ย้อนหลัง
Category
😹
FunTranscript
00:00เชิญหมายเลข 1 3 2 ที่ห้องกลัวทรายเลข 3 ค่ะ
00:10คิ้วที่ 1 3 2 คิ้วที่ 1 3 2 อยู่ไหมคะ
00:20คิ้วที่ 1 3 2 อยู่ไหมคะ
00:25รอบที่แรกผมให้รุงไปตรวจสุขภาพมาไม่ใช่แล้วครับ
00:33ทำไมไม่มีอะไรขึ้นมาเลยเนี่ย
00:55เดี๋ยวคนไข้ไปรอรับอย่าทางด้านนูนนะคะ
00:58คนเยิ่มกันนะครับ
01:00โอเค ปกติค่ะ
01:04ไม่ได้ค่ะ ไปดีค่ะ
01:06เชิญค่ะ
01:09แบบนี้ค่ะ
01:11โอเค
01:17พูรุงคะ
01:18มายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้คะเนี่ย
01:21รอชิวค่ะ
01:22ไปรอข้างในด้วยค่ะ
01:24ไปค่ะ
01:25เดี๋ยวพริบานพาเข้าไปนะคะ
01:27ไปนะคะ
01:28เข้า
01:28น้ำเดี๋ยวผม...ผมฝากดีกว่านะคะ
01:37ฮะ
01:38รุงไม่ได้ไปตรวจเหรอ
01:52ไม่เป็นไรนะครับรุง
01:54เดี๋ยวผมให้รุงไปตรวจใหม่ก็ได้ครับ
01:57แต่ว่าครั้งนี้รุงห้ามหนีนะครับ
02:04ถ้ากันเราผมขอฟังเสียงปอดหน่วยนะครับ
02:08ท่ายใจเข้าครับ
02:14ขอครับ
02:16ทำไมวันนี้คุณหมอดูใจดีจัง
02:23ใจดีแบบนี้สงสัยว่าจะเป็นข่าวร้ายแล้วดีท่า
02:30ไม่ใช่ยังไงครับรุง
02:36หมอก่อนมาเนี่ยนะ
02:40ผมก็หาข้อมูลมาพอสมควร
02:43ว่าอาการที่เป็นนี่
02:45มันเป็นสาเหตุของโรคอะไรบ้าง
02:51ผมสู่บุรีมาขนาดเนี่ย
02:55ถ้าไม่เป็นเลยสิบแหละ
02:58คุณลุงครับคุณลุงใจเย็นเย็นก่อนนะครับ
03:06คุณลุงจำได้ไหมครับว่าครั้งที่แล้วเนี่ย
03:09หมอบอกว่าห้ามวินิชัยแทนหมอไม่ใช่นะครับ
03:13การที่จะรู้ว่าลุงเป็นอะไรเนี่ย
03:20หมอจะต้องตรวจให้ละเอียดก่อนนะครับ
03:24ว่าฉะนั้นตอนนี้
03:26ลุงอย่างไม่ต้องหน่อยนะ
03:28หน่อย
03:29พาร้อนอยอ่ะครับ
03:31พาร้อนอยก็มีถึงว่าฟงส้างนะครับ
03:36หมอจะบอกว่าตอนนี้ลุงอย่างJonไม่ต้องฟงส้างนะครับ
03:44ผมจำได้ว่า
03:48ครั้งที่แล้วลุงบอกว่าลุงไม่อยากเจอหมอดุดุไม่ใช่ Nasıl
03:53ถ้าวันนี้ผมดูลุงเนี่ย
03:57แล้วถ้าลุงไม่มารักษาก็คงจะแย่สิครับ
03:59ลูกพวกนี้เนี่ย
04:02ถ้าตัวเจอเร็ว
04:04โอกาสรักษาหายก็สูงนะครับ
04:06ขอบคุณคุณหมอมากนะครับ
04:10ครับ
04:23อ่า คุณลุงอ้าปากนะคะ
04:30คุณลุงอ้าปากหน่อยนะคะ
04:34เดี๋ยวเราจะขอเก็บชิ้นน้าคุณลุงไปตัวดนะคะ
04:39เจอร์สเกิน
04:53เจอร์สเกิน
04:58สวัสดี
05:28เธอแต่พระเจ้า
05:39ลูกขอพระองค์
05:44ช่วยให้ลูกผ่านวิคลิตโลกร้ายนี้ไปได้ด้วยเธอ
05:50ลูกอธิฐานขอพรและขอพระคุณ
05:57เลยพระนามให้เยสูพิเจ้า
06:01อาเมน
06:27อาเมน
06:29อาเมน
06:31แฉน
06:33สิ
06:35เถอะ
06:37แจน
06:39โอ๊ะแจน ลูก
06:41เมนกว่าลูก
06:43ทำไมตื่นเช้าจังอันนี้
06:45ก็ตื่นมาทำแสนริสให้แพนไหม
06:50ขอบคุณค่ะ
07:02แจน แจน ทำไมใส่ชุนนักเรียนอ่ะลูก
07:06หรือว่า แม่ลืมนัดที่ลงเรียนอะไรไปหรือเปล่า
07:10อ๋อ? ปลากค่ะ วันนี้หนูต้องไปลงเรียนเพราะว่าตอนนี้หนูการกลูกเกษer tabกษฐ viver
07:18เป็นแ schon port als applicant lest. existem app
07:32แก่งจังเลยอ่ะลูกแจน
07:36เอ่อ แต่ทำแอปแบบนี้ มันก็ยังต้องใช้คอมมาเนอะ
07:44แม่สัญญานะลูก แม่จารีบหาเงินมาให้เราที่สุด
07:47แล้วก็จะไปซื้ออุปกรณ์คอมมาคืนลูกอะ
07:53แม่สัญญาอะ
07:59แม่ไม่ต้องสัญญาหรอก
08:02แอน ไม่อยากผิดวังอะ
08:06แม่สัญญา
08:12เอ่อ แจน ให้มัน มากอดกันหน่อยลูก
08:24ก็แจนบอกแม่ว่า แจนอย่าจะให้แม่ก่อนแน่ๆๆ
08:28แม่
08:36แน่ทางบอกใภายนะลูก
08:52ค่ะ ไปก่อนนะคะ วันเตี่ยคะ
08:54ได้
08:56น้ำเสียงหรือแม้แต่สักผัดทางกายของมนุษย์
09:13มีพลังแฟงอันพิเศษทำให้เรารับรูได้
09:17ว่าเรื่องรายที่ต้องพระเชิญไม่นานก็จะผ่านไป
09:21สิ่งนี้แหละมั้ง สิ่งที่แฟงมานี้แหละ
09:25ที่ทำให้รู้สึกว่า AI ยังทำแบบนั้นไม่ได้ในตอนนี้
09:29AI ยังไม่สามารถทำให้เราอุ่นใจได้เท่าเสียง หรือกอดของใครสักคน
09:40แค่ครึ่งเดือนกว่า เธอรู้ตัวไหมว่าเก่งขึ้นเยอะมากเลยนะแจน
09:45ตอนแรกเหลือคิดว่ามันเจ๋งมากเลยนะครู
09:48แอปพลิเคชั่นที่ช่วยคนไม่มีเวลาเอาไว้ดูแลยาตก็ใหญ่
09:53แต่จริงๆแล้วตาตายายายๆเค้าคงไม่ได้อยากได้แอปแบบนี้หรอก
09:59เค้าก็คงอยากให้ลูกหลานจริงๆของเค้ามาดูแลมากกว่า
10:03ตอนนี้หนูก็เลยเคียดมากๆเลยไม่รู้จะทำยังไงดี
10:07บางที A.I. อาจจะทำงานนี้ไม่ได้จริง ๆ อ่ะ
10:11คิดว่าหนูคลิ้นจะเปลี่ยนไอเดียมั้ยอ่ะ
10:16คูก็ยังชอบไอเดียแอปผู้สูงไวนี้อยู่นะ
10:19คูว่ามันเข้าถึงง่ายดี
10:22แล้วก็...อย่างแม่คูก็แก่แล้ว
10:26ถ้ามีอะไรที่ช่วยให้คูดูแลแม่ได้ดีขึ้น
10:30คูว่ามันก็ดีนะ
10:32ถ้า A.I. มันแทนความรู้สึกของคนไม่ได้
10:41เราก็ลองให้มันทำอะไรที่ง่าย ๆ ดูไหม
10:44อย่างที่แจนเคยบอกคูว่าให้ใช้ A.I. รวบรวมคะแนน
10:49แต่ลองเปลี่ยนเป็นเรื่องผู้สูงอายุดู
10:52มันก็อาจจะดีนะ
10:55เดี๋ยวหนูเจ้ากลับไปคิดดูค่ะ
11:02เดี๋ยวเดี๋ยวหน้าแจน
11:06พอดี คูแม่อาจัยว่าควรบอกเธอหรือเปล่า
11:11คู่เห็นว่าเธอกำลังจะประกวดแอปอยู่
11:13แต่ ในหนังแก้ ๆ แหละ
11:16บอกเลยแล้วกัน
11:18ประกวดเขียนเรื่องสั้นระดับเยาวชน ชิงแช้มประเทศไทย
11:23เธอคงซึมซัพท์จากการที่ทำงานกับรุงนกมา
11:29คู่อ่านบันทึกของเธอ
11:31เห็นว่าเธอเขียนดี
11:33แต่ไม่รู้ว่า เธอจะสนใจหรือเปล่า
11:36สนใจสิคะ
11:38แล้ว...เรื่องแอปอ่ะ
11:42เรื่องแอปอ่ะ
11:46คู่...คู่ก็รู้ว่าหนูร้องเงินมากอ่ะ
11:50บ้านหนูเป็นนี่เต็มไปหมดเลยอ่ะ
11:52คู่ไม่ต้องเป็นห่วงหนูแล้วค่ะ
11:54หนูจะแบ่งเวลาให้ได้
12:12แกซืมจะกำลังแกอบอ neutral
12:15ไกลไม่กำลังแบ่งตาย
12:16โอ้โฮ่..ชอสมอย MUR
12:20แล้ว...ก็จะอยากหรู้จริงๆ Bucking into enters the theorem
12:24でก็แกมาชควร ฉันมาพ contacted me
12:26ไ machstใน trorส developments
12:29แกมาชวรว่าจะไปเขียน ึงรอดству
12:31ฉันแล้วช่างคนมีความสามารถแกเลย
12:34หมดตำนรอด Bang expand
12:36แกรูน Brexit
12:38Haushับที่บ้านฉันมีปัญหาเรื่องเงิน
12:42อะไรที่มารถปรากวอดแล้วได้ตัง
12:45ฉันเพ vigorากเหมือนจะได้
12:48แล้วฉันไม่ได้มั่นใจคนแก Honors
12:52พอดี่ว่าช่วงนี้ฉัน verfัน papilla กับพิมันเถอะ
12:56เพร cosesเหมือนว่า
12:58อาจจะพอทำได้
13:00แล้วก็ทีเมื่อเราให้แก ฟัง
13:03ก็เผื่อramaว่าแกจะสนเจยังลงปรากวอด allem
13:07ฉัน เจ้าวเมื่อยิ้ target
13:09ก็..แกไม่อยากได้เงินเหรอ
13:11ไม่ต้องลงทุนอะไรเลยนะเว้ย
13:13ถ้าเปิดคอมแล้วก็เขียนเขียนไป
13:16แล้วก็ส่งรอรุ้นเอา
13:19ฉันไม่ใช่แกนะ พูดสง่ายเลย
13:22ปกติแค่เรียงความภาษาไทย
13:24ฉันก็คิดแล้วคิดอีก
13:26คิดหัวแทบแตกก็ยังไม่รู้เลยจะเขียนอะไร
13:28แต่อันนี้มันไม่มีโจทย์นี่
13:31แกอยากจะเขียนอะไรก็ได้
13:33ฉันว่าแกแกเขียนเกี่ยวกับ
13:36กับชีวิตประจำวันนักวิ่งที่ต้องซ้อมหลักๆ แบบแกทุกวันนี้
13:39มันก็...น่าสนใจแล้วนะ
13:42อีกอย่างเนี่ย
13:43เขามีเงินลางวันชมเฉย 1 มืนบาท จำนวน 5 ลางวัน
13:47มันก็...น่ารุ้นดีปะ
13:51แล้วแกจะเขียนเรื่องอะไรอ่ะ?
13:53โอ้ย...ฉันมีเรื่องตั้งเยอะตั้งแยะ เดี๋ยวค่อยคิดก็และ
13:58แกก็แบบนี้ทุกที่อ่ะ
14:00ตอนที่แกมาชวนชั้นไปประกวดทำแอป
14:02แกก็มาขายว่าปังอย่างงูนอย่างนี้
14:05แล้วตอนนี้เป็นไง?
14:06ตันชนิด
14:09แต่...เอาหน้าแกเดี๋ยวก็คิดออก
14:13เนี่ย...ตอนที่แกมาชวนชั้นทำแอปอ่ะ
14:16แกบอกว่ามีเวลาอีก 3 เดือน
14:20นี่ผ่านมาหลายสัปดาษและยังไม่มีไอเดียเลย
14:22ไหนจะต้อง...ออกแบบแอปตั้งต้นอีก
14:25ข้างต้นอีก นี่มันเหลือจากเดทลายที่วางวังเยอะเรานะเว้ย
14:35สุดไปสองก่อนแล้ว ไว้ค่อยคุยกันนะ
14:41โอเค ทุกคนวองกันใส่แล้วนะครับ
14:43โปรแกรมที่เราจะสองวันนี้นะ
14:45มีจอกสามรอบ ดิวสามท้า
14:48แล้วก็วิ่งสปีสิบเมตรสามรอบ
14:52เดทลาย
14:54ฉันว่าฉันชอบคำนี้นะ
14:56โอเคนะครับ ตามนี้ ใช่ครับ
15:00ลูกเกต ลูกเกต
15:03ขอบคุณมากนะ เก่งมาก
15:05ใช่ไหมก่อนนะ เก่งมาก เก่งมาก
15:08ไปก่อนนะ
15:10คือ คำถามที่หนูอยากจะถาม อาจจะยากนิดนึงนะคะ
15:25คือ คำถามที่หนูอยากจะถาม อาจจะยากนิดนึงนะคะ
15:40อืม อยากถามได้ถามมาเลย
15:43อืม ถามมาเลยจ๊ะ
15:44อืม
15:46คือ พวกยายๆก็แก่กันมากแล้วค่ะ
15:50หนูเลยอยากรู้ว่า
15:55เคยคิดว่า ตัวเองจะตายตอนไหนกันบ้างมั้ยคะ
16:00อืม ถ้าจะมรักข้าวไปหรอก
16:04คืน คือ เจนไม่ได้ไหมความ ไม่ดีนะคะ
16:07แต่ แจนแค่อยากรู้ว่าว่า
16:10พวกคนแกะที่อาศอีอ ๆ แล้วค่ะ
16:14ก็ต้องรู้ตัวอยู่แล้วใช่ไหมคะ
16:16ใช่ไหมคะว่าเวลาของตัวเองเหลือน้อยลงทุกวัน ทุกวันนะคะ
16:20เหมือนเราจะมองเป็นเหมือน deadline อะไรสักอย่างก็ได้นะคะ
16:30คือหนูแค่อยากรู้นะคะว่า
16:33จะมีอะไรบ้างไหมคะที่
16:36จะเสียดายถ้าเกือว่าไม่ได้ทำก่อนตาย
16:42หมดกัน อาหารมือนี้ลงค่ะ
16:45โอ้ย
16:48โอ้ย
16:50โอ้ย
16:52โอ้ย
16:54โจโจ
16:56โอ้ย
16:58โจโจ
17:00โอ้ย
17:02โอ้ย
17:03โจโจ
17:04โอ้ย
17:06โอ้ย
17:08โอ้ย
17:10โอ้ย
17:12โอ้ย
17:14โอ้ย
17:15โจโจ
17:16ถึงบนรอยนะ
17:18โอ้ย
17:20โอ้ย
17:22เร็ว
17:24โอ้ย
17:25โอ้ย
17:26ครับ
17:30มีอะไรครับ คุณลูง
17:33เอ้า พูด
17:34ก็...เรื่องที่หนูเคยเกินกับประพาไว้ ว่าหนูจะทำแอบพลิเคชัน
17:41เด็กนี่มาถามฉันว่า รู้ไหมว่าจะตายเมื่ออะไร
17:46หนูไม่ได้พูดแรงขนาดนั้นนะคะ
17:49อบลมคนที่เอามาทำงานบ้าง
17:52อ่าว ตา มันไม่ได้เกี่ยวได้กับประพาหรือเปล่าคะ
17:55ทำให้พอใจแล้ว ก็มาลงที่หนูดิ
17:57เจ๊น
18:00ตาขา พาลุ่มขอโทษด้วยนะคะ แจน แจนขอโทษกันตาเข้าด้วยลุ่ม
18:11ป่าพาค่ะ แจน เชื่อป่าเถอะขอโทษกันตาก่อน เดี๋ยวป่าทิบายให้ฟัง
18:18รอบค่ะ
18:30แต่ มันไม่ได้พูดอะไรๆกับเขาจริงๆนะคะ แล้วก่อนถามนักก็เกินขอนุญาตแล้วด้วยอะ
18:40แจนตำคุณตาเกียดที่เป็นเพื่อนเล่นหมักลุกของกันได้ป่ะหรอ
18:45คุณตาเกียดจะเสียไปเมื่อเช้านี้
18:50แจนหลับแล้วก็ไปเลย นี่ป่ายังไม่ได้แจ้งให้ทุกคนทราบเลยนะ
18:56นี่พี่กับป่าพาก็ทำขนมไปช่วยงานสบนี้แหละ
19:09ป่ารู้ที่แจนถามแจนไม่ได้มีเจตนาไม่ดีอะไร
19:14แต่คำถามเรื่องความตายต้องระวัง
19:17มันละเอียดอ่อน โดยเฉพาะกับคนแก
19:21aprovechtแล้วนะ
19:35แบบทü คือไม่เป็นอาจริง
19:39ส 싫어요
19:42เอาควะแย่ firearms
19:45ต้องรู้เรื่องอ่ะค่ะ
20:05นี่แล้วคราวเนี่ย จะทำแอปอะไรหรอคะ ถึงได้ไปถามปลาก็แบบนั้นอ่ะ
20:10คือ...หนูสนใจว่าเดทลายอ่ะค่ะ
20:14ข้างนี้หนูแล้อยากทำแอปเริคอัลผู้สุงอายุ
20:19เหมือนเช็็คลิตซ์อะไรประมาณนี้ticะค่ะ
20:22ไปสับรวจว่าตัวเองมีอะไรอยากทำก่อนตายไหมะค่ะ
20:27mesuresว่าไอเดียนี้ไม่น่าเวิร์ITTเหรอค่ะ
20:28เพ brittle Listen-
20:30เพราะว่าทุกครั้งที่หนูไปถามทุกทุกคนก็ดู
20:35ไม่อยากพูดถึงความตายนะ Mythicott
20:38ค่ะคงไม่มีใครอยากจะชัยแอปนี้เหรอค่ะ
20:41Phase happen
20:43อันนี้ต้องผวลไว้ล่ะคะ
20:47ต้องผวลลูกดีออก
20:50ที่ไปลว่าดีออก
20:51ที่ไปลว่าน่าสนใจ
20:52ป๊าว่า
20:54น่าสนใจมากเลยน่ะ
20:56อย่างตอนที่ป๊าทไปปัติบาชธรรมเนี่ย
20:58เขาก็มีให้เร Понันท trolls
21:04เหนื่องไพราวณと思います
21:06ใช่
21:07หรือว่า
21:08ถ้อันนหลวมสมัยมากหน่อย
21:10ก็คือการเปรียมตัวตาย袋ไง
21:11ว่าแผนไว้ก่อน
21:12ตายไปก็ได้หมดดวงแบบนี้ค่ะ
21:15ยัง
21:17แต่ไปโจบ
21:19บ้านเราเนี่ย
21:20เขาไม่ค่อยพูดเรื่องความตายกันต่อหน้าหรอก
21:24โหรว่ามันจะเป็นความอับประมุงคน
21:26แต่เอาจริง ๆ ป่าว่าน่ะ
21:28ไม่มีใครไม่คิดถึงเรื่องนี้หรอก
21:30เพราะว่าคนเราทุกคน
21:32เกิดมาแล้วก็ต้องตาย
21:34อืม ได้แล้ว ได้แล้ว นี่ ลีกอย่างนะ
21:45ถ้าหากว่ามันมีแอปพลิเคชั่นที่ทำให้คนเราพบทวนเรื่องของชีวิตตัวเอง
21:56ได้ใคร้ครวนตัวเองก่อนที่จะตาย
21:59ป้าว่ามันก็จะทำให้คนเราหมดห่วง
22:02มันจะต้องเป็นแอปพลิเคชั่นที่เจ๋งมาก ๆ เลย
22:13อ้าว
22:16ตะลุงแกฝากข้อความมาว่าวันนี้ไม่มานะ แกป่วย
22:21อ้าว
22:23งานเก่ายังเสร็จ
22:26อืม วันจะถามแจนว่า
22:29ยังนี้มีทุระอะไรจะไปไหนหรือเปล่า
22:32พอดีตะเกิดกับสวดวันแรก
22:34ป้ากับโจมคิดว่าจะไปช่วยสะน่อย
22:36เลยอยากให้แจนอ่ะ
22:38อยู่เป็นเพื่อนคุณยายอมสิน
22:40เดี๋ยวป้าใจค่าทำงานเรื่องเวลาให้
22:43โอ้ย ไม่เป็นไรเหรอค่ะป่าพา
22:45เดี๋ยังอยู่ดูให้ค่ะ
22:47เธอตเกิดกับสวัสตรุก
22:53ขอว่าหนุงของดมูล
22:59กับสวรุเกิดกับสวัสดี
23:02ก็คือว่าต้องมูล
23:07สุดสวัสลุกขัน
23:09เจ้าหนุ่งขยับของด้าน
23:12สวัสดี
23:16นุง เดี๋ยวป่อยนานนะ งานอย่าไม่เสร็จ
23:33ดูมีมีกุธิบ้าวาลิวะ
24:03ต่อค่ะพี่สำหรังไว้ ไป
24:21โอเค
24:29โอเค
24:35ฝากยายด้วยนะแจ มีอะไรโทรมาล่ะ ได้ค่ะ
24:40ไปค่ะพี่สำรวย
24:42โอเคค่ะ ตั้งหนึ่งค่ะ
24:44มีอะไรลูก
24:45เออ ป่าพาคะ หนู ฝั่งยังมาทำบุญด้วยได้ไหมค่ะ
24:49ได้สิ อันโมทนาสาพรูนะค่ะ
24:53บ๊ายบาย
24:54ไป
24:55Let's go ค่ะพี่สำรวย
24:59เจ้า
25:14ค่ะ
25:16ค่ะ
25:17ค่ะ
25:18ค่ะ
25:20เมลานานุสติ
25:31ไม่ใช่การยินดีที่จะตายแต่อย่างไร
25:33หากแตบเป็นการละลึกถึงความตาย
25:37เป็นการพัฒนาจิตให้รู้จักความเป็นจริงของโลก
25:41เพื่อเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมสำหรับวันนั้น
25:44ที่จะมาถึง
25:45เดี๋ยว
25:46ตัว
25:48ตาย
25:50ความตายไม่น่ากลัวเท่ากับความกลัวตาย
25:55หื้ม
26:00ป่าพาบอกไว้ว่า
26:02ถ้าหากว่ามันมี компании
26:05ที่ทำให้คนเรื่องความทัวนเลื่องของชีวิตตัวเอง
26:10ได้ไข่ล่ควรตัวเองก่อนที่จะตาย
26:12ป้าวามันทำให้คนเราก็นี่ยม CHRIS
26:15มันจะต้องเป็น applique
26:17ไม่มีแอลตมไม่ metres
26:19ถึงมันจะเจ๋งก็จริง
26:21แต่มันยากเกินตัวรับไปหรือเปล่านะ
26:24เรากับความตาย
26:26มันไกลตัวเกินไปได้เกิน
26:29เหมือนที่นุงนั่นชอบบอก
26:33เรายังเด็กอยู่
26:35เรื่องบางเรื่อง
26:37ต้องโตก่อนถึงจะเข้าใจ
26:49อืม
26:55คนจวย
26:57ยายหิว
26:59ยายอยากกินข้าว
27:01ยายคะ
27:03ยายกินข้าวไปแล้ว
27:05ยายเพิ่งกินไปก่อนที่ยายจะมานอนไง
27:06ก็ทำไมท้องมันรอกครูขลับ
27:09ไม่หิว
27:11ยาย ถ้ายายทำแบบนี้ ท้องนูก็ล้องได้เหมือนกัน
27:17ไม่หลงกลิ่มเลยใช่ไหม
27:20งั้นเอาอย่างงี้ไหมคะ เราใช้วิธีเดิมกัน
27:23เดี๋ยวหนูอ่านนี้ทานให้คนยายฟัง
27:26คนยายก็จะได้นอนหลับไปเลย
27:28แล้วพวกนี้ก็ค่อยตื่นมากินข้าวเช้าทีเดียว
27:30ดีไหมคะ
27:33ต้องงั้นเหรอ
27:34อืม
27:38ก็ได้
27:41ฮืม...
27:47มีอะไรเหรอจ๊ะ?
27:50เออ...ไม่มีอะไรค่ะ งั้นเดี๋ยวแล้วอานนิทานกันเลยนะคะ
27:53เออ...
28:01เรื่องบางเรื่อง ต้องโตก่อนถึงจะเข้าใจ
28:05บางสิ่งบางอย่างต้องใช้ประสบการณ์
28:08ใช้แค่หัวเข้าใจไม่ได้
28:11แต่กtv เราชอบคิดว่านี่เป็นข้ออ้างของผู้ใหญ่
28:15เวลาที่ไม่รู้จะอธิบายเด็กอย่างไร
28:17ก็แค่พูดเอาง่ายๆว่า
28:19เดี๋ยวตqueขึ้นก็จะเข้าใจเอง
28:24แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เราพาจะเข้าใจ
28:27ว่าบางเรื่อง
28:29ต้องให้เราจะพยายามหาข้ictionsว่ารณ์อ้านยังไง
28:31มันก็แท้พไม่เคยได้เลย
28:33ที่เราจะเข้าใจมัน
28:37ความตายไม่น่ากลัวถ้าความกลัวตาย
28:52แค่ประโยคนี้ก็พาหมุนตึกแหละ
28:55เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่ะไปถามตะลงนั่นละกัน
29:07astะตรงนั้นขัด�데อ้ารก discs
29:28..ช่วยกลัวอาตรงอด
29:32voiพอสัตวงนissy
29:35- พ่า พ่า วัดดีค่ะ. วัดดีจ้า.
29:48- ลุงนกยังไม่มาค่ะ พ่า พ่า. วันนี้ลุงนกไม่มา. ฮะ? ตะลุงน่ามีอะไรนักหนา.
29:57- ก็คงจะนอนป่วยอยู่ที่บ้านเนี่ยแหละ. แจมีไรลุก. งานนะคะ.
30:03- งานนะคะ. คือ งานต่อคำถามคอลัมพ์ของลุงที่ต้องส่งสัปดาห์นี้ ยังไม่เสร็จเลยอ่ะ.
30:10- แต่ว่า บ่ายเนี้ย ป้าวาจะฮื้วบินโตไปเยี่ยมกันที่บ้านสักหน่อย. ไปด้วยกันไหมล่ะ?
30:24- ขนขอมาเนี่ย ไม่ได้คิดว่าจะลากคนป่วยให้ลุกขึ้นมาทำงานนะ.
30:29- อ๋อ เพื่อเอาไว้ก่อนแล้วค่ะ โนโดด Digital Nomad
30:35- อ๋อ ก็ Digital Nomad เนี่ยค่ะ โนโพคคอมทำงานที่ไหนก็ได้.
30:41- อันนี้บ้านตรงโลกเหรอค่ะ?
30:44- อีกแล้ว. โอ้ย ออตก็ไม่ดัง. ดีไม่ดูชั้นเนี่ย. โอ้ย เดี๋ยวป้าโทวหาตนกก่อนนะ.
30:56- อ้าว! ขอไปได้หรอ? เห้ย! อืม เนี่ย จอดทิ้งไว้ตันกับแขนหักแล้วละ หักแค่แขน มีฮาคิก่อนก็เนี่ย
31:26อ้าว นี่ก็ไม่ล็อก
31:30อะไรเนี่ย
31:33ใส่แล้ว แต่นกเอ้ย
31:40ดูใช่เนี่ย
31:44กินอะไรก็ไม่รู้จักเก็บ
31:47จานชาม
31:50นี่อีก
31:51ไม่น่าใช่ลงนกแล้วมะ
31:53ลูกลูกมากกว่า
31:57ท่าย ท่าย ท่าย
32:08แจน
32:10แจนลองร่างปัดนะ
32:12เดี๋ยวป้านคิดไปดูตะนกหน่อย
32:14ลูกขึ้นกืดไปอย่างเนี่ย
32:17เฮ้ย
32:23ว่าของกาวไวเวอร์
32:34นก
32:38รับอยู่หรือเปล่า
32:41นก
32:43นก
32:48มาทำไม
32:51เราปิ่นโตมาเยี่ยม
32:55หวางไว้หน้าห้องนั่นแหละ
32:59เราไม่สบายเป็นยังไงมากดีขึ้นด้วย
33:02ให้เราเข้าไปดูได้เปล่า
33:05ไม่ต้องอ่ะ ยังไม่พร้อมรับแขก
33:11เราเช็บตัวให้เอาไหม
33:13เออ ไม่ต้อง ฉันช่วยตัวเองได้
33:21เออ ไม่ต้อง ฉันช่วยตัวเองได้
33:33อืม...
33:35แล้วเราวางไว้หน้าประตูนะ
33:37แล้วนะ
33:56ผู้ป่วยไม่ประสุงให้เข้าเยี่ยมค่ะ
33:59รุงนี้วันนี้ใส่เสียจริงๆเลยนะ
34:03คุยกันดีดีก็ได้
34:04อืม...
34:05อังสารตั้งใจทำกับข้าวมาให้
34:08ก่อน่ะ
34:09คนป่วยอารมณ์ไม่ค่อยปกติแล้วต้องมีเมตต้า
34:14เห็นป่วยไม่ป่วยก็ทำไมใส่อย่างนี้ตลอดนะ
34:17นี่ถ้าหากว่าไม่ป่วยนะ
34:18ป่วยนะ
34:19พูดอย่างนี้แล้วก็...
34:21อาหารในปินโตเนี่ยนะ
34:24ลงไปในกระเภาะเลยวัดแน่
34:37โหวนี่
34:38แต่ตู้นั้นนะ
34:39ความภูมิใจทั้งชีวิตของเข้าเลยนั้นนะ
34:44บ้านทั้งบลังเนี่ย
34:45จะลกแค่ไหนก็ได้
34:47แต่ตู้ของค่าเนี่ยจะต้องเรียบกรึบเอาไว้ก่อน
34:55ตกใดมาตาย
34:57ป่าพาคะ
35:10นี่คือเครื่องพิมดีดเหรอคะ
35:13เด็กรุ่นใหม่ไม่รู้จักเครื่องพิมดีดแล้วจริงๆก็เนี่ย
35:15เคยเห็นแต่ในหนังอะค่ะ
35:17เคยเคยเห็นของจริง
35:19หนูขอลองใช้ได้ไหมคะ
35:21ได้
35:23จะไปหากระดาษมาให้ป่าก่อน
35:25ป่าจะดูชื่อว่าพระมึกเหมือนแห้งไปหมดก็ยังก็ไม่รู้สิ
35:27ลองก่อนลองก่อน
35:29อืม
35:33อืม
35:43จะสองแผนนอก
35:45นี่จะเอากระดาษใส่เข้าไว้ตรงนี้
35:47ตั้งหน้าแผนที่เล็กศูนย์
35:49สูนย์
35:51แล้วก็หมูนลูก
35:53ก็เอางนี้
35:55ทับไปไว้
35:57เราจะตั้งที่เท่าไหร่ก็
35:59เลือนขึ้น เลือนลง
36:01ป่าลองพิมดสิ
36:05อ้าว โอ้ได้อยู่นะ
36:07ก็ยังไม่แห้งเท่าไหร่
36:09หนูขอลองใช้ได้ไหมคะ
36:11อ้าว อ้าวสิ
36:13ลองดู
36:25อ่ะ ปิ้ง ขึ้นมา
36:27แสดงว่ามันสุดหน้ารักสิ
36:29แจนจะขึ้นมันทัดหมาย
36:31จะต้องปัดแคล่ตรงนี้
36:33ไป แล้วก็ปุ๊บ
36:35จะเป็นมันทัด
36:37เป็นมันหนักเหมือนกันนะคะ
36:39�הมันต้อง น้ำหนักเหมือนกันนะคะ
36:43แล้วก็ต้องให้ต้องน้ำหนักหนิ้ว...
36:45ขว้านเร methyl 누구 discovery
36:47หรือไม่งันเห็นไหม
36:48ตัวน้ำมึกมันจะบ้างหนาไม่เย่อยกัน
36:51เอ๊ย
36:52แตะ น่วมชอบف่า
36:54你好
36:55เซียงมานะคะ
36:56была ยัน vale
37:01อ้าได้เร็นไปก่อนj
37:03เดี๋ยวพ่ายจะขอไปดูส braid
37:04กcribingลนอกหน่อย przeินเรียกชั่งถ้ำไม
37:05ยกไปจ้อง
37:08นี่ นี่ ตารุง จะนอนทรงปีกน้านแค่ไหน
37:14เรายังตอบจดหมายคนแม่คนนั้น
37:16ที่เขามีปัญหาทะลอกกับลูกไม่เสร็จเลย
37:38จะมีปัญหาทะลกกับปลูกกับของเรา
37:53จุดติดต bisลงต่อไป
37:57หลัดคติดที่ที่
37:59ชิดดินร์
38:04เฮ้ยโตเกอร์ วันนี้ไม่ทำงานได้ไหมวะ ยังอยากจะหลองต่ออยู่เลย
38:17เฮ้ย มึงเปิดสำนักพิมพ์ มึงก็ต้องทำงาน ถ้ามึงไม่ทำงานมึงก็ไม่มีเงิน และทางไม่มีเงินมึงเอาเงินเด่เที่ยว
38:30มึงพูดดีว่าโตเกอร์ แต่มึงอ่ะ ดูหนักกว่ากูอีกอ่ะ
38:40เอาเฮ้ย มึงดูไออาจหน่อยดิ แบ่งนอนความหน้า เดี๋ยวหลายตายหายใจไม่ออก แต่แบบดีหรือเปล่ย
38:51เฮ้ย อาจ มันดีดีดิ
38:55เฮ้ย มึงคุณอ่ะ
38:57เฮ้ย มึงหายมาวะตรงนี้อ่ะ
38:59เฮ้ย มึงพูดไปของนามดิ
39:12เฮ้ย มึงมาก่อนดาทิ้งพาย
39:14เฮ้ย ลูก
39:16เฮ้ย
39:18เฮ้ย
39:20เฮ้ย
39:22เฮ้ย
39:24เฮ้ย
39:26อืม
39:41เยาหนักขนาดนี้พี่อย่าเพิ่งรีบลุกเลย
39:47แต่หน้าความน้มไปจะเป็นเรื่อง
39:48ขอโทษนะ
39:51แต่หน้าความน้มไปจะเป็นเรื่อง
39:54ขอโทษนะ
39:58โอร์นก็พูดเกินไป
40:00พี่ไม่ได้เมาขนาดนั้นสำหรับ
40:04จะมาไม่เมาหนักขนาดนั้นได้ยังไง
40:06ทั้งกลิ่นเล่ากลิ่นบุหลีเนี่ย
40:08ฟุ้งไปทั่วอออฟฟิสขนาดเนี้ย
40:10สามคนหงกล้งกันยันเช้าเลยใช่ไหมล่ะ
40:13โอร์นไม่ได้สำหรับมาเก็บสกพวกพี่พี่นะ
40:24แล้วนี่จะไม่ทำงานเลยใช่ไหมเนี่ย
40:31พี่นก
40:35โอเคทำงานก็ได้
40:39หน้าเบิดจริงเลย
40:41เอาลูง
40:50เอาลูง
40:52เอาลูง
41:05หาละ
41:06เห็นบอกว่าออกไปดูเรื่องมอสายและไม่รู้อ่ะ
41:09ไม่รู้อ่ะ
41:14ยุ่งไม่เข้าเรื่องจริงๆ
41:18แล้วนี่ลึกยังไงไปเธอออกมาเนี่ย
41:21ก็ไม่เคยเห็นของจริงไง
41:24ก็เลยอยากลองเล่นดูอ่ะ
41:27พูดอย่างกับมันเป็นของเล่น
41:29อันนิมไม่ใช่ของเล่นนะ
41:31แล้วเป็นไงอ่ะสนุกไหม
41:34สนุกไหม
41:36ในบอกไม่ใช่ของเล่นไง
41:40ก็สนุกนี้นะ
41:42มันแปกๆเตรียง
41:46แต่ว่าพักความสนุกของเราไว้เท่านี้ก่อนอีกกว่า
41:50เฮ้ย
41:51อะไรอ่ะ
41:53ก็ทำงานไง
41:54ตอบจนมาที่เขียนค้าไว้กันอ่ะ
41:57เฮ้ย
41:59ฉันป่วยอยู่นะ
42:01ไม่มีอารมณ์ทำงานหรอก
42:05นี่ถ้าจะเอาคอมมาเปิดทำงานนะ
42:07กลับไปเลยดีกว่า
42:09คนป่วยต้องไม่ตา
42:14อ่ะอ่ะ
42:16ไม่ทำก็ไม่ทำ
42:18แต่หนูมีเรื่องอยากจะถามรุงอ่ะ
42:21ถือว่าเป็นเรื่องช่วนคุยระหวังที่ก็กินข้าวแล้วกัน
42:25หนูประเจอประโยก ประโยกหนึ่งมา
42:28แต่หนูไม่เข้าใจอ่ะ
42:30หนูอยากให้ช่วงอธิบายให้หน่อย
42:33ประโยกว่าอะไร
42:36ความตายไม่น่ากลัวถ้าความกลัวตาย
42:52คือจะเอาไปทำอะไรอ่ะ
42:54önemนที่ Save
43:06ก็อยากทำแอป μαฟitty
43:10�도ถ้าไม่ได้ทำบ้างไม่ก้อแต
43:14แล้วก็ไม่รู้จะถามใครด้วย
43:17นูกคิดว่า滓 Pearson Rents
43:19งึกกقدเป็นแค่เข้าใจ
43:25ฉันก็ไม่รู้มันกันหวะ
43:26เอา นูเป็นนักเขียนนะ
43:30อ้outineวันฉันไม่เคยอายะ
43:32ไม่รู้ได้ยังไงว่าไงการตายแล้วกับการกลัวตาย
43:37มันจะน่ากลัวหรือไม่น่ากลัวยังไง
43:44แต่ว่าถ้าเอาตามที่เข้าใจนะ
43:48คนเราถ้าตายแล้วมันก็จบ
43:52แต่ความกลัวตายเนี้ย
43:55มันทำให้เปลี่ยนทุกข์
43:58เปลี่ยนทุกข์ว่าความกลัว
44:02กลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิด
44:06องงั้นมั่ง
44:09อ้า คนป่วย
44:16ออกว่าเผยผิวให้เข้าเยี่ยมแล้วหรอ
44:20นี่ ชังเขาบอกว่าพวกนี้เขาจะมาดูรถนะ
44:24ให้เขาตีราคาก่อนว่าเขาคิดเท่าไหร่ละ
44:29ขอบคุณมากนะพา
44:31ทั้งเรื่องรถและเรื่องปิ่นโตเนี้ย
44:39กลับกันได้นะมัน ไป
44:41กลับบ้านกันดีกว่า ฝูนตั้งเขามาแล้ว
44:44ค่ะ
44:46กลับก่อนแล้วล่ง
44:48เออ
44:52เฮ้ย ไม่ต้องเก็บ ไม่ต้องเก็บ
44:54เอาไว้อย่างนี้แหละ
44:56ก็ดี ฉันตั้งใจว่าจะเอาออกมาปัดฝุนอยู่ก็ดี
45:00มาดีค่ะ
45:05อ่ะ
45:06กินข้าวเยอะ ๆ นะ
45:08อ่ะ
45:30ความกลัวตาย น่ากลัวกว่าความตาย
45:38ขอโทษทีนะแจน แต่ฉันคงอธิบายได้เท่านี้แหละ
45:45มันคงเจ็บบดเกินไป ถ้าฉันต้องมาอธิบายว่ายังมีอีกหลายอยามที่ฉันยังทําไม่สำเร็จ
45:56ยังมีอีกหลายสิ่งที่ฉันรู้สึกผิดและอยากแก้ไข
46:01และความตายจะพรากโอกาชทําสิ่งเห neat
46:07ความกลัวตาย สำหรับฉันจึงน่ากลัวกว่ามาก
46:12มากกว่าความตายที่ทุกอย่างจะจบลงในเซียววินาที
46:33คุณหมอครับ
46:36ถ้าเกิดเป็นมะเรงเนี่ย
46:41มันจะถึงตายไหมครับ
46:44นี่นี่ตะลุงจะนอนทรงปีกนานแค่ไหน
46:59นี่นี่ตะลุงจะนอนทรงปีกนานแค่ไหน
47:02เรายังตอบจดหมายคุณแม่คุณนั้น
47:03ที่เขามีปัญหาทะเลากับลูกไม่เสร็จเลย
47:05ลุงนี่ก็เก่งใช้ได้เลยนะ
47:07รางวันในตู้เยอะแยะเชื่อ
47:09ช่วงนี้ได้อ่านหนังสือที่ลุงเขียนตอนนุมๆ
47:13ที่ชื่อบันทึกจากหุกขาวสีฟ้า
47:15สามสิบปีก่อน
47:17ลุงดูไฟแรงเว้อ
47:19ทำไมตอนนี้ดูตายสากจัง
47:21แล้วก็
47:23หนูสมัครประกวดเรื่องสั่นยาวชนด้วยนะ
47:25นุมฟื้นจากหุกขาวสีฟ้า
47:27สามสิบปีก่อน
47:29ลุงดูไฟแรงเว้อ
47:31ทำไมตอนนี้ดูตายสากจัง
47:33แล้วก็
47:35หนูสมัครประกวดเรื่องสั่นยาวชนด้วยนะ
47:39ลุงฟื้นจากก่วยเมื่อไร
47:41ไว้มาปรึกษานะ
47:55อีกสิ่งที่ความกลัวตาย
47:57น่ากลัวกับความตาย
47:59คงเพราะความกลัว
48:01ไม่ทำให้เราอยู่กับปัจจุบัน
48:03แต่พาให้เราคิดฟุ้งสร้าง
48:05ไปถึงอนาคตที่ยังไม่เกิด
48:07จนอาจเหมือนเราตายไปแล้วก่อนได้ตายจริงๆ
48:11ก่อนได้ตายจริงๆ
48:41เราลองไปถามลุงนกมาแล้ว
48:47แต่
48:49ลุงนกบอกว่า
48:51แกไม่ได้ถือความตายเลย
48:53พาพาคิดว่า
48:55เฝ่ยจริงๆแล้ว
48:57ไม่ใช่ทุกคนที่นึกถือความตาย
48:59ถึงว่าเรื่องนี้มันยากเกินไป
49:03เราไม่เข้าใจเลย
49:05อ่ะ
49:07เท่าทันความกลัวตายนั้นได้
49:10เราควรกลับมาอยู่...
49:13ทบท่วน...
49:16ถ้ายังยากทำ...
49:18ใช้ทุกวัน ให้มีค่า ให้ได้มากที่สุด
49:22ระลึกว่ามsud 설� survey
49:25ที่ทุกคราชั้น rom lament
49:28ยังจะเจอกันบอกแล้ว ยังมีท Ages Seas
49:31อย่างมีเวลาเหลือ จะเจอ
49:33งั้นแจมไปดูยาอังสินให้ป้าหน่อยนะ
49:36ใกล้เวลากินยาแล้วนะ
50:03โอ้ย ยายเปิดทีวีทิ้งไว้แหละ
50:06บอกแล้วว่ามันเปลืองไฟอ่ะ
50:11ยาจา ตื่นมากินยาได้แล้วจ้ะ
50:18ยาย
50:20หนูคนสวยเอายามาเสิร์มแล้วจ้า
50:28ยาย
50:34ยายจา
50:39ยาย
50:41เช็น หน้าไง
50:47หนู
50:48บอกแล้วไงไอ้ก็ไม่ตื่นหรือป้าป้า
51:03แล้ว
51:19ทราย
51:21อาจสุดทุกภัณฟัท
51:51เจ้าะหาย
52:07เจ้าะ
52:09เจ้าะ
52:19เจ้าะเจ้าะ
52:21- พาคิดถึงแม่ ฮืม
52:35- พาอยักกอดแม่ ก็กอดด้วยลูก
52:40- คุณยายออมสิน อ๋อ คุณยายคนที่เขาดูหลงหลงลืมๆใช่ไหม
52:48- ผมมีบางอย่างที่บอก
52:52- ขอลีย
53:01- ขอลีย
53:03มันไม่มีผู้ผ้าออนแอทุกวัน
53:16พลุ่งนี้แค่ลองใหม่
53:19เธอยังมีชีวิตกระดินกันไป
53:23ใช้ให้มันคุ้ม
53:25แล้วเวลาจะซ้อนให้เธอเข้าใจ
53:29ว่าอายุไม่สำคัญ
53:32จะARIAL ของหมดใจเท่านั้น
53:36ต้องให้เป็นโอกาสสุดท้าย
53:38หัดยังไม่ตายจากกัน
53:40คุ้มนี้ขอแค่แบบวันต่อ
53:43คอเพียงแค่ใจ
53:44ไม่ทอสิ้นชายคร overlอให้เธอไปถึงสักวัน
53:49ตอนให้เธอเรื่องWHERE-R intervention
53:51แน่และอย่างมีความไม่
53:53ให้รู้ซึ่งแล้วเข้าใจ
53:56เกิดแค่ชักโตกันไป
53:58พิษวันก็แค่เละใหม่
54:01ไม่รู้มันฝ่ายทุกวัน
54:14ออกไปกันกันใจ
54:16หากถึงไม่ตายจากกัน
54:18ครุ่งนี้ขอแค่ฟันต่อ
54:21ขอเปลี่ยนกัดใจ
54:22ไม่ทอสัยชายกันหรอให้เธอไปถึงสักวัน
54:27ตอนให้เจอวังไม่ร้าย
54:29มันแหละ ยังมีความหมาย
54:31ยิ่งรู้ซึ่งและเข้าใจ
54:34เกิดแค่เธ็งต่อกันไป
54:36ผิดหวัง ก็แค่ 되어หรอไม
54:39ไม่รู้มันฝ่ายทุกวัน
54:47เกิดแค่เธ็งต่อกันไป
54:52เธอผิดหวัง ก็แค่ magazines
54:56ก็คิดว่า สุดที่แก สุดที่สุดที่นี่