Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:30แสงจัน ไม่เป็นไรนะ
00:33เด้วย นี่มันเกิดอะไรขึ้นอ่ะ ทำไมถึงแต่งทูแบบนี้
00:42พระชายญาถูกกลั่นแกล้งเพคะ แล้วชุดนี้หม่อมฉันก็ไม่ได้จัดเตรียมไว้ให้ด้วยเพคะ
00:48ใคร
00:53พระมเหสีเพคะ
00:57พระมเหสีแสงจันเพคะ
01:01เสด็จแม่
01:06อะไรกัน อย่ามากล่าวหาแล้วนะ เราไม่เคยเสวนากับหญิงชาวบ้าน
01:15แต่พระมเหสีเป็นคนตัดกับหม่อมฉันเองนะเพคะ
01:21ว่าวันนี้คือวันไวทุกแห่งพระราณสี หาใช้งานรื่นเริ่ม
01:26เจ้าสวงใส่ชุดด้วยมืนของเจ้าเองจะโทษคนอื่นยังไง
01:32ยอมรับซะเถอะว่าเจ้ามีเจตนาใส่ชุดไวทุกเพื่อทำลายวิถีสำคัญ
01:40เสด็จแม่ส่งพอได้แล้วพระเจ้าค่ะ
01:44ไม่ว่าหม่อมฉันจะพยายามทำดีสักแค่ไหน
01:52แล้วองค์ก็จะทรงไม่มีวันยอมรับหม่อมฉันใช่ไหมเพคะ
01:59นี่เจ้าคาดหวังอะไร ตลกสิ้นดี
02:03ยอมรับเหรอ นี่คือผลของเจ้า
02:06นี่เจ้าคาดหวังอะไร ตลกสิ้นดี
02:10ยอมรับเหรอ นี่คือผลของการก้าวขึ้นมาอยู่เคียงข้างพระโอรุษ
02:16โดยหลายชาติกำเนิด รู้ตัวไว้ซะ
02:32เจ้าพ่อ เจ้าพ่อ
02:34เกิดอะไรขึ้น
02:36พ่อ
02:38อาการเท�aj ทัว ในขนมมี่ทัว
02:41ลูกของเรากำลังหายใจไม่ออก ตามหม่อลูกเร็ว
02:43นี่มันอะไรกัน เหmillimeter ไปหมดแล้ว
02:47ใคร ใครจะทำผิดชอบเรื่องนี้
02:49พ่อธี่ยาเอ้ยเพคะ พ่อธิยาเอ้ยสรงทำขนมนี้
02:54พี่เจ้าแต่งตัวไม่บอกสมไม่พอ
02:57ฉันจะพยายามไม่มีคนตายในงานอีก
02:59ชั่วจริง ๆ
03:01ถ้าลูกเราเป็นอะไรไป
03:03ใครจะสืบราชวง
03:05ผมฉันขอยืนการ
03:07พวกเราเหล่าบ้านพี่เมืองน้อง
03:09ไม่มีวันยอมรับคนอย่างเจ้าเด็ดขาด
03:15ใช่
03:16นางสมควรออกไปเดี๋ยวนี้ไปครับ
03:19เฮ้ย
03:20เฮ้ย อย่าไปบ้านแม่
03:27เฮ้ย ๆ
03:28ไอสักครับ
03:30เฮ้ย ๆ
03:35ไป
03:36เร็วไปคุมกันโอกาสหัวเร็ว
03:38ไป
03:39ไอเย้
03:40มาส่วนนี้เถอะคุณท่าน
03:42เฮ้ย ๆ
03:45ไม่ว่าเหตุการณ์ครั้งนี้จะเป็นฝีมือใคร
03:48เราจะหาตัวคนผิดมาลงโทษให้ได้
03:53สะเด็ดพ่อ
03:55ลูกขอประทานอภัยในความโกลาของครั้งนี้พอเจ้าค่ะ
03:58แต่เชื่อให้ไม่ได้ทำอะไรผิด
04:03พ่อเมeredต์เดี๋ยวก่อนลูกพ่อม 커�ทธ
04:09มีผู้บุกลุก
04:10มีผู้บุกลุกหน้าพระเชฟวังพ่อเจ้าค่ะ
04:12ว่างัยนะ
04:14มีผู้บุกลุกพระเจ้าค่ะ
04:18รวมรวมอาหารไปรวมตัวด้านหน้า
04:20อย่าให้พวกมันลำเส้นเข้ามาเด็ดขาย
04:22พระเจ้าค่ะ
04:24โปรดติดตามตอนต่อไป
04:48ไม่ได้มีใครตายซะหน่อย
04:49นี่มันงานบงคลนะ
04:50ทำไมนังทำแบบนี้
04:51ตายแล้ว
04:52ใส่มาไว้อะไรใครนั่น
04:53นี่นังเป็นบ้าไปแล้วหรือไง
04:54นังคือใครกัน
04:55ทำไมไม่จับออกไป
05:01ใครมาหลียะ
05:02พวกเราเหล่าบ้านพี่เมืองน้อง
05:03ไม่มีวันยอมรับคนอย่างเจ้าเด็ดขาด
05:05ขอโทษ
05:27ขอโทษ
05:28ไม่เป็นไร
05:29ไม่เป็นไร
05:31ไม่เป็นไรหรือเปล่า
05:32ไปถึงคนรักของพวกเราแล้ว
05:35ขอบคุณ
05:38ตัวโดนยามปรานา
05:42เกิดจากดิน
05:46คำขอบของเราก็มาหายใจไม่ออก
05:48ตามมาลงเร็ว
05:50ทรายยาบรุนสงครามขนมนี้
05:52อย่างจะเพี่ยงยาไม่มีคนตายในงาน
05:54น่าจริงๆเลย
05:56ไม่มีวันยอมรับคนอย่างเจ้าเด็ดขาด
06:04โปรดติดตามตอนต่อไป
06:27ถึงเวลาที่เอ้ยจะต้องยอมรับความจริง
06:31แม้จะพยายามสักแค่ไหน
06:34ก็ไม่อาจทำให้ความดีชนะใจผู้คนที่นี่ได้
06:40ดิน
06:41อย่างไรก็คือดิน
06:43ไม่อาจปลอมเป็นเพศ
06:47ยิ่งเมื่อได้เห็นเจ้าพี่ยืนเคียงข้างพระธิดามงลิกา
06:53เอ้ยก็ไม่สามารถหลอกตัวเองได้อีกต่อไป
06:58พระธิดา
07:00ส่งรู้จักเจ้าพี่ดีกว่าเอ้ยนะ
07:04หากไม่มีเอ้ย
07:07เจ้าพี่คงจะมีความสุขมากกว่านี้
07:15ทำหน้าที่ได้อย่างสบายพระไทย
07:18ไม่ต้องมาคอยผวง
07:21ว่าเอ้ยจะพลาดพังสิ่งใดอีก
07:24ต่อจากนี้ไป
07:28ขอเจ้าพี่จมเป็นอิสระเถิดเพคะ
07:35เอ้ยรู้แล้วว่าที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่ของเอ้ย
07:43เอ้ยขอโทษ
07:46จากใจจริง
08:04โปรดติดตามตอนต่อไป
08:34ลาก่อนเพคะ
09:04เอาไปที่ไหนผัดอัพจบที่ไหนของเยี่ยมเยี่ยมมากมาก
09:09แล้วคุณทองลองสู้
09:12เจอแล้ว
09:26เจ้าอย่าเอ้ยหรืออ้าย
09:31ไม่ต่อ
09:34อ๋อลืมไปไม่เห็น
09:39ทำไมใส่ชุดนี้อ่ะ
09:46โอ้ยร้องไห้เหรอ โอ้ย
09:48เดี๋ยวก็ไม่ให้หมอมาให้นานอีกดี
10:04โอ้ย
10:27อย่าลงไป
10:28โอเค
10:35โอ้ย
10:37โอ้ย
11:03โอ้ย
11:04พวกเรา
11:05เร็วเข้า
11:06รีบมาหลบตรงนี้ก่อน
11:10มาเร็วเร็ว
11:21ไอ้พล
11:22เอ็งไหวมั้ยเนี่ย
11:23ไม่ไหว
11:24ขอโทษพระเจ้าค่ะ
11:25พวกกระบวดมันถอยร่วมไปหมดแล้วพระเจ้าค่ะ
11:35พระเจ้า
11:36ฝากดูแลคนเจ็บด้วย
11:38แล้วนำทหารส่วนหนึ่งไล่ตามพวกมันไป
11:40ถ้าจะไปเข้าเฝ้าเถ็ดพ่อ
11:43รับทราบพระเจ้าค่ะ
11:44พระเจ้าค่ะ
11:47ทหาร
11:48ตามพวกกระบวดที่นี่ไป
11:53ระวังนะ
12:00สาธุ
12:02องค์เจ้าแม่โพธอง
12:05ทรงอภิบาลคุมกล้าว
12:08ปัดเป่าสับปรับไภ
12:11โปรดช่วยลูกช้าง
12:13ให้ผลจับไภผ่านด้วยเถิด
12:17จุ๊บพี่
12:19ทรงงมงายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เพคะ
12:22มันก็แค่ต้นไม้
12:24แสงชัง
12:26อย่าพูดไปนะ
12:28อย่ารุ่นลูกเจ้าแม่เที่ยวนะ
12:30พี่จะบอกอะไรให้นะ
12:31เมื่อคืนก่อน
12:32พี่เตรียมจะเอาผลอะไรมาถวายเจ้าแม่
12:35พี่เห็นหลังเจ้าแม่ไว ๆ
12:38ขนลุกขนพร้อม
12:40นี่ขนาดเห็นไว ๆ นะ
12:42สวยมาก
12:45ผีสารก็ไม่เว้นหรอเพคะเจ้าพี่
12:49ใจจันเบา ๆ นะ
12:50เดี๋ยวพวกกบฏเองก็ได้ยินก่อน
12:59ท่านอำมาตย์
13:00ดูให้ดีก่อนนะเป็นพวกกบฏหรือเปล่า
13:02พระเจ้าค่ะ
13:18ขอเดชะพระอายามให้ฝนกร้าว
13:21ตอนนี้พระอุรส ธมธัส และหมื่นชันชัย
13:24ได้จัดการกับพวกกบฏเป็นที่เรียบร้อยแล้วพระเจ้าค่ะ
13:27เยี่ยม เยี่ยมมาก
13:30เจ้าพี่ ลูกเรานี่เก่งจริง ๆ เลยนะเพคะ
13:33ไม่เสียแรงที่ส่งไปเรียนวิชาที่ต่างเมืองตั้งแต่อย่างเล็ก
13:37ใช่ เก่ง แต่ก็ยังวางใจไม่ได้
13:41ครอบแรกคิดว่าจะกำจัดพวกมันไปได้หมดแล้วซะอีก
13:46เห็นทีเราต้องประชุมเรื่องนี้กันโดย ๆ นะท่านอำมาตย์
13:49รับด้วยกราวพระเจ้าค่ะ
13:51เอาล่ะ ถ้าปลอดภัยแล้ว พวกเราก็ไปกันเถอะ
13:56เพคะ ไป
14:06ถึงเวลา
14:08เจ้าพี่
14:20เฮ้ย ราพฮารี
14:22ระวังเพคะ
14:42องค์เจ้าแม่สำแรงริดแล้ว
14:45องค์เจ้าแม่สำแรงริดแล้ว
14:51ตรงไหน
14:53อย่าเกิดเสียใด
15:07สดหลิดพ่อสดหลิดแม่ ป็นอะไรไหมพระเจ้าค่ะ
15:11พ่อกับแม่ไม่เป็นอะไรแล้วลุก
15:13องค์เจ้าแม่โภทอ่งจัดการให้แล้วลุก
15:16องค์เจ้าแม่
15:17แล้วนี่มีใครร่ายนางออกไปแล้วหรือยัง
15:22เสด็จแม่ ลูกก็กลาบทวนแต่แล้วว่าเอ้ยไม่ได้ผิดอะไร
15:26ทำไมจะไม่ผิด ทุกคนก็เห็นอยู่ทนโทภ
15:32พ่อรบเพคะ พ่อรบเพคะ แย่แล้วเพคะ
15:37พระชายา เอ้ยเป็นอะไร
15:39พระชายาหายตัวไปเพคะ
15:41ว่าไงนะ หาดีหรือยัง
15:43หาดีแล้วเพคะ แต่ก็ไม่พบเพคะ
15:45นองจากนั้นต้องเปลี่ยนฉลองพระองค์ด้วยเพคะ
15:48หมายความว่าอะไร
15:51เอ้ย
15:56เอ้ย ๆ ลูกแม่
15:58เอ้ย
16:01ห้อมเขา
16:03ให้เราเขาไปหาลูกเราเถอะนะ
16:05เราไม่ได้สร้างความดึ gar lotหรือล้วงเกินใคร
16:08เรา cache เป็นห่วงลูกของเรา
16:10เขาไม่ได้
16:12เพราะว่าห้อมเขา
16:15ได้
16:17ไม่ให้เขาเขาไม่เขา
16:25ในที่สุด
16:26นางก็หอบสำขาดอันต่ำต้อย
16:28ออกจากราชวังของเราสะที
16:30จะได้หายใจหายกอครองขึ้นบ้าง
16:32หลังจากต้องฝืนดมไอราคีเอ็นชวนขึ้นเหียนซะนาน
16:37เห็นที่จะต้องล้างอัปมงคลกันยกใหญ่
16:45มันเกิดอะไรขึ้น
16:57มันเกิดอะไรขึ้น
16:58สงสัยประยุมมา
16:59พวกเราเข้าไปลงข้างในก่อนเร็ว
17:01พวกเราได้ลงไปแล้ว
17:31แสงจันทร์ หลบไปก่อน
17:35บริกา รอแม่ด้วย แม่ไปด้วย
17:38แสงจันทร์ ลงไป
17:41ระวัง
17:44สงสัยเจ้าแม่ไม่ให้เราออกไป
17:47คนอื่นออกไปได้ แต่เราห้ามออกไป แสงจันทร์
17:50หมายความเป็นยังไงเหรอเพคะ
17:53เจ้าลองดูนี่สิ
18:01โอ้ย
18:09แสงจัง เป็นไรหรือเปล่า
18:12เจ้าพี่ มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย
18:14น้อง น้องกลัวพี่คะ
18:18เจ้าเมื่อไม่พอใจแล้ว
18:21พระพัทธร์บอกว่า ต้นโพต้นเนี้ย คือเม่ของเมื่อย
18:26เราต้องมีของเข้ามา
18:28แล้วเราต้องตามเมื่อยกลับมาได้น่ะ
18:29ไม่ เราไม่ยอมแล้วพี่คะ
18:32แล้วเจ้าให้ทำยังไง หรือว่าเจ้าจะยอมกลับอยู่ตรงนี้
18:35ไม่ยอมก็ต้องยอมแล้วนะแสงจัง
18:43องค์เจ้าแม่ต้นโพต้นเนี้ย พวกเราขอโทษ
18:47พวกเราเสร็จยาว่า พวกเราจะไปตามเมื่อยกลับมาให้ได้
18:51และจะไม่มีใคร ไล่เมื่อยออกไปได้อีก
18:55ขอเจ้าแม่โปรดอภัยให้พวกเราด้วย
18:58และกลับมาปกป้อง ถุงครอง ถุงภัย ภรรนศี
19:03ให้ร่อมเย็น สงบสุขด้วยเถิด
19:25เห็นไหมแสงจัง
19:28รมสงบแล้ว
19:30องค์เจ้าแม่สำแดงฤทธิ์แล้ว
19:32แสงจังเชื่อหรือยัง
19:55อุ๊ย
20:09ถึงเวลาที่เอื้อจะต้องยอมรับความจริง
20:12แม้จะพยายามซะแค่ไหน
20:15ก็ไม่อาจทำให้ความดีชนะใจผู้คนที่นี่ได้
20:20ดิน ยังไงก็คือดิน
20:24หรือว่าเธอ ไม่อาจปลอมเป็นเพชร
20:29ยิ่งเมื่อได้เห็นเจ้าพี่ยืนเคียงข้างพระทิดามาริกา
20:34เอ้ยก็ไม่สามารถหลอกตัวเองได้อีกต่อไป
20:39พระทิดา
20:42ท่องรู้จักเจ้าพี่ดีกว่าเอ้ยนะ
20:46ท่องเป็นอิสลาทเถิดเพคะ
20:48เอยรู้แล้วว่าที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่ของเอย
20:57เอย
21:01เราขอโทษ
21:05เราปกป้องรอยยิ้มของเอยไม่ได้
21:12เราปกป้องแสงสวายของเอยไม่ได้
21:18นะขอโทษ
21:28ถ้าเจ้าหน่าวให้เราเป็นเพื่อนเธอได้ไหม
21:31ที่บ้านเรา เราก็หน่าวเหมือนกัน
21:34ที่นั่นแทบไม่มีใครที่เราเล่นด้วยได้เลยสะคุณ
21:38แต่สิ
21:42หากไม่มีเอย
21:44เจ้าเพค คงจะมีความสุขมากกว่านี้
21:48จะพลาดพังสิ่งใดอีก
21:55นี่เฮ้ยทิ้งเราไปจริง ๆ หรอ
22:01เฮ้ยไม่รักเราหรอ
22:07ทำไมถึงไม่ไปด้วยกัน
22:18รู้สึกว่าจะไม่มีความลืม
22:20คุณอาจจะอยู่ด้วยกับฉัน
22:27แต่ฉันยังรู้สึกว่าฉันจะมองกัน
22:29ตรงนั้นธพธิบาย
22:32คิดจะหล่มเวลา
22:34กับหัวใจ
22:36ก็เก็บความปกติ
22:39มีธูปากไว้
22:42คือพวกเรา
22:44รู้สึกรู้ตัว
22:46นี่
22:48นี่
22:55ว่าไงเอง
23:01ท่าน
23:03ท่านคือใคร
23:05เอ็งไม่รู้จักข้าเหรอ
23:07แต่ข้านะ
23:09รู้จักเองหนังเอิญ
23:12เอาวาสนามาให้ข้าเร็วนี้
23:16เฮ้ย ไม่ใช่
23:19เอาวาสนามาให้น้ำอายเดี๋ยวนี้
23:25อย่า อย่าเข้ามานะ
23:28จะไปไหนไอ้บุคคล
23:31จัดให้
23:44ท่าน
23:47ท่านรอการอย่างไรจากเรา
23:49เราไม่มีทรัพย์สินเงินทอง
23:52ปล่อยเราไปเถอะนะ
23:53เราแค่อยากกลับบ้าน
23:55ได้
23:56แต่ให้ข้าทำพิธีเสร็จก่อน
23:59เองได้กลับบ้านแน่
24:02เอาหน้าข้าไป
24:05หวานสดสวยกำลังดี
24:31โปรดติดตามตอนต่อไป
25:01ความสวยงามลงดับสิ้น
25:31นังคณิษฐิ นังอ้าย เร็ว นังคณิษฐิ นังอ้าย
25:43โอ้ย แม่เชม ลุงชม มีอะไรก็พูดมาสิ เดี๋ยว
25:49แต่ว่าขอให้เป็นเรื่องดีนะ อ้ายยิ่งอารมณ์เสียอยู่
25:52ดีสิวะ มันดีมากๆเลยละแก
25:56ก็รีบพูดมาสิแม่เชม
25:57ตอนนี้นะ นังเอ้ยมันอยู่กับแม่หมอแล้ว
26:01ว่าอะไรนะ
26:19ใครเป็นคนมอบชุดข่าวให้แกเอ้ย
26:24เราถามว่าใคร
26:28ไม่ตอบใช่ไหม
26:30ถ้าไม่ตอบ เราจะสั่งประหารทั้งหมดนี่แหละ
26:34จะตอบไม่ตอบ
26:36นังเพคะ นังด้วยเพคะ
26:45ผมเจ้าใช่ไหม
26:47ไม่เปิดประหารใครให้มองฉันได้ไหมคะ มองฉันผิดไปแล้ว
26:52แล้วคนที่ใส่ถั่วที่สูงในขนม ฝีมือพวกเจ้าใช่ไหม
26:58ออฟ
26:59เพพใครพ Jour
27:00โทษของเจ้าสารหัสยิ่งนะ นำพวกนางไปประหาร
27:05ออฟหยุดเดาประโยค啊
27:09เอียกๆๆ อียงอีย้าง
27:14ผนทาพี่ไรเพคะ ผนทาพี่ไรเป็นคนสั่งโพงหมองฉัน เพคะ
27:18หมองฉันไม่ได้อยากทำอะไรนะเพคะ ไปปอดประหารไว้ให้หมองฉันด้วยนะเพคะ
27:28น้ำเท้าพี่ไหล
27:37เจ้าอยากจะกรีดร้องออกมาจริง ๆ
27:39อุตสาหาทางกำจัดนางออกไปได้แล้ว
27:41เจ้าพี่ยังจะเอานางกลับมาอีก
27:44หากต้นโภมีปัญหานะก็ถอยมันออกไปซะสิ
27:47จะยอมทำตามมาทำไมกัน เราไม่เข้าใจเลย
27:51หวังว่านางคงจะไม่กลับมาอีกแล้วนะเพคะ
27:53โดนซะขนาดนั้นแล้ว หากยังกลับมาก็ด้านเต็มทน
28:01จัดนาง
28:05อะไร นี่มันอะไรกันน่ะลูก
28:08นั่นสิเพคะ ปล่อยฉันนะ ปล่อย
28:12ลูกสื่อความได้ว่า คุณเท้าพี่ไหลคือผู้อยู่เบื้องหลังทุกเหตุการณ์
28:17ไม่ว่าจะเป็นชุดขาว หรือถั่วลิสงส์ในกะหนม
28:22ลูกพูดอะไรอ่ะ ใครบอก มีหลักฐานหรือยังไง
28:27เอ้ยไม่มีวันใส่ถั่วลิสงส์ในกะหนม
28:30เอ้ยบอกกับลูกเอง ว่าเอ้ยใส่ถั่วเขียว มันยิ่งทำให้ลูกมั่นใจ
28:36จนในที่สุด นางกำลังที่เป็นนางนกต่อให้กับคุณเท้าพี่ไหล
28:42ก็มาสารภาพกับลูกหมดแล้วพระเจ้าค่ะ
28:46อะไรกันเพคะ
28:47และโทษของการสายลายพระชายานไฮเซียมเสียประเกียจ ก็คือประหาน
28:52ไม่ๆนะ พระเมษี
28:59ปล่อยคุณเท้า แล้วออกไปก่อน เราจะคุยกับลูกของเราตามลำพัง
29:06เศรษฐแม่ ยังไงผิดก็ต้องว่าไปตามผิด
29:09ลูกจะทวงคืนความยุติธรรมให้กับคนรักของลูก
29:12ให้กับคนรักของลูก
29:13ไม่ว่ายังไงก็ตามพระเจ้าค่ะ
29:18โบมทัส
29:20แม่จะพูดตรง ๆ เลยนะลูก
29:27แม่เป็นคนสั่งขุนเท้าที่ไลน์เอง
29:37แต่แม่
29:39หากลูกคิดจะเปล่าประกาศความจริงนี้ออกไป
29:43ก็จงรู้ไว้สะ
29:45แม่เองก็ต้องรับโทษนี้ไปด้วย
29:49คิดที่ดีนะ โบมทัส
29:52ภารณาศินยามนี้ก็วุ่นวายมากพอแล้ว
29:57หากใช้เวลาจะเปิดศึกภายใน
30:08ก็ได้พระเจ้าค่ะ
30:10ลูกจะไม่ตามเอ้ยกลับมา
30:14ลูกจะไม่เอาผิดขุนเท้าที่ไลน์
30:18หวังว่าเสด็จแม่คงพอพระไทย
30:24อย่างนั้นขอให้เสด็จแม่
30:27ประทับอยู่ที่ปราชวังอันแสนรักของเสด็จแม่
30:31ให้สุขสบายเถอะพระเจ้าค่ะ
30:33เพราะลูกจะไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป
30:35ไม่ว่ายังไงก็ตาม
30:40พระพุทธ พระพุทธ
30:43พระพุทธกลับมาก่อนลูก
30:52พระพุทธอย่าทิ้งแม่ไปไหนเลยนะลูกนะ
30:56แม่ขอร้อง
30:57ไม่พระเจ้าค่ะ หม่อมฉันกล่าบรู้แล้ว
31:02ต่อไปนี้หม่อมฉันจะเป็นชาวบ้านธรรมดาเฉยเช่นเอ้ย
31:09เราจะได้คู่ควรกันสักที
31:11หลงมันธะ
31:28หม่อมฉันกล่าบทูลาพระมเหสี
31:31ขอให้รักษาราชบรรลังไว้ให้ดีนะพระเจ้าค่ะ
31:35หากไม่มีทายาสือต่อไป
31:38คนอย่างเท้าปินทัดกับธนาเทพคงจะชอบใจหน้าดู
31:43พระมหรัส ที่ลูกเป็นแบบนี้เพราะนางหญิงชาวบ้านนั่น
31:50ถ้าลูกไม่เจอนางทั้งแรก เรื่องก็คงไม่เป็นแบบนี้
31:56ลูกเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของแม่ แล้วนางก็มาพรากมันไป
32:03ไม่พระเจ้าค่ะ
32:05คนที่พลาดหม่อมฉันไปจากพระองค์
32:10ก็คือตัวพระองค์เอง
32:13สำหรับหม่อมฉัน เลยเป็นทุกสิ่งทุกอย่างเช่นเดียวกัน
32:26พระมหรัส พระมหรัส ลูกจะยอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไปเพื่อมันนี่นะ
32:32มีไม่ได้สอนลูกมาแบบนี่นะ
32:38นี่เรียกว่าความรัก
32:41หม่อมฉันรักเอื่อย
32:45หม่อมฉันก็เป็นคน ๆ นึงที่มีชีวิตและจิตใจ
32:49ไม่ใช่หุ้นเชิดกลางใคร
32:54ถึงไม่มีเอื่อย
32:55ไม่มีเอ้ย หม่อมฉันก็ไม่ได้อยากจะแต่งงานกับมาริกาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว
33:19กลาบยืนยันคำเดิม
33:21ถ้าไม่มีเอ้ย ก็ไม่มีลูก
33:37หม่อมฉันทุนลาวเจ้าครับ
33:38พระมทัน พระมทัน แม่ขอโทษนะ อยู่กับลูกกันก่อนนะลูกนะ แม่ขอโทษ อย่าทิ้งแม่ไปเลยนะแม่ขอร้อง
33:56ปล่อยลูกไปเถอะพระเจ้าค่ะ
34:09พระมทัน พระมทัน อย่าทิ้งแม่ไป แม่ขอโทษนะลูกนะ อยู่กับลูกกันก่อนลูก แม่ขอโทษ
34:19พระมทัน พระมทัน พระมทัน อย่าทิ้งแม่ไป แม่ขอโทษ แม่ขอโทษจริงๆ อย่าทิ้งแม่ไป แม่ขอโทษ
34:39มาริกา
34:46นี่ใคร ตรงหน้าเราทำไม
34:49พระสวามี
34:51เราเหรอ
34:53ใช่ พระสวามี
34:56หม่องฉันซับพระเศษโทษให้นะเพคะ
34:59น้องไปรอข้างในก่อนเถอะน้องมาริกา ตรงนี้มันร้อน
35:02ไม่เป็นไรเพคะ น้องรอได้
35:03หม่องฉันว่าแล้วว่าเจ้าพี่จะต้องเป็นแบบเดิม
35:07ซับพระเศษโทษให้นะเพคะ
35:12ทาดไปค่ะพระอโรง
35:19พี่ขอโทษ
35:22พี่ขอโทษที่เป็นคนรักของเจ้าไม่ได้
35:27พี่ฝากพระเศษโทษให้นะ
35:29พี่ขอโทษที่เป็นคนรักของเจ้าไม่ได้
35:34พี่ฝากดูแลเสด็จแม่ด้วยนะ
36:00โอ้โห แก่มาแน่เลย
36:04ไม่เป็นไรนะ เกิดแก่จับตาย
36:08ตายแล้วก็มาเป็นเพื่อนบุญขวน
36:11นี่นังบุญขวน ไม่ต้องไปพูดมากกับมันหรอก
36:15จะไปไหนก็ไป
36:16ไปก็ได้
36:18เร็วๆกัน
36:20ฉันก็รีบอยู่นี่ไง
36:25ไหนล่ะนังเอ้ย
36:27ก็นั่งอยู่นี่ไง
36:30ใช่เหรอแม่หมอ
36:32แล้วทำไมใส่ชุดแบบนี้
36:34แค่หัวก็ไม่ใช่แล้ว
36:37ขาจะไปรู้ไหมล่ะ แต่นี่แหละนังเอ้ย
36:43เอ็งจะก้มหน้าทำไมวะ
36:45เงยหน้าขึ้นมา
36:48ขาบอกให้เงยหน้า
36:49นังเอ้ย
36:52อู้ยไม่เข้าใจ
36:56ทำแบบนี้กับเอ้ยทำไม
37:05ฮ่าห้าห้าห้า
37:11ฉันจะjach เว่นคุณเขาหมาย description
37:15สงสัยมันเป้งอะไร
37:18วิสุทธิ์
37:19ราชเลิญ
37:21มีอะไรรึเปล่า พระเจ้าครับ
37:22องค์ จ๊ะแม่ไม่รับคำขอโทษ
37:23คุณพรธุณก็หนีไป
37:25เราต้องทำไปกลับมาให้ได้นะพระเจ้า
37:27ไม่อย่างไร cácคุณพรธุณ
37:28ก็คงจะไม่ยอมกลับมาแล้วเลย
37:30พัชชายอื่อยสติดแล้ว
37:31พระเจ้าค่ะ
37:33ไอ้อื่รมัดจับตาดวดเรายู้
37:35ลูกต้องแสดงให้เนียนนะลูก คุกเจ้าบ้าน
37:37มาคนเดียวก็เกินพอแล้ว
37:39ถ้าเอ้ยไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว
37:40เราก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ที่นี่ไปทำไม
37:42ไม่ไปไม่ได้เหรอ
37:43เมื่อยาม 3 มายืนเมื่อนไหน
37:45หน้ามันจะกลับมาสวยดังเดิม
37:48ตอนนี้กี่ยาม
37:49นี่ก็ลุงผ่านยาม 2 แล้ว
37:50เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย
37:53เฮ้ย
37:56เฮ้ย
38:20ออกมามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามามาม�
38:50หรือจะตายในฝั่งของข้า
38:57สงสารหนาอื่นกำพรรรมเรียกหา
39:07แม่ปลาบุธร
39:20โปรดติดตามตอนต่อไป