Đi đến trình phátĐi đến nội dung chínhĐi đến chân trang
  • Hôm nay
https://t.me/TopfansNovelas2

Danh mục

😹
Vui nhộn
Phụ đề
00:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
00:30Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:00Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:02Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:04Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:06Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:08Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:10Hãy subscribe cho kênh La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:12Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:14Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:16Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:18Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:20Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:22Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:23Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:24Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:25Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:26Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:27Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:28Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:29hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
01:59Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:29Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
02:58Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
03:00Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
03:02Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
03:04Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
03:06Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
03:08Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
03:10Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
03:12Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
03:14Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
03:44Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:14Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:16Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:18Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:20Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:22Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:24Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:26Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:28Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:30Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:32Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:33Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:34Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:35Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:36Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:37Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:38Hãy subscribe cho kênh Ghiền Mì Gõ Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
04:39đón Leonardo recibió una misiva, justo antes de desaparecer.
04:43Una misiva procedente de la corte.
04:47¿Estás seguro de eso?
04:49Completamente.
04:50Pues ahí tenemos la respuesta.
04:52¿Don Leonardo ha debido devolver a la corte con su padre?
04:55Es lo más plausible, sí señor.
04:57Bendito sea Dios.
04:59A veces uno se pone en lo peor, fabula, ilusorias conjeturas
05:03sin reparar en que la realidad es más prosaica.
05:07Su padre le ha reclamado y él ha marchado.
05:11Disculpen, pero yo me voy a retirar.
05:14Ya han sido suficientes emociones por hoy.
05:16Bárbara, ¿te acompaño?
05:17No te apures.
05:18Quédate y descansa.
05:20Ha sido un día muy largo para todos.
05:23Daré aviso de inmediato a Bernardo y a Julio para que den por concluida la búsqueda.
05:37Matilde, si llega usted a entrar cinco, diez segundos más tarde, yo no sé qué habría pasado.
05:46No me lo quito de la cabeza.
05:48Es que el Duque estaría muerto.
05:51Y mi hijo, Dios sabe.
05:53Pues muy lejos de aquí, Raimunda.
05:56O encarcelado esperando su sentencia de muerte.
05:59Mi hijo le debe a usted el aire que respira.
06:08Y yo jamás le podría agradecer suficiente.
06:12Jamás.
06:14¿Se había mostrado alguna vez así?
06:16Tan impulsivo e irracional.
06:18No.
06:19Atanasio es de sangre caliente y terco, como yo.
06:23Pero nunca lo había visto así.
06:25No voy a mentirle, Raimunda.
06:27Mi temor es que lo vuelva a intentar.
06:29No, Matilde.
06:31No, Sara.
06:33Lo conozco bien.
06:35Yo sé que él se ha dado cuenta de que se ha equivocado de medio en medio.
06:39Yo también pensaba conocerle.
06:41Me había formado una imagen muy diferente de Atanasio en mi cabeza.
06:46Y eso pese a todas las mentiras que me ha contado desde que nos conocimos.
06:51Pero eso es fruto de la vida que ha tenido que llevar.
06:55Matilde no ha sido sencilla.
06:57¿Acaso lo es?
06:58¿La de alguien?
06:59No.
07:00No.
07:01Seguro que no.
07:02Pero la suya ha estado plagada de sinsabores y de desgracias con las que él ha lidiado como ha podido.
07:12Y saber que el duque estaba detrás, que su amenaza supuso nuestra ruina, ha sido demasiado para él.
07:22Y la culpa es mía.
07:25Yo me debería haber quedado en mi casa, quietecita, y no haber venido a remover el abismo.
07:37Disculpen si interrumpir algo.
07:39No.
07:40No señorito, por supuesto que no.
07:42Le podemos ayudar en algo.
07:45Me gustaría despachar con Raimunda.
07:47Si pudiera ser.
07:48¿Conmigo?
07:49Disculpa que sea a estas horas de la noche, pero no he encontrado otro momento.
07:52Muy bien.
07:53Les dejo a solas entonces.
07:55Gracias.
08:02Por favor.
08:11Bien.
08:12Será breve.
08:13Quería preguntarle por su anterior ocupación, antes de que la contratase doña Victoria.
08:18Tengo entendido que sirvió usted en una casa del pueblo.
08:20¿Eso es así?
08:21Sí, sí.
08:22Es así.
08:23Verá a una doncella de palacio.
08:25Tiene a su padre enfermo y necesita encontrar trabajo allá, para estar cerca de él.
08:29En el pueblo.
08:31Así es.
08:32He pensado que quizás sus anteriores amos aún no hayan cubierto su puesto.
08:36Así que si pudiera darme sus señas, le estaría muy agradable.
08:39Pues es que no están.
08:40¿No están?
08:41No, no.
08:42No están.
08:43Se fueron, no sé a dónde, porque no me dieron razones.
08:50Entonces no puedo ayudarme.
08:52Pues no, no.
08:53Lo lamento, pero no le puedo ayudar.
08:59¿Desea algo más?
09:00No.
09:02No.
09:04Buenas noches.
09:05Buenas noches.
09:07Y espero que le vaya bien la búsqueda.
09:12Gracias.
09:26Hay algo que no entiendo, Tirso.
09:29Señor.
09:30¿Por qué has tardado tanto en informarnos de que don Leonardo había recibido esa misiva de la corte?
09:36Porque yo mismo no lo he sabido hasta hoy, señor.
09:39Ha sido Luciano quien me lo ha contado.
09:42Siguiendo órdenes de don Julio, hoy he reunido al servicio para informarles de la situación.
09:48Sabían que el señorito se había ido, pero no que se temía por su vida y que andaban en su busca.
09:55¿Y ha sido entonces cuando Luciano te lo ha contado?
09:57En efecto.
09:58Y ahora...
09:59¿Ahora qué?
10:00No puedo sino lamentar tantas horas de zozobra, señor. Debí haber informado al servicio desde el primer momento.
10:14Bobadas. Si no lo has hecho ha sido por discreción la misma que has demostrado siempre desde que entraste a servir en esta casa.
10:22La misma que demostró siempre tu padre.
10:24De tal palo, tal astilla.
10:29Mi padre siempre decía que servir aquí era, además de una gran responsabilidad, todo un honor.
10:38Qué duda cabe que también lo ha sido para mí.
10:41Siempre he sentido que me trataban con respeto y amabilidad.
10:47Me llevo un gran recuerdo de ustedes. Uno que nunca olvidaré.
10:51Pero... ¿es que te marchas?
10:54Mañana mismo. Acompañado de mi madre.
10:57¿Cómo? ¿Antonia también se marcha?
11:00¿Acaso no están al tanto?
11:02¿Al tanto de qué? Habla a las claras.
11:06Señor, su prometida doña Victoria nos despidió hoy a ambos de manera fulminante.
11:13Di por hecho que estarían enterados.
11:21Adriana.
11:33¿Vienes de la casa grande?
11:35Sí, sí.
11:37Eh...
11:38Y con nuevas de Leonardo.
11:40Resulta que su padre le hizo llamar y ha vuelto a la corte.
11:46¿Y estás bien?
11:48Aún no he tenido tiempo de asimilarlo pero supongo que sí.
11:52¿Contenta de que no se haya precipitado por un barranco?
11:55Barranco.
12:03¿Tú cómo estás?
12:05¿Qué ha ocurrido?
12:10Rafael y yo hemos decidido dejar de tener contacto.
12:14A partir de ahora nos evitaremos y...
12:17Y haremos como que el otro no existe.
12:22Y dices que habéis tomado juntos la decisión.
12:28Lo siento, pero creo que si fuera así estarías más entera.
12:34Ha sido cosa suya, ¿verdad?
12:36Sí.
12:37No entiendo que estés triste.
12:48Pero aunque no lo creas...
12:51Rafael acaba de mostrarte el camino para ser feliz.
12:54Felísima.
12:57Lo serás.
13:00Porque al fin vas a alejarte de una persona que realmente no te merece.
13:03Además, ¿qué propósito de vida es?
13:09Amar al hermano de tu esposo.
13:12Una persona con la que nunca podrás estar.
13:15Ahora sé que tienes razón.
13:17Pero...
13:18No, sin peros.
13:21Estoy en lo cierto y punto redondo.
13:25Él no puede proporcionarte un buen porvenir.
13:27Cuando todo esto pase y no sea más que un recuerdo lejano y borroso...
13:37Me darás la razón.
13:38¿Pero y yo qué hago hasta que se convierta en un recuerdo?
13:41¿Cómo voy a vivir en la misma casa que él sin... sin mirarlo?
13:45Sin hablarle?
13:48Creo que ya sabes mi respuesta.
13:50No me queda otra que hacerme la idea.
13:59Y sufrir.
14:02Llorar y dejar que se te desgarre el alma.
14:06Pero no te apures que Pedro y tú y yo nos ocuparemos de coserla.
14:11¿Para ir?
14:14Tenlo por seguro.
14:15Las veces que haga falta.
14:20Bárbara, no sé qué sería mi vida sin ti.
14:23Sin vosotros.
14:41¿Y qué harás ahora?
14:42Es tarde y tu esposo te estará echando de menos.
14:48Le he dicho que venía a verte. No le extrañará que duerma aquí.
14:52¿No vas a volver?
14:53No.
14:54Rafael no se habrá acostado y no quiero verlo. No puedo, Bárbara.
14:58Está bien, no te apuestaré en hueco al micro.
15:02Pero...
15:03mañana...
15:04Mañana...
15:05Mañana volveré.
15:07Con la cabeza alta.
15:10Y me enfrentaré a todo con la mejor de las disposiciones.
15:13Bien.
15:15Eso está mejor.
15:17Bárbara, gracias.
15:18Otra cosa.
15:19Mañana, cuando marchen, agarrad sus uniformes y todo lo que no hayan podido llevarse y echadlo al fuego.
15:31No quiero el menor rastro de ese par de miserables.
15:34Retírate.
15:35José Luis, no es necesario que me des las buenas nuevas sobre don Leonardo. Ya estoy enterada.
15:43Tanto mejor.
15:44Porque no he venido a hablarte de él.
15:47¿Sucede algo?
15:48Tirso y Antonia.
15:49¿Cómo se te ocurre despedirlos sin consultarme antes?
15:53¿Debería?
15:55¿A ti qué te parece?
15:57Lo siento, pensé que contaría con tu beneplácito.
16:00Si se tratara de cualquiera de mis toncellas o lacayos, por supuesto que lo tendrías.
16:04Pero estamos hablando de Tirso y Antonia.
16:07Esto ya es un asunto más delicado.
16:09No te imaginas la de años que llevan con nosotros en esta casa.
16:13La conocen mejor que yo.
16:15Así como mis necesidades y las de mis hijos.
16:17Pero no las mías.
16:19Me pusieron en ridículo, José Luis.
16:22Consiguieron que quedase como una completa incapaz ante los Castro Mayor.
16:26Ya hemos hablado de esto.
16:27Y que lo hayamos hablado no lo hace menos cierto.
16:30No he pasado mayor vergüenza en mi vida.
16:32Y que ahora me vengas tú pidiendo explicaciones.
16:36No te estoy pidiendo explicaciones.
16:38Solo que recapacites.
16:40Me dices una y otra vez que soy la mujer más importante del valle.
16:45Que mi palabra es ley.
16:47Y resulta que tomo una pequeña decisión y no te complace.
16:52No dudo de la valía de Antonia y Tirso.
16:55Pero se comportaron mal conmigo.
16:57Me lastimaron.
16:59Y no me siento cómoda teniéndolos aquí.
17:00No vas a dar tu brazo a torcer, ¿no es cierto?
17:04La última decisión es tuya.
17:10Antonia y Tirso se marcharán.
17:12Pero el problema viene ahora.
17:14¿Cómo encontrar a quienes le sustituyan?
17:17No va a ser fácil.
17:18Trabajadores como ellos los hay a patadas.
17:20Basta con levantar una piedra.
17:21No en este valle.
17:23Aún recuerdo cuánto le costó a Pilar a encontrarlos.
17:26Te aseguro que a mí no me costará tanto.
17:29Tengo mis recursos.
17:31Eso no me cabe duda.
17:32Me encargaré de buscar las personas indicadas.
17:34Y durante ese tiempo no penes.
17:36El palacio no quedará desgobernado.
17:38¿Qué tienes en mente?
17:39Los habrás llegado al momento.
17:43Miedo me da esa sonrisa.
17:45Mujer precavida vale por dos.
18:09Ya casi estamos, Pedrito, así que no te descubras los ojos todavía, ¿eh?
18:15¿Por qué no?
18:21Haz de casa, Luisa.
18:22Que la sorpresa merecerá la pena.
18:24¿Señorita lejos?
18:25El mismo que viste y calza.
18:27Ay, ¿puedo abrir los ojos ya? Quiero ver la sorpresa.
18:31Sí. Descúbretela ya.
18:35¡Hala!
18:36Una tarta de chocolate enterita para ti.
18:40¿Pero entera?
18:41Sí.
18:42Pero te la comes de a poquito que si no te empachas.
18:46No lo entiendo.
18:47¿El que no entiendes?
18:49Que me la hayáis preparado para mí.
18:52Hoy no es mi cumpleaños.
18:54Ni mi santo.
18:55No.
18:56Es el día en que celebramos que en esta casa existe el niño más bueno del mundo entero.
19:01Pedrito, queremos agradecerte que no le hayas contado a la señora Isabel la verdad sobre lo nuestro.
19:06Y que dijera esa mentirijilla también traía.
19:08Eso de que tengo un novio muy sabiendo en el pueblo y que por eso el señorito Alejo me está enseñando a leer.
19:14Con esa imaginación me ha terminado por hacerle competencia aquí al señorito escritor.
19:18Y tanto.
19:19Ya casi siento mi imperio amenazado.
19:22Os dije que no se lo diría a nadie.
19:25Yo soy un hombre de palabra.
19:26Y lo sabemos.
19:27Pero también sabemos que la señora Isabel es muy buena cuando se le mete algo entre ceja y ceja.
19:34Pedrito, no nos gusta que hayas mentido.
19:36No.
19:38Pero en este caso no podemos sin agradecértelo.
19:40Eso eh.
19:41A ver, mis hermanas dicen que ese tipo de mentiras no cuentan.
19:46Porque son muy pequeñas y no hacen daño a nadie.
19:52¿Puedo?
19:54Ahora mismo le corto un trozo al señorito.
19:56Ah, dos, dos, dos, dos, dos, dos.
20:02No.
20:04Que es uno para Bárbara.
20:06Tu hermana ya ha desayunado.
20:08Así que le lleva esta tarde una a su alcoba.
20:11Que ya sabes que tengo losa para merenda.
20:13Venga, venga al ambiente.
20:21Está riquísima.
20:23Lo sé.
20:24Anda, tira para tu alcoba que ahora te ayuda a vestirte para terminar el resto del desayuno.
20:33Señorito Alejo, no he sido el único que ha mentido.
20:37Usted también lo ha hecho.
20:39¿Yo? ¿Por qué?
20:41Pues porque una tarta tan buena solo la puede hacer Luisa.
20:45¿Pero será posible? ¿Lo has oído?
20:48Yo se lo escucho al niño decir verdades como puña.
20:51¿Ah, sí?
20:52Señorito.
20:55¿Y marchaste así sin decirnos una sola palabra?
20:58Que no, Bernardo, que no.
21:00Con lo comprometido que estaba con la finca y ahora justo que estaba aprendiendo a llevarla.
21:03Alguna explicación habrá.
21:07Tal vez su padre le necesitaba alguna urgencia en la corte.
21:11Con tanta urgencia que no tiene tiempo ni para dejarnos una carta.
21:14Sí, es ciertamente extraño.
21:15Pero bueno, quedémonos con lo importante.
21:18Ahora sabemos dónde está y qué vive.
21:20Sí, eso sí. Sobre todo qué vive.
21:22No me voy a olvidar de cuando Julio y yo lo encontremos desvanecido ahí mismo.
21:26Todavía tengo un susto en el cuerpo.
21:28Parecía que no lo contaba.
21:29Es claro que no estaba hecho para ciertas tareas.
21:32Y sin embargo, perseveró.
21:35Una cosa le digo.
21:37Ojalá encontremos a alguien más capacitado, sí.
21:39Pero con el mismo empeño.
21:41Ojalá.
21:42¿Alguien como usted?
21:51Don Rafael.
21:53Es que por más vueltas que le doy siempre llego a la misma conclusión, Bernardo.
21:56Es usted la única persona con la que de veras estaría tranquilo. La única.
22:00Yo le agradezco la confianza. Pero ya sabe usted que...
22:03Ya. No sé que tiene otras ocupaciones.
22:06Y no son pocas.
22:07Mire.
22:11Estoy dispuesto a hacer lo que sea menester para convencer a mi padre.
22:14Y que le descargue de obligaciones.
22:16Le adelanto que yo no soy el hombre adecuado para el puesto.
22:19No puedo estar de acuerdo con usted, Bernardo. Lo siento. Lo siento.
22:23Las desempeñó y no pocas veces.
22:26Sabe de tierras. Conoce a los jornaleros que trabajan en ellas.
22:29Podría ser. Pero aún así...
22:34¿Se trata de dinero?
22:35No, hombre. No.
22:38Nada más lejos. No, no. Me considero bien pagado.
22:42Podría estarlo mucho mejor.
22:43Todo es negociarlo.
22:44No insista. Se lo ruego.
22:46De veras que no puedo hacer nada para convencerla.
22:49Nada, don Rafael.
22:51Más pronto que tarde me fallarían las fuerzas.
22:54Y volverían ustedes a estar en el mismo problema.
22:58Como quiera.
22:59Puedo echar una mano mientras busca a persona adecuada. Hacerme cargo de lo que precisen.
23:05Pero más allá de eso, no se apure que le comprendo.
23:08Es una lástima porque sí, lo es. Pero le comprendo.
23:12Lo siento, de veras. Tranquilo.
23:15Tranquilo.
23:17A trabajar.
23:18¿Qué te dijo exactamente?
23:31Nada. Tan solo le pedí las señas de sus anteriores amor. Nada más. Te lo prometo.
23:34Y se puso nerviosa.
23:36Me interrumpió y todo. Me era evidente que quería terminar la conversación cuanto antes y que me fuera.
23:41Estaría cansada, Alejo. La señora Raimunda es una persona que...
23:46Gracias. Está todo el día en danza.
23:49Y no me extraña que sus anteriores amos se fueran sin decir dónde.
23:52Pero es que lo extraño era su actitud.
23:54A mí no es la primera vez que me he pasado con Raimunda. No te he contado.
23:58Creo que conoce a don Atanasio.
24:00¿Lo conoce?
24:01¿Alejo cómo no lo va a conocer?
24:04No. De antes, quiero decir.
24:06No sé. Se me antoja que estén relacionados de modo alguno.
24:10O que tienen algo que ver entre ellos, que no han contado a nadie.
24:13Hay historietas que te monta.
24:14¿Pero cómo van a tener algo esos dos?
24:16Para ahorita la cabeza lo que tiene.
24:19Puede ser.
24:22Porque tú no has notado nada, ¿no?
24:24No.
24:26Y lo habría notado, ¿eh?
24:27Porque yo estoy todo el día a la vera de la señora Raimunda.
24:31No sé.
24:32Me resisto a pensar que haya sido una sensación errada.
24:36¿Y por qué no se lo pregunta?
24:38¿A don Atanasio?
24:40Ea.
24:41Sois amigos, ¿no?
24:42Sí.
24:43Pero no quiero incomodarle.
24:44No que piense que soy un método mentodo.
24:46Porque no lo eres.
24:51Yo creo que don Atanasio te lo hubiera dicho.
24:53Si hubiera algo raro, te lo hubiera dicho.
24:56Puede ser que tenga razón.
24:59En cualquier caso tú estás de ojo a vizar.
25:01Por si descubres algo.
25:02Sí, en eso estaba yo pensando.
25:03Envíguila ahora a la señora Raimunda.
25:05Lo harás.
25:07¿Por qué te has quedado con la mosqueta de la oreja?
25:13Marcho.
25:14Aquí me tienes.
25:15He venido tan a prisa como tú.
25:16como me ha sido posible.
25:17Aquí me tienes.
25:18He venido tan a prisa como no me ha sido posible.
25:20Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
25:50Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:20Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:22Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:24Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:26Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:28Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:30Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:32Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:34Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:36Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:38Hãy subscribe cho kênh lalaschool Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn
26:40Và dición hẵn достаточно cổ công đND
27:08José Luis, lo tiene comiendo de su mano.
27:10Pero...
27:10¡No te equivocas!
27:12Si crees que va a cambiar de opinión porque tú se lo digas,
27:14sin pruebas no, se acabaría volviendo en tu contra.
27:25¿Entonces qué propones que haga?
27:27¿Que me quede de brazos cruzados ante su confesión?
27:29Bernardo, esa maldita me ha confesado que mató a mi hermana.
27:32¿Y yo mientras tanto hago como si oyese llover?
27:35No.
27:35Pilara no se quedaría quieta en mi situación, Bernardo.
27:38Haría lo imposible para hacer justicia.
27:42No te pido que te quedes quieta.
27:44Sino que...
27:46Que juegues bien tus cartas.
27:48Pero yo no quiero jugar bien mis cartas, Bernardo.
27:51Yo lo que quiero es destruirla de una maldita vez.
27:54¿No lo entiendes?
27:55Y lo harás.
27:57Lo haremos juntos.
28:02¿Cuándo?
28:02Cuando decidamos la mejor manera para que nada nos salpique.
28:07Hasta entonces te lo ruego.
28:09Con tensión.
28:18Está bien.
28:21Está bien, tiene razón.
28:22Sigue actuando con normalidad.
28:32No te hagas notar.
28:34Ni digas una palabra más alta que otra.
28:36Solo así conseguirás culminar tu venganza.
28:39Y te lo aseguro.
28:41Lo vas a disfrutar.
28:42Claro que entiendo la rabia que sientes.
28:59La misma que siento yo.
29:00Y la misma que he sentido todos estos años.
29:02Día tras día.
29:03Mientras bregaba.
29:04Para sacaros adelante.
29:07Madre, yo le juro que no sé para qué me cuenta todo esto.
29:10Pues te lo cuento porque, aunque ayer me abrazabas y llorabas en mi hombro, no creo que haya servido para apaciguarte.
29:18Ni para que abandones tus planes de venganza.
29:26Hijo.
29:27No, madre.
29:28Madre, se lo suplico.
29:29Dejémoslo aquí.
29:30Ahora no es un momento.
29:31Podría entrar alguien.
29:33Atanasio, escúchame.
29:34No seas telco y escúchame.
29:36Yo necesito asegurarme de que no te vas a dejar vencer por la ira.
29:39¿Qué pasa con lo que usted siente o sentía?
29:40Es que se le ha esfumado de repente y ya no desea vengarse del duque.
29:43Es que sigue sin comprenderme.
29:45Pues créame que me cuesta un mundo.
29:47Hijo, yo quiero que don José Luis me dé lo que es mío.
29:51Lo que es nuestro.
29:52Yo busco justicia.
29:54No busco matar lo que es lo que tú has buscado.
29:55Yo buscaba poner fin a todo esto.
29:58No darle a él la oportunidad de que acabara con nosotros.
30:00Tal es la disyuntiva, madre.
30:01Matar o que te maten.
30:02¿Qué dices?
30:04Hablas ahora como un asesino y tú no eres un asesino.
30:06Atanasio, eres una buena persona.
30:09Capaz de amar y perdonar.
30:11Y Matilde es un buen ejemplo de ello.
30:14Hijo, esa muchacha es un diamante en bruto.
30:19No has tenido algo así en tu vida.
30:21No me voy a cansar de repetírtelo, hijo.
30:23Tú ahora le das toda la prioridad y toda la importancia a don José Luis.
30:27Pero cuando todo esto pase, porque esto pasará y se acabará.
30:30Y tú necesitarás a Batilde a tu lado.
30:32Y puede que ya no la tengas.
30:34Puede que la hayas perdido.
30:35¿Tú es eso lo que quieres?
30:38Cuando termine póngase con las ventanas.
30:40Sí.
30:41A la buena.
30:43Hola, Luisa.
30:44Vení a traerle un trocito de tarta a don Atanasio para que la cate usted.
30:47Gracias.
30:48Pero no le digan a Pedrito que me crucifica.
30:50Será nuestro secreto.
30:53Estaba aquí quitando el polvo.
31:01No sé cómo se ha podido cerrar esa puerta.
31:08Ahora sí, el viento.
31:14En fin, vuelvo a mí.
31:15¿Qué hacer?
31:16Espero que le guste a don Atanasio.
31:18Seguro que sí.
31:20Enseguida daré cuenta de ello.
31:21Doña Victoria.
31:51a como esté por aquí.
31:52Siéntate, Isabel.
31:53Te estaba esperando.
31:56Ahí no, mujer.
32:05¿Ocurre algo, señora?
32:07¿Estarás al tanto de lo que les ha ocurrido al primer lacayo y a la cocinera de Palacio?
32:11Sí.
32:12Que usted los ha despedido.
32:14¿Huelga decir que no por capricho?
32:16No, no.
32:17Yo en ningún momento he pensado eso.
32:19Me faltaban al respeto cada vez que tenían oportunidad.
32:23Parece que no se daban cuenta que quien manda ahora allí soy yo.
32:26Y no el espíritu de la dichosa Pilara.
32:28Es que hay gente que es muy dura de mollera, señora.
32:30Y hasta que no se le repiten las cosas mil veces...
32:32Pero yo no tengo por qué repetir las cosas mil veces, Isabel.
32:36Lleva usted toda la razón.
32:38Con una debería bastar.
32:40Y si no basta es porque no quieren obedecer.
32:42Y si no obedecen...
32:43Pues a la calle con viento fresco.
32:45Que la gente...
32:46Pero claro, ahora se encuentran ustedes sin primer lacayo y sin cocineras que se dice pronto.
32:52No es una situación agradable ni que podamos prolongar durante mucho tiempo.
32:56Yo diría que ni un día más, señora.
32:59Pero claro, ¿ya están buscando a los sustitutos?
33:03Todavía no.
33:05Pues háganlo cuanto antes porque los buenos profesionales no caen de los árboles.
33:09Bien, lo sé.
33:10Pero a veces no es necesario que sean buenos profesionales, sino disciplinados.
33:15Hombre, donde se ponga un buen profesional.
33:18Con un saber estar, unas maneras, una educación...
33:22Tales cualidades son las deseables, pero no imprescindibles.
33:25Al menos no para mí.
33:27Ya.
33:28Bueno, si en cualquier momento necesitan ayuda, ya saben dónde estoy.
33:33Que supongo que por eso me lo está contando usted.
33:35No.
33:35Isabel, te lo cuento porque ya sé qué personas sustituirán a Tirso y a Antonia.
33:41Al menos de manera provisional.
33:43¿Y quiénes son? ¿Quiénes son?
33:46Es necesario que te lo digan.
33:48¿Se refiere a mí?
34:01Sí.
34:02Isabel, tú sustituirás a Tirso.
34:05Enhorabuena.
34:07¿En serio, señora?
34:08Serás una especie de gobernante.
34:10Es que yo no sé si...
34:12Estarás a mi servicio.
34:13Empezarás mañana.
34:15Aún no le he dicho que sí.
34:16Ni falta que hace porque no me puedes decir que no.
34:19Aquí sabrán apañarse sin ti.
34:21Y lo más importante, te pagar generosamente.
34:26¿Alguna pregunta más?
34:27Sí.
34:28Si yo hago de Tirso, ¿quién hace de Antonia?
34:36No sabe cómo le agradezco que haya venido a ayudarme tan rápido.
34:40Me ha salvado la vida.
34:41Bueno, yo no diría tanto.
34:43Créanme que sí.
34:44¿Sabe Dios dónde hubiese acabado si no llega usted a pacificar a este consentido?
34:49Tampoco demasiado lejos, ¿eh?
34:51El pobre ya está mayor y no puede ni con su alma.
34:54Con su alma no sé.
34:58Pero...
34:58Tirarme al vacío sí que puede, sí.
35:03Que no, que no.
35:04Que yo no vuelva a dar un paseo a caballo sola.
35:07Si usted no puede acompañarme, iré a pie.
35:08Trataré, pues, de acompañarla.
35:11¿Qué remedio?
35:15Me agrada mucho verle tan risueño a don Rafael.
35:20Tiene una sonrisa muy bonita.
35:23Gracias.
35:25Digamos que, bueno, conocer el paradero de don Leonardo me ha quitado un gran peso de encima.
35:31Es cierto que ya han sabido de él.
35:35Se ve el mundo más hermoso cuando desaparecen los problemas y las preocupaciones.
35:40¿No es cierto?
35:43Pues no le falta razón.
35:46Aunque he de decirle que mi tranquilidad no es completa.
35:49¿Ah, no?
35:50No.
35:53Solo descansaré cuando...
35:55Cuando haga de usted un jinete decente.
36:00De hecho, me preocupa tanto que voy a convertirlo en mi nueva misión.
36:05Si insiste, acepto.
36:08Pero que sepa que no va a ser fácil.
36:09Es más, será la misión más ardua de su vida.
36:12Un reto mayúsculo, ¿no?
36:13Sí.
36:20No me lo puedo creer.
36:24¿Ahora tampoco le saluda a usted?
36:29No.
36:30Al parecer no.
36:32Úrsula, no vale la pena.
36:36Que la compre quien la entienda.
36:50Así que gobernanta.
36:53¿Cómo lo oyes?
36:55Necesitaban a alguien para ella mismo y tu tía no ha tenido otra ocurrencia que pedírmelo a mí.
37:00Desde luego.
37:01Los galería de Aguirre no podrían sobrevivir mucho más tiempo sin alguien que les organice el servicio.
37:06Ay, menos chanzas, niñas, que se trata de una ocupación muy seria.
37:09Y a partir de mañana seré yo la encargada de llevarla a cabo.
37:13Ay, Dios mío, con lo tranquila que yo estaba.
37:15¿Por qué no te hará de opción a rechazarlo?
37:17Claro.
37:18Ninguna.
37:19Antes de que abriese la boca me ha dicho que eran lentejas.
37:28Bárbara, ¿qué te parece a ti?
37:33¿Qué cosa?
37:34¿Que marches a trabajar allí o tu nueva ocupación?
37:38Ambas dos.
37:41Me dará lástima no tenerte en cada momento aquí, pero tampoco está tan lejos.
37:46Ya nos apañaremos.
37:48Bueno, ¿y yo me apañaré en ese palacio tan grande?
37:52Tampoco es tan grande.
37:54Comparado con esto, anda que no.
37:57Bueno, una alcoba más, una alcoba menos.
38:01Lo importante es que tengas a los galería de ahí recontentos.
38:04Y eso no te costará.
38:06Yo creo que sí que me va a costar.
38:08Confía.
38:09Tú vales mucho.
38:10Además, allí vive Adriana y podrá ayudarte y aconsejarte.
38:18Eso es cierto.
38:21Y es que, por lo visto, según dice tu tía, sería solo una cosa temporal.
38:26Que yo ya no sé...
38:27¿El qué sería una cosa temporal?
38:35Mi nueva ocupación en la casa grande.
38:39¿No se lo has contado ya?
38:40Como no sabía por dónde empezar, he empezado contándotelo a ti.
38:45No me entero.
38:47¿Qué nueva ocupación es esa?
38:48La mía, gobernanta.
38:51Y la tuya, cocinera.
38:52¿Cómo que cocinera?
38:55Por orden de doña Victoria y hasta que encuentren a nuevo personal.
38:59Pero ¿cómo va a ser eso?
39:01Que no, que no, que no.
39:02¿Cómo me voy a meter yo ahí, señora Isabel?
39:04Dígale usted a la señora Victoria que es muchas gracias, pero no.
39:07Luisa.
39:09Señor Isabel, por favor.
39:12Si yo no he podido escaparme, tú tampoco podrás, muchacha.
39:16Así que habrá que apencar hasta nueva orden.
39:20Y se acabó la cuestión.
39:22Adelante.
39:36Adriana, veo que has recibido mi nota.
39:40¿Para qué querías verme, Julio?
39:43Tan solo quería saber de mi esposa.
39:45Esta noche no te has sentado a la mesa a cenar.
39:48Es que me dolía horrores la cabeza.
39:50Le pedí a una doncella que te informara.
39:52Lo hizo, no te preocupes.
39:56¿Ya te encuentras mejor?
39:58Mejor, mejor sí, pero...
40:00Entonces podemos bajar.
40:01Aún seguimos sin cocinera, pero seguro que pueden prepararte algo.
40:05No tengo apetito, Julio.
40:07¿Tal vez una infusión?
40:08Lo que necesito es retirarme a descansar.
40:14Buenas noches.
40:16Adriana, aguarda un momento, por favor.
40:19Hay algo de lo que me gustaría hablarte.
40:25Ese dolor de cabeza...
40:27Ya sé a qué se debe.
40:30Así que ya estás al tanto.
40:38Si quieres desahogarte conmigo, no te lo reprocharé.
40:42Te lo agradezco, Julio, pero...
40:43Adriana, en mi opinión, Rafael, lo único que trata es de protegeros a ambos de un futuro desdichado.
40:49Poner la venda antes de la herida.
40:50Esa herida ya sangraba desde hace tiempo, Julio.
40:54¿Qué mejor manera de sanarla entonces?
40:57¿No crees?
40:58No, no lo creo.
41:00Pero ya me ha quedado claro que a ti te satisface su decisión.
41:04No es eso lo que me satisface, Adriana.
41:07Sino pensar que cada vez está más cerca el día en que todos podamos convivir en paz.
41:12Si tú lo crees...
41:17No os costará lo nuestro, no digo que no.
41:19Pero estoy convencido de que terminaremos conseguiéndolo.
41:25Sé que te he dicho esto en incontables ocasiones.
41:30Pero déjame retirártelo.
41:33Adriana, yo solo quiero verte sonreír.
41:35Saberte feliz.
41:38Y haré todo lo que esté en mi mano para conseguirlo.
41:41Yo no puedo sino agradecértelo, Julio.
41:44¿Me concedes ahora el privilegio de ver esa sonrisa?
41:48Lo siento.
41:49Te mostraré que mató a mi hermana.
42:07¿Y qué si lo hice?
42:09Dígame, Mercedes.
42:11¿Qué pasa si maté a su hermana?
42:15Igual hasta disfruté.
42:19Igual sentí placer quitándole la vida.
42:22Un placer inmenso.
42:23Así que, ¿qué piensa hacer ahora?
42:31¿Leyendo estas horas?
42:33Esta novela me tiene completamente absorta.
42:36Pero no te preocupes.
42:39Ya me retiro.
42:42Antes me gustaría pedirte un favor.
42:44Claro.
42:45De sobre ti soy Antonia.
42:48Como sabrás, necesitamos sustituirlos con dos personas que estén a su altura.
42:52Victoria ya ha comenzado la búsqueda, pero me gustaría que la ayudaras.
42:55Hasta hace bien poco me pedías que la ignorara y ahora todo lo contrario.
43:00No, os estoy pidiendo que trabajéis codo con codo.
43:04Pero tú conoces a mucha gente en el valle.
43:05Déjalo, José Luis.
43:11No es necesaria tanta premura.
43:13Acabo de reclutar de manera temporal a dos personas de mi total confianza.
43:17Y comenzarán mañana mismo.
43:19Así ganaremos tiempo antes de que encontremos a las personas adecuadas.
43:22¿Qué eficacia es la tuya?
43:23¿De quién se trata?
43:26Mercedes.
43:28¿Ya sabe lo que tiene que hacer?
43:30Lo cierto es que no, no lo sé.
43:33Marcharse.
43:34Quiero hablar a solas con mi prometido.
43:36Victoria.
43:38No me pidas que tenga consideración.
43:40Ha de irse y de inmediato.
43:50Eres implacable, querida.
43:52Con ella no cabe término medio.
43:54Y que no se pase conmigo.
43:56La pongo de pincha en cocinas mondando patatas.
43:58Así sería algo más que un mueble en esta casa.
44:01Eso sería del todo inapropiado, Victoria.
44:03Por lo menos aprendería a hacer algo en esta vida.
44:16¿Mercedes?
44:21¿Se puede saber qué hace aquí?
44:23Váyase, he dicho.
44:24Antes, me gustaría decirle algo a su prometido.
44:29Si me lo permite.
44:31¿Y bien?
44:34Mercedes.
44:35No, no, no.
44:35Permítele hablar.
44:37Adelante, te escucho.
44:38Ella la mató.
44:44José Luis.
44:46Victoria.
44:48Mato a Pilara.
44:51Lo sé porque ella misma me lo confesa.
44:53¿Desayunando sola?
45:02Sí.
45:03Y te agradecería que no me miraras a Hurtadillas.
45:05Pero no es necesario que nos evites a todos, ¿no crees?
45:07Yo creo que algo le pasa.
45:08Está triste, alicaída.
45:10¿Tú sabes qué le ocurre?
45:11Sí.
45:12Voy a seguir con tu petición de evitarnos mutuamente.
45:15Es que vas a creerla.
45:17Te ruego que salgas.
45:18José Luis, recuerda lo que hizo con don Tolibio.
45:20Que te marches, te digo.
45:21Júrame que no lo matarás.
45:24Júramelo.
45:25Matarás, y por Dios, júramelo para que pueda vivir en paz.
45:28Que yo no sé por dónde empieza.
45:30¿Y por qué no me ayuda a pensar qué puedo hacerle de comer yo a esta gente?
45:35Señora Isabel, que comen unos nobles.
45:37Viene aquí.
45:39No, no es tan mala ni tan maleducada.
45:42¿Por eso va hablando mal de mí?
45:44¿Y con Órsula?
45:45¿Vuestra relación va a alguna parte?
45:47No lo sé.
45:49¿Se os ve bien?
45:50¿Sabe algo de su pasado?
45:52No.
45:53No, Raimunda no suele hablar mucho de ella misma.
45:56¿Nunca?
45:56Nunca.
45:57Nada.
45:57Nada.
45:58¿Ni en confianza?
46:00Creo que lo que buscaba Victoria precisamente era eso.
46:03Provocarte.
46:04Y que le fuera con el cuento a José Luis.
46:06¿Crees que he caído en su trampa?
46:08Sí, Mercedes.
46:09¿Qué disfrutó matando a mi hermana?
46:11Es tan perverso.
46:13Tan oscuro.
46:14Si fue capaz de hacerle eso a ella, ¿qué nos hará a nosotros?
46:17Pero la tía...
46:18Tu tía no es ningún ángel.
46:20Doña Victoria viene de camino para acá en Creparten.
46:22¿No le ha gustado nadar menú?
46:23¿Qué?
46:25Pero si ha hecho lo que he podido con lo que he encontrado en la cocina.
46:27Ya, pues está realmente furiosa.
46:29¿Cómo quedó Bernardo?
46:32Es el mismísimo duque de Valle Salvaje quien tengo ante mis ojos.
46:36¡Gracias por ver el video!
46:41Hãy subscribe cho kênh La La School Để không bỏ lỡ những video hấp dẫn