ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:23ต่อสายนักข่าวมาทำไม
00:25นักข่าวบอกว่าจะสัมผัสเรื่องมุณลิธีนี่คะ
00:27ไม่ได้ถามเรื่องนั่งแน่ที่หนีออกไปกลางงาน
00:32ผมสายสำคัญก่อนทุกสายที่ส่งเข้ามา
00:34ทำไมเรื่องนี้ใครที่ทำไม่ได้ฮะ
00:36ขอโทษค่ะ
00:38ออกไปก่อนป่ะ
00:46ใจเย็นๆก่อนสิคะ
00:48เกิดเรื่องแบบนี้มันก็ดีแล้วนี่คะ
00:54ดีป้าดีบอล
00:56บอลดูหาผมหลายคนอยากรู้อย่างเห็นไม่ผม
00:59เพราะเรื่องเริสเธอของเฮเมจ
01:01ยังไม่ทิ้งข่าวของเราไม่หมดเลย
01:04เฮเมจก่อนเรื่องデิซเครดิตตัวเอง
01:07ตอนนี้บอลทุกคนก็เห็นแล้วว่าเฮเมจไม่มีวิธิปร bliss
01:10นี่มันเป็นผลดีกับคุณนะ
01:13รงทุไม่ไซซ์ใหญ่พี่ตบ
01:14แต่ชื่อผมถูกเขียนให้มันตกคอ
01:20ไอ้เชียวแม่มันจะพาพวกเราชิบายมันไปหมด
01:24มันเลยจะเขียวมาจากหน้าสือที่สีวะ
01:28สักวันมันต้องเป็นเวลาของเราสิฮะ
01:41คุณอย่ามาใช้ท่าที่อย่างนั้นกับฉันนะ
01:45มันทำให้ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างที่ทำเพื่อคุณ
01:48มันไร้ค่า
02:09ผมโทษ
02:15วันนี้ไม่มีประชุมแล้ว
02:17เราไปทานร้านอาหารที่คุณชอบกันไหม
02:22แล้วก็กลับบ้านกัน
02:34ไปกันเลยไหมครับ
02:44ครับ
02:57กาแฟค่ะ
02:59ขอบใจค่ะ
03:05อ้อ นั่นเป็นพี่ชายบุญธรรมของยามนมีนาน
03:09พี่พูดถึงใครอ่ะ
03:11ก็หมอดธิติไงฮะ ที่จะเล่าให้คุณฟังไง
03:14ไม่เป็นไรครับ
03:20ผมจะเข้าห้องน้ำก่อนไหม ตอนเย็นรถติดนะ
03:23อืม ก็ดีเหมือนกันนะครับ
03:25คนรถเขาจะได้ขึ้นทางดวรรณไปทีเดียวเลย
03:28เดี๋ยวฉันมานะ
03:40ไม่เป็นไรครับ มันแปลกครับ
03:42โอ้นแล้วนะครับ
03:44ขอบคุณมากครับ
03:50อ้าว อาจารย์อยู่หมดกาแฟด้วยเหรอครับ
03:54ลาเต้หวานพิเศษ
03:56หวานพิเศษเลยเหรอครับ
03:58ทวนเรื่องของบนมีนาน คุกมาจากเมจิน
04:02หายตัวไปจากโมริทีมเมื่อคืนนี้
04:05เล่นนะสักผมหมดพลังเลย เพราะว่าต้องตอบหน้าขาวทุกวัน
04:09อ้าว มนมีนาหายไปได้ยังไงครับ
04:13เห็นว่าถูกลับหาตัวไป
04:15ไม่รู้ว่าป่านี้จะเป็นยังไงบ้าง
04:18คุณคงเป็นห่วงน้องสาว
04:24อ้าว อาจารย์ครับ
04:26ถ้าผมอยากจะรบกวนอาจารย์ช่วยอะไรสักอย่างได้ไหมครับ
04:29ถ้าอาจารย์เจอมนมีนา อาจารย์ช่วยบอกผมดีได้ไหมครับ
04:34ได้สิ ถ้าได้ข่าวคลิปหน้า เรารีบโทรบอกนะ
04:39ขอบคุณนะครับ
04:42เอ่อ อาจารย์ครับ
04:48มีอะไรหรือเปล่า
04:52ไม่มีแล้วครับ อย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
05:06คุยอะไรกันเหรอครับ
05:09พยายามเช็คว่าหมอทิตย์รู้เรื่องมนมีนาหายตัวไปหรือเปล่า
05:13แล้วมันได้ติดต่อคนในครอบครัวบ้างหรือเปล่า
05:16ไม่เลย มีนาไม่ได้ติดต่อครอบครัวหมอทิตย์เลย
05:19แล้วนี่มันหายหัวไปไหนเนี่ย ปริณหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
05:38มีนา
06:00พี่ปริณ
06:03ขอโทษนะที่พี่มาช้า
06:05น่าพี่ไปโดนอะไรมาคะ
06:09ไม่เป็นไรค่ะ
06:17ที่ริสาชวนพี่มาก็เพราะว่าริสาอยากรู้เรื่องนี้แล้วค่ะ
06:21แต่ตอนนี้ริสาไม่อยากรู้แล้ว
06:25ทำไมล่ะ
06:27ก็พี่คงไม่อยากเล่าเรื่องคนในครอบครัวตีกันเองให้คนอื่นฟังหรอกค่ะ
06:32นั่นไง ริสาอ่านใจคนเก่งนะคะ
06:37ในในวันนี้พี่ก็มาแล้ว งั้นพี่ปริณมาเป็นนายแบบให้ริสาหน่อยนะคะ
06:42ริสาเพิ่งคิดคอนเซ็ปต์วันนี้ได้ ตอนเห็นหน้าพี่เลย
06:46ถ่ายได้ แต่ต้องบอกก่อนว่าคอนเซ็ปต์อะไร
06:50ยับเยิน เพราะว่าตอนนี้หน้าพี่นะนะ มันยับมากเลย
06:55ไปค่ะ
06:57อยู่ๆ ตรงนี้เลย
07:01โอเค
07:09ยิ้มอีกสิคะ ยิ้มให้หน้ามันยับกว่านี้อะ ยิ้ม
07:15โอเค ยิ้มอีกค่ะ
07:18โห แบบนี้ค่อยรอหน่อย
07:21โห แบบนี้ค่อยรอหน่อย
07:26โห
07:52ขอยโล่งหน่อย
08:09เหนื่อยไหมคะ
08:13ถ้านเหนื่อยพี่ปริณพักได้เลยนะคะ ริสาจะอยู่ข้างๆพี่เอง
08:22ลมเย็น ๆ แบบนี้ ถ้าได้นอนสักตื่นจะดีมากเลยนะครับ
08:47เด็กอ่ะไม่กวนแล้วครับ
08:51โอ้ว มันเย็นมากเลย
09:21โอ้ว มันเย็นมากเลยนะครับ
09:51โอ้ว มันเย็นมากเลยนะครับ
10:21โอ้ว มันเย็นมากเลยนะครับ
10:46คุณพ่อมาอยู่นี่เอง
10:49ไอ้ใหญ่มันติดต่อมาบ้างไหม
10:51มีอะไรขึ้นหรือเปล่า
10:53ดี
10:55ตายหงตะ
10:56อะไรซะได้ก็ดี
10:57ไอ้ลูกเวน
11:05สงภาคว่ะ
11:09มีโลเคชั่นอะไรวะ
11:12หือ
11:18ไอ้เนธ
11:20คุณพ่อ
11:23คุณพ่อจะไปไหนคะ
11:49โอเค
11:50นะครับ
12:03มีน่าไม่ยอมเปลี่ยนใจครับ
12:08ม่อนมีน่า
12:09คงมีใจไอ้เมฆิร์ดไม่นอย
12:13ม่อนมีน่า
12:14เป็นคนจินใจดี
12:16ก็คงจะสาภสึงสำนึกบุญคุ้น
12:17แกสู้มีคิดไม่ได้หรอก
12:20เพราะผมไม่เคยสู้กับใคร
12:22ฉันไม่อยากให้แกไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น
12:26มีน่าเป็นคนเก่ง กล้า
12:29เหมาะจะเป็นคุณผู้หญิงของจงใต้ประธานะ
12:31แต่ถ้าแกอยากเป็นผู้สืบทอด
12:34ห้ามคิดลึกซึ้งเรื่องผู้หญิงคนนั้นอีก
12:37พ่อ
12:43ออกไปได้แล้ว
12:45ไป
12:47ไป
12:53ส่งที่อยู่ไอ้อูให้ปลอมเมตรแล้วค่ะ
12:57บอกคนของเราที่เฝ้าอยู่ให้รอฟังคำสั่งเถอะ
13:01ทางนี้เราจะพลาดไม่ได้เดี๋ยวค่ะ
13:04ค่ะ
13:08คุณพ่อคะ
13:13คุณพ่อเจอปืนไปไหนคะ
13:15ทู้เข้าไปแรvtหัวมรึงไงไอ้ไขวาย
13:18คุณพ่อ
13:19ไปเปิดประตู
13:21คุณพ่อคะ
13:25คุณพ่อจะไปไหนคะ
13:28โตะไอ่เนธไปเถอะคะ
13:30ไอ่เนธมันเป็นคนของคุณว่า
13:31เขาเป็นผู้เมียกัน
13:33คุณขึ้นผัวมัน
13:34พ่อคะ
13:35มึงกินยุ่งได้ไหม
13:36ถ้ากูไม่มีความสุข
13:37มันก็มีความสุขไม่ได้
13:46คุณพ่อ
13:50คุณพ่อ
14:01นั่นเหมตรเขารีบไปไหน
14:02อานวนคะ
14:03เราจะห้ามคุณพ่ออย่างไรดีคะ
14:05แล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น
14:06พ่อจะไปหาเนธ
14:08แล้วรู้แล้วเหรอว่ามันอยู่ที่ไหน
14:10ใช่ค่ะ
14:17คุณหมดใกล้ถึงบ้านยังคะ
14:19ดีเลยค่ะ
14:20ฉันกับเฮียตรีรออยู่
14:22เราต้องรีบตามเพียงเนธไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ
14:33คุณยาย
14:37ขอโทษนะคะ
14:43คุณเป็นอย่างไรบ้าง
14:45ยังเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า
14:47ฉันขอโทษนะ
14:49ฉันขอโทษที่ต้องโกหก
14:52ทำให้เสียใจ
14:58แต่ว่าฉันจะไม่ต้องทำอย่างจริง
15:06คุณรู้ตั้งแต่เมื่อไหร่
15:07ว่าคุณไม่ใช่สายเลือดแห่งมาราซิลิ
15:12ผมพิสูจน์ตัวเองในฐานะแห่งมาราซิลิมาตลอด
15:14คุณก็อยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้
15:16เข้าใจไหม
15:18ฉันรู้ในวันเฮียกลงตาย
15:23และกลงไม่ยอมให้คนนอกสายเลือดอย่างฉัน
15:27ลูกของไอ้สายเลวที่ไหนก็ไม่รู้เข้ามาเป็นยัย
15:30ด้วยครองสมบัติของไอ้มาราซิลิ
15:34แต่รู้ไหม
15:36ฉันเคยคิดว่ามีคนอย่างประมัยเป็นพ่อ
15:41ฉันก็เหมือนไม่มี
15:46แต่มันก็ไม่เป็นไรเพราะยังน้อยฉันยังมีอากง
15:52มะ คืนนั้น
15:54ฉันกลายเป็นคนไม่มีครองครัว
15:55ไม่รู้ด้วยเฉพาะพ่อตัวเองเป็นใคร
15:58เพราะฉะนั้นถ้าไม่มี S คลุก
16:03ชีวิตฉันก็ไม่เหลืออะไรแล้ว
16:16ท่านยาย
16:19คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
16:21คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
16:51คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
16:53คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
16:55คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
16:57คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
16:59คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
17:01คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
17:03คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
17:05คุณรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
17:07ฉันอยู่ตรงนี้
17:11ฉันจะอยู่ข้างๆคุณเอง
17:16คุณเหนื่อยมากใช่มั้ย
17:18อืม
17:21อุ๊ยมากแม่
17:37ฉันจะคุยกับพ่อให้
18:04ฉันจะขอให้พ่อเอาพินักกรรมมาให้คุณ
18:16เธออย่าไปจะแล้ว
18:19แต่ถ้าคุณโกหกฉันเอง
18:22ฉันจะไม่มีทางให้อภัยคุณเลย
18:27หลับจากนี้ไปฉันจะไม่โกหกใครอีก
18:33แต่หวังเราจะไม่มีเรื่องปิดบังกันอีกนะ
18:53โมดเร็วหน่อยสิอย่าให้รถมันหลุด
18:56ผมพยายามอยู่คุณดูรถไหวก็แล้วกัน
19:04อินทร
19:08เปิดเรื่องแล้วครับผู้ใหญ่
19:10คุณตีครับผู้ใหญ่ฟังอยู่ครับ
19:13พ่อรู้ที่อยู่เนี่ยแล้วค่ะ
19:18มันรู้ได้ยังไง
19:20มีคนส่งโรแคชันมาให้ค่ะแต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร
19:23ตอนนี้จีกับอาหมดกำลังขับรถตามพ่ออยู่ค่ะ
19:26พ่อเอาปืนไปด้วยค่ะ
19:28เราจะทำยังไงกันดีค่ะพี่ไอ
19:34นาย wonder
19:37ทำไมมีนายยังไม่กลับมาเจ้าที่
19:42พี่
19:51แล้วลูกเลือกคุณใหญ่แล้ว
19:53ไม่ได้ ต้องไม่ใช่มิคิ้น
19:56ฉันเห็นคุณใหญ่มานานเค้าไม่ใช่คุณเลวอะไรเลยนะ
19:59ที่ผ่านมาเค้าก็ดีกับมีนา
20:00ขนาดเจ้าสู่ปีดายังไม่รอดเลย
20:03การตายของเจ้าสู่ปีดา
20:05ไม่ได้ป่วยตายเหมือนที่พวกมันบอกใช่ไหม
20:09พี่รู้ได้ยังไง
20:11หรือว่าพี่
20:12พี่ไม่ได้เป็นคนฆ่า
20:14แต่อัยธนายพรชัยมันคิดว่าพี่ฆ่า
20:17มันถึงได้กระเสือกสนไปหาไอ้ปลินไง
20:20แต่ก็ถูกลูกน้องของเจ้าสู่หวังอ่ะ
20:22เก็บซะก่อน
20:24สึกเมหyezมรัชชิลิก
20:25ขนาดผู้นำของตะกูลยังโดนฆ่า
20:28กับสึกน้อยอย่างเจ้าสู่หวัง
20:30ที่มีเป้าหมายจะทำลายตะกูลเข็มมรัชชิลิก
20:33เนทยังจะยอมให้ลูกของเรา
20:35ตกอยู่ในสงครามของพวกมันอีกเหรอ
20:44เนท
20:47เนท
20:49ฉันเป็นหัว
20:50ฉันเป็นหัว
20:52เข้าไปพักข้างในก่อนดีกว่า
21:21ต้องแค่อย่างนี้
21:23คิดไว้
21:33พ่ออยู่นั่นคะ
21:39พ่อไม่อยู่ ทำไงดีคะ ฮโมีส
21:41ตี เธอน่าใจนะว่าเฮียแมทเอาปืนมาด้วยอะ
21:45ตีเห็นกับตาเลยค่ะ
21:47พ่อคิดจะฆ่าเนยกับสามีเขานั่นแน่
21:51หมอน คุณอยากให้บอสเคลียร์เฮียเมจมากไม่ใช่เหรอ
22:03เอาว่าเรื่องนี้ต้องถึงตำรวจนะ
22:05แต่ถ้าเป็นเขา
22:06นี่ ระหว่างชื่อเสียงกับปล่อยให้เฮียเมจเป็นฆ่าตกร
22:10อันไหนมันสำคัญกว่ากัน
22:11เธอคิดให้มันดี ๆ
22:12อาจจะขอให้ท่านลมชายช่วย
22:19อย่าไป อยู่นี่แหละอันตราย
22:22ฮัลโหลครับ ผมมาแจ้งเหตุครับ
22:24น่าจะมีเหตุฆ่ากันตายครับ
22:37นอนพักก่อนนะ
22:39เดี๋ยวพี่จะเรียบร้อยไปตามมีนักกลับมา
22:43พี่
22:46ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง
22:49ฉันอยากให้ลูกเป็นคนตัดสินใจเรื่องคุณใหญ่ด้วยตัวเองนะ
22:53นอนพักก่อนนะ
22:59คุณเมจ
23:00ไปก่อนเมจ
23:01เฮ้ย คุณพ่อ คุณพ่อ
23:04เฮ้ย ๆ อย่าไป อันตราย ๆ
23:06คุณพ่อ
23:07ไม่เอานะ
23:08คุณพ่อ
23:09พี่หู
23:12เฮ้ย
23:13เฮ้ย
23:14เฮ้ย
23:23เมจ
23:24คุณกล้าเห็นพี่ผมใช่ไหม
23:27นี่
23:29พี่พ่อเมจ
23:34คุณกล้ายิงเหรอ
23:36เนจจะตายก่อนแน่
23:38ปล่อยเมียกู
23:39เนจก็เมียกูเหมือนกันไง
23:40มันเป็นของกู
23:42คุณพ่อ
23:43กูตีอะ
23:44ตีมันอันตราย ๆ
23:45คุณพ่ออยู่ข้างใน
23:46ตี
23:47ใส่เย็น ๆ ก่อนนะ
23:48อย่า
23:49เมจ
23:50คุณพ่อ
23:51เมจ
23:52ปล่อย ๆ
23:55ถ้าไม่มีมึงสักคนเนี่ย
23:57อีเลสก็เป็นของผมคนเดียว
23:59เห็นไหม
24:04คุณพ่อ
24:05เออ
24:10หุ่งไปแล้ว แทนไปแล้ว ขาไปแล้ว
24:17ตอนนี้ก็เหลือกระบาดอีกเดียวนะ
24:27อ้าว อีแดด อีบ้า
24:34เหมือนป้าไง
24:35ปล่อย ปล่อย ปล่อย อีแดด
24:37- คุณพี่นะ ๆ จะมีความรู้สึกบ้านครับ คุณพี่นะ ๆ อย่าต้องพัง ๆ
24:45โอ้ย
24:47ไอ้พลาเมส ฉันจะไม่ทนแกอีกแล้ว
24:52เราวันนี้จะตาย จะตายไปด้วยกันนี่แหละ
24:55พี่เมส
25:01พอแล้ว
25:07แม่...
25:09แม่...
25:13แม่...
25:15แม่...
25:37โปรดติดตามตอนต่อไป
26:07โปรดติดตามตอนต่อไป
26:24ทำไมต้องให้ตำรวจเข้ามายุ่งเรื่องลุงเมจด้วย
26:27นั่นสิ นักข่าวโทรตามจนมือถือที่จะระเบิดอยู่แล้ว
26:31จริง ๆ ต้องขอบคุณผมมากกว่า
26:34เพราะผมเป็นคนตัดเฮเมจ
26:36คนที่มีสิทธิ์รับมรดกออกไป
26:38ถ้ายังหาพี่ในกรรมไม่เจอ
26:40ยังไงก็ยังเหลือไอ้ใหญ่อยู่ดิ
26:42คุณใหญ่มันก็สีเท่าอยู่แล้ว
26:46ต่อให้เก่งยังไง
26:48ผู้บริหาร H Group ก็คงไม่ยอมให้ผู้นำมีข่าวเช้า
26:51ไม่ว่าจากทางเฮเมจหรือตัวคุณใหญ่เอง
26:53ถ้าอากว่าพวกเราร่วมมือกันปั่นหัว
26:56แล้วก็ล็อบบีกำลังการกันอีกสักหน่อย
26:59ฉันว่า..
27:01เรื่องจัดการคุณใหญ่แบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องยาก
27:05ก็ไม่เลวนี่ครับ
27:07ในเมื่อไอ้อุก็ตายไปแล้ว
27:10ไม่มีใครหาพี่ในกรรมเจอแน่นอน
27:13ได้.. ฉันจะปั่นหัวพวกบอสเอง
27:16ส่วนผม..
27:18ก็จะช่วยดันโครงการโรงพยาบาลวีเวทีของลูกกับไอ้
27:35ถ้าฉันยอมเชื่อพ่อให้ป้าแม่หนีไปที่เชียงไลน์
27:41พ่อกับแม่จะไม่มีทางหนี
27:44พ่อกับแม่ฉันก็ไม่ต้องมาตาย
27:47ทุกอย่างมันเป็นความผิดฉันเองอะ
27:50มันเป็นความผิดฉันเองอะคุณใหญ่
27:52มันเป็นความผิดของฉันเองอะ
27:54มันเป็นความผิดของฉันเองอะ
27:56ไม่ใช่ความผิดของเธอหรอ
28:01ทำไมอะ
28:14ตำรวดพบศพ หมองศพไหนที่เกิดเหตุครับ
28:20เมื่อวานนี้ได้เกิดเหตุเปิดไหม้บริเวรณ์อูเซ่อมรถ
28:24ในย่านกาศตานีครับ
28:26หลังจากเปิดไหม้เดิกว่า 3 ชั่วโมง
28:28จักรฐีกับได้สามารถค้บคุมเพิ่งไว้ครับ
28:31ในที่เกิดหเผบศพ 2 ศพครับ
28:32ครบคุมเผงไว้ได้นะครับ
28:34ในที่เกิดเหตุพบสบสองสบครับ
28:36ซึ่งตอนนี้ยังไม่สามารถระบุกตัวตนได้
28:38นอกจากนี้ทางจัดการที่ตำรวจนะครับ
28:40ยังตรวจสอบกล้องหน้ารถ
28:42พบนายประเมษฐ์เฮมณาซิริ
28:44ถ่ายหญ้าเฮชกุ๊ก
28:46บุกถือปืนเข้าไปในบนเวรนดังกาวอีกด้วย
28:48ซึ่งจนถี่คาดว่าอาจจะเป็นเหตุจากเรื่องชู้สาวครับ
29:01คุณใหญ่ครับ
29:02เราต้องไปพบตำรวจเพื่อให้ปากคำนะครับ
29:13ฟังนะมีน้า
29:15ฉันต้องไปเจอตำรวจ
29:18แล้วคุณจะรีบกลับมาแน่
29:44แม่
29:58แม่
29:59แม่
30:00แม่อยู่ที่ไหน
30:02แม่ได้ยินหรือไหม
30:03แม่อยู่ที่ไหน
30:05แม่
30:07แม่ปลอดภัยดีใช่ไหมแม่
30:09แม่ได้ยินหรือไหมแม่
30:11แม่
30:12แม่
30:14หมุนมีน้า
30:28ฉันเตือนเธอแล้วนะ
30:32เจ้าสวะหวัง
30:42แม่
30:44แม่
30:45พ่อ
30:46แม่
30:49นี่
30:51รูปที่คนส่งมา
30:52มันคือรูปจริงใช่ไหม
30:54พ่อกับแม่ฉันอยู่ไหน
30:57คราวนี้เธอได้สัมผัสความรู้สึกของการที่ได้เห็นโลงสมเป็นครั้งแรกแล้วนะ
31:02ว่ามันเป็นยังไง
31:06อยากเจอสัมสองอีกไหม
31:13แม่
31:31ฉันยอมแล้ว
31:34ฉันยอมทุกอย่าง
31:36คุณนายให้ฉันทำอะไรก็ได้ฉันยอมหมดแล้ว
31:38แต่ฉันขอแล้วนะ
31:40ปล่อยพ่อกับแม่ฉันมาแล้วนะ
31:42ฉันขอร้อง
31:44จะให้ฉันทำอะไรก็ได้ฉันยอมหมดแล้ว
31:50ทางเดียวที่จะทำให้พ่อแม่ของเธอรอดก็คือ
31:59เธอต้องทำตามที่ฉันสั่ง
32:08เธอต้องเข้าทางนี้
32:22เชิญครับ
32:39ทำไมถึงต้องรีบออกจากโรงพยาบาลแล้วพาฉันมาที่นี่
32:46ฉันอยากจะจบเรื่องราย ๆ พวกนี้สักทีค่ะ
32:50ฉันจะทำตามสัญญากับคุณ
33:08นายคำอยู่ใต้นั้นค่ะ
33:22ตายซากนั้นจะมีกล่องเล็กซ่อนอยู่
33:34แล้วเธอรู้ได้ไง
33:37พ่อฉันเคยบอกว่าถ้าเกิดอะไรขึ้น
33:39ให้เอากล่องเล็กตายซากนั้นขึ้นมา
33:41พอฉันฟังจากคุณ
33:43ฉันเลยดาวว่าน่าจะเป็นพี่นายกรรมค่ะ
34:07นี่คะพวกนาย
34:09แต่มันต้องใช้รหัสเปิดนะครับ
34:13รหัสเปิดคือวันเกิดฉันค่ะ
34:37สัญญากรรม
34:44คุณไทยคะ คุณจะไม่เปิดดูหน่อยเหรอคะ
34:48ไม่ต้องเป็น
34:52ตอนนี้ไม่มีพี่นายกรรมตัวจริงอีกต่อไปเลย
35:06นี่ค่ะ
35:32ถ้าเจอมีน่า
35:33รบกวนผอ.รีบโทรแจ้งผมด่วนเลยนะครับ
35:36สวัสดีครับ
35:40ยังไม่ได้ข่าวมีน่าอีกเหรอลูก
35:47ตอนนี้มีน่าจะทุกใจขนาดไหนนะเนี่ย
35:50ตามหาพ่อแม่มาตลอดชีวิต
35:53แต่พอได้อยู่กันแป๊บเดียว
35:55พ่อแม่ก็มาตายจากไปแบบเนี้ย
35:59แม่เสียใจที่ช่วยเลยมีน่าไม่ได้เลย
36:03นาจัย
36:06มีน่า
36:07มีน่า
36:08มีน่าปาเจ็บตรงไหนหรือเปล่าลูก
36:10ปาเจ็บมั้ย
36:11ไม่เป็นไรค่ะ
36:13เจ็บนิดหน่อยค่ะ
36:16ผมอยากให้มีน่ามาอยู่ที่นี่สักพักนะครับ
36:20มีน่าเป็นคนที่ครอบครัวเดียวกับเรา
36:23คนนอกอย่างคุณ
36:24ไม่ต้องมาออกตัวขออะไรแทนหรอก
36:26มันไม่จำเป็น
36:28พี่หมอตี้
36:30ทำไมต้องข้ามพี่
36:32เพราะเขานี่
36:33มีน่ายังต้องเจอแค่เรื่องอันตรายแบบนี้
36:35ผมขอโทษ
36:42ผมสัญญานะครับ
36:45หลังจั้งนี้ผมจะไม่ให้มีน่ะเราเจอเรื่องแบบนี้อีก
36:49ผมจะปกป้องดูแลงบนมีน่าให้ดีที่สุดครับ
36:51พรุ่งนี้คุณต้องไปสนามเรา ฉันเลยไม่ได้ไปกับคุณด้วยเลย
37:05ฉันอ่อนแอฉันตายไปตั้งแต่ 3 หัวแล้ว
37:08ยังจะมาตลกอีก
37:10ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะจัดการพวกมันแล้วก็รีบกลับมารับเธอ
37:19วันนี้ก็นอนใหญ่เยอะค่ะ อย่าลืมกินยาด้วย
37:23ค่ะ
37:34ไปก่อนนะ
37:49น่ะ
38:00รักมันเหรอ
38:03พี่หมอตี
38:04มันเป็นมาเฟีย
38:07อยู่กับมันมีน่ามีแต่เสียงอันตราย
38:09เขาต้องเป็นต้องทำค่ะ
38:13พวกมันหากินแต่ก็เรื่องสกปก
38:16มันไม่คู่ควรกับมีน่า
38:17พี่หมอตีค่ะ
38:20นี่มันหัวใจของมีน่า
38:22มีน่าเลือกเองได้ค่ะ
38:32มีน่าเหนื่อยแล้วค่ะ
38:34มีน่าขอตัวก่อนนะคะ
38:48พี่หมอตีค่ะ
38:51มีน่านับถือพี่หมอตีเป็นครอบครัว
38:59มีน่าอยากให้พี่หมอตี
39:02เป็นพี่ชายที่น่ารักของมีน่าแบบนี้ไปตลอดนะคะ
39:17โปรดติดต่อไป
39:40อาทิตย์หน้ากายติดต่อธานาธรรมณ์สนัยด้วยนะ
39:42แจ้งไปว่าฉันจะยืนเรื่องขอเป็นผู้เชื่อกรรมแล้วนะ
39:44เป็นผู้ชายกรรมเราด้วย
39:45แต่ธนาที่เธอแสดงค่อนข้างเสน่ยกับบ้านของประลินนะครับ
39:48นั่นแหละที่ฉันต้องการ
39:50ฉันจะทำให้พวกมันเห็นว่าใครมีพลาวเวอร์ที่สนใน H Group
39:55เฮียครับ
39:56ผู้จักรฝ่ายบัญชีทั้งหมดในเครื่อ H Group มาถึงแล้วครับ
40:00ให้พวกเราทุกคนรวบรวมวาชีศัพทิศย์
40:02ของธุรกิจในเคลือดทั้งหมด
40:04ส่งเป็นรายงานให้คุณใช่ไหมครับ
40:06แล้วเรื่องนี้
40:07ผอ.ปราโมตรรักรู้หรือยังครับ
40:10ผมคงต้องแจ้งทางคุณปรินก่อนครับ
40:12มันเป็นขั้นตอนของการทำงานที่ต้องคารพูดตามตำแหน่งงาน
40:15ไม่งั้นพวกเราจะเกิดปัญหาขึ้นได้
40:17ที่ต้องคารพบตามตำแหน่งงาน
40:19ไม่งั้นพวกเราจะเกิดปัญหาขึ้นได้
40:22แล้วพวกคุณจะอธิบายสิ่งที่ผมเจอมาว่าอย่างไรดี
40:26รายได้ของโรงพยบาลที่ต้องส่งเข้ากรงสี
40:28มันน้อยลงทุกปี
40:29ส่วนทางกับรายได้ที่มันเพิ่มขึ้น
40:32เงินหายไปไหนหมดครับ
40:36รายงานการซื้อขายที่ดินของ Heaven Home
40:38มีหลายผือเลยที่เลี้ยงพระศี
40:47ครับ
40:53ระวังโดนไล่ออก
40:57กับติดขุก
40:59ถ้าคุณชอบแบบไหนมากกว่าแน่
41:01เออ
41:03ผมจะรีบรวมพอมูลส่งให้ภายนายพี่นี้เลยครับ
41:08คุณนะ
41:12ได้ครับ
41:14ผมทำได้ครับ
41:17มีไอ้คินติดต่อบคุณธนาเรื่องอะไรเหรอครับ
41:23ปริน
41:24เดี๋ยวผมสะดวกก็ติดต่อครับนะครับ
41:27อะไรครับแม่
41:29ไอ้ใหญ่มารีบประชุมบอสโดยไม่แจ้งพวกเรา
41:48ผมเชิญทุกท่านเข้าร่วมประชุมในวันนี้
41:51เป็นเพราะมีหลายท่านเป็นกังวล
41:52เกี่ยวกับข่าวของคุณประรำเมตรคุณพ่อของผม
41:55เพราะกลัวจะกระทบกับธุรกิจต่าง ๆ ของเราในเครื่อ
41:59วันนี้ผมเลยจะขอแจ้งเกี่ยวกับผลประกอบการ
42:01ของธุรกิจทั้งหมดของเราในตายมาร์ดแรก
42:03รวมถึงความขึ้นพนาธของโปรเจ็ตฮ๊อคเทลลาวช
42:05ที่ผมกำลังดูแลอยู่ด้วยครับ
42:08ไอ้ใหญ่มารีบประชุมโดยที่ขาไม่เล็ดรอดมาถึงเราได้ยังไง
42:11ก็เพราะพวกบอสประธาษณ์กำลังช่างใจ
42:13ที่จะเลือกข้างระหว่างเรากับไอ้มีคิน
42:15พวกนั้นคงกำลังคิดอยู่
42:16ว่าใครจะให้ผมประโยชน์ได้มากกว่าครับ
42:18รีบเข้าไปหละ
42:22นี่ส่วนนี้คือโปรเจ็ตฮ๊อคเทลลาวชนะครับ
42:24เรื่องที่นี่
42:30คุณมีคินเรียกพระชุมบอสประธาษณ์ด่วน
42:33แต่ดูเหมือนคุณจะสัปเผ่านะครับ
42:35ที่เรียกคนนมาไม่ครบ
42:38ผมตั้งใจ
42:41เพราะคนออกมารีบประหลาดแสดง
42:43ผมตั้งใจ
42:46เพราะเกรงว่าถ้าทั้งสี่ท่านเข้าร่วมประชุมด้วย
42:48จะรู้สึกอึดอัด
42:50เพราะว่าผลประกอบการของไตล์มาสแรกในปีนี้
42:52ต่ำกว่าปีที่เหล่า 25%
42:54แต่มันก็เป็นไปตามสภาพเศรษฐกิจ
42:56ที่กำลังเข้าข้านครวมมากนะคะ
42:57ฝี่ตรายมาตรายของปีนี้
42:59ทำกำไรมากกว่าปีที่เหล่า 20%
43:07ผมรู้สึกเห็นใจทุกท่านมากนะครับ
43:09ที่ต้องมานั่งรุ่นกับผลประกอบการ
43:11กับกำไรที่มันลดลงทุกปีของเอเวนโฮ
43:14อย่างที่ผมบอกครับ
43:16ว่ามันเป็นเพราะว่าอำนาจบริหารสูงสุด
43:18ยังไม่มีใครนั่งดูแล
43:19อย่างที่ผมบอกครับ
43:21ว่ามันเป็นเพราะว่าอำนาจบริหารสูงสุด
43:24ยังไม่มีใครนั่งดูแล
43:26ผมเลยอยากจะขออาสารทำงานให้กับทุกท่าน
43:30ในตำแหน่งประทานของ S-Group
43:41แกมีสิทธิ์อะไรมาตัดสินใจเรื่องนี้
43:44สิทธิ์ของหลานชายคนโตของสะคุณ
43:47ที่ลูกชายคนร้อง
43:50กับหลานชายคนเล็กไม่มี
43:54ในเมื่อเองก่องก่อนคุณพ่อไม่อยู่
43:55แล้วเป็นนาทีของผมที่ต้องมาดูแลธุรกิจแทน
43:58มันเป็นทระ dignity ผลิบารถิเดียวที่ฉันยอบรับยู่ล่ะ
44:00ไม่ได้
44:01มันเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่ทวนยอมรับอยู่แล้ว
44:04ไม่ได้
44:08ต้องรอเปิดพินักกรรมของอากงก่อน
44:14คุณใหญ่ควรจะทำตามคำสั่งเสียของอากงนะคะ
44:17ไม่ใช่มามัดมือชกแบบนี้
44:23นิมเข้ามาเปิดสิครับ
44:26พินักกรรม
44:27ผมจะยอมทำตามทุกอย่าง
44:32หรือไม่งั้นเราก็ควรใช้วิธีปราชาธิปฏิบัติ
44:35โดยการที่ให้ทุกคนในที่นี้ช่วยกันตัดสินใจ
44:40พรุ่งนี้เราจะทำการโบสถ์เพื่อลงมติในการเลือกประธานบริหาร H-Group
44:44เพื่อให้นายอาในส่วนบริหารเดินหน้าต่อไปได้
44:48หากบอบบริหารท่านใดเห็นด้วยว่าความคิดของผม
44:50กรุณายกมือเพื่อลงมติด้วย
45:21เดี๋ยวก่อนค่ะ
45:27เราตกลงกันแล้วว่าคุณจะสนับสนวนฉัน
45:29แล้วทำไมคุณถึงโวตตามข้อเสนอเมกิน
45:32เพราะผมต้องการความมั่นใจไง
45:34ถ้าปล่อยให้ค่าอยู่แบบนี้
45:36มันก็กลายเป็นการแช่แข่งธุรกิจ H-Group ทั้งหมด
45:39คุณบอกให้ผมรอไม่นาน
45:41แต่แค่หลังจากเจ้าสวะตาย
45:43ผลประกอบการณ์ก็ตกต่ำลงในเรื่อย
45:44วงในค่าบริษัทลดลงตลอด
45:46พวกเราต้องตัดสินใจ
45:48เลือกวิธีที่คิดว่าดีที่สุด
45:50สำหรับธุรกิจเราครับ
45:52แต่
45:57ไหนคุณพาบอกว่าเจรจาแล้ว
45:59เอาอยู่ทุกคนไงละค่ะ
46:01นี่ไปลอบบี้ท่าไหนคะเนี่ย
46:03คนใหญ่ถึงได้ชี้นิ้วบอดบริหารได้ทุกคนแบบนี้
46:07ร้อนพูดเหมือนจะมีสมอง
46:09แต่จริง ๆ แล้วกลวง
46:10ไม่ได้กลวง
46:13มันก็กลวงพวกเฮ่นแหละ
46:15ถ้ามีทางอื่นที่ดีกว่านี้
46:16จะมาพึงฉันทำไม
46:19ทำไมจะไม่มีทางไหน
46:20ที่จะเคี้ยวคุณอย่ายออกจาก 一เคชกูปได้เลยเหรอครับ
46:23ขนาดนายประ diaphragm มันหนีคฎี
46:24คดี
46:25ไอ้ใหญ่มันยังไม่ด่อยลงในสายตาของบอนประหารเลย
46:34มึงคิดจะใช้เสียงของพวกบอด
46:35เหมือนที่มึงขึ้นเป็นประทานอย่างนั้นเหรอ
46:40ก็นึงเมื่อหาพี่นายกรรมไม่เจอ
46:43ก็ต้องใส่กฎกระติกาพวกนี้และเป็นทางออก
46:45ไอ้ไอ้
46:47มอรดงหรือเฮมบราซิลลี่
46:48อาโกะเป็นคนกำหนด
46:49แกจะลำเส้นแบบนี้ไม่ได้
46:55โกรธมากเหรอครับ
46:58ที่หมูกำลังจะเข้าปากมาแล้ว
47:00เดี๋ยวผมเตะทิ้งไปก่อน
47:02แกพูดอะไร
47:04กระเทียพยายามดันสร้างโรงบาลวีวีไอ้พี่เนี่ย
47:08เขาอ้างดึงเงินมาลงถึงเป็นพันล้านแล้ว
47:10กินเปอร์เซนต์จากการกอดสร้าง
47:11นึกว่าผมดูไม่ออก
47:14ความโรคของอาปิดไม่มิดหรอกนะครับ
47:16คนต่างประเทศ
47:17บินมาไทยเพื่อใช้บริการโรงพยาบาลเพิ่มขึ้นทุกปี
47:20กำลังระยะยาวมันต้องมากกว่า
47:22คุณเสียงแทนอาขนาดนี้
47:26ต้องการเสียงสับสนของอามาก
47:29ไอ้เล็ก
47:33ผมว่าถ้ามึงขึ้นบริหารนะ
47:37S-Groupลุ้มสลายแน่
47:41คนที่จะลุ้มสลาย
47:43มีแค่มึงคนเดียวเท่านั้นแหละ
47:44เปิดพินักกรรมเมื่อไหร่
47:47กูจะแชร์ภาพรักที่มึงซ่อนไว้ทั้งหมดเลย
47:53ไอ้อูกมึงตายไปแล้วน้อย
47:55มึงอย่าลืม
47:59ไม่มีพินักกรรมมึงก็ไม่เหลืออะไร
48:03ในสายตาคนนอกกับบอลบริหารนะ
48:07ยังไงมึงก็เป็นรองกูตลอดไป
48:11มึงต้องอยู่ใต้ตีมตลอดไปแน่
48:30เห็นท่าที่บอลบริหารวันนี้เหรอ
48:33ถ้าแกไม่มีอาวุธที่จะฆ่ากัน
48:35ตอนหน้าบอลพรุ่งนี้
48:37แกต้องอยู่ใต้ตีมตลอดไปแน่
48:41โปรดติดตามตอนต่อไป
49:12คุณใหญ่เป็นอย่างไรบ้างคะ
49:15พรุ่งนี้ตำแหน่งประธานเอสกรูป
49:16จะต้องเป็นของผมแน่นอน
49:18เดี๋ยวผมไปรับคุณที่บ้านนะ
49:20คืนนี้เราต้องชลองกันหน่อย
49:22ค่ะ
49:41โปรดติดตามตอนต่อไป
50:12พี่น้า
50:13เป็นอะไรลูก เกิดอะไรขึ้น
50:15ห้ะ ร้องให้ทำไม
50:17พี่น้า
50:23เป็นอะไรลูก
50:32น้าจัย
50:35หนูจะทำยังไงดี
50:41เขาต้องเกลียดหนูแน่ ๆ เลย
50:44เขาต้องทนหนูไม่ได้แน่เลย
50:45ถ้าเขารู้ความจริง
50:46หนูจะทำยังไงดี
50:50ไหนเล่าให้น้าฟังสิ
50:58เล่าสิน้า
51:04เจ้าสัววาง
51:07เขาบังคับให้หนูต้องทำ
51:11เขาหลอกหนูสารพัด
51:13เขาหลอกให้หนูทำอย่างนั้น
51:15หลอกให้หนูทำอย่างนี้
51:19แต่อย่างนี้หนูไม่ได้อยากทำเลย
51:22หนูไม่ได้อยากจะโกหกเขา
51:26หนูรักเขา
51:31เขาต้องเกลียดหนูแน่ ๆ เลย
51:37หนูไม่ได้ตั้งใจ
51:39หนูไม่ได้ตั้งใจ
51:41หนูไม่ได้ตั้งใจ
51:50แล้วมีน่า
51:51คิดยังไงกับคุณเมคิน
51:55แค่ชอบ
51:58รู้สึกดี
51:59หรือว่า
52:00หนูรักเขาค่ะ
52:04หนูอยากเห็นเขาสมหวัง
52:08แต่หนูก็ไม่รู้ว่าหนูควรทำยังไงดี
52:12เราบอกความจริงกับคุณเมคินได้ไหม
52:16ไม่ได้นะคะ
52:18ตอนนี้พ่อกับแม่อยู่กับเจ้าส่วนหวัง
52:21เจ้าส่วนหวังก็โหดเที่ยมมากเลยนะคะ
52:23หนูไม่กล้าเอาตัวเองไปเสี่ยง
52:28น่าว่า
52:29มีน่านี่ต้องคิดหาทางอื่นไปด้วยนะลูก
52:32เพราะว่าถ้าคุณเมคินเขารู้ความจริง
52:35ว่ามีน่าหักหลังเขา
52:36มีน่าอาจจะต้องเสียเขาไปตลอดชีวิตเลยนะลูก
52:49มีน่า
52:54เมคิน
53:00เธอร้องไห้เหรอ
53:01ฉันแค่
53:04คิดถึงพ่อกับแม่นะคะ
53:08เออ คุณเมคินจะพามีน่าไปเพนฮาวใช่ไหมคะ
53:12ใช่ครับ คุณน่าไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
53:21ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
53:23ฉันหวังว่า
53:25คุณจะปกป้อง
53:27แล้วก็ไม่ทำร้าย
53:28มีน่านะคะ
53:35ผมไม่มีทางทำร้ายคนที่ผมรักอยู่แล้วครับ
53:42ฉันดีใจนะคะที่ได้ยินแบบนั้น
53:50ฉันฝากมีน่าด้วยนะคะ
53:54ครับ
53:58ไม่ต้องห่วงนะครับ
54:07ไป
54:28เพาะงานนี้ใคร
54:30เพื่อนให้คนแข็ง
54:32ขายตัวมาอยู่ที่นี่เอง
54:34แล้วยังจะทำตัวเป็นหยือให้เป็นฝ่ายถูกอยู่นั่นเหรอ
54:37แต่งงานกับฉันนะ
54:39วันนี้ชั้นจะขอเป็นผุดดำเนรการ
54:42ในการลงมตีโวทเล Uhrกประทานของเพดชกับค่ะ
54:45ถ้าฉันทบ dankrokไม้ปลอดภัยเมื่อเลย
54:46รู้จักฝีมือตัวจริงเรียบร้อยแล้ว
54:48มึงจะไปวิฟท์พินักกรรมตัวจริงได้ยังไง
54:50เราเจอพินักกรรมของท่านเจ้าสวะปีดา
54:52เฮมลับซิลิแล้วครับ
54:53มึงคงไม่มีข้อโทรแยงแล้วใช่ไหม
54:55เธอทำลายชีวิตของเมคินได้ยับเจินแน่นอน
55:00พ่อของลูกจะต้องภูมิใจ
55:02กระอีที่แม้ว่าคนอย่างไอ้ใหญ่จะพยายามแค่ไหน
55:05มันก็ไม่มีวันได้มาครอง
55:07ไม่มีวันได้ยังไง!!!
55:08ฉันไว้ใจเชื่อใจเธอทุกอย่าง
55:10แต่ขอบคุณฉันทำให้ดีนะ
55:11มีนาทำไม!!!
55:38ถ่ายต่อสบายๆ
55:39ไม่มีข้อมูลมอบตัวหรอครับ
55:41เพราะแสดงความบริสุทธิ์ใจ
55:42แล้วถ้ามอบตัวพวกมันจะเกลียดข้าวกันว่าอะไรหรอครับ
55:44ไม่มีความบริสุทธิ์ใจมากครับ
55:44ถ้าความจริงอ่ะ
55:45ไม่ได้ยินผม ไม่ได้ยินผม
56:08โปรดติดตามตอนต่อไป