Category
📺
TVTranscript
00:00could I don't think?
00:04Leben
00:05นี่ พวกเธอว่ามัน
00:07ที่ตantics พาไ индธภา ไปเที่ยววันนี้
00:09เป็นการเปิดตัว อย่างเป็นทางการ หรือเปล่า
00:12อุ้ง
00:13ต𝒓 wedge
00:14quiriff
00:14ชั้นก็หวังให้เป็นอย่างนั้นนะ
00:16ชั้นพwegen ความสวย ของเย�พา
00:1960แล้ว แล้วนะ
00:20ลGrandpe
00:21ดูสิ แต่งหน้าแต่งตัว
00:24เหมือนั่กเองละครเลย
00:24หืมแนล
00:25ใช่ไหม
00:26แผั้และต espaน grandi
00:27ฉันรุ้นยิ่มกันดูละครเอง
00:29เหมือนที่เราดูพวก Leolity สมัยก่อนนั้น
00:32อ๋อ ใช่ คิดเหมือนกันเลย
00:35นี่ ถ้าเป็นแบบนั้นนะ
00:37จะกดวทให้ร่วๆๆไปเลย
00:40นี่ สมัยนี่มันกดวทไม่ได้แล้ว
00:43เราต้องอาจไสวิงวรกับสิ่งสักษริษย์
00:47เหมือน
00:48นี่
00:49เจ้าประคุ้น บุนคุศรณ์ที่เก้าประเจ้า
00:53ได้ทํา ได้สะสมเอาไว้
00:55แบ่งปันไปให้กับยายพา
00:57ไม่ต้องขึ้นขานด้วยเธอ
01:00สาถู
01:02อืม ป่ะ
01:04อันนี้ เรามานั่งแผมเมตตาแบ่งปัน
01:07ไปให้ยายพาดีกว่าไหม
01:08เออ ได้ ได้ ได้ อ่ะ
01:10มา ได้
01:11อืม อืม
01:16ที่หังออกประผาชั้นลง
01:18โดนมามีจอดรับทัวเนี่ย
01:23โดนมามีอ Евicure
01:37ย่feltลืมปีดนิตัวโทษ
01:39ขอบใจจ๊ะ
01:39กับดีๆ ค่ะ
01:40จ๊ะ
01:41ขอบดีๆ นะคะ 可以 บ่าจะ
01:43ngิ่ะ จะย่ buradan...
01:45กินให้อร่อย นะคะ
01:48โดน
01:53เอ้า
01:55นี่ไม่ใช่คนที่เคยป้อนฉันนี้น่ะ
01:58หนูป้อนมาจากซิบระอาทีแล้วค่ะ
02:01ลูกสาวคุณยานนะทิฮะ
02:03พูดมาลับไปที่เยี่ยว
02:04ฮะ
02:06Mädเดินเหรอ
02:07บ้างเหตุกลับมามาล่อยนะ
02:08ฉันจะตัดการวันที่เข็ดหลากก้уватиเลย
02:11เหล็กมันยรี่Tiffany
02:13น้องแจนลูก
02:14ช่วยบอกยายเขาหน่อยว่าลูกสาวเขาเนี่ย
02:16ไม่ได้ว่า 60 เลย
02:18เอ้า
02:19ancora
02:20แต่ต้องว่าไปเห็นคนมีความรัก
02:23มันก็ดีเหมือนกันนะคะ
02:25โจ้โจ้เองก็มีความฝัน
02:28อยากจะมีรักดีดีกับเขาบ้าง
02:31ผู้ชายที่อบอุ่น
02:34และพร้องจะสับพอร์ต
02:36รอบฟังโจ้โจ้เวลาโจ้มีปัญหา
02:39จริงๆ โจ้โจ้ไม่ใช่คนเลือกยื้ออะไรเลยนะ
02:43เขาไม่จำเป็นที่จะต้อง
02:46เอา...
02:48เดียวนั่นเละ
02:49ถ้าพรี่โจ้โจ้ต้องการอย่างการอย่างนั้นก็...
02:54ง่าน publication อ limited search
02:58นี่ไ ochนิandi Coach นี่คือ Chatfest
03:02ถ้าแกดว่าพรี่โจ้อยากคุยหรืออยากปึก brutality
03:05สามารถคุยกับ Chatbest ตัวนี้ได้เลยนะคะ
03:08ถ้าพรี่โจ้โจ้บอกว่าอยากได้ใช้นุม อบอุ่นเนี่ย
03:10เขาเลือกเสี่ยงเองได้ด้วยนะคะ
03:12สวัสดีครับ พี่โจ้โจ้็งสวย
03:15สวัสดีค่ะ
03:16อันนี้ขอ aj นี่นี่นี่ให้แชวnote
03:19นงแจนคะ อย่าล้อนเล่นกับระบบแบบนี้สิ
03:23ขอรู้กับคุก впวินก็น่าร้อนเล่นเหรอ
03:27พี่ค Ctrl ต้อนอาว
03:29จับบ้าวตายแล้ว
03:32โอ้โอ้พี่แล้วเจ้า upfront but it
03:45เฮ้ยแก มาทำอะไรเนี่ย
03:55ก็...อยากแพ้มาหา มีอะไรจะเม้า
03:59วิ่งเร็วจังมา
04:01อ้อย...
04:03อ้อย...
04:07ลูกนกเนี่ยนะ มาพาป่ะพาไปเด็ด
04:10ก็ใช่อ่ะดิ แกรู้ป่ะ ตอนนี้ฉันเห็นลูกนกครั้งแรงนะ
04:14ใช่ไหมเคยเห็นแกแกส่งตัวจัดเต็มขนาดนั้นมาก่อนเลยนะ
04:17ทั้งยีนทั้งแว่นตา สวนพาก็ใจเดสสวยมากเลยอ่ะ
04:22ยังก็จะไปถ่ายหนัง หรือถ่ายละครก็น้องหู้อ่ะ
04:26ความสัมพันธิ์ที่มันชัดเจนนี่ดีจังเลยนะ
04:33ว่าแต่แค่นี้เหรอที่แกจะมาเม้าอ่ะ
04:35เออดิ ว่าแต่...
04:38ทำไมวันนี้แกมาวิ่นที่นอกลองยิมอ่ะ
04:41ก็พอดีโฆนาส้มตอนคืนอ่ะ
04:44ก็เลยพอจะมาวิ่งวองกับแดดอ่อนอ่อนได้
04:47จริงๆ ฉันไม่ค่อยชอบส้มในโรงยิมเท่าไหร่
04:49ชอบวิ่งกับแดดมากกว่า
04:51นึกถึงสมัยเด็กๆอ่ะ
04:53ยังไม่แหวางสいました
04:59จริงๆเรตเท่ abundantes
05:04จริงๆ holidays
05:07arena
05:16บ๊ายบาย
05:17บ๊าย
05:39แซน
05:41เอ่อ
05:42กินข้าวมาแล้วหรือยังหลุก
05:44กินมาแล้วหรอ
06:05แม่
06:07ข้มหนูไปไหน่ะ
06:09แม่
06:11ข้มหนูไปไหน่ะแม่
06:13แม่
06:14แม่
06:19แจน
06:22ทั้งหมดนี้ต้องโทศพ่องของนาแจน
06:24พ่องเขาไปเอาเงินแม่
06:27เงินนี้เขาบอกว่าเขาจะให้เราถูกเดือน
06:31คือ...แม่ไม่รู้จะทำยังไง
06:33ไม่รู้จะไปหากอย่าง teamwork
06:35แม่ก็เลยต้องไปกับเงินนอกละบอก
06:37ถึงเวลาที่ต้องคืน 곡มักจะพ셨어요
06:40จะตรงเกิดของพ่อแม่ใหม่มาสัดที่
06:43พ่อเขามาคือสัดของแม่ด้วยlia
06:45ถึงถึงนี้ mäโม้ แม่เลยต้องเอาของ good school
06:48แจน aju 문제 ดูสิ
06:51ทีวี! стрีวีแต่ของแม่ก็หายไปด้วย
06:54แต่แล้วมันของแจนี้แม่
06:57Hoff and ma
07:00แบบน้ำมันป่อนroscop sãoไ farms
07:02แต่ว่าแม่เป็นคนซื้อให้แจนนะ
07:04businesses
07:10แม่
07:13แม่
07:16แม่
07:17แม่
07:19แม่
07:20แม่
07:21แจ
07:22แจ
07:24แก
07:26ก็แจ
07:27แจ
07:29ก็จัดihad
07:30อ่ะ
07:32somewhat
07:33แต่ผมไม่อยากจะฝังแม่ล่ะ
08:03กลับกลับกลับ
08:33วัน... วัน...
08:55แสน แสน
08:57แสน แสน แสน
08:59แสน
09:03แสน
09:08แสนของแสน
09:13แสนของ 1500s
09:19เนี่ย någraสิ
09:21ที่สุดไป
09:23อยาก constelllich
09:25แสนของแสน
09:27ให้แสน
09:28แสนของแสน
09:29ทั้งpopakers
09:31จริง ที่ นั่นเต็มอื่น ที่นั่น
10:01รับทราบทราบ
10:31ให้ิ่มัน
10:52พี่จอด้วย
10:56พี่จอด้วย
10:59พี่จอด้วย
11:01ขอบคุณสิ
11:31ตรงนี้
11:55เต็มมา
11:59ไปแล้วครับ
12:01เฮ้
12:31อ้าว แล้วมารอตั้งนานไม่ยอมกวดออด
12:44ท่านน่ะสิ ของเจ็บเกลงใจแล้วมัน
12:47จริง ๆ เลย เป็นเด็กผู้อิ่งแท้ แล้วมานั่งรอดึก ๆ ดื่น ๆ
12:52ดีนะคะเนี่ย ไม่เป็นอะไร
12:54ว่าแต่น้องได้บอกประพาไหมคะว่าน้องเป็นอะไรมา
12:57ยังไม่ได้คุยแล้วไว้ก่อนเดี๋ยวให้คุย
13:01ว่าแต่ประพาเถอะ ตอนออกไปประพาไม่ได้ใส่ชุดนี้หรือเปล่าคะ
13:09เอ๊ย มีพี่รุษนะค่ะเนี่ย
13:15ดีลงพี่รุษแหละ ไม่มีแล้วยะ ฉันแก่แล้ว
13:20แก่แล้วยังไงคะ แก่แล้วก็ยังแซบพลิก 10 เมตรได้อยู่ป่ะ
13:25ไป ๆ ไปเลย กลับม่านไปได้แล้วเลย
13:28เอาเป็นเงิน ไป วิ่ย ค่ะ
13:31ไป อย่าเคิล ไว้ค่ะพี่สำรวย
13:35ใจมาก ไปป่ะ
13:37เอ๊ย อย่าเคิล
13:40แน่ใจนะว่าจะนอนตรงนี้อ่ะ จากที่ไปนอนกับป่าได้นะ
13:45ไม่เป็นไรค่ะประพา หนูนอนได้ค่ะ
13:49แค่นี้ก็ หลบกวนประพาจะแย่แล้ว
13:54อืม มีอะไรอยากเล้าเปล่า
14:00จ้อน ๆ ก็หนูเพิ่งทะเรากับแม่มาค่ะ
14:05แต่หนูขอเล่าแค่นี้ก่อนนะคะ
14:08จ้ะ ป่าก็ไม่ได้อยากรู้รายละเหยือดเหรอ
14:12แจนพักขอนก่อนก็แล้วกันลูก
14:15มีอะไรค่อยค่อยคิดนะ
14:20ก็อยากเล่าให้ป่าฟังเมื่อไหร่ค่อยเล่า
14:23ได้ค่ะ
14:25ป่าปิดไฟให้เลยนะ
14:27ขอบคุณค่ะ
14:29เฮ้ ลูก เราหลับสันดี
14:31บันดีเหมือนกันค่ะป่าป่า
14:33ขอโทษทีแกที่ไม่ได้หลับสายอะ
14:48พอดีซอมมิ่งอยู่
14:49ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ
14:51แล้วเป็นไง ที่นอนสบายไหม
14:54อืม ก็นอนได้นะ
14:58ตอนนี้ฉันนอนได้ตกที่หละที่ไม่ใช่บ้านอะ
15:01livre
15:02ขนาดมั้ย prenangเล่นบ้างป่า・พалก็อย่างได้요
15:05มีแล้วเปล่าอย่างลูกเกอด
15:07เปล่า
15:08ไม่มีอะไร
15:09เล laws
15:10รูกเกอด
15:11เร strict
15:12รูกงช่วยแกนอนคนเดียวนะ
15:15อ้าว
15:17ก็มึง
15:18งางเปิดข้างมาสะขนาดนี่
15:21อ่ะ อ่ะ อ่ะ เล่าก็เล่า
15:24คือนี้
15:25เล็กถึงตอนไปบ้านป่าพา
15:28บรรยากาศมันก็ดูวิววิว
15:32ตอนเด็กอ่ะ
15:34อยู่ตังจังหวัด
15:35ฉันเป็นคนมีเซ็นต์
15:40แต่ว่าเขาไม่มีอะไรหรอกแก
15:43ฉันต้องคิดไปเองอ่ะ
15:45แค่นี้กันนะ ลูกเก็ด
15:51ฉันไปนอนแล้ว
15:52บาย
16:01แน่ใจนะ
16:02ว่าฉันนอนตรงนี้
16:09โอเค จะเล่าขึ้นมาเนี่ย
16:15พี่ไม่มีจริงหรอก
16:19หรือถ้ามีจริงๆ
16:21ก็เป็นแค่พรังงานในรูปแบบนึง
16:45ก็เป็นแก่ง
16:59แบบนี้
17:00ไม่ว่า
17:02ผมมีแบบนี้
17:04ขน์
17:06แบบนี้
17:07แบบนี้
17:12หัว...
17:13อย่าย
17:14มันตกใจหมดเลย
17:20ได้ทำอะไรเนี่ย
17:21หากของกินเหรอ
17:23ไม่ได้ ยาย
17:26ยายคุมอาหารอยู่นะ
17:28ยายนอนไม่หลับ
17:29ยายหิว
17:30หนูคนสวย
17:32อนุรมให้ยายกินนะ
17:34ยายอยากกินเค้ง
17:35ยายบอกว่า
17:42ยายหิวข้าว
17:44肯ไม่อยากฟัง 믿้านอะไร 그대로
17:46ยายจะกินทุกอย่างที่มันหลับ
17:49ไม่ได้เดี๋ยวขาดเลยค่ะคุณยาย
17:51คุณยายเอาสินตั้งใจฟังหนูคนสวยดี ดีนะคะ
17:54ตอนนี้
18:09หมูไม่เกี่ยตกัว
18:10น่า pinch ไม่อร่อยหรอก
18:13ถ้าตอนนี้คุณยายรีบนอนให้หลับ
18:16พรุ่งนี้เจ้าตื่นมาคุณยายก็จะได้กินญ่า Dharm a la
18:20ฯ สี่กัน... จ่ะนอนไม่หลับมันเหิวอะ
18:26นั้น คุณยายเริ่มมาหนึ่งเร่ม並มest súper кру
18:29เดี๋ยวเราจะอ่านอีทางให้ฟังก่อนนอน
18:32รับบรองเลยนะคะ ว่ารับปุ่อยแน่นอน
18:36มันเถอะ
18:40อะไรก็ไม่รู้
18:43บันทึกจากผบเขาสีฟ้า
18:48เริ่มเลยนะคะ
18:49แม้จะเป็นปลายทางที่เปลี่ยนไปจากจุดหมายเดิม
18:54เพราะตลอดชีวิตตั้งแต่เด็กจนเริ่มเติบใหญ่
18:58ผมเห็นเพียงภาพตัวเองอยู่บุญยอดเขาสีทอง
19:01ที่แสงจากดวงอธิติศัตร์สองชายมายังผม
19:05แต่การเดินทางมาที่หุบเขาสีฟ้าแห่งนี้
19:08ก็คงมีเหตุผลบางประการที่เป็นเสมือนลมใต้ปี
19:12หอบกายที่สบักสบอมให้ได้มาฟื้นพักร่าง
19:15เก้าผ่านความผิดพลาดกับแข็งแรงขึ้นอีกครั้ง
19:31สามสิบปีที่แล้วเลยหรอ?
19:34จบเหรอ?
19:36หนูคนสวย
19:38ก็หนูเห็นคนยายหลับกลขอฟีไปแล้ว
19:42หนึ่ยังอาจไม่จบบดนำเลยนะคะเนี่ย
19:45อืม
19:47ดีเหมือนกันเนอะ
19:49ทำแอปอันเสือตรอบให้เข้านอน
19:52ดีไหมคะ
19:54แต่เหมือนหนูคนสวยอาจ pivot
20:01ให้ฟังเหรอ
20:07เสียงของบอด
20:09ทดแทนเสียงของคนได้จริงไหม
20:12ก็คงจะจจริงเหมือนที่ยายอมสิงตั้งคำถามไหว
20:16bee ha
20:17เสียงของบอด
20:19รู้ไหม แต่ที่หนูเคยคุยกับพี่โจ้โจ้
20:22คุยกับแชทบอดมันจะช่วยได้ยังไงล่ะคะ
20:25เสียงจากบอด จากโปรแกรมปัญญาประดิต
20:28คงไม่มีทางเทียบเท่าน้องเสียงมนุษย์
20:31เพราะเมื่อตอนที่หนูหนีออกจากบ้านมา
20:33สิ่งแร่ที่หนูนึกถึง
20:35คือการโทรหาใครสักคน
20:37ใครสักคนที่เมื่อได้ยินเสียงเขา
20:48แล้วเราจะรู้สึกหวางใจ
20:51ไม่ใช่การเปิดใช้แอปหรือโปรแกรมอะไร
20:54น้ำเสียง หรือไม่แต่สัมผัสทั้งร่างกายของมนุษย์
21:00มีพลังแฝ่อันพิเศษ
21:02ทำให้เรารับรู้ได้ว่าเรื่องร้ายที่ต้องพระเชิน
21:07ไม่นานมันก็จะผ่านไป
21:09สิ่งนี้แหละมัง
21:11สิ่งที่แฝ่งวันนี้แหละ
21:13ที่ทำให้รู้สึกว่า
21:15AI ยังทำแบบนี้ไม่ได้
21:17AI ยังไม่สามารถทำให้เราอุ่นใจ
21:20ได้เท่าเสียง หรือกรรษของคัสสักคน
21:23ไม่ทหารที่น้องก็จะสิ่งที่เจ้ง
21:26ให้พระเจ้งพลัง
21:37หรือมันตรงนี้
21:41หรือ แล้ว
21:43เพลาะที่เจ้งเจ้ง
21:48ไม่ต้องกลับกลับกลับ
21:50ไม่ต้องกลับกลับกลับ
22:18สองน้ำตาคือความใหม่
22:24เธอก็สิ่งสองสิขาวนี้ก็คือค่าเก่นความลับนะครับ
22:28เอ้า ทำไมเที่ยวนี้เป็นเงินสดหรอ
22:33ก็ถ้าจ่ายเป็นเช็คไปใช่ไหมครับ คุณนา
22:36ก็ต้องเอาไปความสะดูกให้คุณนา
22:40เธอก็รู้นี่ว่าอาวไม่ชอบพวกสิทธิ์พิเศษไหล่พวกนี้
22:45แต่ก็ขอบใจมากนะ พี่คอยช่วยกันตลอด
22:51ไม่เป็นไรเลยครับ คุณนา ไม่ต้องเรงใจครับ
22:54เออ เออ ว่าแต่งานราฟสองเนี่ย
22:59เมื่อไหลจะเขียนมาให้เราอ่านสักทีละครับ
23:01ยังไม่มีบรรยาชิตเริ่นเชร
23:05ช่วงนี้อ่าเต็มไปด้วยปัญหาหลากหลายเรื่องราวถ้าเกิน
23:11เป็นแบบนั้นก็ยิ่งดีสิครับคุณนา
23:14เพราะว่าทุกของนาเคยสอนผมเองนะ
23:16ไม่ว่าจะเป็น ทำแความ คุณอุplinศรรรย์
23:21อยากจะโกรศทุกอย่างเป็นวัดทุあり
23:24rất leasing ต้องเพื่อนแ
23:28มันก็ไม่ใช่ทุกเรื่องที่จะเอามาเขียน Hundred αν
23:31หรuf
23:33แล้วถ้าเกิด
23:34งานนี้มันเป็นงานเขียนชินสุทท้ายของอ่านเนี่ย
23:39อ Arabic
23:40ไม่อยากให้คนมาจ้ำในภาพตาแกหวยหัวหรอก
23:48ไม่รู้คุณใคร os察
24:01เธอedar uphill
24:03จับสังเกตได้
24:05SC
24:06คงอีกไม่น่านะครับ
24:08ร้อยถึงจังหว่าที่พร้อมพระเชิญหน้า
24:11ผมว่าผมก็คงได้มีโอกาสที่จะอาจเรื่องนี้ครับ
24:17อันโนคครับ
24:18ผมขอโทษนะครับเมื่อกี้
24:20ผมสูงรู้ไปหน่อยครับ
24:22ไม่เป็นไรอ่ะ ไม่เป็นไรอ่ะ
24:24ผมโดนแทงใจดำพอดี
24:26ครับ
24:27ครับ
24:38ลองชิมกันดูหน่อยครับ
24:42นี่
24:44เดี๋ยวบอกพาด้วยว่ารสชาติเป็นยังไง
24:46พอดีเห็นเจ้าใหม่พึ่งมาขาย
24:48ก็เลยลองมาชิมดู
24:50เต่าจะน่าจะก่อน
24:52เอาเลย
24:54ผมว่า คงหีกไม่นานนะครับ
24:57ร้อยถึงจังหว่าที่พร้อมพระเชิญหน้า
25:00โอ้ว
25:02มาสิชัดก่อนมั้ยดิ
25:04พักนางก็เข้าฉากันแล้วเนี่ย
25:06เหมือนกับที่เราอาธิษฐานไม่เลยเนอะ
25:09อักคอนเรื่องเนี้ยน่าจะชื่อผู้บุญ
25:14เธอยังก้ามาเจอเราเนี่ย
25:20ไปแล้ว
25:22เจ้ย
25:26ไปแล้ว
25:28ไม่ไม่ใช่ไว้เนี่ย
25:31ขอโทษนะที่ทำให้เธอเสียใจ
25:41เธอไม่ต้องขอโทษเราก็ได้
25:43จริงๆแล้ว
25:47เราก็ไม่ได้เป็นอาหายกันนิ
25:49ให้โอกาสฉันได้อธิบายหน่อยเธอ
25:57ฉันว่าตอนนี้
25:59เธอกำลังเข้าใจฉันผิดไปไกลและหน้าพา
26:03เรื่องที่เกิดขึ้นเนี่ย
26:11ฉันคิดทบทวนอยู่ทั้งคืนเลยเนี่ย
26:15เพราะมันเป็นเรื่องจริงที่ฉันต้องยอมรับ
26:19เมื่อวันที่บังเอิน
26:24ฉันได้เจอกับลูกชายที่โรงพยาบาล
26:28มันเปิดแปลความรู้สึกผิด
26:32ที่ฉันแร่งทำเป็นลืมมาตลอด
26:36แต่มันก็ดีเนี่ย
26:40ทำให้ฉันได้คิดได้ทบทวน
26:44ชีวิตที่ผ่านมา
26:48ฉันได้ทำผิดกับใครไว้เยอะมากเลย
26:52แต่การที่ฉันทำให้ความสัมบันของเราชัดเจนเนี่ย
26:56ก็ไม่ใช่ว่าฉันต้องการรู้สึกเป็นคนดี
27:00อย่างที่เธอเข้าใจเนี่ย
27:02แต่เพราะว่าเธอคือคนแรกที่ฉันตั้งใจว่าจะต้องแก้ขายให้มันถูก
27:16นี่
27:34เออเข้าใจ
27:36เข้าใจ
27:38งั้นดีกันนะ
27:46แส โอ้ แส โจ้ โอ้ แ โล ทา โอ โท โอ ทอา โท โอ ทะ
28:02แส oh. แสงวะ.
28:03แสงวะ.
28:06สายวชาว.
28:10มา ให้พักอยู่ที่ฉันรอยเน forward เนี่ย
28:23เมื่อคืนนี้ แล้ว수가แล้วกับแม่
28:26ก็เลยแวะมาที่นี่
28:30นี่ชูคดีเน Tomb of play
28:33เมื่อคืนน่ะที่เราท Latin us
28:37jay and tell us
28:40โอ้โฮ แต่ว่าวันนี้ ทำงานด้วยกันเนี่ย แต่ระวัง ระวังหน่อยแล้วกัน
29:02ขอบคุณค่ะ
29:10เธอเห็นพาบอกว่า เมื่อคืนเธอออกจากบ้านมา ไหวไหมเนี่ย
29:20ไหวดีลุง สวายค่ะ
29:25งานก็ส่วนงาน เรื่องส่วนตัวก็ส่วนเลือกส่วนตัว
29:40สวัสดีลุงนกนะคะ ดิฉันชื่อสุภา ตอนนี้อายุ 40 กว่ากว่า เป็นแม่ของลูกสาวอายุ 12 ขวบค่ะ
30:01เรื่องที่อยากเขียนมาปรึกษาลุงนกก็คือ ดิฉัน
30:08ก็คือ ดิฉันมีปัญหากับลูกสาวอยู่บ่อยครั้งค่ะ
30:25คล้ายว่าเราพูดกันโคลภาษา คุยอะไรกันก็ไม่เข้าใจ
30:34ไปๆ มาๆ ก็มีแต่จะผ่านทะเละกันในทุกเรื่อง
30:41ดิฉันจนปัญญาจริงๆ ไม่รู้ว่า ควรจะต้องเริ่มแก้ยังไง
30:52ก็เลย อยากเขียนมาขอครั้งปรึกษาค่ะ
30:59ถามแล้ว บอกว่าไหว ดูสิเธอ
31:17ดูสิเธอ
31:19นั่นค่ะมันหินนะ แต่เลยก็คิดแล้วทำไมไม่กัน
31:24เออ
31:36ถ้ารู้หรอกทำไมเนี่ย
31:38เขาไม่รู้ อังก็พระหินตาม
31:45แม่นี่ก็ไม่มีใครบอก ใครน้านี่
31:48ขอบคุณสดี
31:59เวลาจะไปแล้ว
32:18เช่น trajectory จอดกว่า
32:19เช่นที่หัง
32:20เช่นที่อีก
32:27กันเท่นที่คงยัง
32:29เช่นที่คง
32:31เรียรก
32:35เข้าคือ
32:36น่องเห็น
32:37กำลังนอนลับสวายกันอยู่เลย
32:39ไม่กล้านเณียบเส็งดังค่ะ
32:41ยังไฟสดี
32:42แล้วทำไมตาแนงแดงมา
32:43แย้รองให้มันหรือหลุก
32:45นิดง่ายค่ะ
32:46แต่ไม่เปล่าล่ะค่ะ พอดีรุ่งลกเค้าช่วนอกไปคุยงานข้างนอกош่าค่ะ
32:51แล้วนี่จะพาแจน ask you go to where?
32:53ต้องดูแลดีๆนะ
32:57แค่นี่จะพาไปศาวนิสารทารณะที่เรวิ่งหาวิ่งซะ Hue
33:02เศร belleอาจจะยังกpopionen gemaakt Logan
33:04ไม่ได้บั้นห่วงนะคะ พะเองผม нравится
33:07เดี๋ยวอยикก็ดูแลดilleูมินี้ด้วย
33:11เอ้า Lazars
33:12พูดอย่างนี้ป้าค่อยเบาใจเนอะเนี่ย
33:14ดูแรกตะลุงนี้ด้วยนะ
33:17ครับ เพราะ ขอบคุณครับ
33:26ถ้าไม่ดูเข้ากันได้ดี
33:30คิดไปเองเหรอเปล่าเนี่ย
33:33ไป หรือวัด ชี ๆ ม่ะ
33:51ชี ๆ ไปบัก ชี ๆ เลยบัก ชี ๆ
33:57สวัสดีค่ะ
33:59เอาพบใครด้วยป่ะคะ
34:01มาหาลูกสาวอ่ะคะ
34:07อังตั้งใจว่าจะแบบมาเยี่ยมแจนตั้งนานแล้วค่ะ
34:10แต่พยายามไม่มีโอกาสสถี
34:16แพงไหมคะ
34:20เพื่ออังจะได้เก็บเงินไว้ตั้งแต่วันนี้เลยนะคะ
34:24โอ้ย คุณอัง
34:26ถึงวันนั้นพาเองก็ไม่อยู่แล้วละค่ะ
34:29อังก็ไม่อยู่แล้วละค่ะ
34:32อันที่จริงที่นี่เนี่ยก็
34:34เปิดเป็นรายวันนะคะ
34:36ไม่ได้คิดจะทำเป็นบ้านพักคนชราเลย
34:38ความตั้งใจจริงของพาก็คือ
34:40ก็คืออยากให้ที่นี่เป็นเมอร์เซอรี่ของคนสูงอายุ
34:45เพราะฉะนั้นถ้าตอนเช้ามาเนี่ยตอนเย็นก็ต้องกลับบ้านค่ะ
34:51ดีจังเลยนะคะ
34:52จริงๆแล้วพาไม่ได้จำกัดอายุเลยนะคะ
35:00ถ้าอย่างว่าวันไหนคุณอังเนี่ย
35:03อยากจะไว้เขามาใช้บริการ
35:04แล้วก็มานั่งเล่นๆ
35:06ลองตามเย่ๆมาที่นี่
35:07พายินดีต้อนรับค่ะ
35:10อังว่า...
35:13อย่าเลยดีกว่าค่ะ
35:16อังไม่อยากให้ใจเขารู้สึกอีกอันใจ
35:30อังเขาใจได้นะคะ
35:32ที่ใจเขาจะยินสึกแบบนั้น
35:38โชคไม่ทีเลยนะคะ
35:42ที่ใจผมเกิดมามีอังเป็นแม่
35:45ชิบแบบนนน Lean
36:12ทางนี้พูดอะไรก็ไม่รู้นะคะ
36:18พูดแต่เรื่องของตัวเอง
36:21คือปกติก็ไม่ค่อยได้พูดนะคะ
36:30ไม่ค่อยมีคนฝังอยู่แล้ว
36:33ชิคกี้พูดคุณพามากนะคะ
36:41อยู่ทีนี้จะให้เป็นเด็กดีไหมคะ
37:11โอ้ย ลูง
37:22ถามจริง เอาตัวมารับแดดอะไรเนี่ย
37:26รู้สึกดียังไงอะ
37:28รู้สึกดียังไงอะ
37:30ก็
37:33แล้วมัน
37:36ชีวิต
37:38การที่เราออกจากห้องแอร์
37:40มานั่งอยู่กับต้นไม้เนี่ย
37:44ได้ฟัง เสียงนก
37:46เสียงแมลง
37:47เสียงลมพัด
37:50มันก็ทำให้เลือดลมสูบฉีดดีนะ
37:53แล้วก็
37:55รู้สึก
37:56สดชื่น
37:57มีชีวิตชีวาไงอะ
37:58มันจะรวนมาดีไซน์ส่วนไหม ลูง
38:03โลกเนี่ย
38:04ร้อนขึ้นทุกวัน
38:05สัตว์ป่าก็สูนพันธิ์กันจะหมดอยู่แล้ว
38:08นี่ยังไม่นับน้ำแข็งคว้าโลกที่กินแล้ว
38:11ที่กำลังจะละลาย
38:12นี่ ลูงจะมาชื่นชมความงานธรมชาติอะไรอีกอะ
38:15ฮืม
38:17เฮ่
38:18ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีเฮ่
38:21เดี๋ยวโตขึ้นก็เข้าใจเองอะ
38:23เดี๋ยวโตขึ้นก็จะเข้าใจเองทุกทีนั่นไلمะ
38:28เวลาอธิบายอะไรไม่ได้เนี่ย
38:30ช่วยหามุคอื่นเหลือบคำว่า
38:32เดี๋ยวโตขึ้นก็จะเข้าใจเองสักทีเลยป่ะ
38:34ฉันจะอธิบายยังไงหรอ
38:39สมัยตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก Juana
38:45ฉันชอบดูกระตูนมากเลย
38:49แล้วฉันเนี่ยก็สงสัยมาตลอดว่าทำไมพ่อแม่ถึงได้ชอบดูแต่ข่าวกันทุกวี่ทุกวัน
39:02ฉันเนี่ยตั้งใจไปเลยนะว่าตลอดชีวิตเนี่ยจะไม่มีวันเลิกดูกระตูนเด็ดขาด
39:10แต่พระโตขึ้นทุกอย่างมันก็เปลี่ยนไปเอง
39:19เรื่องบางเรื่องกันนะกว่าที่เราจะเข้าใจเนี่ยบางทีต้องใช้เวลาเกินครึ่งชีวิตเลยเนี่ย
39:33พี่พูดเนี่ยไม่ใช่ว่าจะมายกตัวเองว่าแก่กว่าแล้วเก่งกว่านะ
39:42ฉันก็แค่มีโอกาสได้เป็นวัยรุ่นมาก่อนเธอ
39:48ถึงได้เข้าใจอะไรได้มากกว่า
39:51ยังมีอีกหลายอย่างเนี่ยที่เธอจะต้องเจอ
39:59หลายอย่างเลยที่ไม่ได้เจอกับตัวเองเนี่ยจะไม่มีทางเข้าใจ
40:06อย่างเช่นรับเช็ควางบินยืนพระสีอธิบายกันให้หัวแตกถ้าไม่เจอกับตัวเองก็ไม่เข้าใจหรอก
40:21มันจะเจ็บมากขึ้นเรื่อยเรื่อยใช่ไหมรู้
40:36ที่เขาบากันว่าความเจ็บปวดจะทำให้เราโตขึ้น
40:44ตอนนี้หนวอยู่ชิบเจ็ดก็หมายความว่าอีกตั้งสี่สิบกว่าปีหนูถึงจะใจเท่าลุ่นตอนนี้
40:58หนูก็คงยังต้องเจ็บอีกเยอะด้วยใช่ไหมอ่ะ
41:08หนูแค่...ไม่อยากเจ็บอ่ะ
41:14มันไม่ได้หรอกนะ แบบนั้นมันฝืนธรรมชาติ
41:20เราเป็นมนุษย์ เรามีชีวิต มีความรู้สึก
41:25แล้วถ้าเราเรียนรู้ ที่จะเข้าใจธรรมชาติแล้วก็
41:30วันหนึ่งที่เธอโตขึ้น
41:33เธอจะใช้ชีวิตได้ง่ายขึ้นมาก
41:38เธอจะเริ่มมีมนุษมรักใหม่
41:42ว่าแสงแดดคอนออน
41:45ที่ไม่ใช่แดดน้อนร้อนตอนเที่ยงวัน ของประเทศไทย
41:49มันก็ทำให้รู้สึกดีได้เหมือนกัน
41:53แล้วก็ลมที่พัดเบาๆ มาสัมผัดเงือบนผิวหนังของเธอ
42:03ก็สบายไปอีกแบบ
42:05นุกสารภาพเลยนะลุง
42:07ว่าก่อนหน้านเนี้ย
42:09นุงไม่เคยเชื่อเลย
42:11ว่าลุงจะเข้าชิงสีไล้อะไรนั่นอ่ะ
42:14แต่ตอนนี้นะว่าหนูเข้าใจแล้ว
42:21แกตรงนี้
42:36น้องก็ดีกว่า
42:39ทรับเกิน
42:41เกินทราย
42:45น้องก็ดีกว่า
42:46น้องก็ดีกว่า
42:49แจน
42:51แจน
42:52แจน กินอะไรร่teilยังลูก
42:56แจน
42:57แจน ลูก
42:59ไปกินข้าวกับแม่นะ
43:00มี แม่เขากลัว
43:02ทำไปเยอะเลย
43:03ให้แจน ลูก
43:05ไปกินข้างกับแม่ก่อนนะ
43:06ไป Gent Bali
43:08นลูกนะ
43:12อันนี้ลูก ลูกอ่ะ
43:14arabกลมขอ ขอปูดลูกเลย
43:19วันนี้ แม่ไปบ้านคุณพามา
43:23แต่ว่า คุณพาบอก แจนไม่อยู่อ่ะ
43:26ออกไปข้างนอกหรอลูก
43:33บ้านคุณพาเนี้ย น่ารักดีเนอะ
43:36ใหญ่ ๆ เขาก็น่ารักกันทุกคนเลยอ่ะ
43:39คุณพาก็บอกแม่ด้วยนะลูก ว่า
43:41เท่าว่างอ่ะ ให้แม่ไปนั่งเล่นได้อ่ะ
43:44แม่อย่าไปนะอีกกว่ามสมาธิแจนะ
43:52จัดลูก แม่ปฏิเศษคุณพาเขาเลยทันทีอ่ะ
43:58แล้วก็แม่ไม่ได้ไป แม่ไม่ได้ไป
44:01เขาชุดน้ำแม่ก็ปฏิเศษเลยลูก
44:04แจน แจนกันนี้ดีกว่ะ
44:07นี่โต้ห coupeแจน เลยนะลูก
44:09adopる
44:10ผักไม่ contro couple
44:26จะไม่เอาแบบนี้แล้วได้ไหม
44:37เราไม่ทำเป็นเหมือนว่า ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วได้ไหม
44:53ทำไม
44:55เพราะแจนกวดที
44:58ไม่ก็ทำกับข้าวม้อทีเหรอ
45:07แม่ขอโทนน่ะลุงนะ แม่ขอโทน
45:20แม่รู้ว่า แม่ขอโทนหลายครั้ง ขอโทนอยู่นั่นแหละ
45:27แม่จะรีบหาเงินนะลุง แล้วแม่ก็ออกมาซื้อก่อนให้แจ
45:31แม่ ไม่ใช่เรื่องเหมือนแล้ว
45:32แม่ว่าอังตastsก่อนśmy sebelum Birthday
45:39แม่โ ALLORSI привет ๆนี่กันแม่แล้ว
45:43แม่อยากจริบ Кор•而เมไamm่อยากกินมันใ ýกว่าแม่แล้ว
45:53แยดนนค่ะ แม่งโทน Rain
45:57แม่โทนก็รู้สึก Wissenschaftให้แม่ทำยังไง ๆ
46:02พอตั้งใช้แล้ว
46:02ให้แม่กอดฉัน
46:08กอดฉันไว้แน่ แน่ แน่ น่ะ
46:16เจ้น
46:19เจ้น
46:21แม่
46:24เจ้น
46:30เจ้น
46:32เจ้น
46:43เจ้น
46:46แม่ขอโอกาสนะ ลูกนะ
46:48แม่ขอโอกาส ลูก
46:51แม่สัญญา
46:54แม่จากนี้ต่อไป
46:56แม่จะทำตัวให้ดี
46:58แม่จะเป็นแม่ที่ได้ของลูก
47:00แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ แม่น่ะ
47:30ตอนแรกพี่มาภัยนอกในนูกแข็งครับงาย
47:37แต่อยู่ไปอยู่ไmistตัวรอยู่มากเลยนะครับ
47:40ใช่ค่ะ
47:42เป็นเด็กที่ป่าก้ล้อยแต่ว่ากิดใจดีค่ะ
47:47ตอนแรก Zojo ก็แ Cost of happy
47:49มันชัด pumดิตลูกห่วงแบบรว่า
47:53แต่ว่าตอนแรกสปลายใจหายห่วงเลยแล้วค่ะ
47:54มันชัดเหมือนกับคuffy
47:55ไกล แบบ стороны
47:57นุกคนทรวยเป็นคนใจดี
47:59tiersấnจ occurred impost avatar
48:04ถ้าคุณอังถามว่าอยู่ที่นี่แจเป็นเด�ดีไหม
48:07พาตอบได้แบบไม่ลังเลยนะคะ
48:10ว่าแจเป็นเด็กดีมาก
48:12ชลาด
48:14ตั้งใจทำงานมีไว่ปริปดี
48:17แต่ที่สำคัญที่สุดเลยนะคะ
48:19แกแบบอย wartenจิตใจดีมาก
48:21คุณอังไม่ต้องห่วงแจ dessesเลยนะคะ
48:29ค่ะ ได้ฟังแบบนี้แล้ว อังรู้สึกสบายใจมากเลยค่ะ
48:36ขอบคุณมากนะคะคุณพา
48:42พาว่าพาอาจจะไม่ได้เข้าใจคุณอังทั้งหมดนะคะ
48:47แต่ก็คิดว่าพาเข้าใจ การเป็นแม่คนไม่ใช่เรื่องง่าย
48:54พาส่งกำลังใจ พาส่งพลังให้คุณอังเต็มที่เลยนะคะ
49:03ขอบคุณมากค่ะ
49:15ดีแจจังที่แกกับแม่เข้าใจกันได้ไหม
49:19ตอนที่แม่มากับฉัน ครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมจริงๆอะ
49:26ฉันรู้สึกว่าครั้งนี้เขาดูจริงจังขึ้นอะ
49:33แต่ฉันก็ไม่ค่อยากคาดหวังเท่าไหร่อะ
49:38ก็ผิดหวัง
49:41เราทำแบบนั้นได้จริงอ่ะแก
49:44ไม่คาดหวังเพราะไม่อยากผิดหวังอะ
49:46ก็ไม่รู้เหมือนกันก็คงอาจจะต้องเผื่อใจไว้ได้มั้ง
49:53เออ แล้วก็เดี๋ยวฉันมีพีมงานต่อนนิดหน่อย แกจะนอนยัง
50:00อืม เดี๋ยวจะนอนแล้ว พรุ่งนี้มีส้อมเช้า
50:04โอเค งั้น ฝันดี คุณไหนจ้ะ บ๊ายบาย
50:16ถึงคุณสุพา คุณแม่ของลูกษาไว้ 12 ขวบ
50:41หนูชื่อแจนนะคะ เป็นเด็กยิงในไว้ 17 ปี
50:45หนูเป็นผู้ช่วยลูกนก จริงได้อ่านจดหมายของคุณ
50:49ไม่แน่จัยว่าคำแนะนำคุณหนูจะมีประโยชน์ไหม
50:53หนูพบว่าการก่อที่จริงใจ ขนาดที่พูดคุยไปด้วยนั้น
50:57มีโอกาสเพิ่มความเข้าออกเข้าใจกันได้มากขึ้น
51:00น้ำเสียงและสัมผัสของมนศษย์ มีพลังแฟง
51:04พลังที่มากกว่าแค่ภาษาสำหรับการสื่อสาร
51:08บางทีสิ่งเล็กๆ แบบนี้อาจจะช่วยให้การสื่อสารระหว่างคุณกับลูกสาเข้าใจกันได้มากขึ้นกว่าเดิมก็ได้นะคะ
51:19ทุกคนรวนมีโจทย์ที่ต้องเพเชิญ
51:39สำหรับผมและหน้ากระดาษที่ว่างเปล่า
51:47คือโจทย์สำคัญที่แม้จะผ่านงานเขียนมากี่สิบปี
51:54ผมก็ยังคงไม่เก้าผ่านความกลัวนี้ไปสะที
52:02แต่ครั้งนี้ที่มากกว่าแค่กระดาษเปล่า
52:17แต่ครั้งนี้ที่มากกว่าแค่กระดาษเปล่า
52:27ก็คือเรื่องราวที่ผมตั้งใจจะบอกเล่า
52:33กับทุกความรู้สึกผิดในชีวิต
52:36ที่นอนก้นอยู่ในใจ
52:41จริง
53:11การที่ฉันรู้ว่าลุงเป็นอะไรเนี่ย
53:39มอจะต้องตรวจให้ร้อียดก่อนนะครับ
53:41มันจะถึงตายไหมครับ
53:43มากอดกันหน่อยลูก
53:45คำถามที่นูอยากจะถาม MAN
53:48อาจจะยาครนิดนึงนะคะ
53:49เอาพูด
53:54จะทำแอปอะไรร่ะค่ะ
53:55ถึงได้ไปถามปลาเขาแบบนั้น
53:56หนูสนใจเขาว่าเดェตลายค่ะ
53:58อืม แต่ว่าบ่ายเนี่ย
54:00ป่าว่าจะคือบินโตเพยียมแก่ที่บ้านสักหน่อย
54:02ที่บ้านสักหน่อย เราไม่สบายเป็นยังไงมากดีขึ้นนี่ยัง
54:05ไม่ต้องอ่ะ ยังไม่พร้อมรับแขก
54:07รุงนี้มันนี้ใส่เสียจริงจริงเลยเนอะ
54:09ก็ทำงานไง ปรอบจนมาที่เชียนค้าเอาไว้กันอะ
54:13ไม่มีอารมณ์ทำงานหรอก
54:15นี่ถ้าจะเอาคอมมาเปิดทำงานนี่กลับไปเลยดีกว่า
54:32ตอนที่ไม่เป็นยังใจหากไม่ตายจากกัน
54:45ครวงนี้ขอแค่ฟันต่อ
54:47ขอเป็นกระใจไม่ทอสันใช้กระวอยให้เธอไปถึงสักวัน
54:53ต้องให้เจอไปกันร้าย นั่นและยิ่งมีความใหม่
54:57ให้รู้สึงแลกพวกมาย
55:00เกือแค่จะตอกินไป
55:02พิ่นวังเอกแค会 먹어ungไหม
55:05ไม่รู้มันไปทั้งวัน
55:13เกือแค่ cheeksตอกึนไป
55:18จะให้ว่างเกือแค่copy