ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00โปรดติดตามตอนต่อไป
00:30เนี่ย เนี่ย เฮ้ย เนี่ย
00:31โอ้โฮ เฮ็นใครกันถ้าละนึกถึงพี่หมีเลยนะครับ
00:34ของปรดข้างเลยแหละครับ
00:36that's right
00:37เนี่ยเวลาจัดน่ะ 3 ชุดเนี่ย
00:39แล้วมันรู้สึกมันกระขาดกันเกินยังไงก็ไม่รู้
00:43แม่รู้ก็พอกันเลยนะ
00:44อย่างกว่าเจ้าหมีมันไจงาน
00:45แล้วมันย้ายไปอื่นตังค์ประเภทอย่างนั้นแหละ
00:48อีย...บ้านเราเขาบ้านสวนแหละ
00:49ใช้เวลาเดินทางไม่กี่หนาที่
00:51ก็ได้เจอหน้ากันแล้วแม่
00:53แต่มันไม่เหมือนกันนะพ่อ
00:55คนเคยแซวมั้นทุกเช้า
00:57ใช่
00:58อีกหน่อยก็เหลือแค่เราสองคน ตายายแล้วนะจ๊ะพ่อจ๊ะ
01:01เผ็ดจ้ะ
01:03แต่งั้นอีกหน่อยละป่ะ
01:05สวีดกัน 2 ต่อ 2 กันแล้วสิ เนอะ
01:08สวีดหรือสลีฟกันแน่พ่อ เอาให้แน่สิ
01:11พูดอย่างนี้เสียหายนะ
01:12อืม
01:13สัน
01:15เดี๋ยวจะโดน ๆ
01:17พ่อกับแม่ต้องเลี้ยงมึกอีกนาน
01:19มึกละกุญแจมึก
01:20ข้านบ้านไปแล้วครับผม
01:21ต้องตาย
01:23ทำเป็นพูดดีไปเถอะ พ่อจะคอยดูว่าจะ
01:25ผลปลายปีอื่นไหม
01:29เรื่องพี่หมีแต่งงานเหนี้ย มึกมักติดใจไม่หายเลยนะครับ
01:33ทุกอย่างมันดูปุปปับมาก
01:35เหมือนมึกกลับไปแล้วเตือนขึ้นมา
01:38พี่หมีแต้งงานไว้ซะแล้วหรプ
01:40กcą
01:42เขาแอบมาสารภาพกับแม่ว่า
01:44เขาชอบน้ำพึงมาตั้งนานแล้ว
01:45แล้วตั้งแต่สมัยน้องอยู่ม.4 นู้น
01:47อืม แล้วเขาคงจะกลัวโดนเขาหาภาคผู้ยาวอ่ะ
01:50อืม
01:51ก็เลยรอให้จะบอกสักก่อน
01:54ไอ้เรื่องข้างรักเนี่ย
01:55อืม
01:56หมึกพ่อเข้าใจแน่นอนครับ
01:57ก็สไตล์พี่หมีเขา
01:59แต่พ่อกับแม่เนี่ยสิ
02:00ทำไมยอมง่ายจัง
02:02แทนที่จะให้มั่นกันไว้ก่อน
02:04เรียนจบ ค่อยแต่งงาน
02:05อย่างเนี้ยค่อยดูเป็นพ่อกับแม่หน่อย
02:08เอ่อ หรือว่าพ่อกับแม่มีอะไรปิดปังหมึกอยู่หรือเปล่าครับ
02:13เฮ้ย จะมีอะไรเหรอ
02:16พ่อกับแม่ก็ดีใจไปกับเจ้าหมีมั่นนะสิ
02:19ไม่นึกไม่ถึงเลยจริง ๆ นะว่าเจ้าหมีมันจะกลับมามีความรักได้อีกครั้ง
02:24ใช่ ยิ่งเรื่องแต่งงานนะ ยิ่งไม่ต้องคิดเลยอ่ะ
02:26แม่คิดว่าหมีจะขยาดการแต่งงานไปตลอดชีวิตเสียแล้ว
02:30ไม่น่าเชื่อว่าดูน้ำพึ่งจะช่วยให้เจ้าหมีผ่านผลความทรงจำแย่ ๆ แบบนั้นมาได้นะ
02:36ครับ หมึกยังจำสภาพพัง ๆ ของพี่หมีได้อยู่เลย
02:41ก็เพราะอย่างนี้ไงล่ะ พ่อกับแม่ถึงได้เปิดไฟเขียวผ่านตลอด
02:45พ่อนี่เปิดชองฟัดแทนแสงทั้งห้อง
02:48หมึกก็ลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลยครับ
02:52หมดข้อสงสัยแล้วใช่ไหม
02:54ครับ
02:55กินสิ ไข่พ่อเย็นหมดแล้ว
02:57โอเคครับผม
02:58ถึงจะเย็นแต่ก็อร่อยนะจ๊ะ
03:18เฮ้ย แม่ว่าเมื่อคืนเขาปั่งกันหรือยัง
03:23ไอ้เบิ้ล ไอ้เทลิง ไอ้ลามก
03:26เฮ้ยเถอะ กูจะรู้หรือเปล่า
03:28ก็ไม่สงสัย เห็นพี่น้ำพึ่งเดินออกไปส่งพี่ปลาดาวที่หน้าบ้าน
03:31แล้วคิด
03:32สะละแน่นักนะมึงอ่ะมานี่
03:37เฮ้ย เขียวพูดไปล่ะ ไม่เกียจตามเคลียร์
03:40เดี๋ยวจัดอาหารเสร็จเนี่ย ตามกูกลับบ้านเลยนะ
03:43จะได้อยู่กันตามลูกพัง
03:46ถามนี่ถามหน่อยก็ไม่ได้
03:47เฮียง เฮียง
03:49แต่กูว่าเขาปั่งกันแล้วนะ
03:51ไอ้เบิ้ล มึงนี่ มึงนี่
03:54มันลึงไม่เลิก เดี๋ยว ๆ ดีกลุ่มหลังมึง
03:57เอาดี ๆ ถ้าโดน
04:10รุง
04:11น้ำพึงเองรุง ไม่ใช่ ผี
04:13ต้องตอบใจขนาดแบบนี้ก็ได้
04:15แล้วทำไมยืนซ้มอะไรตรงนี้ตามเช้าไว้
04:17ก็มายืนรอรุงไง
04:18อยากเป็นคนแรกที่รุงเห็นตอนตื่นออน
04:25มันลอนานเย็น
04:27สักภาคแล้ว
04:29ณ พึงช่วยถืน
04:31มานี่
04:33มั้คืนน้อมนอนหลับสบายไหม
04:35สบายมากเลย
04:36โอ้โหถึงหมอนก็นอนหลับเป็นตายเลย
04:38คงเหนื่อยมาทั้งวันเลย
04:40แล้วน้ำพึ่งอะ
04:42นอนไม่หลับ
04:44ทำไมอะ
04:46น้ำพึ่งคิดไม่ตกว่าจะไปเที่ยวที่ไหนดีอะ
04:48เรื่องทานิมูนอะนะ
04:54แล้วน้ำพึ่งอยากไปไหน
04:56อยากไปน้ำตก
04:58อยากไปทะเล
05:00อยากขึ้นเหนือหรือว่าต้องตาย
05:02หรือไปต่างประเทศเลยก็ได้นะ
05:04ผมก็อยากไปอะ
05:05น้ำพึ่งกลัวเคลื่อนบิล ตก
05:06เคลื่อนบิลมันตกกันง่ายๆที่ไหน HD
05:10แล้วไปเที่ยวนานๆ
05:12น้ำพึ่งคิดถึงยาด้วย
05:16รุ่ง
05:18น้ำพึ่งอยากไปทะเล
05:20น้ามึ้งไม่เคยเห็นทะเลเลย ลุง
05:23โอเค
05:24ได้สิ
05:28งั้นเราไปหาอะไรกินแล้วก็คุยกันไปดีกว่าไหม
05:30เดี๋ยว
05:32หึ
05:32ลุงเอียงแก้มมาก่อน
05:36เอียงแก้มมาก่อน
05:40เร็ว
05:47เราเพิ่งตั้งใจจะหอมแก้มแทนตอนตื่นนอนด้วย
05:51แล้วอย่างนี้ฟันน้ำหอมกลับไหม
05:53ไม่หอมก็โดนดิ
06:02กินไหม
06:04กิน
06:06แล้วมีอะไรที่อยากทำกับแฟนก่อนกินข้าวอีกไหม
06:09กินอีกแล้ว
06:14น้ำพึ่งเบาๆเดี๋ยวก็ตกมันได้หรอก
06:32โปรดติดตามตอนต่อไป
07:02กินสุดท้าย
07:15มีอะไรอยู่
07:19บสตุ๊ก
07:21แบบปลุกปลั่น
07:23เนื่อง
07:27น้ำพันปลอดภัย
07:29เริ่ม
07:32คุณตื่นเต้นมากเลยจ้ะ
07:34ฉันก็หิวสุดเลย
07:38ยังไม่พักกล้องทานข้าวกันอีกเหรอคะ
07:42นี่ก็เลดมากแล้วนะคะ
07:44คุณเชลีย์หิวแย่เลย
07:46ผู้กำกับเขาจะเร่งปิดซีนอาวุธออดอร์ให้หมดนะจ๊ะ
07:49นี่ก็ซีนสุดท้ายแล้ว
07:51อืม งั้นเดี๋ยวนิตาไปเตรียมสั่งอาหารใหม่ให้คุณเชลีย์ก่อนละกันค่ะ
07:55ป่านนี้เย็นชื่นหมดแล้ว
07:58ขอบใจจ้ะ
07:59ไม่เป็นไรค่ะ
08:00มันเป็นหน้าที่ของนิตาที่จะต้องดูแลแขก VIP ของเราอยู่แล้วสักครู่นะคะ
08:05จ้ะ
08:26ทำห้องนี้จะเสร็จแล้วใช่ไหม
08:29ค่ะ
08:30แล้วจะช่วยไปสั่งอาหารกลางวันให้คุณเชลีย์หน่อยสิ
08:36ฉันอาศาผู้จัดการคุณเชลีย์มาแล้ว
08:39แต่เผื่อเอิ่นต้องไปทำธุระให้คุณป้าขาลาแขกซูเปอร์ VIP ของเราพอดี
08:45แต่ถ้าเธอไม่อยากช่วยก็ไม่เป็นไรนะ
08:48เดี๋ยวฉันไปขอความช่วยเหลือจากคุณเชลีย์
08:51แต่ถ้าเธอไม่อยากช่วยก็ไม่เป็นไรนะ
08:54เดี๋ยวฉันไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่นก็ได้
08:57เราช่วยก็ได้ค่ะ
09:00ขอบใจจ้ะ
09:02ฉันรีบอะ ถ้าจำไม่ได้ก็รีบจดเลยนะ
09:05ค่ะ
09:09ชาเขียว 2
09:12สปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาทะเล 2
09:15ไม่ใส่กุ้ง 1
09:16กำชัดทางครัวเลยนะ ว่าห้ามเขือใส่มาเด็ดขาด
09:21เสร็จแล้วอ่ะ ก็รีบเอาไปส่งคุณเจริสาที่ห้องได้เลย
09:25เธอยังไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เช้าแล้ว
09:29แค่นี้ใช่ไหมคะ
09:30จ้ะ
09:43มะม่วงสวดยาเคลื่อนวันจ้า
09:46แล้วไม่หวานไม่มันล่ะจ้ะ
09:47คืนตังค์ให้เลย
09:49อุ๊ยใจดีจังเลย
09:50แต่ขอบคุณกิฟต์มาทำบุญนิดนึงนะจ้ะ
09:53จ้ะ โทษทีจ้ะ
09:54มะม่วงสวดยาเคลื่อนวันจ้า
09:56แล้วไม่หวานไม่มันล่ะจ้ะ
09:58คืนเงินเท่านั้น
10:00ถ้าไม่มีตังค์แล้วจะทำยังไง
10:04ปลายหน้าเลยพี่
10:06งั้นพี่ก็อดมันนะทีจ้ะ
10:10ใจเย็นๆพี่
10:12หน้าตาสวยๆ ใจร้ายจังเลย
10:17ให้มันไปเถอะพี่
10:20ถ้าไม่ซื้อก็อย่ามาเกรกกากขวางหน้าน้านคนอื่น
10:23มะม่วงตังค์เยอะๆ
10:24ขอกินสักลูกสองลูกไม่ได้
10:27ได้จ้ะ
10:28จะให้มันทำไม
10:29ของซื้อของขายเว้ย
10:32พุทธแทบหมายมั้ย
10:34หลอกขายชาวบ้านนี่ว่ะ
10:36พังร้านเลยเลยพี่
10:37เอาเลย
10:38ไป
10:42เฮ้อยู่นี่เหรอeng
10:43cover
10:46ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วย
10:49อย่าให้กูเจอกับมึงที่นี่เก่อแล้วกัน
10:51กูไม่กลัวมึงเหรอก
10:52คงมีเมืองมาเจอกับกูตรงนี้ได้เลย
10:54ไอ้หน้าตัวเนี้ย
10:55เฮ้ย โอร้า โอร้า
10:58มิ
11:01ไอ้กล้วยท่วะ
11:03ใจเย็นๆพี่ เดี๋ยวพวกมั้นก็กลับมาอีกหรอก
11:04กูไม่กลัวมาหรอก
11:07พี่ไม่กลัวแต่เวลากลัว
11:20อร่อยเรื่อดนะเชลลี่
11:22พี่ว่าเดี๋ยวต้องไปขอสูตรเชฟแล้วนะหน่อยละ
11:26กลับไปกรุงเทพจะได้ทำให้เธอกินบ้าง
11:32อ้าวเงียบ
11:34อร่อยจนปากไม่ว่างเมาะเชลลี่เหรอ
11:40เป็นอะไรอ่ะ
11:42สปาร์เทพตี้ติดพอเหรอ
11:44กุ้ง
11:46เธอแพร่กุ้งนี่
11:49อยากแพร่อยู่ไหน
11:50อยากแพร่อยู่ไหน
11:52เร็วๆ
11:54โอเคๆรอแปบนึงนะๆ
12:05โอ้โหโดนสักหว่นดีพี่
12:06บึ่นรถจนกลับจะแตกแล้วด้วยเนี่ย
12:08ไอ้เบ้อ
12:09เงียบไปเลยมึงอ่ะ
12:11ก็เพิ่งสอนมันยิงพื้นวันแรก
12:12มันกล้ายยิงก็เก่งแล้ว
12:14ดู หนัดเนี้ยแหละๆ
12:21โอ้โหพี่
12:23นกตายกลางอากาศเนียบเลยวะ
12:25ไอ้เบ้อ
12:26โธ่พี่
12:28นกตายกางอาการเทียบเลยวะ
12:30เดี๋ยว ๆ เดี๋ยวหลังมือ ๆ
12:34หัดยิงปืนวันแรกก็เคยยังงี้แหละ
12:39แต่เอ็งก็ต้องหัดให้มันเป็นเอาไว้
12:42ยิ่งปืนอ่ะ จะได้เอาไว้บอกันตัว
12:46มีลูกหมีคอยดูแลอีกทั้งคน
12:47ทำมะที่ต้องฝึกเลยอ่ะ
12:48อ้าว
12:49ลูกหมีก็ไม่อยู่กับเรา 24 ชั่วเวง
12:52ทำไมต้องฝึกเลยอ่ะ
12:53อ้าว
12:54ลูกหมีก็ไม่อยู่กับเรา 24 ชั่วโมงหรือไงล่ะ
12:59มึงเดี๋ยวไหลเบอร์
13:00มึงก็ต้องฝึกยิงปืนให้เป็นด้วย
13:02จะได้คอยช่วยเหลือลูกพี่มึง
13:04อืม..
13:05เข้าใจเปล่า
13:06อ่ะ
13:07อ้าว
13:08น้ำพึง
13:09เป็นไรหรือเปล่าเนี่ย
13:11ห๊ะ
13:12อ้าว
13:13รู้ได้ไงอ่ะ
13:17เฮ้ย
13:20อ่ะ
13:21มึงก็ไปขวานใบไม้ก่อนนะ
13:24โอ้โห ไอ้เบื่อ ไอ้นกสองหัว
13:26น้ำพึงใจเย็น
13:28ฉันเป็นคนบอกเบื่อให้คอยแรงงานฉันเอง
13:30อืม
13:31ช่วยสอนหนังทีเถอะคุณหมี
13:33ฉันน่ะพูดจนปากจะฉีกถึงหูแล้ว
13:36อย่าซ่าให้มากนะ
13:38ยังไงเราก็เป็นผู้หญิง
13:39มันฟังยากซักที่ไหนอ่ะ
13:41อย่า เมื่อกี้ไม่ใช่อย่างงี้เลยนะ
13:43จริงอ่ะ
13:44เอางี้ๆ
13:45น้ำพึง อยากกลับไปขายม้าม่วงที่ตลาดอีกเลยนะ
13:49มาขายที่ฟาร์มฉันก็ได้
13:51อ้ะ
13:52จะดีเหรอคุณหมี
13:54คือฟังจากที่เบื่อเล่านะครับ
13:55ผมว่าคนพวกนั้นน่าจะถูกจ้างมาก่อ peel
14:00อืมนั่นสิ
14:02ไม่รู้เลยnh cam king kathaขาใครเลย เพิ่อนะ
14:04ก็ถึงไม่พอใจอ่ะ
14:06เพราะอย่างงี้สิครับ
14:07ก็ให้น้ำพึ่งเสียงกลับไปขายมะม่วงที่ตลาดอีก
14:09เดี๋ยวมันจะได้ไม่คุ้มเสีย
14:11แต่ว่าน้ำพึ่งชอบขายของ
14:13ชอบคุยกับลูกค้านี่รุ่ง
14:15ก็มาขายที่ฟาร์มฉันก็ได้นี่
14:17มีคนเข้าออกทุกวัน
14:18ยิ่งวันสาวอาทิตย์นะ
14:20คนเต็มไปหมดเลย
14:21- อ๋อ! อืม
14:22- หรือว่าจะไลฟ์สดขายออนไลน์ก็ได้นี่
14:25เห็นส่วนอื่นเขาก็ทำกัน
14:26อ้าว
14:27ดีเหมือนกันนะ
14:29ขายของในที่ของเราจะได้ไม่มีเรื่องอีกไงอะ
14:32เออ เอาอย่างนั้นแหละ
14:34ย่ากับคุณหมีจะได้สบายใจ
14:36จ้ะย่า
14:40เอ่อ คุณย่าครับ
14:41เดี๋ยวหลังกลับมาจากฮันนี่มูลเนี่ย
14:43ผมอยากจะขอคุยเรื่องงานที่ส่วนของคุณย่าหน่อยนะครับ
14:46คือผมอยากจะแบ่งเบеперьพาระของคุณย่าครับ
14:49แต่รับรองครับ
14:51ไม่คิดค่าใช้ใจเพิ่มเต�ิม
14:52โอ้ ชอบตรงนี้แหละ
14:55ญี่ปุณ
14:56แต่ว่าถึงคิด
14:58ย่าก็ไม่ใจหรอกลูกแว่
15:00ย่ามน้ำเพิ้มก็ตาย
15:03ใช่สิ อะไรก็ไม่จำมาหวานodiaคู่ฮันนี่มูลแล้ว
15:16โทษ โทษ โทษ
15:18ยิงปืนดีกว่า ไม่โทษสักนัดเลยเนี่ย
15:20อ่ะ อ่ะ ยิง
15:26เชิญ
15:42รู้เรื่องคุณเชลีย์ต้องเข้าโรงพยาบาลกระทั่งหันเพราะว่าแพ้กุ้งแล้วใช่ไหม
15:47ค่ะ
15:50อาหารที่เธอสั่งมาให้คุณเชลีย์
15:52ไม่ได้แยกกระทั้งกับห่องผู้จัดการ
15:54คุณเชลีย์ เธอแพ้กุ้งเลื่องตลาดเด็ก
15:56ถึงไม่ได้กินตัวกุ้ง
16:01นิตาเขาบอกว่าเค้ากำชัดเธอแล้ว
16:03ว่าให้บอกห้างครัวว่าตอนทำช่วยแยกกระทะให้ด้วย
16:08พี่นิตาบอกแค่ว่า SPAGHETTI สองที
16:10ไม่เอากุ้งที่หนึ่ง
16:12แต่ไม่ได้บอกเรื่องให้แยกกระทะค่ะ
16:15หนูไม่เคยรู้เรื่องคุณเชรีแพ้กุ้ง
16:20หนูไม่ใช่แฟนครับดาละ
16:22โฟหก
16:23ฉันบอกเธอแล้วว่าต้องแยกกระทะ
16:25เพราะคุณเชรีแพ้กุ้ง
16:26ฉันจำชัดเธอตั้งหลายครั้ง
16:28ยังมีหน้ามาว่าฉันไม่บอก
16:30ก็พี่ไม่ได้บอกหนูจริง ๆ นี่คะ
16:32ฉันบอก
16:34หนูจดทุกอย่างที่พี่สั่งเอาไว้
16:36จะดูไหมคะ
16:38เธอจะจดจำชัดทุกคำพูดเลยเหรอ
16:40ฉันบอกเธอแปดครั้ง
16:42เธอจะจดทั้งแปดครั้งเลยเหรอ
16:44หรือว่าอัดเสียงฉันไว้ล่ะ
16:46จะได้เอามายัน
16:48เรื่องใหญ่ขนาดนี้
16:50ฉันจะไม่บอกเธอได้ยังไง
16:52ฉันทำงานที่นี่มาตั้งหลายปี
16:54ไม่เคยสับเคราะห์เลยสักครั้ง
16:56ม.ดีควรจะลงโทษไว้เป็นเงี่ยง ๆ นะคะ
17:02ผมจะลงโทษทั้งคู่
17:06นิตาบอกของเราจริง ๆ นะคะ
17:08ม.ดีก็รู้ว่านิตาเป็นคนรอบครอบแค่ไหน
17:10ดูแลแขก VIP ของ Resort มาตั้งเท่าไหร่
17:12ไม่เคยผิดพลาดเลยสักครั้ง
17:14ก็เพราะว่าคุณคนรอบครอบไง
17:16แก้ไขปัญหาได้อย่างดีมาโดยตลอด
17:18ผมถึงได้วางใจให้คุณดูแลแขก VIP ของเราไงครับ
17:22แต่คุณกลับเอาความไว้วางใจของผม
17:24ไปไว้กับเด็กฝึกงาน
17:26ที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้เพียงไม่กี่วัน
17:28แล้วผมจะวางใจคุณต่อไปได้ยังไง
17:30นิตา
17:32พอ
17:34ผมตัดสินแล้ว
17:36แยกย้ายกันไปทำงาน
17:40เชิญครับ
17:42เชิญครับ
18:12น้ำนิดๆจ้ะ
18:14ขอบคุณนะ
18:20โดน MD ด่ามาใช่ป่ะ
18:26พี่แดนว่านะ
18:28ต้องเป็นแผงของพี่นิตาไง ๆ เลย
18:30ที่ใช้ให้น้องปลาดาว
18:32ไปสั่งอาหารมาให้ MD ด่า
18:34มันไม่ได้เป็นอะไร
18:36พี่นิตา
18:38มันก็ไม่ได้เป็นอะไร
18:40ไปสั่งอาหารมาให้ MD ด่า
18:43ทำไมคิดอย่างนั้นหรอก
18:44ก็ดาวไม่ยากหรอก
18:46ไอ้แผ่นยิงปืนนัดเดียว
18:47ฆ่านกเสียสวยตายพร้อมกันสองตัว
18:51ยังไงอ่ะ
18:52ก็พี่นิตา
18:53นางอยากจะทับ MD มานานแล้ว
18:56แต่ MD ก็ไม่เล่นด้วย
19:00คุณเชลลี่อ่ะ
19:01คือตัวจริง
19:03แต่น้องปลาดาว
19:05อำมาตย์จะเป็นคนโปรด
19:08คนโปรด?
19:09เค้ามองกันทั่วรีสอร์ตแล้ว
19:12ไม่งั้นอ่ะ
19:13พี่นิตาก็คงจะไม่อิจฉาน้องปลาดาวหรอก
19:18นางนี่
19:20แสบสุดจริงๆเลยเนอะ
19:22ยืนมือน้องปลาดาว
19:24เล่นงานคุณเชลลี่
19:25ส่วนตัวเองก็
19:27ยืนสะใจสวยๆ
19:28แผ่นมือก็สะอาดอีก
19:33อธิบาย
19:45โชคดี
19:47ยังมีคนฉลาดคิดเป็น
19:49ไม่งี่เหงาหลงเชื่อคนง่ายๆ
19:54ชมพิซึ่งๆหน้าแบบเนี้ย
19:57พี่ก็เขินแย่ดิ
20:02ตีใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
20:19อ้าว นึกว่ากลับไปแล้วซ้วย
20:22นี่ค่ะ
20:25อะไร
20:26จดหมายราออกไงค่ะ
20:30เรื่องแค่นี้จะถึงนะต้องราออกเลยเหรอ
20:32ทำแบบนี้มันไม่ใช่เธอเลยนะ
20:34ทำไมถอดใจยอมแพ้อะไรง่ายๆแบบนี้ล่ะ
20:36คุณเชรีเขาปลอดภัย
20:38และก็ไม่ได้คิดจะเอาผิดใคร
20:40เธอเองก็บอกไม่ใช่เหรอว่านี้ตาไม่ได้ยำอะไรเธอเลย
20:43เธอชิงลาออกแบบนี้ก็เท่ากับเธอยอมรับผิด
20:45หายใจก่อนไหมลุง
20:50พี่ชายหนูประกาศต่างคาตัดพี่ตัดน้อง
20:52ถ้าหนูไม่ยอมกลับบ้าน
20:54หนูก็เลยมายืนจดหมายลาออกนี้ไว้ก่อน
20:56เหลือว่าจะไม่ได้กลับมาอีก
21:00อ้าว ก็ไม่บอก
21:02โห เปิดช่องให้หนูพูดป่ะล่ะ
21:04ลัวซะขนาดนั้น
21:08นี่ค่ะ
21:12ให้ออกจริงๆก่อนแล้วค่อยว่ากัน
21:22ถ้าตกลงกับพี่ชายเธอได้
21:24เธอจะกลับมาทำงานที่นี่อีกไหม
21:38ให้ตกลงได้ก่อนแล้วค่อยว่ากันนะคะ
21:52ไม่มีทาง
21:54มาหลังจากไหน
21:56ทีนี้
21:58นี่
22:00นี่
22:02นี่
22:04นี่
22:06นี่
22:08นี่
22:10นี่
22:12ค่ะ
22:14มาข้างหน้า
22:16สองสาม
22:18สองสาม
22:20แค่นี้มันอาจจะเบาไป
22:22- เอาสิ...- ใครมาคะคุณ
22:26ไป...ไปก่อนลูก
22:38ใครเหรอคะคุณ
22:40รายเดอร์มาส่งของน่ะ
22:43ส่งอะไรคะ
22:46ส่ง...ส่งผิดบ้าน
22:51เอ่อนี่คุณ
22:53เดี๋ยวเย็นนี้เราออกไปดินเนอร์ข้างนอกกันไหม
22:56นึกในโอกาสเลยคะ
22:58ผมก็แค่อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศเฉย ๆ น่ะแหละ
23:03เดี๋ยวคุณขึ้นไปแต่งตัวสวย ๆ นะ
23:05แล้วผมจะถูกไปจอกร้านเอง
23:09ค่ะ
23:12- ไป...- ไป
23:21พี่ปะดาว ไปกินข้าวบ้านยากัน
23:26พี่ปะดาวจ้ะ น้ำผึ้งมาแล้วจ้ะ
23:30พี่ปะดาว ๆ
23:38จัดกระเป๋าทำไมอ่ะพี่ พี่จะย้ายออกเหรอ
23:42มีใครทำอะไรให้พี่ไม่พอใจหรือเปล่าอ่ะ
23:45ใช่น้ำผึ้งไหม
23:47ไม่ใช่หรอก
23:49แล้วพี่จะเก็บสภาพไปไหนอ่ะ
23:52เก็บเผื่อไว้อ่ะ
23:55คืออย่างนี้ พี่ชายพี่เขากโกรธพี่มากอ่ะ
23:58ถึงขั้นประกาศตัดพี่ตัดน้องอ่ะ
24:00ทำไมอ่ะพี่ เรื่องใหญ่มากแน่ ๆ เลยอ่ะ
24:05จะว่าใหญ่ก็...ไม่มากหรอก
24:09พี่ชายพี่เขาเล่นใหญ่อ่ะ
24:11พี่ก็แค่หนีมาอยู่ที่นี่แล้วก็...
24:14บอกเบิร์กมือถือพี่เขาก็เท่านั้นเอง
24:15โห พี่ ใหญ่เอาเรื่องนั่นอ่ะ
24:20พี่ก็เลยต้องไปเคลียร์กับพี่เขาไง
24:23แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้กลับอยู่ที่นี่อีกหรือเปล่าอ่ะ
24:28เราจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วจริง ๆ หรอ
24:32พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ
24:34ทำไมมันฉุกหลุกอย่างนี้อ่ะพี่
24:37พี่น่าจะบอกให้น้ำพึ่งมีเวลาตั้งตัวซะหน่อยอ่ะ
24:39แค่คิดว่าไม่มีพี่อยู่ในบ้านนี่
24:42น้ำพึ่งก็จะร้องไห้แล้วเนี่ย
24:55พี่ปะดาว น้ำพึ่งนึกอะไรออกแล้ว
24:58น้ำพึ่งไปฮันนิมูลที่รีสอร์ทพี่ดีกว่า
25:01จะได้รู้จักบ้านพี่เอาไว้ไง
25:03ถ้าพี่กลับมาที่นี่ไม่ได้จริง ๆ อ่ะ
25:06น้ำพึ่งจะได้ไปเยี่ยมพี่ไปบ่อย
25:08ไปได้แน่เหรอ
25:15ไม่ได้หรอกพี่ เดี๋ยวลุงแกไปจองที่อื่นอดไปเลยนะ
25:19เดี๋ยวน้ำพึ่งлег่อนนะ
25:27มาครับ ผมช่วย
25:29อ้าว มาลุง
25:30อ้าวว วันนี้หมีกลับทำได้ด้วยไว้
25:33นึกว่าจะติดใจน้ำพึ่ง จนลืมครอบครัวแซล
25:37อืม...
25:39ที่หมีไม่อยากกลับก็เพราะปากปะมึกเนี่ยแหละ
25:44นี่จะยากอะไรลูก
25:46เปิดคลิปอีกมันเต้นสู้ไปเลยสิ
25:48อ๋อ
25:51อุ้ย แอ๊จ๊ะ
25:54อารมณ์หมดล่ะแม่
25:56ดูอ้อน อ้อนเก่งจังเลยนะ
26:00ก็นึกว่าชอบเด็กอ้อน อ้อนเสยอีก
26:05ลองวาง ๆ
26:06อ้าว เธอว่าเปล่า
26:062 คนที่ดีงนะ ยังไม่รู้จักตรง
26:08นี่รูป
26:09ลุงมี ๆ
26:11ลุงมี
26:13ลุงมี
26:15น้ำพึงคิดออกแล้วว่าจะไปฮันนิมูลที่ไหนดี
26:18ที่ไหน
26:19ที่ตราดค่ะ
26:20รีสอร์ดพี่ประเดา
26:37ย่าขอให้เดินทางปลอดภัยนะลุงนะ
26:40แล้วก็ขอให้พี่ชายเรานะ
26:42เขาให้อภัยแล้วก็ปรับความเข้าใจกันได้
26:45แล้วก็อนุญาตให้หนูนี่กลับมาอยู่ที่นี่ต่ออีกนะ
26:49สำคัญตรงนี้เหรอย่า
26:52มา ขึ้นมานั่งข้างบนดิลุง
26:54ไป
26:58จะกลับตรงนี้เลยง่าย ๆ
27:00ค่ะ
27:01ถึงเดตไลน์แล้วค่ะคุณย่า
27:03กลัวว่าพี่ชายนึงจะมามันลุยถึงนี่
27:10ลุงหมีขอเข้าไปเคลียร์งานที่ฟาร์มก่อน
27:13น่าจะมารับพวกเราสัก 10 โมง
27:15ก็ดีเหมือนกันเนอะ
27:17ไปรู้จักบ้านช่องกันเอาไว้
27:27การที่ได้เจอเพื่อนที่ถูกชะตากันแบบนี้
27:30แล้วก็โชคดีที่สุดแล้วนะ
27:34ต้องรับสากันเอาไว้ดี ๆ
27:36เข้าใจไหม
27:37ถ้าคืนปล่อยให้ขาดการติดต่อคนไป
27:40ก็น่าเสียดาย
27:42ใจอ่ะ
27:44ค่ะคุณย่า
27:49มันต้องมีไปทั่วครัว
27:51นั่นแหละสิ
27:57จะเลือกอะไรกันล่ะกันหนา
27:58ตัวก็ 2 ตัวก็พอแล้วพี่
28:00ไปทะเลนะ
28:01ถอดเสื้อโชว์ไปเลย
28:03ฉันไม่ใช่ผู้ชอบโชว์กับแกนะมึก
28:05คนเรามันมีของดี มันต้องโชว์กันบ้างสิครับ
28:09เราจะไปด้วยกันป่ะเนี่ย
28:10ไปไหน
28:11ก็รีสอตปลาดาวไง
28:13จะบ้าหรอพี่ พี่ไปฮันนี่มูนกันนะ
28:17ฉันไม่ได้ให้แกนอนเตียงเดียวกับฉันสักหน่อย
28:20ก็ไม่รู้จะไปทำไม
28:23ก็ลำลึกความหลังไง
28:34ปลาดาวเค้าอาจจะไม่ได้กลับมาแล้วก็ได้นะ
28:46งั้นก็สิเท่าไหร่ไปส่งน้องเค้าก็แล้วกัน
28:49และแกจะได้ไปช่วยเคลียร์กับพี่ชายเค้าด้วย
28:51ว่าน้องเค้าไม่ได้หนีตามแกมา
28:53และเค้ามาทำงานจริงๆ
28:54และก็ไม่ได้มีอะไรเสียหาย
28:57เค้าคงอยากให้มึกช่วยหรอกนะ
28:59ที่สำคัญไม่อยากไปเป็นกล้างคู่ฮันนี่มูนเว้ย
29:02เม้นความสวีต
29:03เห็นแล้วมันขัดหูขัดตา
29:07เป็นใจก็ตามไปกันแล้วกัน
29:09ไม่ไปอะไรอย่างนั้นอ่ะ
29:16ปากไม่ต้องกับใจเหมือนใครวะ
29:21ก็เหมือนพี่ชายมันแหละ
29:27ไอ้เหมือนมายเหมือน
29:33คุณหมอบบอกว่าคุณเชรีจะออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไหร่เหรอคะ
29:37ก็น่าจะอีกสองวันอ่ะ
29:40เพราะความสับเผ่าของนิตาแท้ ๆ เลยคุณเชรีถึง
29:44ไม่เป็นได้หรอกเรื่องมันผ่านไปแล้ว
29:48แต่จะว่าไปเด็กนั่นอ่ะไว้ใจไม่ได้เลยนะคะ
29:52ไม่รู้ว่ามันจงใจแกล้งคุณเชรีหรือเปล่า
29:54ไม่มีทางอ่ะ ปลาดาวจะมาแกล้งฉันทำไม
30:01แล้ว MD มาเยี่ยมหรือยังอ่ะคะ
30:05โทรมาเยี่ยมอ่ะ บอกว่าไม่อยากหลบกวน
30:18คุณเชรี คุณเชรี
30:21โทรมาเยี่ยม
30:32หนูเอาผลไม้มาเยี่ยมค่ะ
30:34ขอบคุณจ้ะ
30:41อย่างนั้นหนูวางตรงนี้นะคะ
30:44เธอไม่เห็นจะต้องเสียเงินเสียทองซื้อมาเลย
30:47ฉันไม่ได้เป็นอะไรซะน่อย
30:49หนูแค่รู้สึกว่านู่มีส่วนทำให้คุณเชรีต้องป่วยจนต้องเสียการเสียง่านะคะ
30:54ถึงแม้ว่าหนูจะไม่ใช่ต้นเห้ดก็ตาม
30:59ไม่ใช่ต้นเห้ด แต่ยิ่นบายลาออก
31:02ไม่ยอดเย้งไปหน่อยเหรอจ๊ะ
31:04ลาอก เธอไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนี้เลย
31:06ก็เรียกร้องความสนใจไงคะคุณเชลีย์
31:21คุณเวิร์ก
31:30นี่ครับ
31:32ขอบคุณค่ะ
31:37เป็นยังไงบ้างครับ
31:39พอเห็นหน้าคุณหมึกเนี่ย ก็หายเป็นปลิดทิ้งแล้วค่ะ
31:45งั้นหนูกลับก่อนนะคะ หายไว้ๆนะคะคุณเชลีย์
31:53ขอบใจจ้ะ เรื่องลาออกนี่ไปคิดดูอีกทีนะ
31:56ฉันไม่ถือโทษโกรธใครหรอก
31:59แต่ถ้าเธอจะตกงานเพราะฉันน่ะ ฉันคงไม่สบายใจมากๆ
32:03ขอบคุณค่ะ
32:14เอมดี้นั่งก่อนสิคะ
32:15ไม่เป็นไรนิตา เดี๋ยวผมรีบไปทุระต่อ
32:20เชลีย์ดีครับ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดทางรีสอร์ตจะเป็นผู้รับผิดชอบนะครับ
32:25ขอบคุณค่ะ
32:26หายไว้ๆนะ ผมต้องรีบไปทำทุระก่อน
32:29ไว้จะมาเยี่ยมใหม่
32:32ค่ะ
32:42ทุระอะไรของเขานะคะ รีบร้อนจัง
32:45จะมากับปลาดาวหรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะ
32:48ไม่หรอกมั้ง
32:50นิตาต้องไปดูให้เห็นกับปลาค่ะ เพื่อความสบายใจ
32:53นิตาต้องไปดูให้เห็นกับปลาค่ะ เพื่อความสบายใจ
33:14ปลาดาว
33:18เดี๋ยวฉันไปส่ง
33:19หนูกลับเองได้ค่ะ
33:21พี่หมีโทรมาเห็นว่าฉันอยู่โรงพยาบาล
33:24ก็เลยให้ช่วยไปส่งเธอให้หน่อย
33:28อุ้มหมีรู้ได้ยังไงว่าหนูอยู่ที่นี่
33:31น้ำพึ่งบอก
33:36ถ้าหมดคำถามแล้วก็คืนรถซะ
33:42ทำไมยังไม่คืนรถอีกอะ ก็รอเธออยู่คนเดียว
33:45เออ แล้วก็นั่งหน้าด้วยนะ ฉันไม่ใช่คนขับรถ
33:52บอกให้นั่งหน้าไง พูดไม่รู้เรื่องเหรอ
33:55หนูจะวางกระเป๋า จะให้หนูกอดเอาไว้หรือไง
33:59เออ จะทำอะไรก็รีบทำแล้วกัน
34:22คุณเบนครับ
34:23ค่ะ
34:24MD จะไม่อยู่ 3-4 วันนะครับ เผื่อใครมาพบ
34:27อ้าว ทำไมคะ
34:29ไม่ได้บอกไว้อะ คงน่าจะหยุดพักผ่อนแล้วมั้ง
34:32แปลกๆ นะคะ ปกติ MD ไม่เคยหยุดไปเที่ยวไหนเลยอะ
34:36ยิ่งแฟนมาถ่ายละครอื่นที่นี่ แถมเข้าโรงพยาบาลด้วย
34:39จะทิ้งกันไปอย่างนี้ได้ไงอะ
34:41เหมือนไม่แทรกเลยเหรอ
34:42หรือว่า
34:43ต่อสาย MD ให้คุณเลยไหมครับ
34:44อู้ ฮู โฮ ฮู
34:46โอเฮ้ย ผมต้องไปเป็นแล้ว
34:48กลับมาเรื่อยๆ นะคะ
34:54มานะครับลูก นี่ เอ้า
34:57ฝีมือพ่อของนี่นะ อร่อยมาก
34:59สน้ำมาก
35:00ลูกว่า ฮู โฮ ฮู
35:01ฮู โฮ โฮ
35:02ขอบคุณมาก
35:03ะ รักษณ์มาก
35:04มาละครับลูก นี่ อ้าว
35:08ฝีมือพ่อเขานี่นะ อร่อยทุกอย่าง แม่กรารตี
35:12น้ำพึ่งจะกินให้เกลี้ยงเลยค่ะ
35:15อิ่มอร่อยไม่เสียเงินด้วยนะ
35:16ดี ๆ สำคัญตรงนี้แหละ
35:18ไม่เสียเงินด้วยล่ะ
35:21แหม นี่จริง ๆ แล้วนะ
35:24ถ้าได้เจอที่วิวดี ๆ บรรยากาศสวย ๆ นะ
35:28แล้วจอดรถ
35:29ปูเสือปิ๊กนิคกันนะ
35:31อุ้ย ๆ
35:34ขอบคุณแล้วอยากไปด้วยล่ะ
35:37คุณย่านี่ก็โรแมนติกไม่เบาเหมือนกันแล้วนี่
35:41คุณย่าคะ คุณให้ผมจีบเขาก็ใช้แผนนี้นะครับ
35:45ได้สันเอกไปจะบอกผมทุกราย
35:49หรือก็ตกว่ากันเถอะ
35:51จะเหลือหลังคา
35:53แพ้ความอร่อยค่ะ
35:55อร่อยค่ะ
35:56แท้ความอร่อยค่ะ
35:58อร่อยทั้งอาหาร ทั้งคนทำนะครับ
36:00เอ๊ย ทียิ่งมาก ๆ
36:03เอาแล้ว ๆ ผู้ใหญ่เลิกโมได้แล้ว
36:07ทั้งโม ทั้งเขาเลย เวล่านี้
36:09โอ๊ย ผู้หอนี่โมน ฉันจะได้เดินทางกันสักทีหนึ่ง
36:13โอเคค่ะ แม่ขอให้ลูกทั้ง 2 คนนะจ๊ะ
36:15เดินทางปลอดภัย แล้วก็เที่ยวให้สนุกนะ
36:18- ขอบคุณครับมากๆ เจ้าจีโอดีครับผม อันนี้นะครับ
36:21ไปนะย่า
36:22เออ
36:24โอโห そうดีๆนะ
36:25ได้นะ
36:26ไปละ
36:27ます
36:27เข้าย่าสวัสดิครับ
36:28อื้อ
36:29อ้าวแล้ว ปลาด้าวอะ
36:34มีคนอาสารมาส่งให้แล้วครับ
36:36มีอะไร
36:42อืม อืม...
36:47ใบนี้ของพี่ประดาวค่ะ
36:49อ้าวแล้วประดาวเขาไปไหนนะ
36:51ไปเยี่ยมคุณเชลลีที่ลงพยาบาลนะคะ
36:53น้ำพึ่งตัดไว้ 10 โต๊ะที่ร้าน
36:57ไม่รู้ว่าพี่ชายเขาจะยอมให้พี่ประดาวกลับมาอีกรึเปล่านะลุง
37:02น้ำพึ่งต้องคิดถึงพี่ประดาวมากแน่ ๆ เลยอ่ะ
37:07อืม
37:10แล้วน้ำพึ่งอยากให้ปลาดาวอยู่ที่นี่ด้วยยังนานไหมล่ะ
37:14อยากสิ รู้มีวิธีไหม
37:16ก็ง่ายนิดเดียว
37:18ก็จับปลาดาวไปนอนสะพายฉันก็สิ้นเรื่อง
37:24กับรุ่งหมึกนั่นเหรอคะ
37:25อืม
37:32เหมาะสมกันดีนะคะ
37:34ฉันก็เห็นเขาสองคนแอบนังเลนกันอยู่นะ
37:36ฉันดูออก
37:37แต่ปากแข็งกันทั้งคู่เลย
37:39จริงเหรอคะ
37:44แต่เราสองคนต้องร่วมมือกันจัดฉากช่วยเขากันหน่อย
37:49ช่วยจับคู่ให้เขาใช่ไหมคะ
37:51ถูกต้อง
37:53น่าสนุกจัง
37:54เราต้องทำยังไงบ้างลุง
38:01หมึกโทรมา
38:03หืม
38:05หืม
38:09ว่าไงหมึกน้องรัก
38:10ออกเดินทางหรือยังครับพี่ชาย
38:12ยัง
38:14เปลี่ยนใจจะไปด้วยเหรอ
38:15แค่ถามดูอย่างเฉยนะ
38:18หมึก
38:19พี่อยากให้แกไปด้วยจริงๆนะไว้
38:24พูดเป็นเล่นนะพี่
38:27พี่พูดจริง
38:28พี่ไปกับน้ำพึ่งสองคน
38:30พี่เขินว่ะ
38:31น้ำพึ่งเค้ายังเด็กอยู่เลย
38:34แล้วถ้าหมึกไปด้วยอีกคนเนี่ย
38:35น้ำพึ่งจะไม่เขินตายอ่ะพี่
38:37แกอย่าลืมดิ
38:38ประดาวเค้าก็อยู่ที่นั่นด้วย
38:40น้ำพึ่งเค้ามีเพื่อนอยู่ด้วย
38:41เค้าไม่เขินหรอก
38:45เอ่อ
38:46จริงๆหมึกก็อยากพักอยู่เหมือนกันนะพี่
38:48ช่วงนี้แขกไม่ค่อยเยอะด้วย
38:50แล้วแกก็ไปด้วยกันเลยดิ
38:53เฮ้ยหมึก
38:54พี่พูดตรงๆนะ
38:56คือพี่อ่ะ
38:57อยากนั่งรถไปกับน้ำพึ่งสองต่อสอง
39:03แต่ปัญหาคือว่า
39:04น้ำพึ่งเค้าดันไปชวนประดาวไปด้วยกันแล้วอ่ะเด
39:06มันก็เลยลำบากอ่ะ
39:07จะไล่ประดาวเค้านั่งรถประจำทางตามไป
39:09มันก็ดูใจร้ายไปหน่อยป่ะ
39:10แล้วประดาวเค้าจะยอมนั่งรถไปกับหมึกเหรอพี่
39:13ไม่ลองก็ไม่รู้นะเว้ย
39:16เห็นน้ำพึ่งเค้าบอกว่า ประดาวจะไปเยี่ยมคนเชลลี่ที่ลงพยาบาลก่อน
39:20แกออกไปตอนนี้ก็แน่นาทานนะ
39:24น่ะหมึกช่วยพี่หน่อยดิ
39:27พี่ไม่ต้องไปหานิ่มมูลบ่อยๆนะว่าว่า
39:29น่าหมึกช่วยพี่หน่อยดิ
39:31พี่ไม่ได้ไปฮานิมูลบ่อย ๆ นะเว้ย
39:33นี่ครั้งแรกในชีวิตเลยนะ
39:36น่าหมึก
39:37นะ
39:39อ่า ๆ ๆ
39:40ลองดูก็ได้
39:45แต่ที่หมึกยอมไปเนี่ย
39:46เพราะเห็นกับพี่หมีหรอกนะ
39:48จริง ๆ ไม่ได้อยากไปโยกกับนางเลย
39:49กลัวปากห้างอ่ะ
39:54ขอบใจมากไอ้น้องรัก
40:00หมึกไม่รับรองนะว่าจะสำเร็จไหม
40:02แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวไม่ทัน
40:05อะไรก็ไม่รู้เนี่ย ไม่อยากไปเลย
40:29ไม่รู้ป่านี้จะเป็นไงกันมั้งนะฮะ
40:31แย่สุด ประดาวกลับตาลเอง
40:36แต่ฉันเชื่อว่ามึกไม่ยอมแพ้ง่ายหรอก
40:40ขอให้ลูกหมึกทำสำเร็จทีเถอะ
41:00ฉันเคยมาโนนะ
41:02ว่าเวลาขับรถไปเที่ยวต่างจังหวัด
41:05จะมีคนให้นั่งจับมืออยู่ข้าง ๆ
41:29ไม่ได้จำจริงเหรอ
42:00จะไปไหนคะ
42:02ก็ไปส่งเธอไง
42:04ร้านอาหารไปทางนู้น
42:06แต่ตาลน่ะไปทางนี้
42:08หนูไม่ได้บอกให้ลูกไปส่งเธอไปที่ร้านซักหน่อย
42:11ฉันก็ไม่ได้บอกว่าฉันจะไปส่งเธอไปที่ร้านซักหน่อย
42:16งั้นหนูขอลงตรงนี้ค่ะ
42:18ไม่ได้ ฉันรับปากกับน้ำพึ่งไปแล้ว
42:21ฉันไม่อยากมีปัญหากับพี่สัพฮัยอ่ะ
42:23รับปากอะไรของลุง
42:25ก็รับปากว่าจะไปช่วยพูดกับพี่ชายเธอ
42:27ให้เธอได้กลับมาทำงานที่นี่อีกไง
42:35น้ำพึ่งเขารักเธอมากนะ
42:37มีแต่คนรักอยากให้กลับมาทั้งนั้นเลยอ่ะ
42:40เดือดร้อนฉันอีก
42:54ก็ลุงน่ารัก หนูเลยอมรัก
43:01ลุงใจมันอุ่ม ลุงรักตัวมาได้ไหมคะ
43:06ลุงช่วยต่อหนูที
43:09เด็กคนนี้มีสิทธิ์ไหม
43:11เดี๋ยวหนูตัวนี้มีแมวมาข้ามไป
43:15I just wanna see your face
43:18Do you wanna be my boo
43:21เธอหักข้าลุงถอยดู
43:23ให้มีแต่เหมือนกันในหัวใจ
43:27คุณหมึกไปส่งมันที่ตรา
43:29และอยู่เที่ยวกับมันต่อ
43:32คิดเป็นอื่นไม่ได้หรอกค่ะ
43:39เฮ้ย น้ำพึ่ง
43:41เหนื่อยหน้าจังเลย เดี๋ยวก็หายใจไม่หมดหรอก
43:45คุณเพงขวัญเป็นใครเหรอ
43:50ใครน่ะ
44:20โปรดติดตามตอนต่อไป