Category
📺
TVTranscript
00:00รายการต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชมที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไป
00:04อาจมีภาพเสียงหรือเนื้อหาที่ต้องใช้วิจารณญาณในการรับชม
00:08ผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ
00:30ทุกคนพร้อมที่ห้องประชุมที่ปีไว้ปีแล้วครับ
00:46อืม
00:46สวัสดีค่ะ
00:51งานของ CEO รถมือขนาดนี้คุณหมอยังลงมาตรวจเองอีกเหรอครับ
00:56พอดีมาประชุมมาค่ะ
00:59อ้อ
01:01ทิชาขอถามอะไรอาจารย์หน่อยได้ไหมคะ
01:04ได้สิครับ
01:06อาจารย์ได้ลงโทษอะไรอันนานหรือยัง
01:11โอ้โห
01:13ผมตักเตือนไปแล้วครับ
01:29นัทธี
01:32แจ้งฝ่ายบุคคลว่าให้พักงานหมออันนา
01:40อันนาอยู่ใต้การบังคับบรรชาของอาจารย์วรุษเท่านั้น
01:43แต่อาจารย์วรุษอยู่ใต้การบังคับบรรชาของพี่
01:47หนึ่งสัปดาห์มันยังน้อยกันไป
01:49อาจารย์วรุษเท่านั้นก็อยู่ใต้การบังคับบรรชาของพี่
01:52แต่อาจารย์วรุษอยู่ใต้การบังคับบรรชาของพี่
01:56หนึ่งสัปดาห์มันยังน้อยกันไป
01:58กับความเสียหายที่เธอทำให้กับบริษัท
02:03แค่วันเดียวเท่านั้นก็บ้าอำนาจได้ขนาดนี้เลยตั้งลง
02:06เสียเวลาคนอื่น
02:23มีใครคิดว่าพี่ใดกรรมของพ่อไม่ยุติธรรมบาง
02:32ถ้าพี่คิดไม่ผิด
02:34ยกเว้นแทน
02:37ทุกคนรู้สึกอยู่ใช่ไหม
02:41ก็รู้สึกนะ
02:43แต่ก็ไม่ได้เห็นว่ามันจะสำคัญเลย
02:45แค่ที่ไม่ได้เดือดร้อน
02:47แค่นี้ก็อยู่สบายไปทั้งชาติแล้ว
02:52คนอื่นล่ะ
02:53จะถามให้ได้อะไรขึ้นมา
02:57ก็เรารู้กันอยู่
02:58ว่าเราเป็นพี่น้องกันแบบไหน
03:00ยิ่งจะถามอีก
03:02คนบ้าอำนาจ
03:04ก็หมุดจะแสดงอำนาจบ้าๆออกมา
03:10ฟังให้ที่ช้าก่อนนะครับ
03:11เงียบ
03:231,000
03:241,500
03:25จำไม่ได้
03:27ทำการบ้านกันเสร็จแล้วเหรอ
03:29เดี๋ยวค่อยทันต่อ
03:31คุณพ่อคุณแม่สั่งไว้ว่ายังไง
03:33ถ้าทำการบ้านไม่เสร็จห้ามเล่น
03:35ก็รู้นี่
03:36แล้วทำไมถึงขัดคำสั่ง
03:38ใครเริ่ม
03:44ทุกคนได้ยินไหม
03:46ไม่ได้
03:48ไม่ได้
03:50ทุกคนไปยินข้างเอ็นน่า
03:57พี่ต้องทำโทษพวกเธอที่ทำผิดกฎ
04:00ซะเลย
04:01เป็นคุณพ่อคุณแม่เหรอ
04:06ได้อีกสิ
04:08พี่ก็จะตบทุกคนอีก
04:14เลือก
04:15เอ็นน่า
04:20อีกนิด
04:23แม่ของเล่นอยู่
04:28พี่ทิชาก็เลยตบหน้าพวกเรา
04:31หนูเจ็บ
04:34แล้วแคที่กับลินล่ะ เจ็บมั้ย
04:37คุณพ่อต้องทำโทษพี่ทิชานะคะ
04:39เขาทำเกินไป
04:41ว่าไงทิชา
04:43หนูทำตามหน้าที่
04:44ต้องดูแลน้องๆ ตามที่คุณพ่อคุณแม่สั่ง
04:47อันนายเป็นคนชวยนองนองคนอื่นให้ทำตัวเหลวไหล ไม่สำนึก
04:51แล้วยังด่านว่าเสลอ ไม่ใช่พ่อ ไม่ใช่แม่
04:55ผมต้องทำโทษให้น้องๆจำ จะได้ไม่ทำอีก
05:00หยุด ถ้ารอแม่จะตี
05:04ทุกคนฟัง พี่ทิชาเป็นตัวแทนพ่อแม่
05:07ต้องเชื่อฟัง ห้ามเถียง
05:09ไม่อย่างนั้นแม่นี่แหละ จะเป็นคนที่ทำโทษเอง
05:13หนักกว่าเดิมด้วย
05:16และลูก หลิน โตกว่าน้องๆคนอื่นเขา
05:20แทนที่จะช่วยพี่ปลามน้อง แต่กลับไม่ได้เรื่อง
05:28คนอ่อนแอ ไปไม่รอดบนโลกใบนี้หรอก
05:34จำไว้นะ
05:35ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย
05:38ที่ทำตัวมีปัญหา
05:40ทุกคนต้องขยันเรียน และอยู่ในระเบียบวินัย
05:45ดูพี่ทิชาเป็นตัวอย่าง
05:47และต้องเป็นหมอให้ได้
05:49เพื่อมาช่วยงานของพ่อ
05:51เข้าใจไหม
05:52ค่ะ
06:05โห จุ่มเข้าไปเลย
06:24ไม่โกรธพี่เหมือนคนอื่นเหรอ
06:26โกรธ
06:28แต่เคดี้ก็ทำผิดจริงนะ
06:30แล้วก็
06:31เคดี้เป็นคนไม่อยู่ก่อน
06:33ทำไมเคดี้จะเป็นคนหนีด้วย
06:36งั้นพี่เล่นด้วยนะ
06:38อืม
06:49พี่รู้ดีว่ามีใครชอบพี่และไม่ชอบพี่
06:52ที่ถาม
06:54ไม่ได้แคร์อะไร
06:56แค่จะทำในสิ่งที่ควรทำ
06:59อยากจะทำอะไรก็ทำไปสิ
07:01แล้วพวกเราเกี่ยวอะไรด้วย
07:05ทำแหน่งกรรมการผู้จัดการคลินิค
07:14ตอนนี้เรามีคลินิคต้นแบบที่ทำร้ายได้ดี
07:18โดยมีอาจารย์วรุษ
07:19ลิน แทน และก็หมอพิมพ์เป็นคนดูแล
07:22พี่วางเป้าหมายว่าปีหน้า
07:24พี่จะขยายเพิ่มอีกสิบสาขา
07:28แต่เป็นบริษัทอิสละ
07:30และยังอยู่ในเครือ
07:32พี่จะมอบตำแหน่ง CEO
07:34ให้ดูแลคลินิคทั้งหมด
07:36ในพวกเราหนึ่งในห้าคน
07:39ที่เพิ่มฟอมเมนต์ดีที่สุด
07:42พร้อมกับยุคหุ่นส่วนตัวของพี่
07:44ให้อีกสิบเปอร์เซ็นต์
07:50เพราะฉะนั้นหมออันน่ากับแคที่
07:52ต้องแบ่งเวลามาทำงานที่คลินิคเพิ่ม
07:56เพื่อความแฟร์กับคนอื่นด้วย
08:01โปรดติดตามตอนต่อไป
08:31โปรดติดตามตอนต่อไป
08:43อ้าวอิท
08:46สวัสดีครับ
08:50นี่จะห่างเหินเลยนะ
08:55แสวเล่น นี่มาทำอะไรอะ
08:58พอดีผมมีงานต้องคุยกับทิชาครับ
09:00เห็นพนักงานบอกว่าประชุมอยู่
09:01ก็เลยจะมารอ
09:03โอเคจ้ะ
09:07ขอตัวนะครับ
09:08เจอกัน
09:17รูปถูกส่งจากต้นทางที่อยู่ต่างประเทศ
09:19เราเช็คดูแล้ว
09:20มาจากร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟซที่ไม่มีกล้องวงจรปิด
09:24นั่นก็หมายความว่าเราจะไม่มีทางรู้เลย
09:26ว่าใครเป็นคนส่ง
09:27เอ๋ยจ้าวของร้านก็จับไม่ได้
09:29เพราะว่ามีคนใช้บริการเยอะ
09:33มีคนตั้งใจจะทำให้เราศึมใสยชื่อเสี่ยง
09:37โดยยืมมือยานนา
09:39ใครกัน
09:42คู่แข่ง
09:46ในธุรกิจเนี้ยเราแข่งกันแฟร์ๆ
09:48ไม่มีใครทำอะไรทุเร้ยๆแบบนั้นหรอก
09:50แล้วมันจะมีใครที่ต้องการแบบเนี้ย
10:02เข้ามา
10:06อาหารกางวัลคุณหมอที่ชาจะรับประทานอะไรดีครับ
10:08ผมจะไปสั่งมาให้ครับ
10:12เดี๋ยวฉันจะไปกินข้าวกับอิท
10:15ครับ
10:20ขอบคุณครับ
10:50ขอบคุณครับ
11:13ทำไมไม่นัดกางวัลเหรอครับ
11:16อยู่อยู่หัวฉันก็ตื้อ
11:18มีความเป็นเธอแล้วทำให้หัวฉันมันลง
11:49หมอ
11:53เดี๋ยวนี้เมอเก่งนะ
11:55มีเรื่องอะไรอีกเหรอ
11:58ไม่มีอะไร
12:01เชื่อตาย
12:02เชื่อเถอะ
12:06มันก็แค่เรื่องไร้สาระ
12:10เรื่องไร้สาระของหมอนะ
12:12เป็นเรื่องใหญ่ทุกที
12:14ถ้าให้ดาวนะ
12:17เป็นเรื่องพี่ๆของหมออีก
12:19เพราะเป็นเรื่องเดียวที่หมอบอกว่าไร้สาระ
12:25เดี๋ยวนี้ดาวเก่งนะ
12:28ไม่งั้นเราจะเป็นแฟนหมอได้เหรอ
12:40ฟ้า
12:41ฟ้าแน่ใจนะ
12:44ว่าจะไปต่อกับผมได้
12:47ใช้วิธีที่บอกเลิกเหรอ
12:51มันไม่ใช่แบบนั้น
12:54ผมหมายถึง
12:58ถ้าฟ้าคบกับผมต่อ
13:01ฟ้าก็ต้องไปรู้จักครอบครัวผม
13:04ซึ่ง
13:06น่ากลัว
13:08ไม่ใช่ธรรมดาด้วย
13:16หมอรักฟ้าแค่ไหน
13:19ที่สุด
13:23ฟ้าก็รักหมอที่สุด
13:25ถ้าหมอยังอยากมีฟ้าในชีวิต
13:28ก็จะไม่มีใครทำให้ฟ้าออกไปจากชีวิตหมอได้
13:32ไม่ว่าจะน่ากลัวหรือจะเป็นความสุข
13:34ออกไปจากชีวิตหมอได้
13:36ไม่ว่าจะน่ากลัวแบบ
13:38ไม่ธรรมดา
13:40แค่ไหนก็ตาม
13:47ผมก็จะไม่ปล่อยมือฟ้าเด็ดขาด
14:04หายใจ
14:22โอ้ย ขอโทษค่ะ
14:24ขอโทษค่ะ ไม่ได้ตั้งใจ
14:27อ้าว คุณฟ้าเองเหรอคะ
14:31หมอขอโทษนะคะ
14:32ไม่เป็นไรค่ะหมอแจน
14:34ฟ้าไปห้องน้ำก่อนนะ
15:05เห็นครวงกันมาสักพักแล้ว
15:07ฟ้าไปแนะนำกับแม่กับพี่ๆของแทนแล้วหรือยัง
15:14แทนถามเรื่องส่วนตัวแทนมากไปเปล่า
15:28ขอบใจนะอิง
15:29อืม
15:33อิงซื้อมาให้หมอแจนอะค่ะ
15:36เหรอคะ
15:41โทษทีนะ หมอชอบกินกาแฟดำอะ
15:48เจอกันนะแทน
15:53ขอบใจ
16:00มารยาทบ้งมาก
16:02ฉันเห็นคาตา
16:03ว่านางจมใจทำกาแฟหกใส่ฟ้าค่ะหมอแทน
16:08ผมรู้
16:10แล้วนี่ทำไมไม่ปล่อยให้ฉันเอาคืน
16:14ไม่ชอบอะไรก็อย่าไปทำแบบนั้น
16:17ถ้าไม่ยังเราก็ไม่ต่างอะไรจากเขาสิ
16:22เดี๋ยวนี้เป็นคนดีแล้วมันอยู่ยากนะฟ้า
16:24ขอเตือนไว้เลย
16:26ว่าไอ้ปลวกนั่นไม่ยอมเลิกแขกขาเตียงเธอกับหมอแทนแน่
16:31หมอแทนต้องปกป้องเพื่อนฉันบ้างนะคะ
16:34ไม่ใช่ให้นางเล่นงานฟ้าอยู่ฝ่ายเดียว
16:57เป็นไงบ้าง อาหารร้านนี้ถูกปากไหม
17:02อร่อยดี
17:26อืม
17:30กินก่อนแล้วค่อยคิด
17:34เบื่อคนรู้ทัน
17:45ผมเกือบร้อยใจคุณไปแล้วนะครับเนี่ย
17:48ทำไมคุณต้องเอาตัวเข้าแรกขนาดนั้นด้วยครับ
17:51มีวิธีอื่นมันเยอะตั้งแยะ
17:53ที่คุณจะปั่นหัวคุณหมอทิชา
17:56แล้วจะให้ใครทำให้ถึงจะได้ผล
18:00ฉันก็ต้องทำเองป่ะ
18:02เรื่องนี้แค่เริ่มต้น
18:04แต่ก็ดูคุณหมอทิชารักพวกคุณมากนะครับ
18:07ไม่อย่างงั้นก็คงไม่ยืนข้อเสนอเรื่อง BYB
18:10ก็แค่คนพายนอกมอง
18:12แต่จริงๆแล้วก็คือคนๆหนึ่งที่บ้าอำนาจ
18:16เพราะอยากกดขี่น้องๆให้อยู่ใต้เตรียม
18:20คุณไม่สนใจบริหาร BYB หรอครับ
18:27ฉันไม่สน
18:32ฉันไม่ได้สนใจแค่คินิค
18:35แต่ฉันสนใจทุกอย่างของบอล ยอดเมคะ
18:45คอยรายงานความเคลื่อนหวายของพี่ทิชาให้ฉันได้รับรู้ทุกอย่าง
18:51และอยู่เคียงข้างฉันแบบนี้
18:53จนกว่าฉันจะมาแทนที่พี่ทิชา
18:56มันคือที่รัก
19:00แล้วเรา
19:02ก็จะแต่งงานกัน
19:06ครับ
19:20ร้อนไหม
19:21ครับ
19:42ทิชา
19:52ทิชา
19:54ทิชาเป็นไงบ้างทิชา
19:56ทิชา
19:59ทิชา
20:11ลูกไม่เจ็บอะไรตรงไหนแน่นะ
20:13ค่ะ
20:15อิตรช่วยหนูไว้ค่ะ
20:17อิตร
20:21แล้วอิตรไปอยู่กับลูกตรงนั้นได้ยังไง
20:24อิตรมาคุยงานกับหนูที่ออฟฟิสนะคะ
20:27เราก็เลยออกมากินข้าวกันวันกัน
20:31งั้นกลับมาบ้านก่อน
20:33เรื่องชักจะไปกันใหญ่แล้ว
20:34เราต้องคุยกันอย่างจริงจัง
20:37ค่ะ
20:41เร็วครับ
20:43จำอะไรไม่ได้เลย
20:46มันเกิดขึ้นเร็วมากเลยครับ
20:47ก็เลยไม่แน่ใจเท่าไหร่ครับ
20:52ที่ชา
20:54ตำรวจบอกว่าคนล้ายไม่ได้หวังผลให้เสียชีวิต
20:57พอดูจากตำแหน่งที่เธอยืนกับตำแหน่งของกระสุนแล้ว
21:00ถ้าเขาหวังผลจริง ๆ
21:02ใกล้ขนาดนี้ไม่พาดแน่
21:07คนล้ายต้องการยิงคมคู่
21:09มีใครที่น่าสงสัยบ้างไหมครับ
21:21โปรดติดตามตอนต่อไป
21:52ที่ชา
21:56เป็นไงบ้างลูก
22:09เรื่องรูปแอนนาวันที่เปิดตัวที่ชาเป็น CEO
22:12แล้วก็มาวันนี้
22:13ที่ชาถูกรอบยิงคมคู่อีก
22:16แม้ว่ามันไม่ใช่เรื่องบางเอิญ
22:18เราต้องมีศัตรูที่เรามองไม่เห็น
22:22หนูคิดไม่ออกจริง ๆ เลยค่ะ
22:23ว่าจะเป็นใครไปได้
22:27จะไปคิดออกได้ไง
22:29วัน ๆ ทำอะไรยังไม่รู้ตัวเลย
22:31ว่าสร้างศัตรูเพิ่มขึ้นทวน
22:33ถ้าอย่างนั้นฉันก็คิดได้สิว่าเป็นเธอ
22:36ปากคอยนะ
22:37งั้นก็อย่าปากเสีย
22:39ถ้าไม่มีปัญญาพูดจาดี ๆ
22:41หรือให้กำลังใจในแบบพี่น้องและก็หมดปาก
22:43ไม่มีใครว่า
22:45ใจเย็น ๆ ลูกที่ช้า
22:47หนูไม่เย็นแล้วค่ะแม่
22:49ตอนนี้มีกำลังจ่อคอหอยหนูอยู่
22:51จับมือใครดมก็ไม่ได้ด้วย
22:55แม่รู้ แม่เข้าใจ
22:56แต่ก็อย่าไปลงกับน้อง
22:58หนูไม่สนหน้าอิตรหน้าผมที่ไหนแล้วค่ะแม่
23:01ศัตรูที่มองไม่เห็น
23:02บางทีอาจจะนั่งหัวโดยอย่างนี้ก็ได้
23:04ใครจะไปรู้
23:12แต่ก็เตือนไว้เลยนะ
23:14ว่าหนูจะปล่อยให้เป็นช่องว่างครั้งนี้ในการจมตีเท่านั้น
23:17แต่ครั้งหน้ายุ่งหวัง
23:24เดี๋ยวหนูจะทำอะไร
23:26เอาไว้ค่อยคุยกันนะคะคุณแม่
23:45พ่อ พ่อ พ่อ
23:51อย่า อย่าไว้ใจใคร
23:58ขอ
24:15พ่อ
24:17พ่อ
24:20พ่อ พ่อแก พ่อ
24:23พ่อ
24:25พ่อ
24:27พ่อ
24:44โปรดติดตามตอนต่อไป
25:14ขอโทษครับแม่
25:16ขอโทษเหมือนกันค่ะ
25:18เป็นอะไรกัน
25:20ตั้งแต่คุณพ่อตายเนี่ย
25:22แทนที่จะสามาครีกัน
25:24เห็นใจกัน
25:25นี่ทำแต่เรื่องแตกแยก
25:27อกมันจะแตกหรือไง
25:29ฉันจะผิดหวังในพวกแกมากเลยนะ
25:32เพราะโกรธน่ะ
25:44จบ
25:45แยกย้ายเถอะ
25:48แต่คุณแม่ก็น่าจะรู้นะ
25:50ว่าโจนที่ไหนจะยอมรับกับนำหลวดว่าตัวเองเป็นโจน
25:55พี่เคที
25:57หรือว่าเป็นพี่
26:01ในกระโหลกอ่ะ
26:03สมองหมาหรือปัญญาควาย
26:05พูดออกมาได้
26:07อีพี่แค่นี้
26:09อีพี่
26:10อี อีพี่
26:11อี อี อี
26:13เร็ว
26:21นี่แกมาอยู่นี่ได้ไง
26:23เกมไม่ตายซักหน่อยจะสิ่งฉันหรือไงฮะ
26:25แกยืนขวางฉันหลอก
26:31โห
26:36อะไรวะเนี่ย
26:39นี่มันหวนอะไรวะแทน
26:40ทำไมแต่ละคนมันทำตัวแบบนี้วะ
26:43ใครทำอะไรก็ไม่ถูกใจไปหมดเลยเนี่ย
26:45อะไรกันเนี่ย
26:46คุณแม่ก็
26:48โอ้ย ปวดหัว
27:10โอเค
27:40เฮ้ย
28:02นี่
28:03ทำไมไม่อยู่บ้าน
28:04มาอยู่นี่ทำไม
28:08รอป่ะ
28:10แล้วเราอยากรู้ด้วยสิ
28:12ว่าจะมีใครกล้ามาทำอะไรเราอีกหรือเปล่า
28:17ไม่ดีเลยนะ
28:21ไม่ดียังไง
28:23ก็มันอันตรายอ่ะ
28:26แล้วจะให้ทำยังไง
28:28บอดิการหรอ
28:31สักสองคน
28:32เราไม่ไว้ใจใครนอกจากตัวเอง
28:45เธอไม่ไว้ใจเราด้วยเหรอ
28:53โกรธตัวเองชะมัด
28:57โกรธทำไม
28:59ก็มันระแวงไปหมดอ่ะ
29:07นี่เราว่ากลับบ้านดีกว่านะ
29:10ไม่ต้องขับรถ
29:12ดื่มคนเดียวจะหมดขวดแล้วเนี่ย
29:14เดี๋ยวเราขับให้
29:18แล้วรถอีกอ่ะ
29:20เรามาแท็กซี่
29:22ดูชะตากรรมตัวเอง
29:29น่าจะมีแบบอิทไปตั้งที่ออฟฟิตกลับบ้านนะ
29:33เวลาเราเพรียดอ่ะ
29:35เราจะได้คุยให้หายเครียด
29:37บุญนี้ไม่มีกอปปี้นะ
29:39เธอก็รีบใช้กับเราสิ
29:41เราจะพาเบอร์ชั่นออริจิโน่ไปอยู่ข้างเธอตลอดเลย
29:46พูดไม่เคยจำเลยนะ
29:48ก็บอกแล้วไงว่าอย่าจีบ
29:54เข้าห้องน้ำดีกว่า
29:59โอ๊ย
30:16เดินไหวไหม
30:23เราปล่อยนะ
30:28โอ๊ย
30:45หวานพอเถอะ
30:47แกไปโกรธใครมาเนี่ย
30:49โอ๊ย ใครอ่ะ
30:52ก็พี่ ๆ เป็ดพี่ฉันไง
30:55พี่ทิชา
30:56เออ
30:58มันชื่อทิชา บอวรยดเมคาเว้ย
31:03นางกลัวไง
31:05กลัวว่าจะถูกมองไม่ดีที่ได้สมบัติไปเกือบหมด
31:09ก็เลยเอาตำแหน่ง CEO ครีนิก
31:13พร้อมเจียดหุ้นมาล่อเว้ย
31:16มองจากดาวขาให้กูยังรู้เลย
31:19ว่ามันตั้งใจเซียมให้พี่น้องเขาตีกันอ่ะ
31:21เพื่อที่จะได้แบ่งแยก ให้ปกครองง่าย ๆ ไง
31:25มึงเคยได้ยินป่ะ
31:27ไอ้น้าย
31:29เคย
31:31แล้วมาเผ่อนะไอ้เรื่องที่เกิดขึ้นเนี่ย
31:34เป็นฝีมือมันเว้ย มึงเชื่อกูป่ะ
31:36เพื่ออะไร
31:38ก็เพื่อที่จะให้ตัวเองดูเป็นเหยือที่น่าสงสาร
31:45จะได้เรียกคะแนนจากบอร์ดวริฐาน
31:48ให้ขาเกาหลีตัวเองมันแข็งแรงไง
31:51ไอ้น้าย
31:54โง่
31:55มึงด่ากูเหรอ
31:58แล้วทำไมมึงเสียงเปลี่ยนวะ
32:01กูไม่ได้พูด
32:03แล้วใครพูดวะ
32:06ทิชชา ปวรยดเมคา
32:13มาได้ยังไงวะ
32:14ไอ้น้าย แล้วทำไมมึงไม่บอก
32:16กูบอกไม่ทัน
32:23เปิดประโต่
32:38ทีชชา ทีชชา
32:40จัง จังเย็น เอามอร์มากแล้วแล้วจะไปเข้าห้องห้องน้ำของคนอื่นได้ยังไง
32:44เมามากแล้วแล้วจะไปเข้าห้องน้ำคนอื่นได้ยังไง
32:46ห้องก็ว่างอยู่น้องแหย
32:48ขอโทษนะครับ
32:50คุณหวาน
32:54ไป
32:58แค่เอามาทำไมเนี่ย
33:04หายใจหรือยัง
33:05จำไว้ก่อน
33:08ทำไม
33:09หวานพูดจีนใจดักมาสิ
33:11ยอมรับเถอะ
33:12ว่าที่หวานพูดอะ มันเรื่องจริง
33:14ว้าว
33:17ตกให้ตายอะ
33:18ก็เปลี่ยนความคิดหวานไม่ได้หรอก
33:22พอแล้ว
33:30อย่าโทษแบบนี้นะ
33:32อยากให้คนอื่นมาเห็นหรือไง
33:34ว่าสภาพเมาแบบนี้แล้วเอาไปประจาคให้คนอื่นเห็นอะ
33:36ซ้ำหลดกับที่อันน่าเค้าทำอะ
33:40เธอจะคิดยังไงอะ
33:41ฉันไม่แคร์หรอกนะ
33:42แต่ที่ฉันทำเนี่ย เพราะต้องการเลี้ยงสติเธอ
33:45ว่าไม่ให้ปากบอก
33:46เอาเรื่องในบ้านไปเล่าให้คนอื่นน้องเค้าฟัง
33:48เข้าใจมั้ย
34:02พี่ชา
34:03พี่ชา
34:04รุนแรงเกินไปนะ
34:06ไม่แรงก็ไม่หยุด
34:08อิตก็น่าจะรู้จักนิสัยน้องๆของเราทุกคนดีนะ
34:11แล้วมันมีแค่วิธีนี้วิธีเดียวเหรอ
34:13ใช่
34:16นี่ ถามหน่อย
34:17คุณหวานเขาไปทำอะไรให้เธอ
34:20น้องคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่มันเกิดขึ้นอะ
34:22มันเป็นฝีมือของเรา
34:24เพื่อต้องการจะเลี้ยงคะแนนนิยมจากบอดอะ
34:28แต่พี่ชาเป็นคนเก่ง
34:29ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น
34:31โง่มั้ย
34:32เรียนก็เก่ง
34:33เป็นถึงหมอ
34:34แต่มีวุฒิภาวะอารมณ์ต่ำแบบนี้
34:37แล้วจะให้เราอยู่เฉยได้ไง
34:39เขาต้องรู้ว่าอย่าทำอีก
34:42โอเค ๆ
34:43ไม่พูดแล้วดีกว่า
34:45เราว่ากลับบ้านดีกว่านะ
34:47เที่ยวไม่สนุกอะ
34:48เดี๋ยวขับให้เอง
34:53ก็ไม่ได้จะมาเที่ยวตั้งแต่แรก
34:54แค่มาเช็ก
34:59ตัดหวานไปได้คนหนึ่งแล้ว
35:01ในฐานะ
35:02ผู้ต้องสงสัย
35:03ที่คิดจะแทนข้างหลากเรา
35:05hearsa
35:06น้องเนี่ยนะ
35:08มีข่าวพี่น้องข้ากันตาย
35:10เพื่อแยกมลดกมาตั้งหลายคดีแล้วนะอิต
35:13เรามั่นใจ
35:14ว่าต้องเป็นใครซักคน
35:16ที่คิดจะมาแทนที่เรา
35:19ไม่ได้หวังจะเอาชีวิต
35:21แต่หวังที่จะเอาทุกอย่างของเราไป
35:32โปรดติดตามตอนต่อไป
36:02โปรดติดตามตอนต่อไป
36:26ฉันมีเรื่องจะคุยกับพวกเธอ
36:32ฉันมีเรื่องจะคุยกับพวกเธอ
36:38ใครอยากลมฉัน
36:40เชิญ
36:52จงแสดงความสามารถออกมา
36:54ไม่ใช้ ๆ วิธีสกปก
36:56ซึ่งจริง ๆ แล้ว
36:58ก็ไม่ได้ทำให้ฉันกลัว
37:02ฉันพร้อมที่จะลงจากตำแหน่ง CEO
37:06เพื่อให้มีคนที่มีความสามารถมากกว่าขึ้นมาแทน
37:12แต่บอกไว้ก่อนนะ
37:15ว่าตาต่อตา
37:17ฝันต่อฝัน
37:20จะไม่มีคำว่าปรานีและพี่น้อง
37:33หนูจะคอยจับตาดูคนที่เหลือ
37:42ลิ้น
37:46แคที
37:51โดยเฉพาะอัดหน้า
37:56แม่ไม่เชื่อ
37:58ว่าลูกๆของแม่ทุกคนจะฆ่าฝันกันเองเพื่อแย่มาระดบ
38:03คุณแม่เชื่อเถอะค่ะ
38:05ว่ามันมีความเป็นไปได้
38:08ในบ้านหลังนี้นอกจากน้องแทนแล้วเนี่ย
38:11ไม่มีใครชอบหนู
38:13ไม่ใจดำไปหน่อยหรือทิชา
38:19คุณแม่รู้ไหมคะ
38:22ก่อนสิ้นลม
38:24คุณพ่อพูดกับหนูว่ายังไง
38:29อย่าไว้ใจใครเด็ดขาด
38:33รวมถึงแม่ด้วยหรือเปล่า
38:38คุณแม่เป็นขอยกเว้นค่ะ
38:41ลูกจะไม่ไว้ใจแม่ได้ยังไง
38:45แล้วทำไมถึงไม่เชื่อแม่
38:48แม่รู้จักนิสัยใจคอลูกไปทุกคน
38:51เพราะแม่เลี้ยงมากับมือ
38:53ไม่มีใครคิดอย่างที่ทิชาคิดเลย
38:56หนูพึ่งพูดกับอิตเองค่ะ
38:59ว่ามีพี่น้องหลายคน
39:00ที่น้องหลายคน
39:02ฆ่ากันเพื่อย้างมอลโลกน้องเยอะ ๆ
39:06แล้วหนูก็จะบอกคุณแม่นะคะ
39:10ว่ามีแม่หลายคน ที่คิดว่าลูกตัวเองเป็นคนดี
39:13แต่สุดท้าย ก็ไม่ใช่อย่างที่คิด
39:19แปลว่าจะไม่เชื่อแม่
39:24หนูขอนะคะคุณแม่
39:25แล้วทำไมถึงไม่แก้ปัญหา
39:27ถ้ากลัวน้อง ๆ จะแย่งหมอรดกนะ
39:29ก็แบ่งให้น้องไปบ้างสิ
39:31หนูไม่ให้
39:34จนกว่าพวกเขาจะพิสูจน์ให้หนูเห็นได้ว่า
39:36พวกเขาสมควรได้รับ
39:38ถ้าทำไม่ได้ ก็อย่าหวังเลย
39:41คุณพ่อเป็นคนเขียนพินัยกรรมนี้ขึ้นมา
39:45แปลว่าท่านเป็นคนให้หนูตัดสินใจ
39:47หม่า แปลว่าท่านเป็นคนที่หนูตัดสินใจ
39:53แปลว่าไม่ให้แม่ยุ่ง
40:01น่ะค่ะแม่
40:07ก็ได้จ้ะ แต่แม่ขอนะ ลูกควรต้องมีบอดิการ
40:13ลูกมีแล้วค่ะ
40:19สัตวูที่เรามองไม่รู้ว่าเป็นใครเนี่ย เขาใช้ปืนนะ
40:23เรียนได้เกรดดีกว่าพวกเธอทุกคน รวมทั้งพี่ทิชา
40:27ถ้าเรื่องแค่นี้รับมือไม่ได้ ก็อย่าหวังว่าจะเป็นทีมโอ
40:31เพราะนี่จะเป็นมือแรก และก็มือสุดท้าย ที่เธอจะได้กินข้าวที่นี่
40:37เพราะหมอคือประวันยดเมฆา
40:39ฟ้าลืมไปว่าเรามันคนละระดับกัน
40:47เราเป็นกำลังใจให้อิทเสมอนะ
41:09อิทเมฆา
41:11อิทเมฆา
41:13อิทเมฆา
41:15อิทเมฆา
41:17อิทเมฆา
41:19อิทเมฆา
41:21อิทเมฆา
41:23อิทเมฆา
41:25อิทเมฆา
41:27อิทเมฆา
41:29อิทเมฆา
41:31อิทเมฆา
41:33อิทเมฆา
41:35อิทเมฆา
41:37อิทเมฆา
41:39อิทเมฆา
41:41อิทเมฆา
41:43อิทเมฆา
41:45อิทเมฆา
41:47อิทเมฆา
41:49อิทเมฆา
41:51อิทเมฆา
41:53อิทเมฆา
41:55อิทเมฆา
41:57อิทเมฆา
41:59อิทเมฆา
42:01อิทเมฆา
42:03อิทเมฆา