัย
13:24ได้จัดการกับพวกกบฏเป็นที่เรียบร้อยแล้วพระเจ้าค่ะ
13:27เยี่ยม เยี่ยมมาก
13:30เจ้าพี่ ลูกเรานี่เก่งจริง ๆ เลยนะเพคะ
13:33ไม่เสียแรงที่ส่งไปเรียนวิชาที่ต่างเมืองตั้งแต่อย่างเล็ก
13:37ใช่ เก่งแต่ก็ยังวางใจไม่ได้
13:41รอบแรกคิดว่าจะกำจัดพวกมันไปได้หมดแล้วซะอีก
13:46เห็นทีเราต้องประชุมเรื่องนี้กันโดย ๆ นะท่านอำมาตย์
13:49รับด้วยกล้าวขอให้เจ้าค่ะ
13:50เอาล่ะ ถ้าปลอดภัยแล้ว พวกเราก็ไปกันเถอะ
13:55โอเคค่ะ ไป
14:05ถึงเวลา
14:07โอ้ย
14:08อย่าเพียง
14:20น่าพร้อม
14:22ระวังเลยคะ
14:38ฉันดึงบทแห่งทวงซักerella
14:41อ bikes
14:44เดี่ยวอ้อ ประกอบการอมงค์
14:52โง่เจ้าแม่สำเร็งริดแล้ว
14:55เจ้าแม่สำเร็งริดแล้ว
14:57พระเจ้าค่ะ
14:58พ่อกับแม่ไม่เป็นอะไรแล้วลูก
15:00องค์เจ้าแม่โพทองจัดการให้แล้วลูก
15:02องค์เจ้าแม่
15:04เอ่อ...
15:05หมายถึงแม่ของเอ้ยเหรอพระเจ้าค่ะ
15:07อืม...
15:08แล้วไปเกี่ยวกับอะไรกับเอ้ยด้วยล่ะ
15:10ต้นไม้นี่เป็นของพ่อแล้วนะลูก
15:13ใช่
15:14ยะเอ่ยชื่นนั้น
15:15ให้แม่ได้ยินอีกนะ
15:17แล้วนี่
15:18มีใครร่ายนางออกไปแล้วหรือยัง
15:22เสด็จแม่
15:23ลูกก็กราบทวนไปแล้วว่าเอ้ยไม่ได้ผิดอะไร
15:26ทำไมจะไม่ผิด
15:27ทุกคนก็เห็นอยู่ทนโท
15:32พ่อรบเพคะ
15:33พ่อรบเพคะ
15:35แย่แล้วเพคะ
15:37พระชายา
15:38เอ้ยเป็นอะไร
15:39พระชายาหายตัวไปเพคะ
15:40ว่าไงนะ
15:41หาดีหรือยัง
15:43หาดีแล้วเพคะ
15:44แต่ก็ไม่พบเพคะ
15:45นอกจากนั้นต้องเปลี่ยนฉลองพระองค์ด้วยเพคะ
15:48หมายความว่าไง
16:02ให้เราเข้าไปหาลูกเราเถอะนะ
16:04เราไม่ได้สร้างความเดือดร้อนหรือล่วงเกินใคร
16:07เราแค่เป็นห่วงลูกของเรา
16:09เขาไม่ใช่ เขาคือห้องเรา
16:17ได้ ไม่ให้เขาก็ไม่เข้า
16:27ในที่สุด นางก็หอบสังขานั้นต่ำต้อย
16:30ออกจากราชวังของเราสักที
16:32จะได้หายใจหายคอเคล่องขึ้นบ้าง
16:34หลังจากต้องฝืนดมไอราคีเอ็นชวนขึ้นเหียนสักนาน
16:39เห็นที่จะต้องล้างอัปมงคลกันยกใหญ่
16:55มันเกิดอะไรขึ้น
16:57สงสัยพระยุมมา
16:59พวกเราเข้าไปหลบข้างในก่อนเร็ว
17:01มันเกิดอะไรขึ้น
17:31สงสัยเจ้าแม่ไม่ให้เราออกไป
17:34คนอื่นออกไปได้ แต่เราห้ามออกไปแสงจันทร์
17:37หมายความเป็นยังไงเหรอเพคะ
17:40เจ้าลองดูนี่สิ
17:47โอ๊ย
17:49โอ๊ย
17:51โอ๊ย
17:53โอ๊ย
17:55โอ๊ย
17:57โอ๊ย
17:59โอ๊ย
18:01โอ๊ย
18:02โอ๊ย
18:05โอ๊ย
18:09แสงจันทร์ เป็นไงเปล่า
18:12เจ้าพี่ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
18:14น้องกลัวเพคะ
18:18เจ้าแม่ไม่พอใจเรา
18:21พระพัทธบอกว่าต้นโพต้นเนี้ย
18:24คือแม่ของเคลื่อน
18:26เราต้องมีของเข้ามา
18:28แล้วเราต้องตามเคลื่อนกลับมาให้ได้
18:30ไม่ เธอไม่ยอมนะเพคะ
18:32Famo. carefully
18:33แล้วเจ้าจะทำยังไง
18:34หรือว่าเจ้าจะยอมกลัวอยู่ตรงนี้
18:36ไม่ยอมก็ต้องยอมแล้วนะแสงจันธิ์
18:43องค์เจ้าแม่ต้นโพลเมนโภ่ทอง
18:45พวกเราขอโทษ
18:47พวกเราสัญญาว่า
18:49พวกเราจะไปตามเคลื่อนกลับมาให้ได้
18:51และจะไม่มีใคร
18:52ได้อีก
18:54ขอเจ้าแม่
18:56โปรดอภัยให้พวกเราด้วย
18:58และกลับมาปกป้อง
19:00ถุงครอง ถุงภัย
19:02ภรรนศี ให้ร่มเย็น
19:04สงบสุขด้วยเถิด
19:22เห็นไหมแสงจันทร์
19:24รมสงบแล้ว
19:26ผมเจ้าแม่สำแดงฤทธิ์แล้ว
19:28แสงจันทร์เชื่อหรือยัง
19:52โปรดติดตามตอนต่อไป
20:22ก็คือดิน
20:24ไม่อาจปลอมเป็นเพชร
20:28ยิ่งเมื่อได้เห็นเจ้าพี่
20:30ยืนเคียงข้างพระธิดามริกา
20:32เอ้ยก็ไม่สามารถ
20:34หลอกตัวเองได้อีกต่อไป
20:38พระธิดา
20:42สงรู้จักเจ้าพี่ดีกว่าเอ้ยนะ
20:46จงเป็นอิสระเถิดเพคะ
20:48เอ้ยรู้แล้ว
20:50ว่าที่แห่งนี้
20:52ไม่ใช่ที่ของเอ้ย
20:56เอ้ย
21:00เราขอโทษ
21:04เราปกป้องลอยยิ้มของเอ้ยไม่ได้
21:12เราปกป้องแสงสวาย
21:14ของพี่ไม่ได้
21:18.*
21:22ถ้าเจ้าเหงา
21:24ให้เราเป็นเพื่อนเธอได้มั้ย
21:26ที่บ้านเราหนักเบาเหมือนกัน
21:28ที่นั่นแต่ไม่มีใคร
21:30ที่เราเล่นด้วยได้เลย ambassadors
21:32แต่สิ
21:36หากไม่มีอ้อย
21:38เจ้าพี่คงจะมีความสุข
21:40มากกว่านี้
21:42ทำหนติ irgendwannก็ไง
21:44บรรณปลดใจ
21:46ว่าเอ้ยจะพลาดพังสิ่งใดอีก
21:55นี่เอ้ยทิ้งเราไปจริง ๆ หรอ
22:01เอ้ยไม่รักเราหรอ
22:07ทำไมถึงไม่ไปด้วยกัน
22:16อย่ามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามาม
22:46ว่าไงเอ็ง
22:52ท่าน
22:54ท่านคือใคร
22:56เอ็งไม่รู้จักข้าหรอก
22:58แต่ข้านะ
23:00รู้จักเอ็งของนังเอิญ
23:04เอาวาสนามาให้ข้าเร็วนี้
23:08ท่าน
23:10ท่าน
23:12ท่าน
23:14ข้าเร็วนี้
23:16เฮ้ย
23:18ไม่ใช่
23:20เอาวาสนามาให้นังเอิญเดี๋ยวนี้
23:24อย่า
23:26อย่าเข้ามานะ
23:28จะไปไหน
23:30ไอ้บุญคล
23:32จัดให้
23:44ท่าน
23:46ท่านต้องการอะไรจากเรา
23:48เราไม่มีทรัพย์สินเงินทอง
23:50ปล่อยเราไปเถอะนะ
23:52เราแค่อยากกลับบ้าน
23:54ได้
23:56แต่ให้ข้าทำพิธีเสร็จก่อน
23:58เอ็งได้กลับบ้านแน่
24:14เอาหน้าข้าไป
24:18หวานสดสวยกำลังดี
24:36น้ำมะพุทธ
24:38สำบงสองข้อ
24:41ขายหาบจงรวงเลย
24:44ผิวนังเหลี่ยวยน
24:46โม้โนโมน้ำหมู
24:48หูตาฟาส่อง
24:52เมตตาขาวโคล
24:54โฮ้ม
24:56อัประลักษณ์จงบังเกิด
24:58โฮ้ม
25:00อัประลักษณ์จงบังเกิด
25:02ความสวยงาม
25:04จงดับ
25:06เสร็จ
25:10อู ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ ฮะ
25:37หล่อนไงลูก
25:38น้ำของฉัน
25:39น้ำคลาทธิศี
25:40น้ำอาชปลาทธิศี
25:41แล้วน้ำคลาทธิศีน้ำเอ้ย
25:42หัวหนู
25:43พระเชม
25:44ลุงโชม
25:45มีอะไรก็พูดมาสิ
25:47เดี๋ยว
25:48แต่ว่าขอให้เป็นเรื่องดีนะ
25:50ไอ้นิ่งอารมณ์เสียอยู่
25:51ดีสิวะ
25:52มันนี่มากมากเลยล่ะแก
25:54ก็รีบพูดมาสิแม่เชม
25:57ตอนนี้นะ นางเอ้ยมันอยู่กับแม่หมอแล้ว
26:00ว่าอะไรนะ
26:19ใครเป็นคนมอบชุดเขาให้แกเอ้ย
26:21เราถามว่าใคร
26:25ไม่ตอบใช่มั้ย
26:27ถ้าไม่ตอบ
26:29งานเจ้าสั่งประหารทั้งหมดนี่แหละ
26:32จะตอบไม่ตอบ
26:34นางเพคะ
26:37นางด้วยเพคะ
26:42มองเจ้าใช่มั้ย
26:44รีบปลอดภาษาใครให้มองฉันได้ไหมคะ
26:46มองฉันผิดไปแล้ว
26:48หม่อมฉันผิดไปแล้ว
26:51แล้วคนที่ใส่สวรรค์ที่ส่งในขนม
26:54ฝีมือพวกเจ้าใช่มั้ย
26:59พี่เฎอร์
27:01โทษพวกเจ้าสาหัสยิ่งนะ
27:03นำพวกน้ำใป่ปหาร
27:05ออปหยุดก่อนพฯณ souffle
27:10อย่าๆ พี่เกิร์ด αอย่ายา
27:11อย่าๆ
27:12อย่า
27:13HC
27:14คุณททผีหลายพี่เกรท
27:15คุณท้าวที่แรกเป็นคนสั่งพวกหมอมฉันเพคะ
27:18หมอมฉันไม่ได้อยากทำอะไรนะเพคะ
27:20ได้โปรดประหารเอาไว้ให้หมอมฉันด้วยนะเพคะ
27:28คุณท้าวพี่ไหล
27:37เจ้าอยากจะกรีดร้องออกมาจริง ๆ
27:39อุตสาหาดทำกำจัดนางออกไม่ได้แล้ว
27:41เจ้าพี่ยังจะเอานางกลับมาอีก
27:43ถ้าต้นปูมีปัญหานักก็ถอดมันออกมาซะสิ
27:47จะยอมทำตามมาทำไมกัน
27:49เราไม่เข้าใจเลย
27:51หวังว่านางคงจะไม่กลับมาอีกแล้วนะเพคะ
27:55โดนซะขนาดนั้นแล้ว
27:56ถ้ายังกลับมาก็ด้านเต็มทน
28:01จับนาง
28:05อะไร นี่มันอะไรกันล่ะลูก
28:08นั่นสิเพคะ
28:09ปล่อยฉันนะ
28:11สาย
28:12ลูกสื่อความได้ว่า
28:14คุณเท้าพี่ไล่คือผู้อยู่เบื้องหลังทุกเหตุการณ์
28:17ไม่ว่าจะเป็นชุดขาว
28:19หรือถั่วลิสงส์ในขนม
28:22ลูกพูดอะไรอะ
28:23ใครบอก
28:24มีหลักฐานหรือยังไง
28:27เอ้ยไม่มีวันใส่ถั่วลิสงส์ในขนม
28:30เอ้ยบอกกับลูกเอง
28:31ว่าเอ้ยใส่ถั่วเขียว
28:33มันยิ่งทำให้ลูกมั่นใจ
28:36จนไหนที่สุด
28:38นางกำนั่นที่เป็นนางนกต่อให้กับคุณเท้าพี่ไล่
28:42ก็มาสาฬะพรากกับลูกหมดแล้วพระเจ้าค่ะ
28:46อะไรนะเพคะ
28:48และโทษของการ...
28:49ไสลายพราชายาน
28:51ให้เสียมเสียประเกียรติ
28:52ก็คือ...
28:53ประหาร
28:54ไม่ ไม่นะ
28:56ไม่เห็นสิ
29:00ปล่อยคุณเท้า
29:01แล้วออกไปก่อน เราจะคุยกับลูกของเราตามลำพัง
29:06เสด็จแม่ ยังไงผิดก็ต้องว่าไปตามผิด
29:10ลูกจะทวงคืนความยุติธรรมให้กับคนรักของลูก
29:13ไม่ว่ายังไงก็ตามพระเจ้าค่ะ
29:18โบมาทัส แม่จะพูดตรง ๆ เลยนะลูก
29:27แม่เป็นคนสั่งขุนเท้าที่ไลน์เอง
29:32เสด็จแม่
29:34หากลูกคิดจะเปล่าประกาศความจริงนี้ออกไป
29:38ก็จงรู้ไว้สะ
29:40แม่เองก็ต้องรับโทษนี้ไปด้วย
29:45คิดที่ดีนะโบมาทัส
29:47พระนาศีนยามนี้ก็วุ่นวายมากพอแล้ว
29:52หากใช้เวลาจะเปิดสึกภายใน
29:54ก็ได้ค่ะเจ้าค่ะ
29:57ลูกจะไม่ตามอย่างใบกลับมา
30:01ลูกจะไม่เอาปิดขุนเท้าวิรัย
30:16หวังว่าเสด็จแม่คงพอพระไทย
30:18หวังว่าเสด็จแม่ของพอพระไทย
30:24งั้นขอให้แสดงแม่
30:27ลัทธักอยู่ที่ปราชวังอันแสนลักของเสด็จแม่
30:31ให้สุขสบายเถอะพระเจ้าค่ะ
30:33เพราะลูกจะไม่อยู่ที่นี่อ่อต่อไป
30:35ไม่ว่าอย่างไรก็ตัด
30:40ครำวัตทุด ครำวัตทุด
30:43ครำวัทตุกลับมาด้วย livesta
30:46ทำอารมณ์ให้แกแม่รัก
30:52ปรมธรรม อย่าทิ้งแม่ไปไหนเลยนะลูกนะ แม่ขอร้อง
30:57ไม่พระเจ้าค่ะ หม่อมฉันกลาบรู้แล้ว
31:02ต่อไปนี้หม่อมฉันจะเป็นชาวบ้านธรรมดาเฉย ๆ เช่นเอ้ย
31:09เราจะได้คู่ควรกันสักที
31:11ปรมธรรม
31:16หม่อมฉันกลาบทูลาพระมเหสี ขอให้รักษาราชบัลลังไว้ให้ดีนะพระเจ้าค่ะ
31:22หากไม่มีทายยาสือต่อไป คนอย่างเท้าปินทัดกับธนาเทพคงจะชอบใจหน้าดู
31:30พระมหาส ถ้าลูกเป็นแบบนี้ ก็นังหิงชาวบ้านนั่น
31:36ถ้าลูกไม่เจอหนังตั้งแรก เรื่องก็คงไม่เป็นแบบนี้
31:41ลูกเป็นทุกสิ่ง ทุกอย่างของแม่
31:46แล้วลูกจะทำอะไรกับนังหิงเจ้าค่ะ
31:48ถ้าลูกไม่เจอหนังทั้งแรก เรื่องนั้นคงไม่เป็นแบบนี้
31:54ลูกเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของแม่
31:58แล้วนายก็มาพลากมันไป
32:01ไม่พระเจ้าค่ะ
32:03คนที่พลาดหม่อมฉันไปจากประองค์
32:08ก็คือตัวประองค์เอง
32:12สำหรับหม่อมฉัน
32:14สำหรับหม่อมฉัน
32:16เอ้ยเป็นทุกสิ่งทุกอย่างเช่นเดียวกัน
32:26พระอมมาทัส พระอมมาทัส
32:29เราจะยอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไปเพื่อมันนี่นะ
32:33นี่ไม่ได้สอนลูกมาแบบนี้นะ
32:38นี่เรียกว่าความรัก
32:41หม่อมฉันรักเอ้ย
32:45หม่อมฉันก็เป็นคนคนหนึ่งที่มีชีวิตและจิตใจ
32:49ไม่ใช่หุ่นเชิดของใคร
32:54ถึงไม่มีเอ้ย
32:57หม่อมฉันก็ไม่ได้อยากจะแต่งงานกับมาริกาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
33:15กราบเย็นยันคำเดิม
33:19ถ้าไม่มีเอ้ย
33:22ก็ไม่มีลูก
33:34หม่อมฉันทุนลาวเจ้าครับ
33:41พระอมมาทัส พระอมมาทัส
33:44แม่ขอโทษนะ
33:47อยู่คุยกันก่อนนะลูกนะ
33:49แม่ขอโทษอย่าทิ้งแม่ไปเลยนะแม่ขอร้อง
33:55ปล่อยลูกไปเถอะพระเจ้าค้า
33:58พระอมมาทัส พระอมมาทัสอย่าทิ้งแม่ไป
34:14แม่ขอโทษนะลูกน้อง
34:16ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ
34:46นี่ใคร
34:47ละตรงหน้าเธอทำไม
34:49ผัศวามิ
34:51เจ้าเหรอ
34:53ใช่ ผัศวามิ
34:55หมองฉันสับปศทวให้นะเพคะ
34:57น้องไปรอกitativeในก่อนเถอะน้องบ metrics
34:59ตรงนี้มันร้อน
35:00ไม่เป็นไรเจ้าเพคะน้องรอกได้
35:04หมองฉันว่าแล้ว
35:05จากพี่จะต้องเป็นแบบเดิม
35:08สับปศทวให้นะเพคะ
35:10ว่าเจ้าพี่จะต้องเป็นแบบเดื่อม
35:12สับประเศษโทษให้น้ำไปคะ
35:17ทาไปค่ะ พระโอรง
35:24พี่ขอโทษ
35:27พี่ขอโทษที่เป็นคนรักของเจ้าไม่ได้
35:32พี่ฝากดูแลเสด็จแม่ด้วยนะ
35:40ค่ะ
36:01โอ้โห แกเหม็นแน่เลย
36:05ไม่เป็นไรหน้า
36:07เกิดแกจับตา
36:08ได้แล้วก็มาเป็นเพื่อนบุญขน
36:11นี่นางบุญขน
36:13ไม่ต้องไปพูดมากกับมันหรอก
36:15จะไปไหนก็ไป
36:16ไปก็ได้
36:18เร็วๆ ก็เร็วๆ
36:20เอ้ยฉันก็รีบอยู่นี่เนี่ย
36:21เฮ้ย
36:25ไหนล่ะนางเอ้ย ก็นั่งอยู่นี่ไง
36:35ใช่เหรอแม่หมอ
36:36แล้วทำไมใส่ชุดแบบนี้อะ
36:38แค่หัวก็ไม่ใช่แล้ว
36:40อืม ขาจะไปรู้ไหมล่ะ
36:42แต่นี่แหละ หนังเอ่ย
36:47เอ็งจะก้มหน้าทำไมวะ
36:49เงยหน้าขึ้นมา
36:52ขาบอกให้เงยหน้า
37:07หนังเอย
37:10เอ้ยไม่เข้าใจ
37:14ทำแบบนี้กับเอ้ยทำไม
37:22องค์เจ้าแม่ไม่รับคำขอโทษ พลมอทัทก็หนีไป
37:24เราต้องตามเสมอเอ้ยกลับมาให้ได้นะเพคะ
37:27อopezไอ่งั้นพลมอทัทก็คงจะไม่ยอมกลับมา Euro
37:30ท่าท่ายาเอ้ยเสด็จแล้ว พระเจ้าค่ะ
37:32โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้
38:03สงสารตาแม่ปลาบู อาศัยอยู่ในฝั่งของขา
38:17นางเอ้ยเป็นลูกกรรมพร้อม ถึงเวลามาร้อนร้ำ
38:32ร้อนแต่ร้ำแก่เหลือแต่ร้ำอ่อน เอาร้ำมาร้ำให้แก่แม่ปลาบู
38:45มารดาฉันอยู่แห่งไหน หรือจะตายในฝั่งของขา
38:57สงสารนางเอ้ย กรรมพร้อม เรียกหาแม่ปลาบูทอง
39:12โปรดติดตามตอนต่อไป