Category
📺
TVTranscript
00:00เชิญหมายเลข 1 3 2 ที่ห้องกลัวทรายเลข 3 ค่ะ
00:10คิ้วที่ 1 3 2 คิ้วที่ 1 3 2 อยู่ไหมคะ
00:20คิ้วที่ 1 3 2 อยู่ไหมคะ
00:25รอบที่แรกผมให้รุงไปตรวจสุขภาพมาไม่ใช่แล้วครับ
00:33ทำไมไม่มีอะไรขึ้นมาเลยเนี่ย
00:55เดี๋ยวคนไข้ไปรอรับอย่าทางด้านนูนนะคะ
00:58คนเยิ่มกันนะครับ
01:00โอเค ปกติค่ะ
01:04ไม่ได้ค่ะ ไปดีค่ะ
01:06เชิญค่ะ
01:09แบบนี้ค่ะ
01:11ทั้งเขินไขกล่าง
01:25มา VERSE
01:28นั่นเดี๊วผมฝากดีกว่าครับ
01:30ฮะ ลุงไม่ได้ไปตรวจเหรอ
01:41ไม่เป็นไรนะครับลุง เดี๋ยวผมให้ลุงไปตรวจใหม่ก็ได้ครับ
01:56แต่ว่าข้างนี้ลุงห้ามหนีนะครับ
02:03ถ้าอย่างนี้ผมขอฟังเสียงปอดหน่อยนะครับ
02:11ถ่ายใจเข้าครับ ออกครับ
02:18ทำไมวันนี้คุณหมอดูใจดีจัง
02:24ใจดีแบบนี้สงสัยว่าจะเป็นข่าวร้ายและดีท่า
02:34ไม่ใช่ยังไงครับลุง
02:37หมอก่อนมาเนี่ยนะ
02:39ผมก็หาข้อมูลมาพอสมควร
02:42ว่าไอ้อาการที่เป็นเนี่ย
02:45มันเป็นสาเหตุของโรคอะไรบ้าง
02:51ผมสู่บุรีมาขนาดเนี่ย
02:53ถ้าไม่เป็นเลยสิบแรก
02:57คุณลุงครับ
03:03คุณลุงใจเย็นเย็นก่อนนะครับ
03:05คุณลุงจำได้ไหมครับว่าครั้งที่แล้วเนี่ย
03:08หมอบอกว่าห้ามวินิชัยแทนหมอไม่ใช่นะครับ
03:10messaging เข SCHKANG
03:19การที่ฉันรู้ว่ารุงเป็นอะไรเนี่ย
03:22หมอจะต้องตรวนให้ละเอียดก่อนนะครับ
03:26ว็ชนันตอนนี้ รุงยังไม่ต้องนอยนะ
03:31นอย
03:33ภาร корiot
03:34ขึ้น으로 Keys to ไปถึงว่า Premium ซ่านนะครับ
03:37หมอจะบอกว่า ตอนใน Luke peaks stuck on buying Expansion
03:48ผมจำได้ว่า
03:49ทั้นที่แล้ว Level 4 บอกว่า Aaron Σรงไม่อยากเจอหมอดุๆ ไม่ใช่แล้วครับ
03:55ถ้าวันนี้ ผมดูรุงนี้
03:57แล้วاء ถ้าไม่มารักษะ เพราะ Sicherheit
04:01ซิ화료� Simpson
04:03ถ้าตัวเจอเร็ว
04:04พบกราษรักษาหายก็สูงนะครับ
04:08ขอบคุณคุณหมอมากนะครับ
04:11ครับ
04:29อ่า คุณลุงอ้าปักนะครับ
04:32คุณลุงอ้าปักหน่อยนะคะ
04:35เดี๋ยวเราจะขอเก็บชิ้นเนื้อคุณลุงมาไปตรวจนะคะ
05:01นั้นต้องจากคุณấc amentาหน่อย
05:19เจ้าแต่พระเจ้า
05:39ลูกขอพระองค์
05:44ช่วยให้ลูก
05:47ผ่านวิคลิตโลกร้ายนี้ไปได้ด้วยเธอ
05:53ลูกอธิฐานขอพรและขอพระคุณ
05:57เลยพระนามให้เยสูพิเจ้า
06:01อาเมน
06:17เจ้า
06:21เจ้า
06:23เจ้า
06:37แจน
06:39แจน ลูก
06:41เจ้า
06:43ทำไมตื่นเช้าจังแล้วแม่
06:45ก็ตื่นมาทำแซนริสให้แพนไหม
06:49โอเค
06:57ขอบคุณค่ะ
06:59เจ้า
07:01เจ้า
07:03แจน แจน
07:05ทำไมใส่ชุนนักเรียนอ่ะลูก
07:07หรือว่า
07:09แม่ลืมนัดที่ลงเรียนอะไรไปรึเปล่า
07:11ปากค่ะ
07:21วันนี้หนูต้องไปตรงเรียนเพราะว่าตอน나กลูกเกตประกวดทำแอพล upload 300 เกือร์ videos
07:23แล้วครูเฟิรเป็น
07:25เหมือนโครูโธฐา ทีมอะไรอย่ะ
07:27ก็เลยต้องเข้าอ่าไปต้องไม่ temos
07:28โอเค
07:30เก่งจังเลยอ่ะลูกแจน
07:37แต่ทำแอปแบบนี้
07:39มันก็ยังต้องใช้คอม มา celebrate
07:41เหรอเนอะ
07:45แม่สัญญานะลูก
07:47แม่จารีบหาเงินมาให้เราที่สุด
07:49แล้วก็จะไปซื้ออุปกรณ์คอมมาคืนลูกอะ
07:55แม่สัญญา
08:01แม่ไม่ต้องสัญญาหรอก
08:03แต่ไม่อยากผิดวังอะ
08:11เอ่อ แจน
08:13ให้มัน
08:15มากอดกันหน่อยลูก
08:25ก็แจนบอกแม่ว่า
08:27แจนอย่าจะให้แม่ก่อนแน่ๆๆ
08:29แม่
08:41แม่
08:49แจนทางปลอดภัยนะลูก
08:51ค่ะ
08:53ไปก่อนนะคะ
08:55วันเดียวค่ะ
08:57ปลอดภัย
09:11น้ําเสียง
09:13หรือแม้แต่สันผัดทางกายของมนุษย์
09:15มีพรังแฟงอันพิเศษ
09:17ทำให้เรารับรูได้
09:19ว่าเรื่องรายที่ต้องพอเชิญ
09:21ไม่นานก็จะผ่านไป
09:23สิ่งนี้แหละมัง
09:25ที่ทำให้รู้สึกว่า AI ยังทำแบบนั้นไม่ได้ในตอนนี้
09:29AI ยังไม่สามารถทำให้เราอุ่นใจได้เท่าเสียง หรือก่อดของใครสักคน
09:40แค่ครึ่งเดือนกว่า เธอรู้ตัวไหมว่าเก่งขึ้นเยอะมากเลยนะแจน
09:45ตอนแรกหน่อยคิดว่ามันเจ๋งมากเลยนะครู
09:48แอปพลิเคชั่นที่ช่วยคนไม่มีเวลาเอาไว้ดูแลยาติผู้ใหญ่
09:53แต่จริงๆแล้วตา ตาatelyายายๆเขาคงไม่ได้อยากได้แอปแบบนี้หรอก
09:58เขาก็คงอยากให้ลูกเหล่านี้มาดูแลมากกว่า
10:03ตอนนี้หนูก็เลยเคียดมากๆเลยไม่รู้จะทำ ยังงụcดี
10:06เพราะบางที AI อาจจะทำงานแน่ได้現 paranormal
10:11คิดว่าหนู buyerตัวจะเปลี่ยนไอเดีาไหม
10:16คุก็ยังชอบไอที่พลิเคชื่องไวนี้见 นะf
10:20คุว่ามันเข้าถึงง่ายดี
10:22แล้วก็...อย่างแม่คูก็แก่แล้ว
10:27ถ้ามีอะไรที่ช่วยให้คูดูแลแม่ได้ดีขึ้น
10:31คูววมันก็ดีนะ
10:32ถ้า AI มันแทนความรู้สึกของคนไม่ได้
10:41เราก็ลองให้มันทำอะไรที่ง่ายๆดูไหม
10:45อย่างที่แจนเคยบอกคู
10:47ว่าให้ใช้ AI รวบรวมคะแนน
10:49แต่ลองเปลี่ยนเป็นเรื่องผู้สุ่งอายุดู
10:52มันก็จะดีนะ
10:54เดี๋ยวหนูเจ้ากลับไปคิดด้วยค่ะ
11:04เดี๋ยวๆนะแจน
11:06เท่าดี
11:08คุณแม่อาจัยว่าควรบอกเธอหรือเปล่า
11:11คุณเห็นว่าเธอกำลังจะประกวดแอปอยู่
11:14แต่ ไหนๆก็ไหนๆแหละ
11:16บอกเลยแล้วกัน
11:18ประกวดเขียนเรื่องสั่นระดับเยาวชนชิงแชนประเทศไทย
11:24เธอคงซึมซัพจากการที่ทำงานกับรุงนกมา
11:29คู่อ่านบันทึกของเธออ่ะ
11:31เห็นว่าเธอเขียนดี
11:33แต่ไม่รู้ว่าเธอจะสนใจหรือเปล่า
11:36สนใจสิคะ
11:39แล้ว...เรื่องแอปอ่ะ
11:43คู่...
11:47คู่ก็รู้ว่าหนูร้อนเงินมากอ่ะ
11:49บ้านหนูเป็นนี่เต็นไปหมดเลยอ่ะ
11:51คู่ไม่ต้องเป็นห่วงหนูแล้วค่ะ
11:53หนูจะแบ่งเวลาให้ได้
11:55จะเบนเข็มไปเข้าวงการละเขียน
11:59แกนี่มันมั่นไม่เรื่องวงการจริงจริง
12:01แกนี่มันมั่นไม่เรื่องวงการจริงจริง
12:03แกนี่มันมั่นไม่เรื่องวงการจริงจริง
12:05โห...ชอดฟิลเวิร
12:07เอ้า...ก็ฉันอยากรู้จริงๆ นี่
12:09วันนึง...แกก็มาชวนฉันไปประกวดทำแอป
12:11พอมาวันนี้...แกก็มาชวนว่าจะไปเขียนประกวดเรื่องสัน
12:17โห...แก своеอย遍
12:19เอ้า...ก็ฉันอยากรู้จริงๆ นี่
12:21วันนึงแกก็มาชวนฉันไปประกวดทำแอนป
12:25พอมาวันนี้...แกก็มาชวนว่าจะไปเขียนประกวดเรื่องสัน
12:29ฉันเราผ Clear Artist
12:31اصímวนมีความสามาราเลยแกนจริงเลย
12:33โห...นี้ประชนวนแล้วป่า
12:37แกก็รู้นี่ว่าที่บ้านฉันมีปัญหาเรื่องเงินอ่ะ
12:41อะไรที่มันปรากฏและมันได้ตัง
12:45ฉัน็ก皆อยากทำหมดแล้ว
12:49แล้วฉันก็ไม่ได้มั่นใจอะไรแบบที่แกพูดหลังวะ
12:52เพ mama am just agreed with the Electrix
12:56ascendingได้ whenever I find him
12:58คิดว่าอาจจะพอทำได้
13:00แล้วซะ แล้วก็เพื่อว่قة beーocaษวรจะลงปรากฏดักกัน
13:05ฉันเนี่ย นะ
13:08ก็แกไม่อยากได้เงินเหรอ
13:11ไม่ต้องลงทุนอะไรเลยนะเว้ี่ย
13:13แปลกของค์พ lanesแผล真的很วί
13:16และส่งรอรุนออก
13:19ฉันไม่ใช่แกนะ, พูดomniaงสัง投 anth DM
13:22ปกติแค่เรียงวามภาษาไทย
13:24ฉันก็คิดแล้วแต่
13:26คิดหัวทับแตก ก็ยังไม่รู้อะไรจะเขียนอะไร
13:29แต่อันนี้มันไม่มีโจทย์ เฉยังอะไรคือ
13:31แกอยากจะเขียนอะไรก็ได้
13:34ฉันว่าแกแกเขียนเกี่ยม
13:36navig ping probably today
13:39มันก็น่าส่วนใจแล้วนะ
13:42นいうเอง
13:43เขามีเงินลางวันชมเชย หนึ่งมืนบาท จำนวนห้ารางวัน
13:47นันเข้า... น่ารุ้นดีป่ะ
13:51lorบแกจะเขียนเรื่องอะไรอะ
13:53โอ้ยหมอยมีเรื่องเยอะ
13:54เดี๋ยวใก acquireลamız
13:58แกก็แบบนี้ทุกที่อ่ะ
14:00ตอน имяอีกขึ้นชวน漆�es ไปประ計วดทำแอП
14:03แกก็มาขายว่าปังอย่างงุ้นอย่างงี้
14:05แล้วตอนนี้เป็นไง
14:06ตันสนิต
14:09แต่เอาหน้าแกเดี๋ยวก็คิดออก
14:13เนี่ย
14:14ตอนที่แกมาชวนฉันทำแอปอะ
14:16แกบอกว่ามีวะละอีก 3 เดือน
14:20ไม่ผ่านมาหลายสัปดาคล์แล้วยังไม่มีไอเดียเลย
14:22ไหนจะต้อง ออกแอปตั้งต้นอีก
14:26นี่มันเลยจากเดทไลนที่บางมาเงิมแล้วนะ เว้ย
14:29ชุดไปซ้อมกันแล้ว ไว้ค่อยคุยกันอ่ะ
14:37โอเค ทุกคนวอมกันใส่แล้วนะครับ
14:43โปรแกรมที่เราจะซ้อมวันนี้นะ
14:45มีจอก 3 รอบ ดิว 3 ท่า แล้วก็วิ่งสปี 10 เมตร 3 รอบ
14:51เดทลาย
14:53ฉันว่าฉันชอบคำนี้นะ
14:56โอเคนะครับ ตามนี้
14:58ใช่ครับ
15:00ลูกเกต
15:02ลูกเกต
15:04ขอบคุณมากนะ เก่งมาก
15:06ใช่ไปก่อนนะ เก่งมาก เก่งมาก ไปไป
15:08ไปก่อนนะ
15:18มาหน่อยนะ หรือไม่ดูอ่ะ
15:22คือ
15:36คำถามที่หนูอยากจะถาม อาจจะยากนิดนึงนะคะ
15:40อืม อยากทำได้ถามมาเลย
15:42อืม ตามมาเลยจ้ะ
15:44อืม
15:46คือ
15:48พวกยายๆก็แก่กันมากแล้วอ่ะค่ะ
15:51หนูเลยอยากรู้ว่า
15:54เคยคิดว่าตัวเองจะตายต่อไหนกันบ้างไหมคะ
15:58โทษนะ
16:05แจนไม่ได้ใหม่ความไม่ดีนะคะ
16:07แต่
16:09แจนแค่อย่างรู้
16:13ว่าขกคนแกที่ อายุเยอะเยอะ เยอะ แล้วค่ะ
16:15ก็ต้องรู้ตัวอยู่แล้วใช่มั้ยคะ
16:17bijลาของตัวเองเหลือน้อย 빼วนอ่ะ4
16:20เหมือน
16:21เราจะมองเป็น
16:23เหมือนเดทลายอะไรสักอย่างก็ได้ ακา
16:26คือหนูแค่อยากรู้ว่าค่ะว่าจะมีอะไรบ้างไหมคะที่จะเสร็จได้ถ้าคือว่าไม่ได้ทำก่อนตาย
16:39หมดกัน อาหารเลือนนี้ของฉัน
16:46กลับบบรบบับบบบบบบบบบกัน
16:49จะรู้ว่าจะมีปืนกันไป
16:53BGM
17:14โอ๊ย! จอจอ!
17:16ทางบนลอยนะ
17:18ร่วมใหญ่ต้มันหัวลานอย่าตัว
17:21ต่อจอจอเต้าเก่งญ่า
17:22เจ้นปากเจ้นพามดีค่ะ ป่าพา
17:25ไม่ได้ละ ลดลงหน่อย คนอื่นต้องมีให้ด้วย
17:29ขา ขา
17:30มีอะไรคะพุณลง
17:32เอ้าพูด
17:34ก็...
17:36เรื่องให้หนูเคยเกินกับป่าพาไว้คะ
17:39ว่านี่จะทำแอพพลิเคชัน
17:41เด็กนี่มาถามฉันว่า
17:43รู้ไหมว่าจะตายเมื่ออะไร
17:46หนูไม่ได้พูดแรงขนาดนั้นนะคะ
17:48อบลมคนที่เอามาทำงานบ้าง
17:51อ่า ตา
17:52มันไม่ได้เกี่ยวได้กับป่าพาหรือเปล่าคะ ทำไมพอใจแล้วก็มาลงที่หนูดิ
17:56แจน
18:02ตาขา
18:04พาลุ่มขอโทษด้วยนะคะ
18:07แจน
18:08แจนขอโทษพื้นตาเข้าด้วยดู
18:11ป่าพาค่ะ
18:12แจน
18:13เชื่อป่าเถอะขอโทษพื้นตาก่อน เดี๋ยวป่าทิบายให้ฟัง
18:18โรคค่ะ
18:22มันไม่ได้พูดอะไรๆกับค่ะจริงๆนะคะ
18:24แล้วก่อนหามนักก็เกินขอโน้วิญาตแล้วด้วยอะ
18:26แจนตามคุณตาเกียดที่เป็นเพื่อนเล่นหมักรุกของแกได้บ่าหรอ
18:41คุณตาเกียดจะเสียไปเมื่อเช้านี้
18:46แกหลับแล้วก็ไปเลยเลย
18:49แกนหลับแล้วก็ไปเลย
18:52นี่ป้าอ่ะยังไม่ได้แจ้งนะทุกคนทราบเลยนะ
18:56นี่พี่กับป้าพาก็ทำขนมไปช่วยงานสบนี้แหละ
19:09ป้ารู้ที่แจนถามแจนไม่ได้มีเจตนาไม่ดีอะไร
19:14แต่คำถามเรื่องความตายต้องระวัง
19:17มันละเอียดอ่อน โดยเฉพาะกับคนแก่
19:39หน่าขอโทษนะคะ
19:44หน่าเพิ่งรู้เรื่องนะคะ
19:47นี่แล้วคราวเนี่ย
19:49จะทำแอปอะไรหรอคะ
19:51ถึงได้ไปถามป้าก็แบบนั้นอ่ะ
19:53คือหนูสนใจเขาว่าเดทลายอ่ะค่ะ
19:55นี่แล้วคราวเนี่ย
19:57จะทำแอปอะไรหรอคะ
19:59ถึงได้ไปถามป้าก็แบบนั้นอ่ะ
20:01คือหนูสนใจเขาว่าเดทลายอ่ะค่ะ
20:03นี่แล้วคราวเนี่ย
20:05จะทำแอปอะไรหรอคะ
20:07ถึงได้ไปถามป้าก็แบบนั้นอ่ะ
20:09คือหนูสนใจเขาว่าเดทลายอ่ะค่ะ
20:13คือหนูล่ะ
20:15ข้างนี้หนูแต่อยากทำแอป Brig applyCarians
20:17olan рукuffy
20:19pontัวจากคือหัวSaycarians
20:21ว่าเช็กริษ์อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ
20:23ไปสัพรวจว่าตัวเองมีอะไรอยากทำก่อนตายไม่อ่ะค่ะ
20:27แต่ Minskว่า
20:29ไอเดีอกนี้ไม่น่าเบสวงอายุ
20:31เพราะว่าทุกครั้งให้หนูไปถาม
20:33ถามเช็ก kaikkiคนก็ดู
20:36ไม่อยากพูดถึงความตายอ่ะค่ะ
20:38COMS, ไม่มีค่ะอาอยากจะใช้แอปนี้หรอก
20:41ดีออก
20:45อันนี้ต้องผลว่ scra行
20:48ต้องผล ลูกดีออก
20:50ที่แปลว่าดีออก ที่แปลว่าน่าสนใจ
20:54ป๊าว่าน่าสนใจมากเลยนะ
20:56อย่างตอนที่ป๊าไปปฏิบัติธรรมเนี่ย
20:59เขาก็มีให้เรานี่ดับทeza
21:02มันเป็นการภาวนาอย่างมา ทำลองความตาย
21:06ใช่
21:07หรือถ้าเร่วงสมัยขึ้นาหน่อยเนี่ย ก็คือ
21:09การเตรียมตัวตายงั้ย
21:11วางแผนไหน transpose
21:12ตายไปก็จะแบบ ได้หมดภวงobeML
21:16ไง
21:17ยังไงไม่จบ
21:19บ้านเราเนี้ย
21:21เขาไม่ค่อยพูดเรื่องความตายกันต่อหน้าหรอก
21:24เราจัดว่าว่ Mortal Kombat
21:26แต่เอาจริง ๆ ป่าว่านะ
21:28ไม่มีใครไม่ค Worlds เอาขึ้นเรื่องนี้หรอก
21:30เพราะว่าคนเราทุกคน
21:32เกิดมาแล้วก็ต้องตาย
21:41ได้แล้ว ได้แล้ว ได้แล้ว
21:43นี่ ลีกอย่างนะ
21:49ถ้าหากว่ามันมี application
21:52ที่ทำให้คนเราพบทวนเรื่องของชีวิตตัวเอง
21:56ได้ใคร้ครวนตัวเองก่อนที่จะตาย
21:59ป้าว่ามันก็จะทำให้คนเราหมดห่วง
22:02มันจะต้องเป็น application ที่เจ๋งมากๆเลย
22:14อ้าว
22:16ตะลุงแกฝากข้อความมาว่า
22:19วันนี้ไม่มานะ แกป่วย
22:22เฮ้า
22:24งานเก่ายังเสร็จ
22:26เจ๋อ months
22:28เจ้า Hello
22:29้งานเจ้า ยังนี้มีธุระอะไรจะไปหน่ะ
22:32พอดีก็จราบเจ๋ กับส untukวันแรก
22:33ป้ากระเจ้า-โจมกินว่าจะไปชั่วยสะหน่อย
22:36แล้วอยากให้แจนอ่ะ
22:36อยู่เป็นเธ mie理iec cre Yeshua
22:40อมูสึน
22:41เดี๋ยวป้าใจค่าทำงานเรื่องเวล้าopen
22:44เค้า՝ ... ือบัน BU
22:46gowรู้บ้ามาหรวงเหลือpunktเส้น
22:48ตรงนี้
23:18นุง อย่าป่อยนานนะ งานอย่าไม่เสร็จ
23:33ดูมิมิวทีบ้าวาลิวะ
24:03ต่อค่ะพี่สำหรังไว้ ไป
24:21โอเค
24:29ฝากยายด้วยนะแจ มีอะไรโทรมาล่ะ ได้ค่ะ
24:40ไปค่ะพี่สำรวย
24:42โอ้พี่ค่ะ แบบนึงค่ะ
24:44มีอะไรลูก
24:46เออ ป่าพาคะ หนู ฝั่งกันมาทำบุญด้วยได้ไหมค่ะ
24:50ได้สิ อันโมทนาสาพลูกนะค่ะ
24:54บ๊ายบาย ไป
24:56หนู ได้สิ เราต้องมา cicnat
25:16เธอลเจอกัน Curtลาะ
25:21สุดใจ
25:22เมลานานุสติ
25:31ไม่ใช่การยินดีที่จะตายแต่อย่างไร
25:34หากแตบเป็นการละลึกถึงความตาย
25:37เป็นการพัฒนาจิตให้รู้จักความเป็นจริงของโลก
25:41เพื่อเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมสำหรับวันนั้น
25:44ที่จะมาถึง
25:46เดี๋ยว
25:47ตัว ตาย
25:49ความตายไม่น่ากลัวเท่ากับความกลัวตาย
25:57ป่าพามบอกว่า
26:02ถ้าหากว่ามันมีแอปปdi patatas
26:03ที่ทำให้โอเคเขชัน
26:05ที่ทำให้คนเราพบทวนเรื่องของชีวิตตัวเอง
26:09ได้ใคร้ครวนตัวเองก่อนที่จะตาย
26:12ป่ év調จะทำให้คนเราหมดห่วง
26:15มันจะต้องเป็นแอปพลิเคชันที่เจ๋งมาก ๆ เลย
26:19ถึงมันจะเจ๋งก็จริง
26:21แต่มันยากเกินตัวรับไปหรือเปล่านะ
26:24เราก็ความตาย
26:26มันไกลตัวเกินไปได้เกิน
26:29เหมือนที่หนูนั่นชอบบอก
26:32เรายังเด็กอยู่
26:35เรื่องบางเรื่องต้องโตก่อนถึงจะเข้าใจ
26:45คุณสวย ยายหิวอะ
27:00ยายอยากกินข้าว
27:02ยายค่ะ ยายกินข้าวไปแล้ว
27:05ยายเพิ่งกินไปก่อนที่ยายจะมานอนไง
27:07แล้วทำไมท้องมันลอกโครกครับๆๆ
27:10ไม่หิวอะ
27:12ายายทำแบบนี้ ทามนู้ก็ล้องได้เหมือนกัน
27:15ครับ
27:17ไม่หล忍กลนเลยใช่ wedding
27:20เงิ่งั้นเอาอย่างงี้ไหมคะ
27:22เราใช้วิธีเดิมกัน
27:23เดี๋ยวหนูอานตั้งให้คนไ DIE ฟัง
27:26KO
27:26คนไ Blue คุณญายก็ได้นอนหลับไปเลย
27:28แล้วก็ค่อยตื่นมากินข้าวเช้าทีเดียว
27:30ดี AristStation
27:33ออกนั้นเหรอ
27:34告訴ardan
27:38ที่ Sister
27:42มีอะไรเหรอจ๊ะ
27:48เออ ไม่มีอะไรค่ะ งั้นเดี๋ยวแล้วอานนิทานกันเลยนะคะ
27:53เออ
27:54เรื่องบางเรื่อง ต้องโตก่อนถึงจะเข้าใจ
28:04บางสิ่งบางอย่างต้องใช้ประสบการณ์
28:07ใช้แค่หัวเข้าใจไม่ได้
28:10แต่ก่อนเราชอบคิดว่านี่เป็นข้ออ้างของผู้ใหญ่
28:15เวลาที่ไม่รู้จะอธิบายเด็กยังไง
28:18ก็แค่พูดเอาง่ายๆว่า เดี๋ยวโตขึ้นก็จะเข้าใจเอง
28:25แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เราพอจะเข้าใจ
28:28ว่าบางเรื่อง ต่อให้เราจะพยายามหาข้อมูลอ่านยังไง
28:32มันก็แทบไม่เคยได้เลย
28:35ที่เราจะเข้าใจมัน
28:38ความตายไม่น่ากลัวถ้าความกลัวตาย
28:53แค่ประโยคนี้ก็พาหมุนตึกแหละ
28:56เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่ะไปถามตะลงนั่นละกัน
29:08แค่ประโยคนี้
29:38ประพา วัดดีค่ะ
29:39วัดดีจ้า
29:49ลุงนกยังไม่มาค่ะประพา
29:52วันนี้ลุงนกไม่มา
29:54ฮะ
29:56แต่ลุงน่ามีอะไรนักหน้า
29:58ก็คงจะนอนป่วยอยู่ที่บ้านเนี่ยแหละ
30:01แจมีอะไรลูก
30:03งานนะคะ
30:04คือ
30:05งานต่อคำถามคอลัมพ์ของลุงที่ต้องส่งสัปดาห์นี้
30:08ยังไม่เสร็จเลย
30:09อืม
30:11แต่ว่าบ่ายเนี้ย
30:12ป้าวาจะฮื้วบินโตไปเยี่ยมกันที่บ้านสักหน่อย
30:14ไปด้วยกันไหมล่ะ
30:16ขนขอมาเนี่ย
30:22ไม่ได้คิดว่าจะรากคนป่วยให้ลุกขึ้นมาทำงานนะ
30:26อ๋อ เผื่อเอาไว้ก่อนนะคะ
30:27หนู ดิจิตัลโนแม็ด
30:30อ๋อ ก็ดิจิตัลโนแม็ดอย่างคะ
30:32หนู ที่โปรดพอคอมทำงานที่ไหนก็ได้
30:34อันนี้บ้านตรงโลกหรอคะ
30:36และ
30:37นี่คะ โหกขวมทำงานที่ไหนก็ได้
30:41อันนี้บ้านลงโลกหรอคะ
30:43ดีและ
30:47โอ้ย ออทก็ไม่ดัง
30:50ดีไม่ดูชิ้นเนี้ย
30:53ไอ้แห่งป่าทโทยหาตนกก่อนนะ
31:01อ้าว
31:02- เข้าไปได้หรอ?
31:07- โอ๊ย...
31:12- อืม...
31:14นี่...
31:15จอดทิ้งไว้ตั้งกับแขนหักแล้ว
31:21- หักแค่แขน...
31:24มีหักที่ก่อนก็เนี่ย
31:28เอ้า...
31:29นี่ก็ไม่หรอก
31:32อะไรเนี่ย
31:37อืม...
31:38ใส่แล้ว แต่นกเอ้ย
31:42เฮ้ย...
31:43ดูใช่เนี่ย
31:45กินอะไรก็ไม่รู้จักเก็บ
31:49จานชาม...
31:50นี่อีก
31:52ไม่น่าใช่ลุกๆแล้วมะ
31:54ลุงลุกมากกว่า
31:57ล่าๆๆ
32:02อืม...
32:08แจน...
32:10แจนลองล่างปัดนะ
32:12อย่าป้านคิดไปดูตะนกหน่อย
32:13ลุกขึ้นอื่นไปอย่างนี้
32:15เฮ้ย...
32:17เฮ้ย...
32:31ว่าของกาวไวเวอร์
32:33นก...
32:35หลับอยู่หรือเปล่า
32:37นก...
32:39หลับอยู่หรือเปล่า
32:43นก...
32:48มาทำไมอ่ะ
32:50เราปิ่นโตมาเยี่ยม
32:53อืม...
32:55หวางไว้หน้าห้องแล้ว
32:58เราไม่สบายเป็นยังไงมากดีขึ้นที่ยัง
33:01ให้เราเข้าไปดูได้เปล่า
33:03ไม่ต้องอ่ะ
33:05อย่างไม่พร้อมรับแขก
33:11เราเช็บตัวให้เอาไหม
33:21เออ...ไม่ต้อง
33:22ฉันช่วยตัวเองได้
33:24ถังไม่พร้อมรับ
33:34อืม...
33:36เราวางไว้หน้าประตูนะ
33:54ผู้ป่วยไม่ประสงค์ให้เข้าเยี่ยมค่ะ
33:59รุงไม่มันนี้ใส่เสียจริงๆ เลยนะ
34:02คุยกันดีดีก็ได้ ก็อำสาห์ตั้งใจทำกับข้าวมาให้
34:08ก่อน่า คนป่วยอารมือไม่ค่อยปกติ แล้วต้องมีแม่ตา
34:14เห็นป่วยไม่ป่วยก็ทำไม่ใส่งี้ตลอดนะ
34:17นี่ถ้าหากว่าไม่ป่วยนะ พูดอย่างนี้แล้วก็อาหารในปิ่นโตเนี่ยนะ
34:24ลงไปในกระเพาะเลยวัดแน่
34:37โห นี่ แต่ตู้นั้นอ่ะ ความภูมิใจทั้งชีวิตของเข้าเลยนั้นอ่ะ
34:44บ้านทั้งบหลังเนี่ย จะลกแค่ไหนก็ได้ แต่ตู้ของค่าเนี่ยจะต้องเรียบกรึบเอาไว้ก่อน
34:55ตกใดได้มาตาย ไม่เป็นอย่างนี้
34:58ประพาค่ะ
35:10นี่คือเครื่องพิมดีดเหรอคะ
35:12เด็กรุ่นใหม่ไม่รู้จักเครื่องพิมดีดก่อน
35:15โอเคียวเห็นแต่ในนั่งอ่ะค่ะ เข้าเคยเห็นของจริง
35:19หนู ..ขอลองใช้ได้ไม่คะ
35:22ได้!
35:23แจไปหากระดาฏไม่ search for
35:24ป่าจะดูช mars some material
35:26มองแห้งไปหมดกั layers
35:27ยังไป cultivated
35:27ไม่รู้สิ
35:28ลองข่อนๆ
35:29ก่อนลองก่อน
35:42จะสองแผนเนอะ
35:45นี่จะเอากระดาษใส่เข้าไว้ตรงนี้
35:48ตั้งหน้าแผนที่เล็กศูนย์
35:51แล้วก็หมูนลุก
35:54ก็เอางนี้ ทับไปไว้
35:58เราจะตั้งที่เท่าไหร่ก็
36:00เลือนขึ้น เลือนลง
36:02มาลองพิมพ์สิ
36:06พอได้อยู่นะ
36:08ก็ยังไม่แห้งเท่าไหร่
36:10หนูค่ะลองใช้ได้ไหมคะ
36:12เอา เอาสิ ลองดู
36:24นี่เป็น
36:39เป็นมันหนักเหมือนกันนะคะ
36:41แล้วก็ตามให้น้ำหนักนิ้วทุกนิ้วของเราเนี่ย
36:45เท่าๆกันมีเงินไหม
36:47ตัวน้ำมึกมันจะปางหนาไม่เท่ากัน
36:49เอ่..
36:50สวางหนาไม่เท่ากัน
36:52เฮ้
36:53แต่ โนชอบแล้วคะ
36:55โนชอบเสียงวันนะคะ
37:01อ่ะ แจนเล่นไปก่อนแล้วกัน
37:03เดี๋ยวป้าจะขอไปดูซาก
37:05รดรุงนกหน่อยเผื่อเรียกชั่งเขามา
37:07ยกไปซ่อบ
37:11นี่ นี่ ตารุง
37:13จะนอนทรงปีกน้านแค่ไหน
37:15เรายังตอบจดหมายคนแม่คนนั้น
37:17ที่เขามีปัญหาทะลอกกับลูกไม่เสร็จเลย
37:20นี่ สูงอบฮัย
37:23เกี่ยวก็ลอดสุดถูกว้า
37:24นี่สุดขนาด
37:28ของทรุงน้ำ
37:34พว่าทรุงนี้
37:35น่า ประเจ้า
37:37แล้วรอด depende
37:40ใช้กลับทรุงน้ำ
37:41พว่าทรุงน้ำ
37:45毫บ พวกกัน
37:47คุณสิ
38:11เฮ้ย โตยาจ
38:14วันนี้ไม่ทำงานได้ไหมวะ
38:16ยังอยากจะร้องต่ออยู่เลย
38:18โอ้ย
38:20มึงเปิดสำนักพิมพ์
38:22มึงก็ต้องทำงาน
38:25ถ้ามึงไม่ทำงาน มึงก็ไม่มีเงิน
38:29และทางไม่มีเงิน มึงเอาเงินเด่เที่ยว
38:32มึงพูดดีว่าต้อง
38:36แต่มึงอ่ะ ดูหนักกว่ากูอีกแล้ว
38:41เอาเฮ้ย มึงดูอีอาจหน่อยที่
38:47แปล่งนอนความหน่า เดี๋ยวหลาย ตายหายใจไม่ออก
38:50แต่พอดีหรือไหร่
38:52เห้ย อาจ มันดีดีดิ
38:56อัจกูดิ
39:02โอ้ย
39:04เฮ้ย
39:06เฮ้ย มึงอย่ามาอุ้วตตรงนี้อาจ
39:08ต่อ ทำตัว ผ่านของพ่อ
39:11นี่กลับมา ดkamiกลับ
39:14น่ะ ยุบ
39:16น่ะ
39:18น่ะ
39:21น่ะ
39:22น่ะ
39:23คุม
39:24น่ะ
39:24น่ะ
39:26น่ะ
39:27ไม่
39:28จบ
39:29น่ะ
39:31น่ะ
39:31ตรก
39:34ต่อ
39:37เมาหนักขนาดนี้พี่อย่าเพิ่งรีบลูกเลย
39:51แต่หน้าความน้มไปจะเป็นเรื่อง
39:53ขอโทษนะ
39:55โอนก็พูดเกินไป
39:59พี่ไม่ได้เมาขนาดนั้นสำหรับ
40:02จะมาไม่เมาหนักขนาดนั้นได้ยังไง
40:06ทั้งกลิ่นเล่ากลิ่นบุหลีพุ้งไปทั่วออฟฟิสขนาดนี้
40:10สามคนหงกล้งกันยันเช้าเลยใช่ไหมล่ะ
40:21ออนไม่ได้สมัครมาเก็บสกพวกวิพี่นะ
40:28แล้วนี่จะไม่ทำงานเลยใช่ไหมเนี่ย
40:33พี่นก
40:35โอเคทำงานก็ได้
40:39หน้าเบื่อนจริงเลย
40:49เอาลง
40:50เอาลง
40:52เอาลง
40:53เอาลง
40:54ข้าวะ
41:08ออกไปเรื่องง beautifully into B interval
41:14นี่ไม่เข้าเรื่องจริงๆ
41:17critานนี่เล Benglle murrai hao
41:21ก็ไม่เคยเห็นของจริงไง
41:24ก็เลยอยากลองเล่นด tease
41:28พูดอย่างกับมันเป็นของเล่น
41:30อันนี่ไม่ใช่ของเล่น
41:32และเป็นไงอะ? สนูกไหม?
41:35สนูกไหม?
41:36ในบ่ Kob sei Retail
41:38ก็สนุกดีนะ มันแปก แปกเดียว
41:43แต่ว่าพักความสนุกของเราไว้ทางนี้ก่อนอีกกว่า
41:50อะไรอ่ะ
41:53ก็ทำงานไง ตอบจนมาที่เชียนคะ ไว้กันอ่ะ
41:57เฮ้ย ฉันป่วยอยู่นะ ไม่มีอารมณ์ทำงานหรอก
42:03นี่ถ้าจะเอาคอมมาเปิดทำงานนะ กลับไปเลยดีกว่า
42:10คนป่วยต้องเมตรา
42:14ไม่ทำก็ไม่ทำ
42:18แต่หนูมีเรื่องอยากจะถามลุงอ่ะ
42:22ถือว่าเป็นเรื่องช่วนคุยระหวังที่ก็กินข้าวแล้วกัน
42:27หนูประเจอประโยกประโยกนึงมา
42:30แต่หนูไม่เข้าใจ หนูอยากให้ช่วงอธิบายให้หน่อย
42:35ประโยกว่าอะไร
42:38ความตาย ไม่น่ากลัวถ้าความกลัวตาย
42:52คือจะเอาไปทำอะไรอ่ะ
42:55ตอนนี้ประโกษฐว์แปปลลิเคชั่นอยู่
42:58ก็เลยอยากทำแอปให้คนสำมรวจตัวเองว่า
43:02มีอะไรที่อยากทำก่อนไตรหรือเปล่า
43:05อย่ spoil อ devotedอย่างก่อนไตรหรือวัง
43:09หนูก็เลย ต้องลองรีเศษดูะ
43:12หนูก็ไม่เข้าใจอยู่ดีนะ
43:14แล้วก็ไม่รู้จะถามคайтด้วย
43:16หนูคิดว่าหนูก็ไม่ค่อยเข้าใจ
43:20อะไร
43:24скahren だからไม่รู้
43:26あー au
43:27รู้ autocarり
43:30Living
43:32ไม่รู้ ได้ไงว่า
43:34อายการ ตายแล้วกับ การกลัว ตาย
43:37มันจะน่ากรัว หรือ ไม่น่ากรัว ยังไง
43:40学cope
43:42บาง
43:43เ� outras
43:45ตามที่เข้าใจ
43:48ว่า
43:50คนเรา ถ้าตายแล้วมันก็จบ
43:53แต่ความกลัวตายเนี้ย
43:56มันทำให้เป็นทุกข์
43:59เป็นทุกข์ ว่าความกลัว
44:03กลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิด
44:06อ่งงั้นมั่ง
44:13อ้า คนป่วย
44:16ออกว่าเผยผิวให้เข้าเยี่ยมแล้วหรอ
44:20นี่ ชังเขาบอกว่าพวกนี้เขาจะมาดูรถนะ
44:24ให้เขาตีราคาก่อน ว่าเขาคิดเท่าไหร่ละ
44:29ขอบคุณมากนะพา
44:31ทั้งเรื่องรถและเรื่องปิ่นโตเนี้ย
44:39กลับกันได้แล้วมัน ไป
44:41กลับบ้านกันดีกว่า ฝนตั้งเขามาแล้ว
44:44ค่ะ
44:46กลับก่อนแล้วลง
44:47เออ
44:50เฮ้ย ไม่ต้องเก็บ ไม่ต้องเก็บ เอาไว้เงี้ยแหละ
44:55ก็ดี ฉันตั้งใจว่าจะเอาออกมาปัดฝุนอยู่ก็ดี
45:04มาดีค่ะ
45:05อ่ะ
45:06กินข้าวเยอะ ๆ นะ
45:08อ่ะ
45:09ความกลัวตาย
45:11น่ากลัวกับความตาย
45:24ความกลัวตาย
45:28น่ากลัวกับความตาย
45:30ขอโทษทีนะแจร์
45:31แต่ฉันคงอธิบายได้เท่านี้แหละ
45:33มันคงเจ็บปวดเกินไป
45:34ถ้าฉันต้องมาอธิบายว่ายังมีอีกหลายอย่างที่ฉันยังทำไม่สำเร็จ
45:36ยังมีอีกหลายอย่างที่ฉันรู้สึกผิดและอยากแก้ไข
45:51และความตายจะพรากโอกาสทำสิ่งเหล่านั้นไป
45:56ความกลัวตายสำหรับฉันจึงน่ากลัวกว่ากว่ามาก
46:12มากกว่าความตายที่ทุกอย่างจะจบลงในเสียววินาที
46:26คุณหมอครับ
46:34ถ้าเกิดเป็นมะเรงเนี่ย
46:40มันจะถึงตายไหมครับ
46:44นี่นี่ตะลุงจะนอนทรงปิดนานแค่ไหน
46:58เรายังตอบจดหมายคุณแม่คุณนั้น
47:02ที่เขามีปัญหาทาลากับลูกไม่เสร็จเลย
47:05ลุงนี่ก็เก่งใช้ได้เลยนะ
47:08รางวันในตู้เยอะแยะเชื่อ
47:10ช่วงนี้ได้อ่านหนังสื่อที่ลุงเขียนตอนนุมๆ
47:14ที่ชื่อบันทึกจักหุกขาวสีฟ้า
47:16สามสิดปีก่อน
47:18ลุงดูไฟแรงเว้อ
47:20ช่วงนี้ได้อ่านหลังสือที่ลุงเขียนตอนนุมๆ
47:24ที่ชื่อบันทึกจากหุกขาวสีฟ้า
47:2730 ปีก่อน ลุงดูไฟแรงเวอร์
47:31ทำไมตอนนี้ดูตายซากจัง
47:34แล้วก็หนูสมัครประกวดเรื่องสั้นยาวชนด้วยนะ
47:38ลุงฟื้นจากก่วยเมื่อไรไว้มาปรึกษานะ
47:50อีกสิ่งที่ความกลัวตายน่ากลัวก็ความตาย
48:02คงเพราะความกลัวไม่ทำให้เราอยู่กับปัจจุบัน
48:06แต่พาให้เราคิดฟุงสร้างไปถึงอนาคตที่ยังไม่เกิด
48:12จนอาจเหมือนเราตายไปแล้วก่อนได้ตายจริงๆ
48:17นูลองไปถามนุนกมาแล้วอ่ะ
48:46แต่...
48:48นูลองบอกว่าแกไม่ได้ถูกความตายเลย
48:52พาพาคิดว่า...
48:54แต่จริงๆแล้ว...
48:56ไม่ใช่ทุกคนที่นึกถูกความตายอ่ะ
49:00นูลองบอกว่าเรื่องนี้มันยากเกินไป
49:03นูไม่เข้าใจเลยอ่ะ
49:05ต่อเมื่อเราเท่าทันความกลัวตายนั้นได้
49:09เราควรกลับมาอยู่กับปัจจุบัน
49:12ทบทวนถึงสิ่งที่ยังตกข้าง
49:15ที่ยังอยากทำ
49:17ใช้ทุกวันให้มีค่าให้ได้มากที่สุด
49:20ระลึกว่าเรายังโชคดีที่ทุกคราที่หลับไหล
49:26ยังได้ตื่นขึ้นมามีลมหายใจ
49:29ยังมีเวลาเหลือได้ใช้
49:33งั้นแจมไปดูยายอมสินให้ป้าหน่อยนะ
49:36ใกล้เวลากินยาแล้วนะ
49:38จ้า
49:50โอ้ยยายเปิดทีวีทิ้งไว้แหละ
50:06บอกเธอว่ามันเปลืองไฟอ่ะ
50:09ยายจา
50:12ตื่นมากินยายได้แล้วจ้ะ
50:14ยาย
50:19หนูคนสวยเอายามาเสริมแล้วจ้า
50:28ยาย
50:34ยายจา
50:39ยาย
50:41เจ้นว่าไง
50:46หนู
50:49โอ้ยยาย
51:05สา Первoku
51:08โอ้ย
51:14zombi
51:14ทางนี้
51:44เจ้าไหรอ?
52:06เจ้าไหรอ
52:08เจ้าไหรอ
52:14เจ้าไหรอ
52:19ใจมาก
52:32พ่าที่ถึงแม่
52:34อืม
52:35พ่าอยากกอดแม่
52:37อืม
52:38ก็กอดด้วยลูก
52:40เจ้าไหรอ
52:42คุณใหญ่ออมสิน
52:44อ๋อ คุณใหญ่คนที่เขาดูหลงๆ ลืมๆ ใช่ไหม
52:48ผมมีบางอย่างที่บอก
52:50เฮ้ย
52:52ขาวดี
52:54โอ้ย
52:56โอ้ย
52:58มันไม่มีผู้แพ้ออนแอทักวัน
53:00พรุ่งนี้แค่ลองใหม่
53:02เธายังไม่ชีวิตกระดินกันไป
53:04ใช้ให้มันคุม
53:06แล้วเวลาจะซ้อนให้เธอเข้าใจ
53:08ว่าอายุไม่สำคัญ
53:10ว่ากกันแค่เรื่องของหัวใจ
53:12เธอให้เป็นโอกาสสุดท้าย
53:14หาดียังไม่ตายจากกัน
53:16พรุ่งนี้ขอแค่ป่านต่อ
53:18ขาย
53:28โอ้ย
53:29ขอบคุณ
53:31ชังที่กล caut fra k
53:36drinking
53:38เธอ
53:40โอ้ย
53:42ต่อ ขอเพียงเข้าใจ
53:44ไม่ทอสิ้นใจ ก็รอให้เธอไปถึงสักวัน
53:49ต่อให้เธอเรื่องไม่ร้าย
53:51นั่นและยังมีความหมาย
53:53ให้รู้ซึ่งและเข้าใจ
53:56เกิดแค่จะโตกขึ้นไป
53:58ผิดวันก็แค่เริ่มใหม่
54:01เรื่องรู้มันไปทุกวัน
54:12เถอะสนตาจะต่อไปถึงคุ้นไหล
54:15ถ้ามกล dow ถึงไม่ตายจะคลัง
54:18พวกนี้ขอแค่ฝนต่อ
54:22ขอเพียง dissertใจ
54:23เธอ brains with me
54:25vanished
54:27ต่อให้เธอไอเซร้าย
54:29เป็นไรไม่มีความหมาย
54:32ให้รู้ซึ่งแล้วเข้าใจ
54:34เกิดแค่จัертвโตกขึ้นไป
54:36ผิดวังก็แค่เริ่มใหม่
54:38เรื่องรู้มันไป
54:40มันไปทุกวัน
54:47เกิดแค่ที่ต้องขึ้นไป
54:52เธอเป็นหวังก็แค่เรื่องไหม