Category
📺
TVTranscript
00:01รายการต่อไปนี้เป็นรายการทั่วไป
00:04สามารถรับชมได้ทุกวัย
00:23ต่อสายนักข่าวมาทำไม
00:25นักข่าวบอกว่าจะสัมผัสเรื่องมุณลิธีนี่คะ
00:27ไม่ได้ถามเรื่องนั่งแน่
00:29ที่หนีไปกางงาน
00:32สายสำคัญก่อนทุกสายที่ส่งเข้ามา
00:34ทำไมเรื่องนี้ใครจะทำไม่ได้
00:37ขอโทษค่ะ
00:38ออกไปก่อนป่ะ
00:46ใจเย็นๆก่อนสิคะ
00:47เกิดเรื่องแบบนี้มันก็ดีแล้วนิคะ
00:54ดีป้าดีบอ
00:55พ่อเลย
00:56บอลดูหาผมทั้งหลายคน
00:57อยากรู้อยากเห็นไปหมด
00:59เพราะเรื่องเริศเธอของเหекоมเมซ
01:01ยังไปถึงข่าวของเราไปหมดเลย
01:03เฮ้มเมซกล่อเรื่องดิสเครดิตตัวเอง
01:07ตอนนี้บอลทุกๆคนก็เห็นแล้วว่า
01:08เฮ้มเมซไม่มีวิธีพระวัก
01:10นี่มันเป็นผลดีกับคุณนะ
01:13ลงทวนมิสไซร์ใหญ่formation หย่ายตก
01:14แต่ชื่อผมถูกเขียนให้จะมาตกคอ
01:19ไอ้เขียนแม่มันจะพาพวกเราชิบายมันไปหมด
01:24มันเลยจะเขียนมาจากหน้าสือที่สีวะ
01:27สักวันมันต้องเป็นเวลาของเราสิฮะ
01:40คุณอย่ามาใช้ท่าที่อย่างนั้นกับฉันนะ
01:45มันทำให้ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างที่ทำเพื่อคุณ
01:48มันไร้ค่า
02:09ขอโทษ
02:15วันนี้ไม่มีประชุมแล้ว
02:17เราไปทานร้านอาหารที่คุณชอบกันไหม
02:22แล้วก็กลับบ้านกัน
02:34ไปกันเลยไหมครับ
02:44ครับ
02:56กาแฟค่ะ
02:59ขอบใจค่ะ
03:05อ้าว นั่นเป็นพี่ชายบุญธรรมของยามนมีนาเนี่ย
03:09พูดถึงใครอ่ะ
03:10ก็หมอดธิติไงฮะ ที่จะเล่าให้คุณฟังไง
03:15จะเข้าห้องน้ำก่อนไหม ตอนเย็นรถติดไง
03:19ก็ดีเหมือนกันนะครับ
03:20คนรถเขาจะได้ขึ้นทางด่วนไปทีเดียวเลย
03:23เดี๋ยวฉันมานะ
03:24จ้ะ
03:37ไม่เป็นไรครับ มันแปลกครับ
03:40โอ้นแล้วนะครับ
03:41ขอบคุณมากครับ
03:43ๆ
03:47อ้าว อาจารย์อยู่อ่วนกาแฟด้วยเหรอครับ
03:51หลาเด้วหวานพิเศษ
03:52หวานพิเศษเลยเหรอครับ
03:55ข้อเรื่อง holm Mee Na
03:56คุกมาจากมาเมชิน
03:58หายตัวไปจากโมเรธีเมื่อคืนนี้
04:02เล่นนะสักผมหมดพลังเลย
04:04เพราะว่าต้องตอบนะคาทั้งวัน
04:06แหละ
04:07เพราะต้อง obrasบ นกค่า ทุกวัน
04:11มลมิน่า หายไปได้ยังไงคะ?
04:13เห็นว่า ถูกรับผ่ตู่อไป
04:16ไม่รู้ว่า ปาอันนี้ จะเป็นยังไงบ้าง
04:18คุณย่างมี ง้องสาว
04:25อาจารย์ครับ
04:26ถ้าผมอยากจะโลกกลพล มาช่วยอะไรที่เดียποี้ได้ไหม?
04:30ถ้า...
04:31อาจารย์เจอมนมีนา จะช่วยบอกผมอยากนี้ได้มั้ยครับ
04:34ได้สิ
04:35ถ้าได้ข่าวคลิปหน้า จะรีบโทรบอกนะ
04:39ขอบคุณนะครับ
04:41เอ่อ อาจารย์ครับ
04:48มีอะไรหรือเปล่า
04:52ไม่มีแล้วครับ
04:53อย่างนั้น ผมขอตัวก่อนนะครับ
05:02คุยอะไรกันเหรอครับ
05:05พยายามเช็คว่า หมอธิติรู้เรื่องมนมีนาหายตัวไปหรือเปล่า
05:09แล้วมันได้ติดต่อคนในครอบครัวบ้างหรือเปล่า
05:12ไม่เลย มีนาไม่ได้ติดต่อครอบครัวหมอธิติเลย
05:15แล้วนี่มันหายหัวไปไหนเนี่ย
05:17ปริณหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
05:31พี่ปริณ
05:57ขอโทษนะที่พี่มาช้า
05:59น่าพี่ไปโดนอะไรมาค่ะ
06:03เรื่องคุณมีนากับคุณแนทหายไปเหรอคะ
06:12ที่ริสาช่วนพี่มา ก็เพราะว่า...
06:14ริสาอยากรู้เรื่องนี้แล้วค่ะ
06:16แต่
06:19ตอนนี้ริสาไม่อยั่างรู้แล้ว
06:21ทำไมล่ะ
06:23ก็...
06:24พี่คงไม่อยากเราว่าเรื่องคนเอกครอบแคร์ทหล negoti แล้ว
06:26มันทำให้เค้าลืม
06:28พวกคุณตีกันเองให้คนอื่นฟังหรอค่ะ
06:30นั่นไง ริสาอ่านใจคนเก่งนะครับ
06:39ในไรวันนี้พี่ก็มาแล้ว
06:41งั้นพี่ปรินมาเป็นนายแบบให้ริสาน่อยนะคะ
06:43ริสาพึ่งคิดคอนเซ็ปต์วันนี้ได้ตอนเห็นหน้าพี่เลย
06:48ถ่ายได้ แต่ต้องบอกก่อนว่าคอนเซ็ปต์อะไร
06:51ยับเยินเพราะว่าตอนนี้หน้าพี่นะนะมันยับมากเลย
06:59ไปค่ะ อยู่ ๆ ตรงนี้เลย
07:12ยิ้มอีกสิคะ ยิ้มให้หน้ามันยับกว่านี้อะ ยิ้ม
07:18โอเค ยิ้มอีกค่ะ
07:21โห แบบนี้ค่อยรอหน่อย
07:26โห
07:51เหนื่อยไหมคะ ถ้าเหนื่อยพี่ปารินพักได้เลยนะคะ นิสาจะอยู่ข้างพี่เอง
08:22ลมเย็น ๆ แบบนี้ถ้าได้นอนสักตื่นจะดีมากเลยนะคะ
08:46เฮ้อ ไม่กวนแล้วค่ะ
08:51โอ้ มายก็อด
09:21โอ้ มายก็อด
09:51โอ้ มายก็อด
10:21คุณพ่อมาอยู่นี่เอง
10:45ไอ้ไยมันติดต่อมาบ้างไหม
10:47ไม่เลยค่ะ ไม่รับสาย ไม่ส่งข้อความเลย
10:49ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า
10:53ตายห่วงตาอะไรซะได้ก็ดี ไอ้ลูกเวน
11:04ส่งของขวัญ
11:09ยืนโลเคชั่นอะไรวะ
11:10ไอ้เดชน์
11:20คุณพ่อ คุณพ่อจะไปไหนคะ
11:40มีน่าไม่ยอมเปลี่ยนใจครับ
11:56มนมีน่าคงมีใจให้เมคินไม่น้อย
12:00มนมีน่าเป็นคนจิตใจดี
12:05ก็คงจะทราบซึ้งสำนึกบุญคุณที่เมคินเคยช่วยเรื่องแม่ไว้
12:10มันก็แค่นั้นน่ะ
12:13มีน่าเป็นของเมคินแล้วดีแลน
12:17แกสู้เมคินไม่ได้หรอก
12:20เพราะผมไม่เคยสู้กัน
12:21ฉันไม่อยากให้แกไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้น
12:25มีน่าเป็นคนเก่งกล้า
12:28เหมาะจะเป็นคุณผู้หญิงของจงใต้พระธนา
12:31แต่ถ้าแกอยากเป็นผู้สืบทอด
12:34ห้ามคิดลึกซึ้งเรื่องผู้หญิงคนนั้นอีก
12:35พ่อ
12:41ออกไปได้แล้ว
12:43ไป
12:51ส่งที่อยู่ไอ้อูให้ปลอมเมตรแล้วค่ะ
12:55บอกคนของเราที่เฝ้าอยู่ให้รอฟังคำสั่งเถอะ
12:59ครั้งนี้เราจะพลาดไม่ได้เลยค่ะ
13:02ค่ะ
13:06คุณพ่อคะ
13:12คุณพ่อเจอปืนไปไหนคะ
13:14ปูก็เอาไประเบิดหัวมันไงไอ้ขว้าย
13:17คุณพ่อ
13:18ไปเปิดประตู
13:20คุณพอคะ
13:24คุณพ่อจะไปไหนคะ
13:27ประต่อยเน damagesไปท่าครับ
13:29เค้าเองเธอเป็นคนของคุณคนห์ cic рук
13:31เฮาเป็นผู้หญิงที่เป็น ผมต้องภูอยู่มา
13:33พ่อคะ
13:34มึงกินยุ่งได้ไหม
13:36ถ้ากูไม่มีความสุข มันก็มีความสุขไม่ได้
13:45คุณพ่อ
13:50คุณพ่อ
14:01นั่นเห็นเมจเขารีบไปไหน
14:02อานวนคะ เราจะห้ามคุณพ่อยังไงดีคะ
14:05แล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น
14:06พ่อจะไปหาเนธ
14:08แล้วรู้แล้วเหรอว่ามันอยู่ที่ไหน
14:10ใช่ค่ะ
14:16คุณหมดใกล้ถึงบ้านยังคะ
14:19ดีเลยค่ะ ฉันกับเบียตรีรออยู่
14:22เราต้องรีบตามเพมเมจไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ
14:29พี่กิน่า
14:33คุณยาย
14:38ค่อย ๆ นะคะ
14:44มันเป็นอย่างไรบ้าง
14:46ยังเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า
14:48ฉันขอโทษนะ
14:50ฉันขอโทษที่ต้องโกหก
14:54ทำให้เสียใจ
14:59แต่ว่าฉันจะไม่ต้องทำอย่างจริง
15:02แต่เพื่อใจผิด
15:09คุณรู้ตั้งแต่เมาะใดว่า
15:10คุณไม่ใช่สายเลื่อดแห่งมารัศยิลอี
15:15ผมทิศตของตัวเองในฐานะแห่งมารัศยิลอีมาตลอด
15:18เถ้าก็อยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้ เข้าใจไม่
15:21ฉันรู้ในวันเหีรกงตาย
15:26กรุงไม่ยอมให้คนนอกสายเลืlowอย่างฉัน
15:28อาจเป็นของกระสดบัติของเอมมาราซิลี่
15:32เท่ารู้ไหม
15:34ฉันแค่คิดว่ามีคนอย่างประโมงสเป็นพ่อ
15:39ฉันก็เหมือนไม่มี
15:44อันนั้นก็ไม่เป็นไรเพราะยาวน้อยฉันเองมีอะกง
15:51วันคืนนั้นไปเป็นคนไม่มีครอบครัว
15:54ฉันกลายเป็นคนไม่มีครอบครัว
15:57ไม่รู้ด้วยเท่าว่าพ่อตัวเองเป็นใคร
16:00เพราะฉะนั้นถ้าไม่มี S คลุก
16:05ชีวิตฉันก็ไม่เหลืออะไรแล้ว
16:06ฉันรู้สึกโดดเดียวมาด้วยตลอดเลยใช่ไหม
16:36ไม่เป็นไรนะ
17:07ฉันอยู่ตรงนี้
17:11ฉันจะอยู่ข้างๆคุณเอง
17:16คุณเหนื่อยมากใช่ไหม
17:21อุ๊ยมากแม่
17:36ฉันจะคุยกับพ่อให้
18:02ฉันจะขอให้พ่อพินักกลับมาให้คุณ
18:17เธอหายไปจนแล้ว
18:20แต่ถ้าคุณโกหกฉันเอง
18:23ฉันจะไม่มีทางให้อภัยคุณเลย
18:28หลับจากนี้ไปฉันจะไม่โกหกได้อีก
18:33ฉันอยาก
18:35ระหว่างเราจะไม่มีเรื่องปิดบังกันอีกนะ
18:54โมดเร็ว ๆ หน่อยสิ อย่าให้รถมันหลุด
18:57ผมพยายามอยู่
18:59คุณดูรถไหวก็แล้วกัน
19:03อีนทอน
19:07เปิดเรื่องแล้วครับผู้ใหญ่
19:09คุณตี Museum ครับ ผู้ใจฟังอยู่ครับ
19:12พ่อรู้ที่อยู่เนี่ยแล้วครับ
19:17มันรู้ได้ยังไง
19:18มีคนส่งลโก็ electoral sanctions มาให้ค่ะ
19:20แต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร
19:22ตอนนี้จีกับมิดมอร์ดกำลังขับรับรถตามพ่ออยู่ค่ะ
19:24พ่อมาฝืนไปด้วยค่ะ
19:26เราจะทำอย่างไรกันดีครับพี่ไอ
19:32-555
19:36ทำไมมีนายยังไม่กลับมาจะที
19:42พี่
19:44ถ้าลูกเลือกคุณใหญ่ล่ะ
19:45ไม่ได้ ต้องไม่ใช่ไอ้หมีคิณ
19:48ฉันเห็นคุณใหญ่มาlong
19:50เขาไม่ใช่คุณเลวอล่ะเลยนะ
19:51ที่ผ่านมาเขาก็ดีกับมีนา
19:54ฉันเชื่อนะพี่
19:55ว่าคุณใหญ่จะปกป้องมีนาจาก
19:57จากคนอื่นๆ ในตะกูลเหมรัสซิริได้แน่
20:00ขณะเจ้าสู่ปีดายังไม่รอดเลย
20:03การตายของเจ้าสู่ปีดา
20:05ไม่ได้ปวยตายเหมือนที่พวกมันบอกใช่ไหม
20:09พี่รู้ได้อย่างไร
20:10หรือว่าพี่
20:11พี่ไม่ได้เป็นคนฆ่า
20:14แต่อัยทธนาภพรชัยมันคิดว่าพี่ฆ่า
20:16มันถึงได้กระเสือกสลไปหาให้ปริณไง
20:19แต่กระถูกลุ่มน้องเจ้าส Woahang นะ
20:21เก็บเสียก่อน
20:25ศึกเมฆหญิงมญาติเจ็ลิก
20:26ขณ่าที่ผู้นำของครุณยังโดนฆ่า
20:28กับศึกนอน و่างเจ้าส Woahang
20:30ที่มีเป้าหมายจะทำลาย
20:32ครุณหญิงมญาติเจ้าเจลิก
20:33เนทจะยอมให้ลูกของเราตกอยู่ในสงครามของพวกมันอีกเหรอ
20:45เนท
20:48เนท
20:50ฉันเงียนหัว
20:52เข้าไปพักข้างในก่อนดีกว่า
21:04เนท
21:05เนท
21:33พ่ออยู่นั่นค่ะ
21:36พ่อไม่อยู่
21:37ทำไงดีคะมอล
21:39ตี เธอน่าใจนะว่าเฮียเมจเอาปืนมาด้วย
21:42ตีเห็นกับตาเลยค่ะ
21:45พ่อคิดจะฆ่าเฮียเมจกับสามีเขานั่นแน่
21:48มอล คุณอยากให้บอสเคลียร์เฮียเมจมากไม่ใช่เหรอ
22:02เอาว่าเรื่องนี้ต้องถึงตำรวจนะ
22:03แต่ถ้าเป็นเขา
22:04นี่ ระหว่างชื่อเสียง
22:07กับปล่อยให้เฮียเมจเป็นฆ่าตกร
22:09อันไหนมันสำคัญกว่าการ
22:10เธอคิดให้มันดี ๆ
22:13อาจจะขอให้ท่านนพชายช่วย
22:17อย่าไป อยู่นี่แหละอันตราย
22:20ฮัลโหลครับ ผมมาแจ้งเหตุครับ
22:22น่าจะมีเหตุฆ่ากันตายครับ
22:34นอนพักก่อนนะ
22:36เดี๋ยวพี่จะรีบไปตามมีน้ำกลับมา
22:39พี่
22:43ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง
22:46ฉันอยากให้ลูกเป็นคนตัดสินใจ
22:47เรื่องคุณใหญ่ด้วยตัวเองนะ
22:50นอนพักก่อนนะ
22:55คุณเมจ
22:56ไม่ปล่อยเมจ
22:58พ่อ
22:59คุณพ่อ
23:01คุณพ่อ คุณพ่อ
23:03เตตเต อย่าไป อันตราย อันตราย
23:06คุณพ่อ
23:07ไม่เอานะ
23:08คุณพ่อ
23:09พี่อู
23:12นี่ นั่ง
23:13พี่อู
23:23นั่ง
23:24กล้าเห็นสิ่งผมใช่ไหม
23:27นี่
23:27นี่
23:29คุณเมจ
23:34คุณกล้ายิงหรอ
23:36เนจได้ตายก่อนน่ะ
23:38ปล่อยรอก
23:39หมีกลู
23:39เนจก็หมีกลูเหมือนกันใช่ไง
23:41มันเป็นของกู
23:43คุณพ่อ
23:44ตีแย่,ตีคุณตาไม่ไหว
23:45diagramเต็มก่อนน่ะ
23:47คุณพ่อเนจ
23:49คุณพ่อ
23:55ถ้าไม่มีมื่งสักคนเหนีย
23:57อีเลสก็เป็นของพูดคนเดียว
24:04พ่อ
24:10พุ่งไปแล้ว
24:12แทนไปแล้ว
24:14ขาไปแล้ว
24:16ตอนนี้ก็เหลือกระบาลอย่างเดียวนะ
24:19อีเลส
24:21หนีบ้า
24:27เมาป่าไง
24:28ปล่อย
24:29ปล่อย
24:30ยีนา
24:31ปล่อย ปล่อย
24:32ยีนา
24:33ปล่อย ปล่อย
24:36โอ้
24:40ไอ้โปรเลเมท
24:43โอ้
24:44โอ้ย
24:47ไอ้ปลาเมตต์ ฉันจะไม่ทนแกอีกแล้ว
24:51เราวันนี้จะตาย จะตายไปด้วยกันนี่แหละ
24:54เมตต์
25:00พอแล้ว
25:07แม่ พ่อ แม่
25:08แม่
25:10พ่อ
25:12พ่อ
25:13แม่
25:14พ่อ
25:15แม่
25:16พ่อ
25:17แม่
25:38พ่อ
25:39แม่
25:40พ่อ
25:41แม่
25:42พ่อ
25:43แม่
25:44พ่อ
25:45แม่
25:46พ่อ
25:47แม่
25:48พ่อ
25:49แม่
25:50พ่อ
25:51แม่
25:52พ่อ
25:53แม่
25:54พ่อ
25:55แม่
25:56พ่อ
25:57แม่
25:58พ่อ
25:59แม่
26:00พ่อ
26:01แม่
26:02พ่อ
26:03แม่
26:04พ่อ
26:05แม่
26:06พ่อ
26:08แม่
26:09พ่อ
26:12แม่
26:14พ่อ
26:23ทำไมต้องให้ตำรวจเข้ามายุ่งเรื่องอุ่นเม็ตด้วย
26:26นั่นสิ
26:28นักขาวโถ่ตามจนมือถือที่จะระเบิดอยู่แล้ว
26:33จริงๆต้องขอบคุณผมมากกว่า
26:34ก็มากกว่า
26:35เพราะผมเป็นคนตัดเฮเมด
26:37คนที่มีสิทธิ์รับมอรดอกออกไป
26:39ถ้ายังหาพี่นายกรรมไม่เจอ
26:42ยังไงก็ยังเหลือไอ้ใหญ่อยู่ดิ
26:44คุณใหญ่
26:45มันก็สีเท่าอยู่ละ
26:48ต่อให้เก่งยังไง
26:49ผู้บริหาร H Group คงไม่ยอม
26:51ให้ผู้นำมีข่าวเช้า
26:53ไม่ว่าจากทางเฮเมด
26:54หรือตัวคุณใหญ่เอง
27:04ก็ไม่ใช่เรื่องยาก
27:07ก็ไม่เลวนี่ครับ
27:10ในเมื่อไอ้อูก็ตายไปแล้ว
27:12ไม่มีใครหาพี่นายกรรมเจอแน่นอน
27:15ได้
27:16ฉันจะปั่นหัวพวกบอสเอง
27:20ส่วนผม
27:22ก็จะช่วยดันโครงการโรงพยาบาล
27:24VVIP
27:25ของรุ่งกับไป
27:34พี่
27:39ถ้าฉันยอมเชื่อพ่อให้ป้าแม่หนีไปที่เชียงไร
27:45พ่อกับแม่ฉันก็ไม่ต้องมาตาย
27:47ทุกอย่างมันเป็นความผิดฉันเอง
27:49มันเป็นความผิดฉันเอง
27:51คุณใหญ่
27:52มันเป็นความผิดของฉันเอง
27:53มันเป็นความผิดของฉันเอง
27:57ไม่ใช่ความผิดของเธอ
28:02ทำไม
28:05ทำไม
28:17ตำรวจพบสมองสมในที่เกิดเหตุครับ
28:23เมื่อวานนี้ได้เกิดเหตุเพิ่งไหม้บริเวณอุซ่อมรถในย่านประทุมธานีครับ
28:27หลังจากเพิ่งไหม้เดี๋ยวกว่า 3 ชั่วโมง
28:30เจ้าหน้าที่จึงได้สามารถคบคุมเพิ่งไว้ได้นะครับ
28:33ในที่เกิดเหตุพบสมสองสมครับ
28:35ซึ่งตอนนี้ยังไม่สามารถรับปุกตัวตนได้
28:38นอกจากนี้ทางจริงที่ตำรวจนะครับ
28:40ยังตรวจสอบกล้องหน้ารถ
28:42พบนายประเมทเฮมนาซิริ
28:44ถ่ายหญัดเฮชกุ๊ก
28:45ปุกถือปืนเข้าไปในบนเวนดังกาวอีกด้วย
28:47ซึ่งจนถี่คาดว่าอาจจะเป็นเหตุจากเรื่องชู้สาวครับ
29:00คุณใหญ่ครับ
29:01เราต้องไปพบนำรวจเพื่อให้ปากคำนะครับ
29:12ฟังหน่อยมีน้า
29:13ฉันต้องไปเจอตำรวจ
29:16ฉันจะรีบกลับมาแน่
29:43แม่
29:49แม่
29:53แม่
29:54แม่อยู่ที่ไหน
29:56แม่ แม่ได้ยิน nightmareอยู่ที่ไหน
29:59แม่
30:01แม่ปลอดภัยดีใช่ไหมแม่
30:03แม่ได้ยินไหมแม่
30:05แม่
30:07แม่ปลอดภัยดีใช่ไหมแม่
30:09แม่ได้ยินหรือไม่แม่
30:11แม่
30:13- แม่ แม่ มุนมีน่า
30:28ฉันเตือนเธอแล้วนะ
30:31เจ้าสัวหวัง
30:36แม่
30:38แม่
30:39พ่อ
30:41แม่
30:44นี่รูปที่คนส่งมา
30:47มันคือรูปจริงใช่ไหม
30:49พ่อกับแม่ฉันอยู่ไหน
30:51คราวนี้เธอได้สัมผัสความรู้สึก
30:53ของการที่ได้เห็นโรงสบเป็นครั้งแรกแล้วนะ
30:57ว่ามันเป็นยังไง
31:05อยากเจอสำสองอีกไหม
31:30ฉันยอมแล้ว
31:33ฉันยอมทุกอย่าง
31:35คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้
31:36ฉันยอมหมดแล้ว
31:39แต่ฉันขอแล้วนะ
31:42ปล่อยพ่อกับแม่ฉันมาแล้วนะ
31:44ฉันขอร้อง
31:46จะให้ฉันทำอะไรก็ได้
31:47ฉันยอมหมดแล้ว
31:52ทางเดียวที่จะทำให้พ่อแม่ของเธอรอดก็คือ
32:01เธอต้องทำตามที่ฉันสั่ง
32:06เข้าใจไหม
32:21เชิญครับ
32:36ทำไมถึงต้องรีบออกจากโรงพยาบาล
32:37แล้วพาฉันมาที่นี่
32:43ฉันอยากจะจบเรื่องร้าย ๆ พวกนี้สักทีค่ะ
32:46ฉันจะทำตามสัญญากับคุณ
33:06พี่นายกำอยู่ต้ายนั่นค่ะ
33:09ปลายซากนั้นจะมีกล่องเล็กซ่อนอยู่
33:21แล้วเธอรู้ได้อย่างไร
33:25ว่าฉันจะทำอะไร
33:28ก็ได้
33:30แต่ฉันไม่รู้
33:32ว่าจะทำอะไร
33:36พ่อฉันเคยบอกว่าถ้าเกิดอะไรขึ้น ให้เอากล่องเล็กใต้ซากนั้นขึ้นมา
33:41พ่อฉันฟังจากคุณ ฉันเลยดาวว่าน่าจะเป็นพี่นายกรรมค่ะ
34:05นี่ค่ะคุณใหญ่ แต่มันต้องใช้รหัสเปิดนะครับ
34:18รหัสเปิดคือวันเกิดฉันค่ะ
34:36สัญลักษณ์
34:43คุณใหญ่ค่ะ คุณจะไม่เปิดดูหน่อยเหรอคะ
34:48ไม่ต้องเป็น ตอนนี้ไม่มีพี่นายกรรมตัวจริงอีกต่อไปเลย
35:05ถ้าเจอมีน่า รบกวนผอ.รีบโทรแจ้งผมด่วนเลยนะครับ
35:36สวัสดีครับ
35:40ยังไม่ได้ข่าวมีน่าอีกเหรอลูก
35:47ป่านนี้มีน่าจะทุกใจขนาดไหนนะเนี่ย ตามหาพ่อแม่มาตลอดชีวิต
35:53แต่พอได้อยู่กันแป๊บเดียว พ่อแม่ก็มาตายจากไปแบบเนี้ย
35:58แม่เสียใจที่ช่วยเลยมีน่าไม่ได้เลย
36:02น่าใจ
36:05มีน่า มีน่า มีน่าปะเจ็บตรงไหนหรือเปล่าลูก ปะเจ็บไหม
36:10ไม่เป็นไรค่ะ เจ็บนิดหน่อยค่ะ
36:15ผมอยากให้มีน่ามาอยู่ที่นี่สักพักนะครับ
36:19มีน่าเป็นคนที่ครอบครัวเดียวกับเรา
36:22คนนอกอย่างคุณไม่ต้องมาออกตัวขออะไรแทนหรอก มันไม่จำเป็น
36:27พี่หมอติ
36:28ทำไมต้องห้ามพี่่ะ เพราะเขาเนี่ย มีน่า สงสัยจะเลิกอันตรายแบบนี้
36:35ผมขอโทษ
36:42ผมสัญญานะครับ หลังจากนี้ผมจะไม่ให้มีน่าเค้าเจอเรื่องแบบนี้อีก
36:48ผมจะปกป้องดูแล ของมีน่าให้ดีที่สุดครับ
36:58พรุ่งนี้คุณต้องไปสนามเรา
37:00ฉันเลยไม่ได้ไปกับคุณด้วยเลย
37:03ถ้าฉันออดแอร์ฉันตายไปตั้งแต่ 3 หัวแล้ว
37:06ยังจะมาตลกอีก
37:10ไม่ต้องห่วงนะ
37:12ฉันจะจัดการพวกมันแล้วก็รีบกลับมารับเธอ
37:16วันนี้ก็นอนใหญ่เยอะค่ะ
37:18อย่าลืมกินยาด้วย
37:20ค่ะ
37:28ขอบคุณนะ
37:58นี่มันหัวใจของมีนา
38:00มีนาเลือกเองได้ค่ะ
38:28มีน้าเหนื่อยแล้วค่ะ
38:30มีน้าขอตัวก่อนนะคะ
38:54พี่หมอปิคะ
38:56มีน้านับถือพี่หมอปิเป็นครอบครัว
39:04มีน้าอยากให้พี่หมอปิ
39:06เป็นพี่ชายที่น่ารักของมีน้าแบบนี้ไปตลอดนะคะ
39:27มีน้าที่รัก
39:40อาทิตย์หน้าแกติดต่อธนาทัศนายด้วยนะ
39:42แจ้งไปว่าฉันจะยืนเรื่องขอเป็นผู้ชายกรรมรวยหนึ่ง
39:45แต่ธนาทัศนายความข้าง ๆ สนิกกับบ้านกรุงเมรินอะครับ
39:48นั่นแหละที่ฉันต้องการ
39:49ฉันจะทำให้พวกมันเห็นว่าใครมีพาเวอร์ที่สนในเอชกรู
39:52ให้พวกเราทุกคนรวบรวมบัญชีทรัพย์ศีล
39:54ของธุรกิจในเครื่องทั้งหมด
39:56ส่งเป็นรายงานให้คุณใช่ไหมครับ
39:58แล้วเรื่องนี้
39:59ผอ.ปลาโมดรับรู้หรือยังครับ
40:02ผมคงต้องแจ้งทางคุณปรีนก่อนครับ
40:04มันเป็นขั้นตอนของการทำงาน
40:05ที่ต้องเคารพตามตำแหน่งงาน
40:07ไม่งั้นพวกเราจะเกิดปัญหาขึ้นได้
40:09แล้วพวกคุณจะอธิบายสิ่งที่ผมเจอมาว่าอย่างไรดี
40:13รายได้ของโรงพยบาลที่ต้องส่งเข้ากลงสี
40:15มันน้อยลงทุกปี
40:16ส่วนทางกับรายได้ที่มันเพิ่มขึ้น
40:19เงินหายไปไหนหมดครับ
40:23รายงานการซื้อขายที่ดินของคุณ
40:26ระยงานการซื้อขายที่ดินของเฮฟนเฮม
40:28มีหลายถือเลยที่เลี้ยงภาษี
40:31จะอธิบายว่าไง
40:53ระวังโดนไล่ออก
40:56กับติดคุก
40:59พวกคุณชอบแบบไหนมากกว่าแบบนั้น
41:01เออ
41:03ผมจะรีบรวมพอมูลส่งให้ภายในที่นี้เลยครับ
41:08คุณอะ
41:12ได้ครับ
41:13ผมทำได้ครับ
41:20มีใครคิดติดต่อคุณธนาเรื่องอะไรเหรอครับ
41:26ปริน
41:27เดี๋ยวผมสะดวกก็ติดต่อครับนะครับ
41:30อะไรครับแม่
41:32ไอ้ใหญ่มารีบประชุมบอสโดยไม่แจ้งพวกเรา
41:33ผมเชิญทุกท่านเข้าร่วมประชุมในวันนี้
41:57เป็นเพราะมีหลายท่านเป็นกังวล
41:59เกี่ยวกับข่าวของคุณปราเมจคุณพ่อของผม
42:00เพราะว่ากลัวจะกระทบกับธุรกิจต่าง ๆ ของเราในเครือ
42:05วันนี้ผมเลยจะขอแจ้งเกี่ยวกับผลประกอบการ
42:07ของธุรกิจทั้งหมดของเรา
42:08ในตายมารรถแรก
42:10รวมถึงความคืบหน้าของโปรเจ็ตโคคเทลลาวช
42:12ที่ผมกำลังดูแลอยู่ด้วยครับ
42:13คุณมีกินยังดูแลอยู่ด้วยครับ
42:16ไอ้ใหญ่มาเรียกประชุม บอบธิษฐ์ ที่ขาแมล็กรอดมาถึงเรายังไง
42:19ก็เพราะพวกบอบธิษฐ์มาถึงช่างใจ
42:21ที่จะเลือกข้างระหว่างเรากับไอ้มีคิน
42:23พวกนั้นคงปรังคิดอยู่
42:25ว่าใครจะให้ผมประโยชน์ได้มากกว่า
42:26รีบเข้าไป
42:27คุณมีคิดเรียกประชุมบอบบริหารด่วน
42:30แต่ดูเหมือนคุณจะสับเผ้านะครับ
42:32ที่เรียกคนมาไม่ครบ
42:35ผมตั้งใจ
42:37เพราะเกรงว่าถ้าทั้งสี่ท่านข้าร่วมประชุมด้วย
42:39จะรู้สึกอืดอัด
42:41เพราะว่าผลประกอบการของ ตรายมารณ์แรกในปีนี้
42:43ต่ำกว่าปีที่แล้ว 25%
42:45ผมตั้งใจครับ
42:48เพราะเกรงว่าถ้าทั้งสี่ท่านเข้าร่วมประชุมด้วย
42:50จะรู้สึกอึดอัด
42:52เพราะว่าผลประกอบการของไตล์มาร์ดแรกในปีนี้
42:54ต่ำกว่าปีที่เหล่า 25%
42:56แต่มันก็เป็นไปตามสภาพเศรษฐกิจ
42:58ที่กำลังเข้าข้านขอมากนะคะ
43:00พระสัตว์อื่นก็ได้รับผลประทบเหมือนกัน
43:02ยกเว้นเอชคลับครับ
43:04ที่ไตล์มาร์ดแรกของปีนี้
43:05ทำกำไรมากกว่าปีที่เหล่า 20%
43:13ผมรู้สึกเห็นใจทุกท่านมากนะครับ
43:15ที่ต้องมานั่งรุ่นกับผลประกอบการ
43:17กับกำไรที่มันลดลงทุกปีของเอเวนโฮ
43:20อย่างที่ผมบอกครับ
43:21ว่ามันเป็นเพราะว่าอำนาจบริหารสูงสุด
43:24ยังไม่มีใครนั่งดูแล
43:26ผมเลยอยากจะขออาศาสตร์ทำงานให้กับทุกท่าน
43:31ในตำแหน่งประทานของเอชคลุบ
43:41แกมีสิทธิ์อะไร
43:43มาตัดสินใจเรื่องนี้
43:48สิทธิ์ของหลานชายคนโตของตระกูล
43:51ที่พี่ชายคนรอง
43:54กับหลานชายคนเล็กไม่มี
43:58เมื่ออากโงค์กับคุณพ่อไม่อยู่
43:59cũngเป็นหน้าที่ของผมที่ ต้องมาดูแลสตรวจกิจแทน
44:02มันเป็นถัดเนียมปฏิบัติที่ทุกนายยอบรับอยู่แล้ว
44:04ไม่ได้
44:08ต้องรอเปิดพีนักกรรมของอกโงค่ะ
44:09คุณใหญ่ควรจะทำตามคำสั่งเสียของอะกงนะครับ
44:12ไม่ใช่มามัดมือโชคแบบนี้
44:18งั้นก็มาเปิดสิครับ
44:21พี่นายกรรม
44:24ผมจะยอมทำตามทุกอย่าง
44:29หรือไม่งั้นเราก็ควรใช้วิธีประชาธิปตัย
44:32โดยการที่ให้ทุกคนในที่นี้ช่วยกันตัดสินใจ
44:34พรุ่งนี้เราจะทำการโบสถ์เพื่อลงมติในการเลือกประธารบริหาร S-Group
44:38เพื่อให้นายอาณาจักรบริหารเดินหน้าต่อไปได้
44:41หากบอบบริหารท่านใดเห็นด้วยว่าความคิดของผม
44:44กรุณายกมือเพื่อลงมติด้วยครับ
45:04เดี๋ยวก่อนค่ะ
45:23เราตกลงกันแล้วว่าคุณจะสนับสนุนฉัน
45:26แล้วทำไมคุณถึงโวตตามข้อสนือเมฆิ้ล
45:28เพราะผมต้องการความมั่นใจไง
45:30ถ้าปล่อยให้มีความเชื่อใจ
45:31มันก็กลายเป็นการแช่แข่งธุรกิจ S-Group ทั้งหมด
45:34คุณบอกให้ผมรอไม่นาน
45:36แต่แค่หลังจากเจ้าสวะตาย
45:38ผลประกอบการณ์ก็ตกต่ำลงไว้เรื่อย ๆ
45:41วงในค่าบริษัทลดลงตลอด
45:43พวกเราต้องตัดสินใจ
45:45เลือกวิธีที่คิดว่าดีที่สุด
45:47สำหรับธุรกิจเราครับ
45:49แต่
45:53ไหนคุณพาบอกว่าเจรจาแล้ว
45:55เอาอยู่ทุกคนไงละคะ
45:57นี่ไปรอบบีท่าไหนคะเนี่ย
45:59คนใหญ่ถึงได้ชี้นิ้วบอดเปรียหานได้ทุกคนแบบเนี้ย
46:04ร้อนพูดเหมือนจะมีสมอง
46:06แต่จริงๆเรากลวง
46:09มันก็กลวงพอกันนั่นและ
46:11ถ้ามีทางอื่น ที่ดีกว่านี้
46:12จะมาพึ่งฉันทำไม
46:15นี่มันจะไม่มีทางไหน
46:16นี่มันจะไม่มีทางไหนที่จะเคลียร์คุณใหญ่ออกจากเคชกรูปได้เลยเหรอครับ
46:22ขณะได้ประมาทมันหนีคดี
46:24ไอ้ใหญ่มันยังไม่ด้วยลงในสายตาของบอร์ตบริหารเลย
46:33มึงคิดให้ใช้ ๆ เสียงของพวกบอร์ต
46:35เหมือนที่มึงขึ้นเป็นประทานอย่างนั้นเหรอ
46:37ก็ต้องใช้กฎกฎิการพวกนี้แหละเป็นทางออก
46:40ไอ้ใหญ่
46:41มอรดงหรือเฮมบราซิลลี่
46:43อาโกะเป็นคนกำหนด
46:44แกจะลำเส้นแบบนี้ไม่ได้
46:49โกรธมากเหรอครับ
46:52ที่หมูกำลังจะเข้าปากมาแล้ว
46:54เดี๋ยวผมเตะทิ้งไว้ก่อน
46:56แกพูดอะไร
46:58กระเทียร์พยายามดันสร้างโรงบาลวีวีไอ้ผีนี่
47:01เพื่อสร้างโรงบาลวีวี
47:04กระเทียร์พยายามดันสร้างโรงบาลวีวีไอ้ผีนี่
47:08เขาอ้างดึงมินมาลงทุนเป็นพันธุ์ราณแล้ว
47:10กินเปอร์เซนท์จากการกอดสร้าง
47:11นึกว่าผมดูไม่ออกครับ
47:14ความโรคของอาปิดไม่มิดหรอกนะครับ
47:16คนต่างประเทศ
47:17มินมาไทยเพื่อใช้บริการโรงพยาบาลเพิ่มขึ้นทุกปี
47:33กูว่าถ้ามึงขึ้นบริหารนะ
47:37S-Groupล้มสลายแน่
47:41คนที่จะล้มสลาย
47:43มีแค่มึงคนเดียวเท่านั้นแหละ
47:45เปิดพินายกรรมเมื่อไหร่
47:47กูจะแชร์ภาพรักที่มึงซ่อนไว้ทั้งหมดเลย
47:53ไอ้อูกมึงตายไปแล้วน้อย
47:55มึงอย่าลืม
47:59ไม่มีพินายกรรมมึงก็ไม่เหลืออะไร
48:03แต่ใส่ตาคนนอกกับบอดบริหาร
48:07อย่างนั้นมึงก็เป็นร่องกูตลอดไป
48:27เห็นท่าทีบอดบริหารวันนี้เหรอ
48:29ถ้าแกไม่มีอาวุธจะจะฆ่ามึง
48:31ตอนหน้าบอดพรุ่งนี้
48:33แกจะอยู่ใต้ตีมตลอดไปแน่
49:01คุณใหญ่เป็นยังไงบ้างคะ
49:03พรุ่งนี้ตำแหน่งประธานเอสกรูป
49:05จะต้องเป็นของผมแน่นอน
49:07เดี๋ยวผมไปรับคุณที่บ้านนะ
49:09คืนนี้เราต้องฉลองกันหน่อย
49:11ค่ะ
49:31โปรดติดตามตอนต่อไป
50:01มีน่า
50:11มีน่า
50:13เป็นอะไรลูก เกิดอะไรขึ้น
50:15ห๊ะ ร้องให้ทำไม
50:17มีน่า
50:23เป็นอะไรลูก
50:31น่าใจ
50:35หนูจะทำยังไงดี
50:41เขาต้องเกลียดหนูแน่ๆเลย
50:43เขาต้องทนหนูไม่ได้แน่เลย
50:45ถ้าเขารู้ความจริงหนูจะทำยังไงดี
50:49ไหนเล่าให้น่าฟังสิ
50:57เล่าสิน่า
51:01เจ้าสวรรค์
51:05เขาบังคับให้หนูต้องทำ
51:09เขาหลอกหนูสารพัด
51:11เขาหลอกให้หนูทำอย่างนั้น
51:13หลอกให้หนูทำอย่างนี้
51:17แต่อย่างนี้หนูไม่ได้อยากทำเลย
51:19หนูไม่ได้อยากจะโกหกเขา
51:23หนูรักเขา
51:25หนูรักเขา
51:31เขาต้องเกลียดหนูแน่ๆเลย
51:37หนูไม่ได้ตั้งใจ
51:39หนูไม่ได้ตั้งใจ
51:49แล้วมีน่า
51:51คิดยังไงกับคุณเมคิน
51:55แม่ชอบ
51:57รู้สึกดี
51:59หรือว่า หนูรักเขาค่ะ
52:03หนูอยากเห็นเขาสมหวัง
52:07แต่หนูก็ไม่รู้ว่าหนูควรทำยังไงดี
52:13เราบอกความจริงกับคุณเมคินได้ไหม
52:17ไม่ได้นะคะ
52:19ตอนนี้พ่อกับแม่อยู่กับเจ้าสวรรค์
52:21เจ้าสวรรค์ก็โหดเที่ยมมากเลยนะคะ
52:23น่าว่ามีนาเนี่ยต้องคิดหาทางอื่นไปด้วยนะลูก
52:27เพราะว่าถ้าคุณเมคินเขารู้ความจริง
52:30ว่ามีนาหักหลังเขา
52:32มีนาอาจจะต้องเสียเขาไปตลอดชีวิตเลยนะลูก
52:47มีนา
52:49มีนา
52:51มีนา
52:54เมคิน
53:01เธอร้องไห้เหรอ
53:04ฉันแค่
53:07คิดถึงพ่อกับแม่นะครับ
53:11เอ่อ คุณเมคินจะพามีนาไปเพนฮาวใช่ไหมคะ
53:15ใช่ครับ คุณนาไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ
53:24ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
53:26ฉันหวังว่าคุณจะปกป้อง
53:29แล้วก็ไม่ทำร้ายมีนานะครับ
53:38ผมไม่มีทางทำร้ายคนที่ผมรักอยู่แล้วครับ
53:45ฉันดีใจนะครับที่ได้ยินแบบนั้น
53:53ฉันฝากมีนาด้วยนะครับ
53:57ครับ ไม่ต้องห่วงเลย
54:07ไป
54:24ขายตัวมาอยู่ที่นี่เอง
54:26แล้วยังจะทำตัวเป็นเหยียวให้ตัวเป็นฝ่ายถูกอย่างนั้นเหรอ
54:29แต่งงานกับฉันนะ
54:31วันนี้ที่ฉันจะขอเป็นผู้ดำเนินการในการลงมติโวต
54:34เลือกประทานของเฮชกุ๊กค่ะ
54:37ถ้าฉันช่วยพ่อแม่ปลอดภัยเมื่อไหร่
54:39ฉันจะรีบบอกความจริงกับคุณ
54:40เธอนี่เก่งกว่าที่ฉันคิดไหม
54:42ตอนนี้ทุกคนคงเห็นพี่นายกรรมตัวจริงเรียบร้อยแล้วล่ะ
54:45มึงจะไปมีพี่นายกรรมตัวจริงได้ยังไง
54:47เราเจอพี่นายกรรมของท่านเจ้าสวะปีดาเหมือนรัษฐิหลีแล้วครับ
54:50มึงคงไม่มีข้อโทรแยงแล้วใช่ไหม
54:52เธอทำลายชีวิตของเมคินได้ยับเยินแน่นอน
54:57พ่อของลูกจะต้องภูมิใจ
54:59ว่าลูกสามารถนั่งเกลี้ยงตัวนั้นได้
55:01ด้วยความสามารถของลูกเอง
55:03เกลี้ยงที่แม้ว่าคนอย่างไอ้ใหญ่จะพยายามแค่อะไร
55:06มันก็ไม่มีวันได้มาครอง
55:10ฉันไว้ใจเชื่อใจเธอทุกอย่าง
55:12เธอรักฉันทำไมอีกหรอ
55:14มีน้าทำไม
55:23ล Daviso กระสุทธิกับกระสุทร
55:24ฝากยอมตัวเรื่องที่อาจพยายามจะดันไส้หรือโรงบ้านวีวีไอพีนี่ไง
55:29ฮัลโหล ใครโทรมา
55:31ของแม่ บ้าไปได้
55:33ไปต่อสบายๆ
55:35ไม่มีเขามามอบตัวหรอกครับ เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ
55:37แล้วถ้ามอบตัวคุณจะเคียงค่าคุณว่าอะไรเหรอครับ
55:41ไม่รีบผม ๆ
55:43เธอคือคนเดียวที่ยังคงซ้อนอยู่ในใจ
55:49ยังคงซ่อนอยู่ในใจ
55:53จะนานเพียงไหนก็ไม่เคยหายไป
55:57เธอส่วนให้ฉันรัก วันแรกจนวันสุดท้าย
56:02เธอรู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอเสมอ
56:09เจ็บปวดเพราะรักเป็นยังไง
56:14ฉันจำมันได้ไม่เคยลืม
56:21ทั้งวันทั้งของการกล่ำกลืน
56:25นี่ใช่ไหมรสชาติความรักที่เธอจริง
56:30เธอมีใครเข้ามาฉันก็ไม่รู้